χειρὸς ἀφ’ ἡμετέρης λαιῆς, ξένε, κἀμὲ προσείπας

χαίρειν, εἰ στείχεις πρὸς φιλίου τέμενος

ἥρωος Ἀντιγόνου· Μοῦσαι δέ σοι εἴ τι νέμουσιν

[ἑαυτο]ῦ γυναικὶ χρησ[τῇ]

χαίρειν.

[ἑαυτο]ῦ γυναικὶ χρησ[τῇ]

χαίρειν.

βασιλεὺς Σέλευκος Μιλησίων τῆι βουλῆι

καὶ τῶι δήμωι χαίρειν. ἀφεστάλκαμεν εἰς

τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ ἐν Διδύμοις

Δαισίου. Βασιλεὺς Ἀντίοχος Μητροφάνει χαίρειν. πεπ[ρά]-

καμεν Λαοδίκηι Πάννου κώμην καὶ τὴν βᾶριν καὶ τὴν προσο[ῦ]-

βασιλεὺς Σέλευκος Μιλησίων τῆι βουλῆι καὶ τῶι δημῶι χαίρειν·

τῶμ προγόνων ἡμῶν καὶ τοῦ πατρὸς πολλὰς καὶ μεγάλας

[ἄ]ρχουσι καὶ [τῆι βουλῆι κα]ὶ τῶι δήμ[ωι]

vacat [χαίρειν.]

[κ]αὶ διὰ τὴν π[ρὸς τὸν θεὸν ε]ὐσέβειαν

βασιλεὺς Ἀντίοχος Ἐρυθραίων τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι

χαίρειν· Θαρσύνων καὶ Πυθῆς καὶ Βοττᾶς οἱ παρ’ ὑμῶν πρεσ-

βευταὶ τό τε ψήφισμα ἀπέδωκαν ἡμῖν καθ’ ὅ ἐψηφίσασθε

Δημόνικος χαίρειν τῇ νήσῳ.

λείπω δ’ ἐν θαλάμοις νήπια δισσὰ τέκνα·

ἀλλά με "τὸν τύμβωι κεκρυμμένον," ὦ ξένε, "χαίρειν"

αὐδήσας παρ’ ἐμοῦ ταὐτὸν ἔχων πάριθι

βασιλεὺς Πτολεμαῖος Μιλησίων τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι χαίρειν·

και πρότερον τὴμ πᾶσαν ἐποιούμην σπουδὴν ὑπὲρ τῆς πόλεως ὑμῶν̣

β̣α̣σ̣ι̣λεὺς Ε̣ὐ̣[μένης Ἰώνων τῶι κοινῶι χαίρειν.]

τῶν παρ’ ὑμῶν πρεσβευτῶν Μενεκλῆς [μὲ]|ν

Καικῖνα Παῖτος ἀνθύπα̣[τος]

Μιλησίων ἄρχουσι v χαίρει̣[ν].

ἐ̣[νέτ]υχέν μοι Τίμων Μενέ-

v τὸ βʹ, ὕπατος, πατὴρ πατρίδος v2 Μιλησίων τοῖς ἄρχουσι καὶ τῆι

v βουλῆι καὶ τῶι δήμωι v13 χαίρειν.

ἐντυχόντες οἷς ἐπεστείλατε περὶ τοῦ ἀγῶνος προσήκειν ἡγη-

κεῖται, ἐνὶ ζωοῖς δ’ ἐστὶ ποθεινὸς ἔτι

ἀστοῖς ἠδὲ τέκνῳ καὶ ὁμοζύγῳ. ἀλλὰ τὸ χαίρειν

εἶπον, ὁδῖτα, νέκυν κλεινὸν Ἰατροκλέα.

Κύπριδος ἱμερτῶ[ν δ’ ἄμμορον ἆ θαλά]μων.|

ἀλλὰ σὺ τὰν [κατὰ γᾶς χαίρειν λέγ]ε παῖδα Φίλωνος,

[δύσβατον ἃ κατέδ]υ ἀτραπὸν εἰς Ἀίδαν.

