Ἀρρειδαῖος Διοκλέως τῶν ἐκ

Κολλύδων Διεὶ Ἀρίου κατ’ ἐπι-

ἔτ(ους) σπαʹ, μη(νὸς) Δίου νο(υμηνίᾳ), Στέφα-

νον Πολειτικῆς ἐτί-

ἔτους ρʹ καὶ ιβʹ·

Διογένης Ἀρτεμι-

δώρου θεᾷ Ἀνδηνῇ

ἀνδρὶ γεγενημένῳ ἱερεῖ

τοῦ Διὸς Δριττου διὰ γένους

καὶ Δημητρίῳ τῷ υἱῷ, Μητρᾶς

ώ̣ν̣ιος Σεκοῦνδαν τὴν μ[η]-

τέρα, Διόδωρο[ς], Σεκοῦν-

δα, Δη̣μ̣αίνετος [— 3-4 —]

ἔτ(ους) σιϛʹ, μη(νὸς) Δίου ιαʹ·

ἐτίμησεν Ἑρμο-

ἔτους ρϟθ̣ʹ, μ[η](νὸς) Λώου ιʹ·

Διογένης ἐτίμησεν Ἀμ-

μίαν τὴν σύνβιον, Διογε-

νιανὸς καὶ Μητρόδωρος ❦?

[Δι]όφαντος ὁ πατήρ,

[Ἀμ]μ̣ιὰς ἡ μήτηρ τῇ θ[υ]-

[μ]η Μελτίνη ν, Μενε[κ]-

[ρ]άτης καὶ Διόφαντο[ς]

[οἱ ἀ]δελφοὶ καὶ οἱ συ[νγε]-

τὴν ἑαυτοῦ πενθερὰν καὶ Ἀρσινό[η]

Διοδότου ἡ γυνὴ αὐτοῦ τὴν [μη]-

τέρα ἐτείμησαν· vacat χαῖρε.

v ἐστὶν ἡ σορὸς [Κλ]-

αυδίας̣ Διονυ-

σίας relief

ἡ ἰσώστη Αὐρ(ηλίου) Ζωσίμου

τοῦ Διομήδους κὲ Αὐρ(ηλίου) Ἐ-

ρωτιανοῦ κὲ Αὐρ(ηλίας) Δόξης

ἔτους σαʹ, μη(νὸς) Λώου ∙ ε·

Διομήδης Φιλίππο[υ ․․]-

ΠΗΝ τὴν ἑαυτοῦ γυ[ναῖ]-

ἔτους ρκδ, τοῦ δὲ αὐτοῦ ο, μη(νὸς) Αὐ-

δναίου θ ἀπ(ιόντος)· Χαρεῖνος Διοκλέ-

ους φύσει δὲ Χαρείνου ἐτῶν κδ.

ΝΑΣ τῶν συναναφερομένων λιποστρατῆσαι ἐν τῶι βʹ καὶ λʹ ἔτει περι-

ελεῖν· ὑπάρχειν δὲ ταὐτὰ τοῖς ἄλλοις· τὴν ἀσυλίαν τοῦ Διὸς τοῦ

Στρατίου ὑπάρχειν, ἀντὶ τῶν προσυνκεχωρημένων σταδίων

σασθαι νῦν ἄνευ τιμῆς, ὅπως ὑπάρχωσιν αἱ ἐξ αὐτῆς

πρόσοδοι εἴς τε τὰς τοῦ Διὸς τοῦ Στρατίου καὶ τὰς ὑπὲρ ὑ-

μῶν συντελουμένας θυσίας καὶ διαμένῃ ἡμῖν ἱερὰ καὶ ἀτελής·

ὑπὲρ κλοπῆς τῆς προδηλουμένης·

Ἄμμιον Διογᾶ γυνὴ ἔχουσα θυγα-

τέρα Μελτίνην ἦραν ἰδίου δ-

Δημητρὶς

Διονυσιανῷ

τῷ τέκνῳ

τοῦ βʹ τὸ βʹ καὶ Γαΐου βʹ Τ[․․] τ[ὸ ․․]

