προφητεύοντος Ἑκα-

[τ]όμνω τοῦ Νικομή-

[δ]ους, στεφανηφοροῦν-

[τος] Σωπόλιος τοῦ

ἐπὶ Ἀριστέου

Ἑκαταίου : Νικομήδο|υ : Γαΐου

ἐπὶ Σω-

Δαμᾶ καὶ Στάχυος

ἐπὶ Νικομήδου

Φιλέου Ἀνδρίου

Ἀντιόχου

Νι[κ]ο[μ]ήδου

Ἐπιγόνου

vacat ἐπὶ Ἀττικοῦ

Νικομήδου

Ἀρ̣ι̣σ̣τέου

Ἀρτέμων Ἀφροδισίου

Ἑκατόμνως Νικομήδους

Μενέστρατος Δημητρίου

στεφανηφόροι οἱ καὶ αἰσυμνῆται·

Νικομήδης Σωφάνους

Θράσων Θρασωνίδου

Σωστράτωι Μηνοθέ|[μιος?]

Νικομηδεῖ. |

[Ἀριστο]τ̣έληι Κο․4․․δ̣ου κ[αὶ] Μ̣ε̣ν̣[ελ]ά̣ωι

[Μενε]λάου τοῦ Ἀπόλλ̣α̣ Ν̣ικ̣ομηδ̣ε̣ῦσ̣ι̣.

[—] Θεοτειμίδου κ[αὶ] Σ̣[—]

Νικομήδους ε̣ὐχαρ̣ι̣σ̣τίας

ἕνεκε̣[ν.]

Εὐβούλου καὶ Νικομήδου,

Ἀγαθοκλέους καὶ Ζ̣ηναία,

τῶν Ἰώνων, χειροτονηθεὶς δὲ καὶ ὑπ[ὸ]

τῶν πολειτῶν ἱερεὺς βασιλέως Νικο-

μήδου Ἐπιφανοῦς βασιλέωσ—[⁵¹ως]⁵¹ Προ[υσί]-

ου πρῶτον μὲν τὴν θυσίαν συνετέλ[ε]-

Μηνᾶς̣ Μονιμᾶ

Νικομήδης Ἀττάλου

Εὐθύδημος Πολυκράτους

ὁ τόπος [Ἀπ]ολλωνίου [τ]οῦ [Νικομ]ήδο̣[υ.]

ὁ τόπος Ἀπολλωνίου [τ]οῦ [Νικομήδ]ου?

ὁ τόπος Ἀριστείδου τοῦ Νικομήδου.

ὁ τόπος Βασσίλου τοῦ Νικομήδου κὲ Νικομᾶ τοῦ Νικομήδου.

ὁ τόπος Νικομήδου.

ὁ τόπος Νικομήδου τοῦ [Πα]π̣άρου.

Σωστράτου τοῦ Ἱππάρχου Ἀπαμέως vacat νʹ

Μηναγόρας Μηνᾶδος Νικομηδεὺς καὶ

ὑπὲρ Ἀνθρακίου τ̣ῆς Δημητρί-

Νικομήδου τοῦ Ἀντιγόνου,

Διοδώρου τοῦ Διοδώρου,

Νικομήδης

Ἀσκληπιάδου,

Βέλλα

Νικομήδου.

Νικομήδους.

τῶν Ἰώνων, χειροτονηθεὶς δὲ καὶ ὑπ[ὸ]

τῶν πολειτῶν ἱερεὺς βασιλέως Νικο-

μήδου Ἐπιφανοῦς βασιλέως 〚[ω]ς〛 Προ[υσί]-

ου πρῶτον μὲν τὴν θυσίαν συνετέλ[ε]-

Μηνᾶς̣ Μονιμᾶ

Νικομήδης Ἀττάλου

Εὐθύδημος Πολυκράτους

ὁ τόπος [Ἀπ]ολλωνίου [τ]οῦ [Νικομ]ήδο̣[υ]?

ὁ τόπος Ἀριστείδου τοῦ Νικομήδου.