[βασιλεὺς Λυσίμαχος Πριηνέων τῆι βουλῆι]

[καὶ] τῶι δήμωι χαίρει[ν· οἱ παρ’ ὑμῶν]

[πρε]σβευταὶ Ἀντισ̣θένη[ς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ]

βιώσασαι καλῶι[ς]

[—]ς παρόδοις χαίρειν.

β̣ασίλισσ[α — Σμυρναίων? τῶι]

[δ]ήμωι χα̣[ίρειν· — ἔμαθον?]

[ἐκ] τ̣ῆς ΕΚ̣[—]

[Γάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ] αὐτοκ[ράτωρ ἀρχιερεὺς καὶ δικτάτωρ τὸ βʹ? Περγαμηνῶν ἄρχουσι]

[βουλῇ δήμῳ χαίρει]ν· εἰ ἔρρω[σθε, εὖ ἂν ἔχοι· ὑγίαινον δὲ αὐτὸς μετὰ τοῦ στρατεύματος.]

[— τ]οῦ ἐπικρίμα[τος —]

ὕπατος τὸ δʹ, πατὴρ πατρίδος, συνό-

δῳ τῶν ἐν Σμύρνῃ μυστῶν χαίρειν·

δῳ τῶν περὶ τὸν Βρεισέα Διόνυσον

χαίρειν·

εὔνοια ὑμῶν, ἣν ἐνεδείξασθε συν-

[ἀ]πόγονοι, συ[νόδῳ τῶν περὶ τὸν Βρεισέα]

Διόνυσον [τειχνειτῶν καὶ μυστῶν χαίρειν.]

φανέστατος vacat? Καῖσαρ Ἰουλίῳ

Ἀπελλᾷ ἰδίῳ χαίρειν·

[οὐκ] ἀμφίβολόν ἐστιν καὶ ἐν τούτῳ τὰ

τοῦτο πάϊς κεδνῆι τεῦξε σὺν εὐνέτιδι.

ξεῖνε, σὺ δ’ ἀείσας Δημοκλέος υἱέα χαίρειν

Δημοκλέα στείχοις ἀβλαβὲς ἴχνος ἔχων.

ζωιὴν καὶ φιλ[ί]α̣ν γαμέτιν.

χαίρειν πᾶσι φίλοις

κατακείμενος ἔνθα παραινῶ καὶ μετέχειν

λικον λελοιπεῖαν· ὡς εὔγηρον̣

οὖν ἀμείβου, ξεῖνε, τήνδε χαί-

ρειν, ἐπεὶ καὶ σὺ ταὐτὸν ἐξ ἐ-

μεῦ πάλιν λαβὼν τῆς πέτρης̣

δρῳ υἱῷ χρηστῷ

χαίρειν· Μένανδρος

Ἠθεῖος Μενάνδρῳ

χρηστῷ χαίρειν.

ναικὶ συνβιωσάσῃ

κοσμίως χαίρειν.

χαίρετέ μοι, πάροδ[οι,]

καὶ χαίρειν πέμπε-

%⁸¹τε πάντες.

Ἀπτεραίων οἱ κόσμοι καὶ ἁ πόλις Τη-

ΐων τᾶι βωλᾶι καὶ τῶι δάμωι χαίρειν.

παραγενόμενοι οἱ παρ’ ὑμέων πρεγγευ-

[β]ασιλεὺ[ς Θ]εόδωρος [κα]ὶ Ἀμύνανδ[ρο]ς Τ[η]ΐων τῆι βουλῆι [κ]αὶ τ[ῶ]ι δήμωι

χαίρειν· v Πυθαγό[ρ]ας κ[α]ὶ Κλεῖτος οἱ ἀποσταλέντες πα[ρ’ ὑ]μῶν π[ρ]ε[σ]-

βευταὶ τό τε ψήφισμα ἀπέδωκαν [καὶ αὐ]τ[οὶ δι]ελέγησ[αν πρὸς ἡμᾶς π]ε[ρὶ]