κ̣αὶ Ἀρτεμιδώρου τοῦ Διο[γέ]-

%⁸¹νους, vacat

ἔτους ρξηʹ· Ἀσκλη-

πιῷ Μίθρης Διογ-

ένου ∙ εὐχήν. v

Ἡρωΐδης vvv Ἀνδρονίκου,

Διονύσιος vvv Μητροδώρου,

Ἑρμόλαος v Ἀπολλοδότου,

vacat Σαλτρου κώμης· vacat

Μῆνις vacat Διονυσίου,

vacat

Δημήτριος Βιάνορος,

Διογένης v Διογένου·

vacat Ταρσοῦ· vacat

vacat Δαρεδων· vacat

Χαιρέας Διονυσίου,

Ἡρῴδης vv Χαιρέου,

vacat Διγινδων· vacat

Διονύσιος Πλουτίωνος·

vacat Οεκ̣ραδων· vacat

Μηνᾶς v Μήνιδος,

Ἰσίδωρος Διογένου.

Ταριγυης καὶ Ἄμμιον ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ υἱ-

οὶ Διόγνητος, Ἀρίης, Πλουτίων καὶ θυγα-

τέρες Στρατονίκη, Ἀμμιὰς εὐξάμενοι ἀ-

νόμιμος ἱέρεια Ἥρας

καὶ Διὸς καὶ πάντων θ-

εῶν καὶ εἰς πάντες κατ-

τὸ η̣ʹ καὶ τῷ δήμῳ καὶ τῇ

κατοικίᾳ Διονύσιος

Σωκράτους, φύσει δὲ

τῆς Ῥώμης Μενεκράτους τοῦ Ἀπολλωνίου

Σαβηλου νεωτέρου, τοῦ δὲ Διὸς τοῦ Ὀλυμπί-

ου Φιλίνου τοῦ Μωγέτου, ἔτους ξθʹ, μηνὸς Λώ-

τοῖς κυρίοις ἡμῶν Γ(αΐῳ) Οὐαλε-

ρίῳ Διοκλητιανῷ Σεβ(αστῷ) κὲ Μ(άρκῳ)

Αὐρ(ηλίῳ) Οὐαλερ(ίῳ) Μαξιμιανῷ

ἀγαθῇ [τύχῃ· ἔτ]ους τογʹ,

μη(νὸς) Δίου ιβʹ· Τιβ(έριος) Κλ(αύδιος) Τραϊανὸς

Στρατονεικιανὸς κατὰ τὴν

οἱ κατοικοῦντες τὸ χω[ρ]ίον Ορμοιτηνο[ὶ]

[ἐ]τε[ίμησ]αν Διόδωρον Ἀπο[λλ— — —]

[․]ΟΝ[— —]ΟΝ ἥρωα, τὴν τ[ιμὴν ἀναστή]-

Ἀπόλλωνι Τολου

Διόφαντος 〚[— —]Ι〛

[Ζ]ωΐλου εὐχήν.

Θεόφιλος Διοδώρου

ὁ καλούμενος καὶ

Διοδώρου

Θεοφίλου·

Διοδώ-

ρου.

Διονυσόδωρος Θεοδώρου,

ἁγνός, φιλόπατρις, στεφα-

Φιλέταιρος Διογένου̣[ς]

ὁ ἱερεὺς διὰ βίου Ἀθηνᾶς

ἐτείμησε[ν Μη]-

νόφιλον Διο[νυσί]-

ου, φύσει δὲ Ἰό[λλα],

Κυρίνα Ἰουλιανὸν πατέρα καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ

Κλαύδιον Διομήδην ἥρωα, Τιβέριον Κλαύδιον

Χαιρέα(ν) ἥρωα, πατρὸς καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ, στρατηγοῦ

λῆς καὶ τοῦ εὐσε[βεστάτου δήμου — c.5 — διά τε τὴν πρὸς τὸν]

θεὸν Νέον Διόνυ[σον — — — — — — c.33 — — — — — — —]

καὶ τὴν πρὸς Ἀθη[ναίους ἐκ προγόνων φιλίαν καὶ συν]-

καὶ ἡ γερουσία ἐ̣[τεί]-

μησαν Διογένην

ἥρω ἀγαθόν, ἤθεσι κα[ὶ]

ρὶ τὸν Καθηγεμόνα

Διόνυσον μυστῶν.

