[— — —]

Διονῦς,

Καρπίων

Νι[— — —] Διονυσίου Ἀντιοχεύς.

Δίη

Διοδότου.

Δ[ιο]νύσιος

Π[το]λεμαίου.

Ζαβδαῒς

Διονυσίου.

[Δ]ιοκλέους

τοῦ

Τέχνω[ν]

Δ̣ιονυσίο[υ].

Νοσσὼ Διογένευς,

Ἁγησικ[λ]εῦς γυ̣νά.

Διογένης, Πλάτων

Ἀπολλωνίου.

Μένων

Διονυσίου

Ἁλικαρνασσεύς.

Πλαθαινὶς

Διονυσίου

Σαμοθρᾶιξ.

Διονύσιος

Ἡρακλείδα

Μητρίχη

Διονυσίο[υ]

Σαμοθρᾶ[ιξ].

Διοδώρου

τοῦ

Καστρικία Αὔλου

Διονυσία σεμνὴ

καὶ φίλανδρε, χαῖρε.

Δέκμος Φλαύιος Σέξ[του υἱὸς]

Διονύσιος κ[αὶ]

Δέκμος Φλαύιος Δέκμ[ου — — καὶ]

Διονυ[σίου]

τοῦ

Π(οπλίου) Γρανίου Διοσκουρίδου

καὶ τῶν αὑτοῦ, ζῶσιν.

Διονύσιος Κροισίου.

Ἀνθὶς

Διογένους

Συρακοσία.

Εὕρεσις

Διονυσίου.

Νέστωρ Διομήδου

Τραλλιανός.

Δι〚όφαντε〛

〚Γαΐου Ἑρεννίου〛,

Διονύσιε

χρηστὲ

Διογένης̣

[Δι]ογένου.

Ἐπαφροδεί-

[τ]ου τοῦ Διο-

νυσίου.

Διονυσίο[υ]

τοῦ Διονυ̣-

[σ]ίου ∙ ὑοῦ

Διονύ-

σιος̣ [․]

Ῥοπιλλί-

ου Διογέ〚ν〛-

νους Διογένους Βαι-

βιανοῦ.

Πρεῖμα

Διονυσ[ί]-

ου.

〚Πόπλιος Γράνι〛-

〚ος Διονύσιος〛.

Διονύσι

χρηστέ,

Ἡρωΐδας

Διοκλεῦς.

Διονύσιος

Ἀμμωνίου.

Διογένης

Νέωνος.

Φιλουμένη

Διονυσίου.

Διονύσιος

Διονυσίου.

Στολὶς Δι-

ονυσίου.

Διονύσιος Τυράνου̣

χαῖρε.

Εἰσιδώρα

Διονυσίου

χαῖρε.

τάλου ὁ καὶ Ἔρως

καὶ Διοδότας

Ῥοπιλλίας,

σάρχου, γυν-

ὴ δὲ Διογν-

ήτου, χρησ-

vacat 0,265

Διότειμος

Διοτείμου.

Ποπιλλί-

ας Διονυ-

σίας.

Κάλλιππος Διονυσίου

Μυλασεῦ, χαίρειν.

Ἀκοῦτος

Διοτείμου.

Διογᾶ[ς],

ἐτῶν ∙ ιγ.

Διόδωρ[ος]

Ἰάσονα vac.

Διόδωρο[ς]

Θευδώρου

[Διο]νύσιος vac. Ἀττάλου.

Διονύσιος

Ἀντιοχεὺς

Φιλήμων

Διονυσίου.

vacat 0,32

[— —]σ[․]ς

Διοφάντου.

Νικάτιον

Διονυσοδώρου

Κολοφωνία.

[— — — —]ς Αὔλου ∙ Ν[— — —]

[— — — Κλα]υδίο[υ [— το]ῦ Διο[—] — —]

[— — — — — — — — — — —]

Διονύσ[ιος]

Διονυσ[ίου]

[— — —]

σκου Θεοφιλίσκου.

Διόφαντος

Καλλιστράτο[υ]

Διόδωρος

Δέξτρῳ μνεί-

υἱὸν Ἀρ[ιστ ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ⏑ ]

Διογένην [ ⏑ ⏑ – δέξατο γ]ᾶ φθίμεν[ον]

ἀστὸν ἀρίζηλον̣ [τᾶς πατρ]ίδος∙ ἀλλὰ παρέρπων

Ἀντιοχὶς Δημητρίου

Μαιῶτις Διονυσίωι χαίρειν.