Κυδωνιατᾶν ἁ πόλις καὶ οἱ άρχοντες Τηΐων τᾶι βωλ[ᾶι]

καὶ τῶι δάμωι χαίρειν. ἐπειδὴ [Τήϊ]οι φίλοι καὶ συγγενεῖς

ὑπάρχοντες διὰ προγόνων τᾶι πόλει ψάφισμα καὶ πρεσ-

Πολυρρηνίων οἱ κόσμοι καὶ ἁ πόλις, Τηΐων τῶι δάμωι

καὶ τᾶι βωλᾶι χαίρειν. κομισάμενοι τὸ ψάφισμα τὸ παρ

ὑμῶν ἀνέγνωμεν, καὶ τῶν πρεσβευτᾶν Ἀπολλοδό-

Συβριτίων ἁ πόλις καὶ οἱ κόσμοι Τηΐων τᾶι βωλᾶι καὶ τῶι

δάμωι χαίρειν. v παραγενόμενος Περδίκκας ὁ παρὰ βασι-

λέως Φιλίππου πρεσβευτὰς τό τε ψήφισμα ἀπέδωκεν

δήμαρχοι καὶ ἡ σύνκλητος, Τηΐων τῆι βουλῆι καὶ τῶι

δήμωι χαίρειν. v Μένιππος ὅ τε παρ’ Ἀντιόχου τοῦ βα-

σιλέως ἀποσταλεὶς πρὸς ἡμᾶς πρεσβευτὴς, προ-

[τίχο]υ τοῖς Ἀτταλισταῖς τοῖς ὑφ’ ἑαυτοῦ συνηγμέ[νοις]

[καὶ κειμένοις χαίρειν. —]

Continuation lost

[ἀ]κούσαντες ἐπικρίνωμεν καθ’ ἂν ὑπολαμβάνωμεν ἀμφο[τέροις συμφέρειν.]

[Βασ]ιλεὺς Ἀντίγονος Τηΐων τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι χαίρειν. ἡμεῖς τὸ [πρότερον σκοποῦντες δι’ οὗ]

[τρ]όπου τάχιστ’ ἂν συντελεσθείη ὁ συνοικισμός, οὑκ ἑωρῶμεν τὰ [ἀναγκαῖα ὑμῖν]

vacat

[βασιλεὺ]ς [Ἀ]ντίοχος Τηΐων τῆι βουλῆι κα[ὶ τῶι δήμωι χαίρειν· οἱ παρ’ ὑμῶν][⁵¹—]⁵¹

[πρεσβ]ευταὶ Πυθόδοτος καὶ Πολύθρους καὶ [․․c.8․․․ τὸ ψήφισμα ἀπέδωκαν][⁵¹—]⁵¹

[βασιλεὺς Ἀντίοχος Τηΐων] τ̣ῆι βουλῆι καὶ [τῶι]

[δήμωι χαίρειν· οἱ παρ’ ὑμῶν] πρεσβευταὶ Διονύ-

[σιος — τὸ ψή]φισμα ἀπέδωκαν

[βασιλεὺς Ἀντίοχος Τηΐων τ]ῆι βουλῆι καὶ τῶι δή-

[μωι χαίρειν· — οἱ π]αρ’ ὑμῶν πρεσβευταὶ

[—]οις καὶ ἐμὲ καὶ τὴν ἀ-

κεῖται, ἐνὶ ζωοῖς δ’ ἐστὶ ποθεινὸς ἔτι

ἀστοῖς ἠδὲ τέκνῳ καὶ ὁμοζύγῳ· ἀλλὰ τὸ χαίρειν

εἶπον, ὁδῖτα, νέκυν κλεινὸν Ἰατροκλέα.

