Θεοδοσίου

Διονυσίου

[τ]ῶν̣ φίλων.

vacat 0,055

Διονυσίου

ΠΙ̣․․․ο̣υ

Δι̣ο̣δώρου καὶ

Πολυκράτου καὶ Χαριδήμου

[Δι]ονυσ[ίου S]

Δημητρίου̣ S

[— — —]․ΗΝΔΙΟ[— — —] [εὐ]χὴν Διο[—](?)

[— — — —]ΔΑΚΙ//[— — —] δακρ̣[—](?)

[— — —]ΤΙΟ[— — —]

[— —] Διονυσ̣[ίου καὶ]

[— — — —]Γ̣ίωνος κ[αὶ]

Διογένης

Διογένου.

χαῖρε.

Ἀ̣ρ̣τ̣εμίσιος Διοδώ-

ρου, ἥρως χρηστὲ

Ἰφιδάμας Εὐρυ[—]

Διοτρ[έφ]ης Λ[—]

Μεγα[ρεὺ]ς Κ[λευκύδους]

Πε̣[․․c.7․․]ς Δι̣[․․․]ι̣ο[—]

Ἑρ[․․c.8․․․]ο[ς Δι]ονυ[σίου]

[․․․c.10․․․]ο[ς] Διονυσίου

[Ἀπολλ]ω̣[ν]ί̣δης Τιμοκρ[—]

Ἑ[․c.6․․]τ̣η̣ς Βίωνος

Ἡ[․․c.7․․ Διο]σκουρίδου

[․․c.7․․ Διοσκ]ουρίδου

[․․․․c.13․․․․․]ίκου

Φερεκλεῦς

Διονύσιος

Ἀγγελεῦς

δ̣όναι τοῖς δικαίο̣ι̣ς [τῶν ἀνδρῶν, ἀνει]-

πεῖν τ̣ὸ̣γ̣ κ̣ή̣ρ̣υ̣κ̣α̣ Δι̣ο̣ν̣[υσίοις τόδε τὸ κήρυ]-

[γ]μα· ὁ δῆμος ὁ Χίων [στεφανοῖ τοὺς δι]-

πίσταται τιμᾶν τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας εἰς ἑαυτὸν γιν[ομένους, ἀνειπεῖν]

τὸν ἱεροκήρυκα Διονυσίοις ἐν τῶι θεάτρωι, ὅταν οἱ τῶν [παίδων χοροὶ μέλ]-

λωσιν ἀγωνίζεσθαι τόδε τὸ κήρυγμα. ὁ δῆμος ὁ Χίων στ[εφανοῖ Ἀπολλοφά]-

ἔδοξε [—]

Διονύ[σ—]

βαλανη̣[—]

Καλλίστρατος ΔΔ

Διονύσιος Μένωνος Δ

Ἀγγελῆς Παρμενίωνος

καὶ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν Δ

Διοπείθης Διογένου ΔΔ

[Μ]ειδίας Μητίκλου Δ

[χ]ωρίου τοῦ γενομένου Βιτίννου v ρνʹ·

[Διον]υσοδώρου τοῦ [Διο]ν̣υ[σο]δώρου

continuation of column A lost

[ὑπ]ὲρ τοῦ υἱοῦ Μοσχίωνο[ς]

[Ἀγ]γελῆς Διοσκουρίδου [—]

[Ὀλ]υμπιόδωρος Θεοφῶντ[ος]

καὶ ὑπὲρ τῶν υἱῶν [—]

Λεῶναξ Διονυσο[δώρου]

καὶ ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ [—]

καὶ ὑπὲρ τ[οῦ] ἀδελ[φ]οῦ Ε

[Θ]ρασύμαχος Διοσ[κ]ουρίδ[ου]

καὶ ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ Ε

[Διο]νυσόδωρος Μεν[ε]κράτου 𐅄

Ζήνων Λύσιος ΔΔ

Φησῖνος Ἱκεσίου Ε

Διονύσιος Διοσκουρίδου 𐅄

Μένων Ἀπολλοδώρου

καὶ ὑπὲρ τῶν υἱῶν 𐅄

Ἀσκληπιάδης Διονυσοδώρου 𐅄

Φιλιστὴς Ἰσιμάχου

καὶ ἐξεταστῶν Λυσικλῆς Λυσικλεῦς.

