[— — — — — — — — — — —]νδεκατ[․]․αυτ[— — — —20— — — —]

[— — — — — — εἰς τὴν πέμπτην] τοῦ Δ̣ί[ου] ἐ[ν ἧ]ι τὰ γενέθλια τοῦ βασι[λέως ἄγεται —]

[— — — κ]α[ὶ πα]ρὰ τῶν ἰδιωτῶν κ[αὶ πα]ρὰ τῶ[ν ἱερέων — — —15— — —]

θετηρίδων κα[θάπερ ὁ Ἥφαιστος ὁ μέγας, βασιλέως καθάπερ ὁ Ἥλιος μεγάλου βασιλέως τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω χωρῶν, ἐκγόνου]

θεῶν Εὐεργ[ετῶν, ὃν ὁ Ἥφαιστος ἐδοκίμασεν, ὧι ὁ Ἥλιος ἔδωκε τὸ κράτος, εἰκόνος ζώσης τοῦ Διός, υἱοῦ τοῦ Ἡλίοῦ, Πτολεμαίου]

αἰωνοβί[ου, ἠγαπημένου ὑπὸ τῆς Ἴσιδος, ἔτους — — — — — —].

[ὁ Ἥλιος, μεγάλου βασιλέως τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω χωρῶν, ἐκγόνου Εὐεργ[ετῶν], εἰκείνος ζώσης τοῦ

[Διός, υίοῦ τοῦ Ἡλίου, Πτολεμαίου αἰωνοβίου, ἠγαπημένου ὑπὸ τῆς Ἴσιδος, (ἔτους) ἕκτου], ἐφ’ ἱερέως Πτολεμαί[ου τοῦ]

[Ἀερόπου, ἀθλοφόρου Βερενίκης Εὐεργέτιδος, κανηφόρου Ἀρσινόη]ς Φιλαδέλφου Ῥ[όδης]

θεοὺς εὐσεβοῦς, ἀντιπάλων ὑπερτέρου, τοῦ τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων ἐπανορθώσαντος, κυρίου τριακονταετηρίδων, καθάπερ ὁ Ἥφαιστος ὁ μέγας, βασιλέως καθάπερ ὁ Ἥλιος,

μέγας βασιλεὺς τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω χωρῶν, ἐκγόνου θεῶν Φιλοπατόρων, ὃν ὁ Ἥφαιστος ἐδοκίμασεν, ὧι ὁ Ἥλιος ἔδωκεν τὴν νίκην, εἰκόνος ζώσης τοῦ Διός, υἱοῦ τοῦ Ἡλίου, Πτολεμαίου

αἰωνοβίου, ἠγαπημένου ὑπὸ τοῦ Φθᾶ, ἔτους ἐνάτου ἐφ’ ἱερέως Ἀέτου τοῦ Ἀέτου Ἀλεξάνδρου καὶ θεῶν Σωτήρων καὶ θεῶν Ἀδελφῶν καὶ θεῶν Εὐεργετῶν καὶ θεῶν Φιλοπατόρων καὶ

θεοῦ Ἐπιφανοῦς Εὐχαρίστου, ἀθλοφόρου Βερενίκης Εὐεργέτιδος Πύρρας τῆς Φιλίνου, κανηφόρου Ἀρσινόης Φιλαδέλφου Ἀρείας τῆς Διογένους, ἱερείας Ἀρσινόης Φιλοπάτορος Εἰρήνης

τῆς Πτολεμαίου, μηνὸς Ξανδικοῦ τετράδι, Αἰγυπτίων δὲ Μεχεὶρ ὀκτωκαιδεκάτηι, ψήφισμα· οἱ ἀρχιερεῖς καὶ προφῆται καὶ οἱ εἰς τὸ ἄδυτον εἰσπορευόμενοι πρὸς τὸν στολισμὸν τῶν

στος ἐδοκίμασεν, ὧι ὁ Ἥλιος ἔδω[κεν vac. ]

τὴν νίκην, εἰκόνος ζώσης το[ῦ Διός],

υἱοῦ τοῦ Ἡλίου, Πτολεμαίο[υ | αἰωνο]-

κανηφόρου Ἀρσινόης Φιλ[αδέλφου]