ὁ τόπος Βασσίλου

τοῦ Νικομήδου

κὲ Νικομᾶ τοῦ Νικο-

μήδου.

ὁ τόπος Νικομήδου.

ὁ τόπος Νικομήδου τοῦ [Πα]π̣άρου.

[—]ου Λαράνδηος·

[—]ς Νικομή[δους·]

[Σμυρν]αῖος·

[— Π]ολεμάρχου

[—] Νικομήδου

[— Ἀπ]ολλωνίδου

Ἠγήτωρ Ἀπολλοφάνου

Νικομήδης Φερεκλείους

Ἀπολλωνίδης Ἑρμίου

ἐπὶ Νικομήδους Βι̣[άν]ο̣ρ̣[ος, μη]-

νὸς Ξανδικοῦ ΘΚ[— — — — —]

ἔτ(ους) σνϛʹ, μη(νὸς) Πανήμου,

Νικομήδης κ(αὶ) Ἀφφι-

ας ἀνέθεσαν Ἑρμο-

ζ(—) in crepidine

Αὐρή. Νικομήδης in scapo

Νικόμῃ τῷ τέκνῳ

ἐν Λακεδαίμονι Καισά-

ρεια, ἐν Νικομηδείᾳ πυ-

γμὴν παγκράτιον, ἐν Πε-

[ρ]ίσκου — Δημήτ[ριο]ς Δοκίμου — Νίκανδρος Μηνοδώρου — Μηνόδωρος

Νικάνδρου — [Μ]η[νό]δωρος Τιμέου, μήτηρ Διο[νυ]σία — Δημήτριος Νικομή-

δου — Φιλῖνος Διονυσίου — Κλεάριστος Σωσθέ[ν]ου — Ἀρτεμίδωρος Θεογέ-

νου — Μηνόφαντος Ἀμύντου — Μειδίας Θέωνος — Στράτιος Ζωΐλου

Βακχίου — Ναννὶς Πολυμήδου

καὶ οἷς ἐδόθη ἡ πολιτεία· Μηνόφιλος Τεύκρου — Μηνόφιλος Νικο-

μήδου — Μητρόδωρος Λευκίου — Νουμήνιος Νέωνος — Ἀπολλώνιος Διο-

νυσίου — Κίλλης Δημοσθένου — Ματροφάης Δημοσθένου — Δαμόχαρις

Ἀσκληπιόδωρος Δημητρίου

ἐπὶ Νικομήδου

Αἰσχρίων Ἀπολλοδώρο[υ]

Ἀπολλοφάνης Δημοφίλου

Ἀρχέλαος Νικομήδου

Μειδίας Δημοφίλου

ἱππαρχούντων Τερεντί(ου) Δωνάτου καὶ Βειβί(ου) Ἀμφικτύονος, γραμματέως

τῆς ἱερᾶς βουλῆς Νικομήδους τοῦ βʹ καλλιαρχοῦντος,

οἵδε ἐπρυτάνευσαν μῆνα τὸν Ἀπατουρεῶνα·

τὸ πρίν, ἀνέθρεψεν δὲ γαῖα |

Βειθυνῶν πρώτη Νικομή-

δεια· κτεῖνε δ’ Ἀχιλλεύς· |

ταῦτα δὲ πάντα μίτοις Μοι̣-

καὶ [ο]ἱ μετ’ αὐτοῦ στρατεύσαν̣[τες πρὸς Προυσίαν]

καὶ πολιορκήσαντες αὐτὸν̣ [ἐν Νικομηδείαι],

παραβάντα τὰς διὰ Ῥωμαίωγ γεν̣[ομένας συνθήκας],

τὸ πρίν, ἀνέθρεψεν δὲ ΑΝΕΘΡΕΨΕΔΕ facs. γαῖα /

Βειθυνῶν πρώτη Νικομή-

δεια ΝΕΙΚΟΜΗ|ΔΕΙΑ facs.. κτεῖνε δ’ Ἀχιλλεύς· /

ταῦτα δὲ πάντα μίτοις Μοι-

τῶν Σεβαστῶν

Τι. Κλαύδιος Νικο-

μήδης νεωκόρος

θεᾶς Ῥώμης καὶ

[Π]εργαμηνῶν

[Τ]ι. Κλ. Νικομήδην

τὸν νεωκόρον

[— — — — — — — — — — — —] Τι. Κλαύ-

[διον Νικομήδους υἱὸν Νικο]μήδην.