Μοσχίων Διονυσοδώρου 𐅄

Ζηνόδοτος Μένωνος

Ἀριστῆς Καυκασίωνος 𐅄

Διονύσιος Μητροδώρου ὁ νεώτερος

καὶ ὑπὲρ τῶν υἱῶν 𐅄

ὑπὲρ Ἀριστονίκο[υ] τ̣οῦ Καλλίφρονος Ε

Δωρόθεος Διονυσίου 𐅄

Ἀπολλοφάν[η]ς Δ̣ιογένου

καὶ ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ 𐅄

Ἀγγελῆς Λ[υκ]ούργου Ε

Π[ο]σείδιππ[ος] Δ̣ιογένου Δ[—]

Ἱκέσιος Ἀλ[ε]ξάνδρου [—]

v3 ἀγαθῆι τύχηι,

Διονύσωι Ἀκταίωι

καὶ Ἀπόλλωνι Ξε-

Γέραιος, Φᾶνος Κλ[εισ]θένους.

Σινωπεῖς· Δῖος Ἡροξένου,

[Δ]ιογένης Μοιραγένους.

Ἀστυπαλαεῖς·

Πλαταιεύ[ς.]

Διότιμος Ἀπολλωνίδου.

[Μ]ιτυληναῖοι·

[—]εσ[․]νλ[․] Λεόντιος

[—]ιγησ[․] Διοκλέους

[—]δωρος Καταγωγίου

[—] Ἑρμίου

[— Διο]νυ̣σίου

[— Φιλό]μηλος Φιλομήλου

Μέντωρ Δαμάλου

Διόγνητος Εὐρυνόμου

Λεώφαντος Ἠσιονέως

[Ν]ουμήνιος Ἀριστοδάμ[ου]

[Δ]ιοσκουρίδης Παυσα[νίου]

[Π]ιστῆς Ἀγγελεῦς

[vacat σ]αρ

Διογένης̣ [Ͻ(Διογένους)]

τὸ δεύτερον̣

vacat

Διογένης Θε-

[ό]μνιδος φιλόκαισαρ

[Εὔ]δ̣[η]μ̣ο̣ς Ἀ[πελλ]-

ῶ γονῆι Διογένους

ὁ γεγονὼς Ἀπολ-

τευς τοῦ Λυσίου. ἀναγνώσεως Ἀγαθοκλῆ[ς]

Ἀγαθοκλεῦς. ῥαψωιδίας Μιλτιάδης Διονυσίου.

ψαλμοῦ Ξένων Τιμοκλεῦς. κιθαρισμοῦ Κλε[οκύ]-

δης Διονυσίου. παίδων δόλιχον Ἀσκληπιάδης

[Πρ]ωτογένου. ἐφήβων νεωτέρων δόλιχ[ον Δι]-

[ο]νύσιος Καλλιστράτου. μέσων δόλιχον Π[ρω]-

[το]κλῆς Τιμοκλεῦς. πρεσβυτέρων δόλιχο[ν]

Ἀσκληπ̣ιάδης Μέ̣ντορος

Διονύσιος Ἀναξ̣ιάδου

Ἀπολλώνιος Κτησίου

Σῶσος

Διονύσιος Μιλτιάδου γο(νῆι) Φιλοστράτου

Λεύ̣κων Ζωπύρου

[όμον ἐνείκ]α̣ πολεμάρχων τῶν ἀρχόντων

[— Δι]ονυσίου.

[ἐπὶ στεφα]νηφόρου Φλα(βίου) Ζήνιδος

[δωνίου? πολεμάρχων? τῶν ἀρχόντων] τὸν ἀπὸ τοῦ Ἡ-

[ρακλέους Σεβαστὸν ἐνόπλιον δρ]όμον Διοτέ-

[— ἐνείκα]

Εὀπαθίδης Ἀντιόχου

Διονυσαγόρας Πασίου

Λυκοῦργος Μητροβίου

Εὀπόλεμος Διονυσίου

Ἡρογένης Παταίκου

[ΟΜΙΝΗ?]