Ἀρείας τῆς Δ̣ι̣ο̣γένο[υ]ς, ἱε[ρείας]

Ἀρσινόης v Φιλοπ[άτορος]

βασιλεῖ Πτολεμαίοι θεῶι Φιλοπάτορι καὶ

Φιλαδέλφωι χαίρειν Διονυσόδωρος

Ἀθηνοδώρου Ἀθηναῖος· ὑπάρχειν ἐν Εὐ-

[ἀδι]αλείπτως κατατέθειται εἰς τὸ [διαφυλάττειν τὴν εὔνοιαν, ἣν εἶχε ὁ ἄ]-

[ρ]ι̣στος αὐτοῦ πατὴρ Διονύσιος π[․․․c.10․․․ καθὼς διὰ τῶν ἐψηφισμέ]-

[νω]ν πρὸ τούτων δογμάτων δεδ[ήλωται ․․․․․․․c.18․․․․․․․ πολλῶι]

θανάτωι ἔνοχον εἶναι· ὑπὲρ ὧν καὶ γραφῆ-

ναι Διοσκουρίδηι τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι

τοῦ νομοῦ προνοηθῆναι ὡς διὰ στήλης τῆς

ξιωμένων ἀπ[οτελέσματος, ἵν’ ὦμε]ν̣ [εὐ]ε̣ρ̣γετη-

μένοι· διευ[τύ]χ[ει. Διοσκουρίδηι]· γ̣ι̣ν̣έ̣σ̣θ̣ω̣·

(ἔτους) [βʹ], Φα̣ῶ̣φ̣ι̣ ι̣ζ̣ʹ.

βιάζεσθαι, τὸν δὲ φανησόμενον θανάτωι ἔν[ο]-

χον εἶναι· ὑπὲρ ὧν καὶ γραφῆναι Διοσκουρίδηι τῶ[ι]

συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι τοῦ νομοῦ προνοηθῆν[αι]

τημένοι· διευτύχει.

Διοσκουρίδηι· γινέσθω·

(ἔτους) βʹ, Φαῶφι ιζʹ.

[τινο]ῦν τ[ρόπον ἐκ τούτω]ν ἀποβιάζε[σθα]ι, τὸν δὲ φ̣α̣ν̣η̣[σό]-

[μ]ενον θα[νάτωι ἔνοχον] εἶναι· ὑπὲ[ρ ὧν κ]αὶ γραφῆναι [Δι]οσ[κου]-

[ρί]δηι τῶι συγ[γενεῖ καὶ στ]ρατηγῶι [τοῦ ν]ομοῦ προνοηθῆ-

[ἀποτελέσ]ματος, [ἵν’ ὦ]μεν εὐεργετη[μένοι]·

[διε]υτύχ[ει]. [Διο]σκουρ[ίδηι· γινέσθω]·

[(ἔτους) βʹ, Φαωφὶ ιζʹ].

[βασιλευόντων Κλεοπ]άτρας θεᾶς [φ]ιλοπάτο[ρος καὶ Π]τολεμαίου τοῦ καὶ Καίσαρος θεοῦ φιλοπάτορος φιλο-

[μήτορος, ἔτους ιγʹ, Ἀρτ]εμισίου ιηʹ Φαμενὼθ ιηʹ, ἔδοξε τοῖς ἀπὸ Διοσπόλεως τῆς [μ]εγάλης ἱερεῦσι τοῦ

[μεγίστου θεοῦ Ἀμο]νρασωνθὴρ καὶ τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι· ἐπειδὴ Καλλίμαχος ὁ συγγενὴς

τηθήσονται, τὸ δ[ὲ μνημεῖον] μενεῖ τοῖς ἐνκ[ειμέ]ν̣οις σώ-

μασιν ἀκαταχρημά[τιστον. Δι]ονύσιος· Ενο․․․ τῶν λαβόν-

των τὰς τετρακισχε̣[ιλίας ․․․c.9․․․]μός ἐστιν ὁ αν․․․c.9․․․φος

Ποτάμωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἀ̣[πὸ πολειτ]ε̣ύματος Λυκίων ἐπὶ παρόντι