μος ἐτείμησεν

Αὐρ(ήλιον) Διονύσιον

Κοΐντον καὶ πα-

προτάτου δήμου

Μ(ᾶρκον) ∙ Αὐρ(ήλιον) ∙ Διόδωρον

βʹ τοῦ Ἀδμήτου, ἄν-

τοῦ Καθηγεμό-

νος Διονύσου

καὶ γραμματέα τῶν

[— — — Διοκ]λ̣ητιανῷ

Σεβ(αστῷ) καὶ Αὐτοκράτορ〚ι〛α Αὐτοκράτορα

καὶ δόξηι τῆι ἀρίστηι τὰ δοθέ[ντα παραγγέλμα]-

τα Διονυσίωι καθ’ ὕπνον π[ρόσοδον διδόν]-

τ’ εἰς τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ἀνδρά[σι καὶ γυναιξὶν]

ἐλευθέροις καὶ οἰκέταις· Διὸς [γὰρ ἐν τούτωι]

τοῦ Εὐμένους καὶ Ἑστίας τ[ῆς παρέδρου αὐ]-

[— — — — — — — — — ἀπο]-

[δειχθεὶς (?) ὑπ]ὸ τοῦ Διὸς κ[αὶ]

[αἱρε]θεὶς ὑπὸ τῆς πατρί-

[δος] μου τὴν ἱερατείαν

[το]ῦ Διός, ἀνέγλυψα ἐμαυ-

[τ]ὸν καὶ ἀνέσστησα τοὺς

καὶ τῇ κατοικίᾳ τὸν Δία̣

Σωτῆρα Νεοπτόλεμος Δι-

οδότου Μᾶρκος νεμεο-

νείκης ἀνεστησεν ἐκ τῶν

Αὐρ(ήλιος) Διογενιανὸς Μ-

ητρὶ Φιλεὶ εὐχαρισ-

[․1-2․]τ̣ου ὑπὲρ

Διογένου

εὐχήν.

Ἀπολ̣[λ— — — Δι]-

ονυσ[ι— — — — ἀ]-

[ν]έ̣θη[κ— — — —]

Μῆνα ἐγ Διοδότου Διογᾶς Διο-

γένου Κόνδων ἔλοισα ἐξ ἐ-

Διονύσωι καὶ τῶι [δήμωι — —]

Σωτῆρι

Διόδοτοι.

[Θ]εῷ Ὑψίτῳ Ὑψίστῳ, μεγάλῳ Θε[ίῳ]

[Δ]ιόφαντος Ἀκιαμοῦ ἱερεὺ[ς]

[ε]ὐχήν. ἔτους σξ[․?, μη(νὸς)]

[ἔτο]υς σϛιʹ, μ̣[η(νὸς)] Δ[ύ]στρο[υ]·

[Δι]ογένης βʹ Ἀπφιανο̣[ῦ (?)]

[σὺ]ν τῇ γυναικὶ Μάγνᾳ

[κα]ὶ Διονυσίῳ τῷ υἱῷ κα[ὶ]

[Με(?)]λίτωνι τῷ τῆς γυνα[ι]-

Ἡλιόδωρος Ἡλιοδώρου, Μουσαῖος χαλκεύς, [Μ]ουσαῖος Ἡλιοδώρου, Ἕρμιππος Εὐτυχᾶ,

Μουσαῖος Βαλέριος, Μέσσυλλος Μη[τ]ροδώρου, Μητρόδωρος Σιδηρίων, Διονύσιος

Διονυσίου, Διόγνητος Μητροδώρου, Κάρπιμος Εὐαρέ̣στου, Διογένης Παμφίλου, Κόσμος Παπίου, Σωκράτης Διονυσίου,

Ἐπίκτητος Παπίου, Μενεκράτης Βωλανοῦ, Ἀπολλώνιος Γλαύκου, Μενεκράτης Χύλου,

τοῦ Ἀρσίου

Διοδότου

νείου καὶ

νείου καὶ

Διοδότου

τοῦ Ἀρσίου.

[․․․․]Α Ἀριστοδήμου, γυνὴ δὲ

Διον[υ]σ̣ίου, καὶ Ἀμμαλεις Διονυ-

σίου κα[ὶ Ἀ]ρτέμων Διονυσίου̣

Μακέτται, χαίρετε.