[ἐπιμεληθέντων τῶν στρατη]γῶν

Φλω[— — — — — — — —]

Κλ. Νικ̣[ομήδ— —]

Κυιν[τιλι— — — — —]

ἀναστήσαντος τὴν τιμὴν

Κλ. καὶ / et Cyr. Νικομήδους τοῦ φίλου.

Ἀρίστανδρος Φιλοκλείου

Νικομήδης Ἀσκληπιάδου

Ἰσίδωρος Φίλωνος

— — —ος Ἀρτεμιδώρου Μακαρίδος

Νικομήδης Διογένου Θηβαΐδος

Ἡρακῶν Τειμογένου Αἰολίδος

Ἡλίῳ

Κλ(αύδιος) Νικομήδης

ὁ δᾳδοῦχος

Ἐ[φέ]σιος καὶ Περγαμηνὸς καὶ Κυζικηνὸς

καὶ Νικομηδεὺς καὶ Τραλλιανὸς ἱερονεί-

κης παράδοξος, νεικήσας ἀγῶνας τοὺς

[Ἀρι]σ̣τειδιανῷ

[Νικο]μηδεῖ τῷ ἑαυτ[ῶν]

[πατρὶ μν]ήμης ἕνεκεν.

τὰ λοιπὰ φιλανθρωπεῖν τῆι πό-

λει, καθόπερ καὶ Νικομήδης ὁ

πατὴρ ἡμῶν εὐνόως διέκει-

ὑπὸ χρόνου ἀποκατέστησεν

〚ἀπὸ Νικομηδεί〛ας.

δ̣ʹ

[ὑπὸ χρόνου ἀποκατέστησεν]

[ἀπὸ Νικομηδείας — — —].

— — —

Χρηστίων καὶ Σωσίβιος καὶ

Νικομήδης τὴν ἑαυτῶν ἀδελφήν.

συμβίωι γλυκυτάτηι

Αἰμίλιος Νικομήδης

μνήμης χάριν.

[νι]ς ἐκλήθην, / οὗ πατρὶς Ἀπά-

[μι]α, νῦν δὲ Νικομηδείας με

[γ]αῖα / πρὸς δάπεδον κατέχει με

Ϲ̣ΙΝ․ΟΝΥ․․․ΔΙ․ΝΟΝ

[— — —]μένων Νικομη̣[δεύς(?)]

[—] ἠ̣δ’ ἀ̣λόχου κεδνῆ[ς]

] δεκάπρωτον καὶ ἐν τᾷ ματροπόλ[ει

[Νικομηδ]είᾳ κατὰ δόγμα τετιμαμένον ἀνδρι[άντος ἀναστάσει]

Νικομήδη(ς), ἀστυνό(μου) Δαμέα.

Νικομήδη(ς), ἀστυνό(μου) Μανέω.

Φλαου[ίῳ] Σαβεί[νῳ] γένει

Νικομη[δεῖ] ἡ θυγάτηρ τὴν

στή[λη]ν μνήμης χά[ριν]· ὃς

[πιά]δῃ συνβίω λι-

[θο]υργῷ Νικομηδὶ

[μνή]μη%⁸¹ς χά-

ἡ σορὸς Νικομήδους Ἀπολλωνίου Μοταλίδος, ἐν ᾗ κηδευθήσεται

αὐτός· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι· εἰ δὲ μή, ὁ κηδεύσας ἕτερον

Τρόφιμος Ν[— — — γ]λυκυτάτῃ, κὲ

τὰ τέκνα αὐτῆς Τατιας κὲ Φιλῖνος κὲ Νι-

κομήδης μνημοσύνης ἕνεκεν.