[ἐπὶ σ]τεφανηφόρου Διονυ-

[σίου τὸ] βʹ Μαμίλια Κυπάρη

v οἱ Ἀρχέλεω

v οἱ Διοσκουρίδου

v οἱ Παρμενίσκου

vacat οἱ Ἕρμιος,

vacat οἱ Διονυσοδώρου

vacat καὶ Ποσειδίππου

ώπυρον τὸν Οἰκλέος καὶ πρ[ὸς ․․․8․․․․]

ν τὸν Διομέδοντος καὶ ․ο̣ι̣[․․․7․․․ καὶ Φ]-

ιλίσκον τοὺς Ἀναψύξιος κ̣[αὶ ὅσα πρὸς Φ?]-

[ν Κ]λυτίδαις χιλίας δραχμὰς ἱερὰ[ς]

[το]ῦ Διὸς τοῦ πατρώιου καὶ ταῖς ἐκ [τ]-

[ῶν] νόμων ἀραῖς ἔνοχος ἔστω, τοὺς δ’ [ἐ]-

[Θα]λλοῦσα Ἀσκληπιοδώρου̣

[Δι]όγενις Ἀπολλοδώρου

[Δια]φάνηα [Δι]αφάνους

Μεγίστη Διοφάντου·

ἱερο̣[κηρ]υ̣κεύοντος Πασίο[υ]

Ἰολλᾶς

Διονύσῳ

Ἀκταίων.

[Ἡ]ρακλεῖ καὶ

[Δ]ιονύσῳ.

[Ἡ]ρακλ[εῖ]

καὶ Διονύσωι

ε[ὐχήν.]

Θρασέας Διογένους

ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τέκνων

Διὸς

Μιλιχί[ου.]

vacat Διὸς

Σεβαστοῦ.

Διὸς Ὀλυμπίου

καὶ Ἡρακλεῦς.

Ἁδριανὸν, νέον

Διόνυσον, Ὀλύμπι-

ον, Πανελλήνιον.

αυτῶι Ἀφροδίσιον Σαρα-

πίωνος, Διονύσιον Σε-

λεύκου, Παράσιον Ἡρα-

vacat Δημήτρ[ιον] Διογένου

ὁ δῆμος ἔ[σ]τησεν νικήσαντα

οἱ πρεσβύτ[εροι Δ]ιόδωρον Λυσιμάχου [ἄ]ρξαντ[α] τοῦ

πρεσβυτικοῦ εὐσεβήας ἕνεκεν τῆς εἰς τοὺς θεοὺς καὶ

λοιπαῖς ταῖς ἐπιτελουμέναις θυσίαις πρῶτον

Δίννυν Ἑλίξου, δεύτερον Διόδωρον Λυσιμάχο[υ.]

[—]

[ἐτείμη]σαν Διο-

[γένην] Θεόμνιδος

Διονύσιον

Ἀγαθοκλεῦς

ὁ δῆμος

[Διον]υσόδωρον

[Διον]υσοδώρου.

Μεγίστη Διονυσίου τὴν ἑαυτῆς μητέρα

Μεγίστην Ἀσκληπιάδου, γυναῖκα δὲ

vacat Διονυσίου. vacat

[— Νει]λέα Ͻ(Νειλέως) καὶ τοὺ̣ς̣ συν-

[άρχοντας αὐτοῦ —] Θεόμνησ̣τ̣ο̣ν̣ Διο[δώρου?]

[— ἀρετῆ]ς ἕνεκεν καὶ δικαι[οσύνης.]

Ἀριστοδήμου, Θεοφῶν Μητρο-

δώρου, Διογένης Ἀριστοδίκου,

Θεοφάνης Ἀττάλου, Θεόφιλος Σί-

[vacat] οἱ νέοι vacat

[Ἡρόπ]υθον Διονυσίου.

Σ[ήμ]ου? χρυ[σ]ῷ στε[φ]άνω[ι Θε]όφιλ[ος] καὶ

Διονυσό[δ]ωρος κ[αὶ] Δωρ[όθ]εος κα[ὶ Α]ὐλίων?

καὶ οἱ ἐπὶ τῆς πύλης Σέλευκος καὶ Διόδωρος

ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ δικαιοσύνης

[—]Ν τὰς χορηγίας [—]

[—]νικήσας Διονυσ[—]

[— καὶ τὰ χρήματα?] κ̣ομίσαντος τοῦ ξένου [καὶ φίλου αὐτοῦ]

[—] ἈπελλΩΙΓ? Διογένους [—]

[—]Ε[—] τοῦ φιλοκαίσαρος.