Διογένηι

Μαιανδρίου.

ὁ δῆμος ἐτείμη[σε]ν

Χαιρέαν Διονυσίου.

ὸς Γορπιαίου

ηι· Ῥοῦπον Δι-

όδωρος ὁ πα-

τὴρ ἐτίμησεν τὸν

ΑΥΡΥΚΛΟΙΣ, ἄνωθεν τοῦ βωμοῦ θ̣ε̣ᾶς Ἀναείτεως καὶ βωμ[οῦ]

τοῦ Διὸς ἀφωρισμένος ὑπὸ ἐμοῦ ἀπὸ τῆς παραγούσης ὁδο[ῦ]

[(?)]Σ ἀκαινῶν τριάκοντα περὶ αὐτῷ εἰς τετράγωνον, μήτε ὑπο[θέ]-

[—]Λ̣Π̣Λ̣Ω̣[․․․․․]ΟΣΤ[․․․․․]Τ̣Κ̣ΟΝ[—]

[— — — — — — — κ]α̣ὶ̣ οἱ ἀδελφοὶ Διό-

δ̣οτο[ς ․]Ι̣Α̣[— — — — —] κ̣α̣ὶ̣ Α̣ΛΩΜΙ[—]

Διόδωρος Ἀρτ-

εμιδώρου.

Τ(ίτος) ∙ Φλ(άουιος) ∙ Διονύσιος Φλαουιανὸς κα-

τεσκεύασε τὴν δεξιὰν καμάραν

Ἀτταλὶς Διονυσίῳ,

ἐσσεδ̣αρ[ίῳ] αʹ πά-

νὴ ἰδίῳ πόσι Θεοδώρῳ καὶ Θε-

οδωριανῷ ἰδίῳ τέκνῳ καὶ Διοσ-

κόρῳ υἱοθρέπτῳ· ζῶσα δὲ ἥδε

[μη(νὸς)] ∙ Α∙ὐδ[ναίου]

∙ ζʹ ∙ ἀπι(όντος) ∙ | [Διο]-

νυ|[σο]-

Δρούσιλλα Ἀρτεμιδώρου θυγάτηρ,

γυνὴ δὲ Διοδότου.

Διόσκορος Μου-

σίκις παροδείταις· χέ-

Ἰόλη Διοδώ-

ρου.

ὁ δῆμος ἐτείμησεν

Μενεκράτην Διοδώρου

χρυσῷ στεφάνῳ,

μασιν ὥρης ∙ / v [πρ]ὶν τελέσαι ζωῆς

εἴκοσι πέντε ἔτ̣η· ∙ / Διογένης δὲ

καὶ Εὐοδί̣α τεύξαντο γονῆες /

[— — — — — — — —]Σ̣[— —]

[— — —] Δ̣ι̣οδώρου

[— — — — — —]ΙΙΩ̣[— —]

Ἡρᾶς Μ̣[ενεκρά(?)]τ̣ους

Διογένης Ἀπολλοδότου

Νουμήνιος Δημητρί[ου]

Μενέμαχος Μηνοφίλου

Διογένης Δημητρίου

Δ․․․․․․․ς Ἀπ[ολ]λωνίδ[ου]

Διό̣[φαν]τος Διοφάντου

Ἀλέξανδρος Ἀπολλωνίου

Κράτιππος Δημητρίου

Ἡλιόδωρος Διοδώρου

Οὐέττιος Οὐεττίου

μνασιαρχοῦντος Μηνοφάντου τοῦ Μηνοδώρου, ἐφηβαρχοῦντος δὲ

Διοδώρου τοῦ Λυσιμάχου οἱ ἐφηβεύσαντες ἐπ’ αὐτῶν δωρεάν·

Δαμόνικος Δημητρίου ὁ προγεγραμμένος γυμνασίαρχος

Δημήτριος Σα[δάλου(?)]

Διόφαντος Δ[η]μ[ητρίου(?)]