[ν δ’ ἄμμορον ἆ θαλά]μων. / ἀλλὰ σὺ τὰν

[κατὰ γᾶς χαίρειν λέγ]ε παῖδα Φίλωνος, /

[δύσβατον ἃ κατέδ]υ ἀτραπὸ[ν] εἰς

[— — —]ΟΥΣ τοῦτ̣ο ΔΕΟΝ․․․․Λ̣ΟΝ̣Ε̣ΙΚΑΙ

[— —]․ΟΙ [α]ὐδή[σ]ας χαίρειν̣ ․․ΝΟΣΤΟΣ

․ κοιν̣ῆι σπενδ[․․] καὶ ․Κ̣ΟΙΣΟΛΡ̣ΟΝ

Μιλησίων οἱ πρυτάνεις καὶ οἱ ἡιρημένοι ἐπὶ τῆι φυλακῆι

Ἠλείων τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς συνέδροις χαίρειν· παρα-

γενομένωμ πρὸς ἡμᾶς πρεσβευτῶν παρὰ Μεσσηνίων

[σίας τὸ γ δ, ὕπατος] τὸ β, ἀποδε[δειγμένος τὸ γ, πατὴρ πατρίδος]

[Μιλησ]ίων ἄρχου[σι βουλῇ δήμῳ χαίρειν]·

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[Μιλησίων τοῖς ἄρχουσι καὶ τῇ] βουλῇ [καὶ τῷ]

[δήμῳ vacat χαίρ]ειν· vac.

[— — — — — — — — — — — —] ἡγεμον[— —]

τὸ β, ὕπατος, πατὴρ πατρίδος v Μιλησίων τοῖς ἄρχουσι καὶ τῆι

βουλῆι καὶ τῶι δήμωι vac. χαίρειν. ⁜ vac.

ἐντυχόντες οἷς ἐπεστείλατε περὶ τοῦ ἀγῶνος προσήκειν ἡγη-

[Μιλησίων τοῖς ἄρ]χ̣ουσι ❦ [καὶ τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ?]

[χαίρειν· — — — — — —]Μ̣Μ[— — — — — — — — — —]

πίου Χρη[— — — — — — — — — — — —]

Μιλησίων τ̣[— — — — — — — χαίρειν?]

ἐπεὶ συμβα[ίνει — — — — — — — — —]

[βασιλεὺς Λυσίμαχ]ος [Π]ρ[ιηνέων τῆι βουλῆι]

[καὶ] τῶι δήμωι χαίρει[ν· οἱ παρ’ ὑμῶν]

[πρ]ε̣σβευταὶ Ἀντισ̣θένη[ς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ]

βιώσασαι καλῶι[ς]·

[τοῖ]ς παρόδοις χαίρειν.

[— Κυ]μαί[ων —·]

[Βασιλεὺς Ἀν]τίοχος Ἐφεσίων τῆ[ι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι χαίρειν· οἱ ἀφι]-

[κόμενοι π]ρὸς ἡμᾶς Κυμαῖοι πρότερ[ον μὲν — καὶ νῦν —]

[Βασιλεὺς Ἄτταλος Ἐ]φεσίων τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι χαίρειν. Ἀριστοδ̣[—]

[—] πολίτης θ’ ὑμῶν κριθεὶς ἄξιος ὑφ’ ἡμῶν εἶναι τῆς Ἀττάλου τἀδελ[φοῦ]

[—] χαίρειν

[—]σατε

[Τραιαν]ὸς [Ἁδριανὸς Σεβα]στὸ[ς Ἐφε]-

[σίων τῇ] βο[υλῇ χαίρειν —] vacat [—]

[—]κ̣ον[—] πάντα̣[—]

[ἀρχιερεὺς] μέγιστος, δημαρχικῆς ἐξουσίας τὸ δʹ,

[ὕπατος τ]ὸ γʹ, Ἐφεσίων τῆι γερουσίαι χαίρειν.

[Μέττιος] Μόδεστος ὁ κράτιστος εὖ ἐποίησεν τὰ δίκ[αια]

μέγισ[το]ς, δημαρχ[ικῆ]ς ἐξουσί[ας το ι]γʹ, ὕπατος τὸ γʹ,

πατὴ[ρ πατ]ρίδος Ἐφ[εσί]ων τοῖς ἄ[ρ]χουσ[ι καὶ τῆι β]ουλῆι χαίρειν.