θηκαίων

Διονυσίου

τοῦ Δωρο-

ων Σαραπίω-

νος τοῦ Διο-

νυσίου Ἀλε-

θηκαίων

Διοσκουρίδου

τοῦ Ἑρμολά-

φάνου τοῦ

Διονυσίου.

φάνου τοῦ

Διονυσίου.

δος, ἇς κύρι-

ος ὁ υἱὸς Διο-

νύσιος Εὐφ-

ων Καλλιστί[ου] Καλλίστη̣[ς]

τᾶς Διονυσ[ί]-

ου Ἁλικαρν[ασ]-

θηκαίου Ἑρμία

τοῦ Διονυσίου.

νορος

τοῦ Διο-

νυσίου.

τοῦ

Διονυσίου

Ἐφεσίου.

[— — —στᾶ]ν τῶν σ[ὺν]

[— — — — Δι]ονυσίῳ.

vacat

ὅρ[ο]ς

[θι]ά̣σου Διὸς

[Ξα]νθίου, ἐπρία-

α̣ίων θιάσ[ου]

Διὸς Σωτῆ[ρο]-

ς̣ καὶ Ἀστά[ρτ]-

ϊστᾶν τῶν σ-

ὺν Διογέ-

νει.

Διονυσίου

τοῦ Διονυ̣-

σίου ∙ χρη̣-

[Δ]ιοδώρας.

Τρυφένας

Διοκλέους,

ἡ καλῆς.

Κορνηλ[ία]

Διονυσ[ίου].

Διονυσίου

ἀγωνοθέ-

Διοσκουριὰς

Ἀννίβου χ̣[αῖ]ρε.

〚Δ̣ιο[ν]υ̣σί̣[ου] καὶ τᾶς〛

〚γυναικὸς αὐτοῦ〛

Διονυ-

σίου, πό-

Χαρίτ[ων]

Διοδό[του]

Μιλή[σιος].

Ὀλυμπικὸς

Διονυσίου

ζῇ.

[— — — —ni]o Ti(beri) ∙ l(iberto) ∙ Diocli.

[— — — — —]νίου Διοκλέους, ἐγδοχέως.

vacat 0,43 τοῦ μνιμε[ίου — — — — — — —]

Διοσκο[υρ— — — — — — — —]

γυνὰ Κοσ[— — — — — — — —]

καθὼς [— — — — — — — — —]

ὑπὸ το̣[ῦ Δι]οσκ[ουρ— — — —]

ἔξεστ[ι τ]ε̣θῆν[αι — — — — — —].

θανὼ[ν] ἔνερθ̣ε τοῦδε σή[ματος πέλει],

πατρὸς Διοφάντου, Γλυ[κερίου δὲ μητέρος].

Διονυσίου

τοῦ

Ἀριστοφάνης

Διομέδοντος.

[Διον]ύσιε [Διογένευς]

χαῖρε·

vacat 0,11

[πα]ῖδα τὸν ἀρτιθαλῆ Δι̣ο̣[νύσιον ἐνθάδε κεύθει]

[Δι]ογένε̣υ̣ς̣ [ ⏑ ⏑ – – ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ]

[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[— —]\̣ης v Διοκλεῦς

[— —]ώνιος.

[οὐ χ]λαμύδ’ ὤμοισιν παιδὶ βαλοῦσα καλῶι·

[ἀλλά μ]οι, ὦ βασίλεια, Διὸς πολυώνυμε κούρα,

[ἵλαο]ς ἀντ’ ἐμέθεν σῷζε τέκνων ἀγέλαν

2 vv. erasi vel vacui

[— —] Διογένους

[τ]οῦ Ἀριστέως

ρου τοῦ

Διονυσίου

Ἁλικαρνασσεὺς

τῶν ξὺν

Διογένει.

τοῦ

Διονυσο[— — —].

γυν[ὰ δὲ]

Διοδ[— — —].

vacat 0,08

[— —]ιος

[Διον]ύσι-

[ος — —]

Π[ο]σειδώνιος

Διονυσίου.

τον σὺν τῇ γυναικὶ αὐ-

τοῦ Κοσσινίᾳ Διογενίλλῃ,

ὁ δὲ ἕτερος υἱὸς Πό(πλιος) Ὀφέλλι-

ντος Τιβερίου Κλαυδίου βʹ υἱοῦ Ἔρωτος

καὶ γραμματεύοντος Ἰουλίου Διο-

δότου Ἰσθμιονίκου.

[— —]IN

Διόνυσος

Διονύσις

∙Διονύσις

Μάγνος