Διονυσίῳ γραμ[ματεῖ ․c.6․․ τοῦ Μ]αρεώτου εἰπόντων μνη-

ματοφυλακίαν προσήκουσαν αὐτ[οῖς ἀπὸ προγόνω]ν̣ οὐ δεόντως ὑπὸ Διονυσίου

τοῦ παρόντος γραμματέως τῶν [Λυκίων ἀποκεκλεῖσθα]ι αὐτοὺ̣ς, διδάξαι καὶ

ἣν δὴ πάλιν εἰς τὸ πρόσωπον ὑμε͂[ν] ἐποι[η]σάμεθα, ἰσ̣χυρὰν διαμένειν ἀνέ̣χαται

πλὴν ὅμως εἴ τινες ἐ[ξ] ὑμῶν ὑπὲρ τοὺς ὅρους τοὺς ὑπὸ ἐμοῦ τοῦ Διοκλητιανοῦ Σεβαστοῦ

ὑμε͂ν [π]αραδ̣οθέντας χωρ[ίσ]αι εὐ[ε]ργῶν [α]ἰρεθῖεν τὰς ἐξ ἔθους συντελείας ὑπὲρ αὐτῶν

Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Γαίος Αὐρήλιος Οὑαλέρι-

[ο]ς Διοκλη̣τιανὸς Εὐσηβὴς Εὐτυχὴς Σεβ̣ασ[τὸς] ἀ[ρ]χιε[ρ]εὺ[ς μέγ]ιστο̣ς

Γερμανικὸς μέ[γιστ]ο[ς] Σαρματικὸ[ς] μ[έγ]ιστος τος

σωτῆρι

Διόσκορος ἐγλογιστὴς τοῦ νομοῦ ᾠκοδόμησεν, ἐπ’ ἀγαθ(ῶι).

τοῦ Πτολεμαίου Σωτῆρος

Ἄδιστι Διοσκόροις

Πτολεμαίῳ Σωτῆρι

Δ[ιονυσά]-

ριον, παν[ά]-

Διον[υ]-

σάριο[ν],

Διόδωρος σκιὰν Ἀντιφίλου ἐποίησ[εν].

Διονύσιος

Διονυσίου

Μαλχ[․․․․].

Αν[․․․․]ν Διοσκόρου

[θανοῦσαν] πᾶσα [γ]ῆ δακρυ[σάτω].

[Τι]μοκλῆς Σωγένους Τιμοκ[․․․․․]

Μ[․․․․] Διοφύ[λο]υ [στ]ρατη[γοῦ(?)].

Διονύσιε [χρ]ηστὲ [χαῖρε].

κα

Διόσκορος δʹ

Σεραπάμμ(ων) γʹ

Διοκλέας.

Δίου.

Διονυσίου.

Φίλιννα

Διογένους

γυνή.

Διόδοτος Δι-

οδότου τοῦ

παιδίου μνείας

Ἀλεξᾶς Διονυσίου

ἥκω.

Διονύ-

σιος.

[— — Δ]ιοσκόρ[οι]σι

[— — ἀνέ]θη(κεν).

Ψάμμις Διονύσιος.

(ἔτους) γʹ, Δίου [․]εʹ, διὰ Θεοδότου ἀγοραστοῦ Θεώνδ̣ου Σαμό̣θ̣ραικ̣ος.

Τιμασιθέου τοῦ

Διονυσίου Ῥοδίου

πρεσβευτοῦ

ἀγαθῇ τύχῃ. Διονύσιος [— — —].

Διο(γένης)(?).

Σίμων Πτολεμαίου.

Διονύσιος Φιλίνου.

Δοσίθεος Ποσειδωνίου.

Διονύσιος ὁ καὶ Ἀ-

πίων ὑπὲρ Ἰσιδώρας

Διονυσίου.

Καρνεοδότου

[Δι]ο[νυ]σίου [Κνίδιον].

Διοκλείας.

Διογένη,

τέκνον γλυ-

Διονύσιον Παρμενᾶνος τὸν ἀδελφὸν Εὔπρας.

Διοφά-

ντου βου(—).

ἐπὶ Ἀθανο[δότου] Διοσθύου.

κράτευς

Διοσθύου.

ἐπὶ Καλλι-

κράτευς Διοσθίου.

[ἐπ]ὶ Διοφάν(του).

Διονυ-

σίου.