Λ(ούκιος) Ἔ[ρ]αστος καὶ πολε̣[ί]της ὑ[μ]ῶν ε̣ῖναί φ[ησιν, κ]αὶ πολλ[ὰ ἔτη]

[— ὕπατος τ]ὸ γʹ, πα[τ]ὴρ πα[τρίδος —]

[τοῖς ἐν Ἐ]φέσωι v2 χα̣[ίρειν —]

[—] νεοποιοὶ τ[ῆς Ἀρτέμιδος —]

τὸ γʹ, πατὴρ πατρίδος Ἐφε[σίων τ]οῖς [ἄρχουσι καὶ τῆι] βουλῆι

❦ καὶ τ[ῶι δ]ή̣μωι χαίρ[ειν]

Περγαμηνο[ὺς ἀ]πε[δε]ξάμην ἐν τοῖς πρ̣[ὸς ὑμᾶς γ]ράμμασιν

[Ἐφεσίων τοῖς ἄρχουσιν καὶ τ]ῇ βουλῇ κα̣ὶ̣

[τῷ δήμῳ χα]ίρειν·

[Περγαμηνοὺς ἀπε]δεξάμην ἐν τοῖς

τὴρ π[ατρίδος Ἐφεσ]ί̣ων τοῖς [ἄρ]χουσι καὶ τ̣[ῇ] βουλῇ καὶ

[τῶι δήμωι χ]αίρε[ιν· τ]ὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμε[ῖται]

[πρὸς ὑμ]ᾶς Ο[ὐήδιο]ς̣ Ἀντωνεῖνος ἔμαθον οὐχ οὕτω[ς] ἐ̣κ

[ὕπατος τ]ὸ δʹ, πατὴ̣[ρ πα]τρίδ[ος τοῖς ἐ]πὶ τῆς Ἀ[σίας Ἕλ]-

[λησιν χαίρ]ε[ι]ν. κα[λὸν] μὲν [—]

Ἐφεσίων καὶ σεμν[ὸν —]․․[— τοι]-

ἄρχουσι καὶ τῇ β[ουλῇ καὶ] τῷ δή[μω]ι̣

χαί[ρειν·]

εἰδότι μοι δηλο[ῦτε τὴν φι]λοτι[μίαν]

[πατὴρ πατρίδος, θε]οῦ∙ Νέρουα∙ ἀπόγον[ος, θεοῦ Τραιανοῦ ἔκγονος, θεο]ῦ∙ Ἁδρια[νοῦ υἱωνός, θεοῦ

Ἀντωνίνου υἱὸς ․․]Ο̣ΤΕΡΙΣ[․․․]Σ̣∙ παρ’ [Ἐφεσίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δή]μῳ∙ χαίρειν∙· ἐπ[εὶ —]

[—]ατων∙ οὐ πρὸς τὸ φ[—]

[Σεβαστὸς δημαρ]χικῆς ἐξ[ουσίας τὸ —ʹ, αὐτοκράτωρ τὸ —ʹ, —]

[Ἐφεσίων τοῖς ἄ]ρχουσι κ[αὶ τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν·]

[Ἐφεσίων τοῖς ἄρχο]υσι καὶ τῇ βουλῇ [καὶ τῷ δήμῳ]

[χαίρει]ν·

[․․․․․․․․․․․․․c.31․․․․․․․․․․․․․․]ο̣υς ὑπεραίρετε τοσο[—]

[Ἀκουίλλιος Πρόκλος, ὁ λαμπρό]τατος, Ἐφεσ[ί]ων ἄρχουσι,

[βουλῇ, δήμῳ] χαίρειν.

[Οὐείβιον Σαλουτάριον ὄντ]α τοῖς τε ἄλ[λο]ις πᾶσι[ν]

Ἀφράνιος Φλαουιανός, [πρεσβευτὴς καὶ ἀντι]στρά[τη]-

γος, Ἐφεσίων ἄρχ[ουσι, βουλῇ, δήμῳ χα]ίρειν̣.