[— ἀγωνοθε]-

[τ]ήσας τῶν Διο-

νυσίων ἔδωκεν

Ἀσπασίας ναόν τε καὶ εὔγραπτον θέτο μορφάν

Διογενὶς στοργᾶς ἀντιτίνουσα χάριν.

ἧμαι μανύουσα πᾶ[σιν —]

ὡς ὑπ’ ἐμοὶ Διοκλῆς Ο̣? [—ἐτάφη,]

ὑιὸς Ἀριστοτέλους ΟΣ[—]

τὸν δὲ μακρὸν γήρως οὐκέτι θεῖν δόλιχον·

ἄρτι δ’ ἐφηβείαις θάλλων Διονύσιος ἀκμαῖς

καὶ σελίσιν Μουσῶν ἤλυθον εἰς Ἀΐδαν.

Διονυσιό[δωρος]

[Φ]ιστίωνος

Διογένης

Νικάνορος.

Δωρὶς τῷ [ἑαυτ]ῆς

ἀνδρὶ Δι[οδ]ώρῳ

χρηστ[ὲ] χαῖρε.

Διονυσίου τοῦ Φιλοστεφάνου.

Ἰάσων

Διοτρέφου.

Μεγίστη Διονυσίου τὴν

ἑαυτῆς μητέρα

γυ-

ναῖκα δὲ Διονυσίου.

Ἀγγέλεος∶ vacat Ἡρώιδας

Διονυσίο vacat

Μικκὼ ⋮ vacat Ἡρόιδεω.

[—]ανία Μελιτίνη[—]

[—]ύλῳ Ὀφελλίῳ Διονυσίῳ

[τ]ῷ ἀνδρί, χρηστὲ χαῖρε.

Διονύ[σι]-

ος [Ἀ]ρτεμι-

[—]․ Διονυσίου.

ἐμνήσθη Μέ[λαν?]

θ̣ος Δ̣ιοδ̣ώρου.

Διονύσι̣[—]

Σισ[—]

Θεόμνηστος Θεοτίμου καὶ Διονύσιος Ἀστίου

ἐποίησαν.

συμπ̣α[ρέπλεον οἵδε·]

Κάστω[ρ Διός]

Πολυδεύ[κης] Δι[ός]

Ναύπλιος Ποσειδῶνος

[—] Ἰστρι-

[αν—] Διογένης

[—]δεὺς Τιτι-

σὶ τέτρωμαι· | [οὔ]-

νομά μοι Δι[όνυ]-

σις, ὑὸς Ζωσίμο[υ καὶ]

[ρὰ τῶν νησιωτῶν ἁ]πά[ντ]ων τὰ ἀναγκαῖα — — — — —

— — — — — — — — —ς τὰ δάνεια Διο— — — — — — — — — — —

[ἵνα δὲ ἀναγραφῆι ταῦτα] εἰς στήλην λιθ[ίνην καὶ ἀνα]-

Ἀρκεσινέων· [ὁ ἱερεὺς(?) καὶ] οἱ στρ[α(τηγοὶ)]

[εἶπ]ον· [ἐπειδὴ Ἀλεξίων Διονυσίου]

[προαναιρεθεὶς εἰς τὰ Ἰτώνια]

τοῦτο ἅπαν ἀφῆκεν· ἐπαινέσα[ι]

μὲν Ἀλεξίωνα Διονυσίου ἀρετῆ[ς]

ἕνεκε καὶ δικαιοσύνης τῆς εἰς

[τοὺ]ς πρυτ[άνεις τοὺς ἀεὶ πρυτανεύοντας τὸν]

[μῆ]να τὸν Ταυρεῶν[α τοῖς Διονυσίοις ὅταν οἱ]

[χορ]οὶ τῶν παίδων σ[υντελῶνται, ἀναγο]-

[θαλλο]ῦ [στεφ]άνωι τοὺς ἀγ[ωνοθ]έτ[ας]

[Διονυ]σί[ων] τραγ[ω]ιδοῖς καὶ εἶ[να]ι α[ὐτῶι]

[καὶ] ἐγγόνοις καὶ τὰ ἄλ[λα] πάντα [ὅσα]

[— — τῶι ἀ]ρχεράνωι — —

— — —ει Διοτι[μ— — — — —]