Διονύ-

σιος.

Διονύσιος.

Διοδότ[ου]

Ἀγρ[ιανίου].

Διοδό-

του.

ἐπὶ Δι-

οδότου.

Διο[— — —].

Διοκλείας.

Διο[— — —].

Διοκλῆ

Θεσμοφ(ορίου).

Διοσκουρίδου.

Δίου.

ἐπὶ Ἡραγώρα Διοσθύου.

ἐπὶ Θερσάνδρου

Διοσθύου.

δευς

Διοσθύου.

ἐπὶ Λεον-

τίδα Διοσθύου.

χου

Διοσ(θύου).

ἐπὶ Ἀρχιλαίδα Δίου.

νακτος

Διοσθύου.

Ἀγήσιος

Δίου.

ἐπὶ Ἀλεξιμάχου

Διοσθύου.

ἐπὶ Ἀνδρονείκου Διοσθύου.

Δ̣ιονυσώδωρος νηώτορος νεότερος.

Κριτίας

Διονυσοδώ[ρου].

Διονύσιος.

Διονύσιος ε․[— — —].

Διονυσί̣α.

Τευῶρις.

[Ἀ]γ̣άθων̣.

Δ̣ιον̣[— — —].

Διο(—).

Διοφάν-

του βου(—).

ος μηνὸς ε̣

Διογένη̣ς̣ Θ̣ῦ̣βι κδʹ, ἰνδ(ικτίωνος) ηʹ ․․․․

Διονύσιον Ἑρμίου Κυρηναῖον

τῶν πρώτων φίλων καὶ

Διοθέμιδος τοῦ ἀρ-

χιτέκτονος αἰωνί-

[δόξης] ἀναπέλπομ(εν). ἀπὸ

[μαρτύρων(?) Διοκλητια]ν̣ο(ῦ) ∶ υο∶ϛʹ

[․․․․․․․․․․] οὐδένα.

Διόφορος

Διοσκόρου.

ΤΡΛΛ[— — —].

Νικόμαχος Διογένους λατομίαν Κεσόρας [ἀνεύρετο(?)]. Πεκῦσις Νικομάχου ἔγραψεν τοῦ γʹ (ἔτους).

Διοκλε[ῦς].

θεοῦ Σεβαστῦ Σεβαστοῦ παρὰ τοῖς

θεοῖς τοῖς εἰς Διοσπόλεις

πάσεις.

[— — —] ἐν εἰρήνῃ [θ]εῷ κ(υρί)ῳ

Διοσκοροῦς θυγάτηρ Ἡρακλεί[δ]-

ου Στρούθου βιώσασα ἐτῶν λβʹ. καὶ

[— — — Σαρα]πίων Ἡρώδου, Ἀν-

[— — — Ἀντ]ίνοος Διοσκούρου, Ἰ-

[— — —]νος Τριαδέλφου, Ἰο[․․․]

Ἡρακλείου

Διονυσίου

Μαξίμου

Κυρίλλου

Διοσκόρου

Τιμοθέο[υ]

Ἰωάννο[υ]

Διοσκό[ρου]

Τιμοθ[έου]

Διοφάν-

του βου(λευτοῦ)(?).

Εὔβιος Βοήθου,

Σαραπίων Διονυσίου,

Ἀμβαδίσκος Ἱερωνύμου,

Σωσίβιος Σωσιβίου,

Στράτων Διονυσίου,

Λύκος Παοῦτος,

Διονύσιος Βιθυνός,

χαῖρε.

μηνὶ Παχὼν κϛʹ,

ἰνδ(ικτίωνος) εʹ, ἀρχῇ Διοκλη-

τιανοῦ τιηʹ.

Εὐσταθί(ου), μηνὶ

Χοίακ κζʹ, ἰν(δικτίωνος) αʹ, Δι-

οκλιτι(ανοῦ) σηʹ.

ἐπὶ Αἰσ[χιλί]νου

Διοσθέου.

Διοδότου. Fünf Stück.

Δίου. Zwei Stück.

Διοφ[άντου].

Διονυσογέ-

νους.

Φιλώνιχος Βοσπορίτης,

Διονυσόδωρος Ῥόδιος,

Ἀπολλώνιος Μυτιληναῖος,