Οὐείβιος Σαλουτάρ̣[ιος, ὁ] φίλτα[τος ἡμεῖν, εὐγενέσ]τατος̣

Οὐενουλήϊος Ἀπρωνιανὸς ἀνθύπατο[ς]

Ἐφεσίων ἄρχουσι, βουλῇ, δήμῳ χαίρε[ιν·]

ἀεὶ καὶ μᾶλλον ἐπι[δ]είκνυσθε τὴν πρὸ̣[ς τὸν]

Αἰμιλίῳ Ἀριστείδῃ τῷ κρατίστῳ Κλ(αυδία) Ἀντωνία Τατιανὴ χαίρειν. συγχωρῶ σοι, κύριέ μου ἀδελφέ, ἐν ἡρῴῳ τῷ ὄντι μοι ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τῆς π[ύλης τῆς Μαγνητικῆς τὴν ἐν δεξιᾷ? σορόν, ἐφ’ ᾧ κη]-

δεῦσαί σε τὴν γυναῖκά σου. ἐγραψα τὴν ἐπιστολὴν διὰ δούλου μου Διονυσίου, ᾗ καὶ αὐτὴ ὑπέγραψα. ἐπὶ ὑπάτων Φαβίου Κείλωνος τὸ βʹ καὶ Ἀν[νίου Λίβωνος, ἔχοντός σου ἐξουσίαν ἀντιγράψαι]

[— Ἐ]φεσίοις [χαίρειν? —]

[— ἀ]ρχὴν διε․[—]

Σεβαστὸς Ἀρμενιακὸς Οὐλπίῳ Εὐρυκλεῖ

χαίρειν.

ὅτι μὲν ὑπ’ ἀνθυπάτων δοθέντα σε τῇ γερουσίᾳ τῶν Ἐφεσίων

βικὸς τοῖς παρ-

οδίταις χαίρειν.

Πειναρίου

χαίρειν

παροδ[ίταις.]

Μ(ᾶρκος) Κλαύδιος Ἀλέξανδρος ἥρως

παρόδοις χαίρειν· χαῖρε

καὶ σύ, ψυχάριον καλόν.

[—]ύλου κα̣[—]

[παροδίτ]αις χαίρ[ειν.]

[άρι]ν ἐποίη-

[σε]ν̣· χαίρειν.

☩ τοῖς κατὰ τὴν Ἐφεσίων πιστοῖς Ὑπάτιος

ὁ ἐλάχιστος ἐν Κυρίῳ χαίρειν. πᾶσαν

ὑπὲρ ἡμῶν ἑκουσίως ὑπομείνας ἀτρέπτως

[Αὐτ. Καῖσαρ θε]οῦ υἱός, ὕπατος τὸ εʹ, αὐτο[κράτ]ωρ τὸ ζʹ,

[Ἐφεσίων βο]υλῇ, δήμῳ χαίρειν· εἰ ἔρρω[σθε κ]αλῶς ἂν

[ἔχοι, κἀγὼ δὲ με]τὰ τοῦ στρατεύματος ὑγια[ί]νω. Θεόδω-

[Τιβέριος Καῖσαρ Σ]εβαστοῦ υἱός, ἀρχιερεύς, δημ. [ἐξουσ. τὸ ι․ʹ],

[αὐτοκράτ]ωρ τὸ ζʹ, Ἐφεσίων τῇ γερουσί[ᾳ χαί]ρειν·

[παρὰ ․. Κο]υρτίου Πρόκλου τὸ πεμφθὲν [ὑ]φ’ ὑμῶν

—

[Ἐφεσίων τ]ῇ γερουσίᾳ (vac.) χαίρειν· Μη̣[—]

[ὁ πρεσβευ]τὴς ὑμῶν, ὧι τὸ ψήφισμα καὶ το̣[․․․․․․․․․․]

[Γερμανικὸς Κ]αῖσαρ Σεβαστοῦ υἱὸς ἀνθύπατο[ς Ἐφεσίων]

[τῇ γερουσ]ίᾳ χαίρειν· Τιβέριος Κλαύδιος Δ[․․․․․․․․]

[ὁ πρεσβευτὴ]ς ἐνέτυχέν μοι περὶ ὑμῶν καὶ δ[ιελέξατο]