— — — — — — —βετο— — — — —

[μὴ] ἐξέστω ἐμβιβάσκεν εἰς τὸ τέμενος μηδενί· εἰὰν δ’ [ἐμ]-

[βιβά]σκηι, ἔστω [τὰ] πρόβατα ἱερὰ τοῦ Διὸς τοῦ Τεμενίτου· [ἐν]-

[δεικνύεν] ἐ[ξ]έστω τῶι βουλουένωι ἐπὶ τῶι ἡμίσει εἰς τὴν

[τ]ὸς κινδύνου Πραξικλεῖ ἐπ[ὶ] τόκωι πέντ’ ὀβολοῖς τὴμ μνᾶν ἑκάστην το[ῦ]

[μην]ὸς ἑκάστου, δανειστῶν ἐλθόντων δημοσίαι Πρωτομάχου καὶ Διο-

․․․ους, κατ[ὰ] τὸ ψήφισμα ὃ εἶπε Στ[ησα]γόρας. ὑπέθετο δὲ Πραξικλῆς τά τ[ε]

Διονύσου.

Ἀγαθῖνος Ἀγαθίνου τοῦ Κλεοφά[ντου]

Διονύσῳ Κισσοκόμαι καὶ τῶι [δήμωι].

[Δ]ιὸς Ἀποτροπαίο.

[Δι]ὸς Μειλιχίου.

[Διὸς Μει]λιχίου.

Διὸς Ἀνα[δ]ώ[τ]ου.

Διὸς Σωτῆρος.

Διὸς

Σωτῆρο[ς].

Ἄφθορος Ἀφροδεισίου καὶ Λούκιος Διον[υ]σίου

ἐπίτροποι Ἱέρωνος καθ’ ἣν ἔθετο διαθήκην

χὣ μὲν ἔβα π[ε]λάγους [β]ένθος ἐπ’ ἀτρύγετον,

πεμπταῖον δ’ ἐμὲ με [μο]ῖρα [τ]ὸν ἐξ ἀγέλας Διότιμον

ἠιθέων οἰκτρὰ μάρι[ψε]νι μάρψεν ἐν Ἀρκεσίναι

Διονύσιος ∶ Ἀλεξίωνος

Παρμενὶς ∶ Διονυσοκλέους

Ἀλεξίων ∶ Ξενοφῶντος.

Διονύσιος

Κ̣λ̣ε̣ο̣— — —

Παρμενίωνος

Διοτίμου.

Χρυ[σί]-

ων Δι[ο]-

νυσίου

Ἰασίδημος Μνήσιος εἶπεν· ἐπειδὴ παραγενόμενος

Διοκλείδας ἀπεσταλμένος ὑπὸ τοῦ βασιλέως

Ἀντιγόνου τάς τε ἐπιστολὰς ἀπέδωκε τὰς παρὰ

ποιήσειν καὶ λόγωι καὶ ἔργωι· δεδόχθαι τῆι βουλῆι καὶ τῶι

δήμωι, ἐπαινέσαι Διοκλείδαν Πύρρου Μεγαρέα

ἀρετῆς ἕνεκα καὶ εὐνοίας ἧς ἔχων διατελεῖ εἰς

τοῖς δικασταῖς τοὺς στρατηγοὺς τοὺς περὶ Πάγκριτον

τοῖς τε Διονυσίοις καὶ τοῖς Ἡραίοις· ἀναγράψαι δὲ τόδε τὸ

ψήφισμα εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, ἐπιμεληθῆναι δὲ τῆς ἀναγρα-

ἀναγράψαι δὲ καὶ τόδε τὸ ψήφισμα εἰς τε

τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου καὶ εἰς τὸ βουλευ-

τήριον ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις τόποις· ὅ-

[θέσεως] τῆς εἰκόνος· [στεφ]ανοῦσ[θαι δ]ὲ αὐτὸν καὶ

[θαλλοῦ(?)] στεφάνωι Διο[ν]υσίων τρ[αγωι]δοῖς ὅταν τοὺς

[πρώτου]ς χοροὺς [ἡ πόλις] τῶι θεῶι συ[ν]τελ[ῆι]· τῆς δὲ

Διονύσῳ Μεινῳήτῃ καὶ

τῇ γλυκυτάτῃ πατρίδι