ἔτους τηʹ.

Λυκίσκος Ἀσκληπιάδου 𐅵 ρʹ

Νικομήδης Δούπωνος 𐅵 φʹ

Φιλοπάτωρ Καλλικλέους 𐅵 σʹ

ου Χρηστοῦ τοῦ κὲ Μακροβίου

Νικομηδεὺς φυλῆς Ἀσκλη-

☩

Νικο̣μ̣ή̣[δης]

ΓΛΑ̣Υ̣[— — —]

Νικομήδης

ἐθεθεώρησα ἐθεώρησα.

εἶδον Ἀσκληπιόδοτος

Νικομηδεὺς, γραμμα-

τικὸς, καὶ ἐθαύμασα.

Νικομή-

δη χρησ-

τὲ πασί-

Σωτείρᾳ

Νικομήδης ὁ καὶ Δ[ι]-

ονῦς σῶστρα?

Νικομήδης ὁ καὶ

Ὄνυς Σωτίρᾳ Σωτείρᾳ.

Νικομήδης

Διονυσιάδει

Νικομηδίᾳ

Αὐρήλιος ∙ Αἴας.

Μάρκου κυβερ-

νήτης Νικομη-

δεύς ∙ ζήσας ∙ ἔτη

ξεʹ ∙ Διονῦσις Ἱέ-

στήλην ἔθηκαν

Νικομήδει συνγε-

νεῖς, / ὃς ἦν ἄριστος

μα νῦν ἔχει θανών.

εὐψυχῶ Νικομήδης,

ὅστις οὐκ ἤμην καὶ ἐγενό-

[— — — —]εας

[Νικομη]δεύς

ἀνδρὶ ∙ Αὐρηλίῳ ∙ Πρόκλῳ

Νικομηδῖ ζήσαντι ∙ ἔτη ∙ ξʹ ❦

μεθ’ οὗ ἔζησα ἔτη ιʹ καὶ τοῖς ἀπελευ-

Κλαύδι[ος Ἀγαθήμερ]-

[ος Νικομηδε]ὺς ἐνθά-

δε τέθαπ[ται, βιώσας]

[Μ(άρκος)] Αὐρήλιος

[Π]ρόκλος ∙ Νι-

[κ]ομηδεὺς

[ἐ]νθάδε κεῖ-

Αὐρηλία

Νικομη-

δία συνβίῳ

ἐποίησε.

Ἀσ∙κλη∙πιόδο∙τ̣ο̣ς̣

Μαρ∙κι∙α∙νοῦ Νι∙κο-

μηδεὺς ∙ ζή∙σας

ἔ∙τη ∙ δέ∙κα ∙ καὶ ἕν,

Νικομήδειαν

διὰ πάντων.

Νικομήδειαν

κιθαρῳδούς.

τῷ βασιλεῖ Ἀσκληπιῷ σῶστρα καὶ [χα]ριστή-

ρια Νικομήδης Σμυρναῖος ἰατρός.

οἷον ἐμαιώσαντο νέον τόκον

τῷ [σωτ]ῆρι Ἀσκληπιῷ σῶστρα καὶ

χαριστήρια Νικομήδης ὁ ἰατρός.

τὰν παιδὸς καλλίσταν

θῆκε δ’ ὁμοῦ νούσων τε

κακῶν ζωάγρια Νικο|-

μήδης καὶ χειρῶν

δεῖγμα παλαιγενέων.

πρεσβεύοντος Μάρκου Αὐρηλίου

Νικομήδους υἱοῦ Κλεοχάρους.

Νικομηδ[ε]ῖς π[άτρωνι καὶ]

εὐεργέτηι πρε[σβευοντ․․]

[․ Ο]ὐολόσιος [Σύν]τροφος

[Νικομη]δ̣εὺς ναύκληρος με-

[τὰ τοῦ πληρ]ώματος καὶ πλα-