[Πόπλιος Πετρ]ώνιος ἀνθύπατος Ἐφεσίων γερουσίᾳ χαίρειν·

[ἐδήλωσέν μοι] Τιβέριος Ἰούλιος Ἡρᾶς ὁ καὶ ὑμῶν γυμνασίαρχος

[Πόπλιος Πετ]ρ̣ώ̣ν̣ιος ἀνθύπατος τὸ βʹ Ἐφεσίων

[γερουσίᾳ χαίρειν· ἐντυχόντ]ό̣ς̣ μ̣[οι] Λ̣ο̣υ̣κίου Κ̣ο̣υσιννίου

τ̣ο[— ἱερέω]ς̣ [Τιβερίο]υ Κ[αίσαρος] Σ̣ε̣βαστοῦ

[Πόπλιος Πετ]ρ̣ώνιος ἀνθύπατος τὸ γʹ Ἐφεσίων γερουσίᾳ

[χαίρειν]· ἐνφανίσαντός μοι Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ

[ἀποδε]δειγμένου εἰς τοὐπιὸν ἔτος γυμνασιάρχου πάντων τῶν γυ-

[— Ἐφεσί]ων γερουσίᾳ χαίρειν· Θεο-

[— τ]ῆς γερουσίας καὶ οἱ ἐπὶ τῶν

[—]σ

[— χαίρ]ειν

(vac.)

[πλιος Κορνήλιος] ἀδελφὸς Κολοφονίων Κολοφωνίων τῆ[ι]

[βουλῆι καὶ τῶι δή]μωι χαίρειν· ἐνέτυχο[ν]

[ἡμῖν οἱ παρ’ ὑμ]ῶν πρέσβεις Ἀγαμήδης καὶ

διὰ γένου.

Ἀσίνιος Ῥοῦφος Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· [ἡ Ἀριλ]-

ληνων κώμη προσήκουσά μοι ἐ’ προγόνων, [ὡς ἐπίσ]-

Ἀσίνιος Ῥοῦφος Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· [ἡ Ἀριλ]-

ληνῶν κώμη προσήκουσά μοι ἐ’ προγόνων, [ὡς ἐπίσ]-

Ἀσίνιος Ῥοῦφος Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· [ἡ Ἀριλ]-

ληνῶν κώμη προσήκουσά μοι ἐ’ προγόνων, [ὡς ἐπίσ]-

Ἀσίνιος Ῥοῦφος Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· [ἡ Ἀριλ]-

ληνῶν κώμη προσήκουσά μοι ἐ’ προγόνων, [ὡς ἐπίσ]-

καὶ οἱ συνγενῖς

πάντες χαίριν χάριν or χαίρειν.

ἐπίτροπος Αὐτοκράτορος Οὐεσπασιανοῦ

Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· τὰ ἐξ ἔθους

εἰς τὰ τοῦ Μηνὸς μυστήρια χορηγούμενα

λαδελφέων ἄρχουσιν [βο]υλ̣[ῆι]

δήμωι vacat χαίρειν·

〚Μ․․․․․․〛ω̣ι τῷ τιμι-

ωτάτωι χαίρειν· Ι

εἰ καὶ μηδεὶς αἱρεῖ

[Δομι]τ̣ίῳ Ῥούφῳ, ὑῷ ἀσιάρ̣[χο]υ κὲ κρα[τί]σ̣του,

vacat ἀσιάρχῃ χαίρ[ειν]· vacat

[τῇ σ]ῇ πρὸς το[ὺ]ς θεούς, ο[ὓ]ς εἱδρῦ[σ]θαι φῂς

[κ]αὶ Ἀμμίῳ τῇ μητρὶ

χαίρειν.

που,

χαίρειν·

εὐκταίαν, ὦ ξεῖν’, ἀπέχω χάριν·

λόθρεψ ἀντὶ καὶ ἰδίων.

χέριν χαίρειν. ὃς ἂν ἄρῃ τὴν στ-

ήλλην στήλην ἢ κολοβώσι, ὤ-