Ἀσκληπιάδης Δια[— — —]

[Δι]όδωρος Τειμο[κρ]άτου[ς]

Ἀγαθ̣ίων Μηνοφάντου

〚ὁ προγεγραμμένος ἐφήβαρχος〛

Διονύσιος Ἡρακλεοδώρου

Τρύφων Γλύκωνος·

Πρωτόμαχος Φιλοξένου Ἰνδι(πεδιάτης)

Διόγνητος Μηνοφάντου

Ἀρτεμίδωρος Ἀνδρέου

Δο[— — —]ος Μηνοφίλου

[— — — Διον]υσίου

[— — — — —ν]δρου

[Ν]εικομήδους

Ε̣ὔνους ❦ Διο-

γένει τῷ τέκνῳ.

[— — — Δ]ιογενιανὴ [— — —]

[— — —] τῷ αἱαυ̣[τῆς ἑαυτῆς — — —]

ταλον Ἀπολλωνίου τὸν διὰ γένους

ἱερέα τοῦ Διὸς καὶ κοινὸν σωτῆρα

καὶ εὐεργέτην τοῦ τε δήμου καὶ

τα ἱερωσύνῃ τοῦ πατρίο[υ]

ἡμῶν θεοῦ Διὸς διά τε [τὸ]

ἦθος καὶ τὴν τοῦ πατρὸς

ὁ Ἀτταλεατῶν ἐτεί-

μησαν Διονύσιον Γλύ-

κωνος ἄνδρα φιλόπα-

συνχώρησιν Ἐπι-

κράτου Διοδώρου.

τὸ μνημεῖον Ἀρτεμιδώρου

τοῦ Διογένους τοῦ π̣α̣τρὸς

καὶ ἑαυτῷ καὶ Ἀπφίᾳ τῇ γυ-

ναικὶ καὶ Δ̣ιογένει τῷ υἱῷ

ζῶσι καὶ τοῖς ἐκγόνοις.

ἐποίει Διόδωρος.

χαῖρέ μοι,

Γλαύκιπος Ἑρμογένου, Φίλιππος Τηλέφου,

Νουμήνιος Παρμενείδου, Διογένης Ἀπολλοφάνου,

Ἀνδρόνικος Διοκλείους, Γλαυκίας Θεοξένου,

Μητρόδωρος Διοδώρου, Μενέστρατος Ἀπελλείους,

Ἑρμοκράτης Ἀρτεμιδώρου, Μηνόδοτος Μενάνδρου,

Τίμαρχος Πρωτομάχου, Σωκλῆς Ἀπολλωνίου,

Μητρόδωρος Δημοφῶντος, Μενέλαος Διοδώρου,

Μένανδρος Δαιμένου, Θράσων Δαμέου,

corona

Διογένης ὁ γαμβρὸς καὶ Τα-

τιας ἡ ἀδελφὴ ἐτείμησαν

corona, cui inscripta est rosa

Διὸς Στρατίου ἱερὸς ἦν.

Τατας Σωσθένην τὸν

speculum corona fusus

Διόδωρος Ἀμμιαν τὴν γυναῖκα, [— — —]

τὴν μητέρα, Ἀμιας τὴν ὑκερ[άν, — — —]

[τος πρ]ώτου κ(αὶ) ἱερέως

[Διὸς] Π̣ολιέως.

ἔτους σλβʹ, μη(νὸς) Δ-

ίου. Ἡλιόδωρο-

ν Μαρκία ἡ γυνὴ

[θε]ριδῆ, Μηνόφαντος κ(αὶ)

Ἀ̣τ̣ταλικὸς τὸν μήτρως, Δι-

όδωρος ὁ μήτρως, Εὔκαρπος

τὸν συνγενῆ, Δορυφόρος,

Κάλλιππος,

Διονύσιος Αττακουνας

Ἐπίγονος,

[Διοκλητι]α̣νόν

[— — — Μαξι]μ̣ιανόν

μος

Διοκλῆν Διοκλέους, Νεικόστρατον

Διοκλέους.

Ἀμμιας Διοδώρῳ τῷ

ἀνδρί, Μενεκράτης

[— — —]ΟΝΑΚ[— — —]

[— — —]μος κ(αὶ) Διον[— — —]

[τὴν κατ(?)]ὰ κοινὸν θή[κην — — —]

των Κλαυδίου τε Φλώ-

ρου ἱερέως Διὸς Πολιέ-

ως καὶ ἄρχοντος τὸ βʹ,

ἔτους σξζʹ, μη(νὸς) Δίου

ιʹ.

Ἄμμιν ἡ μή-

τηρ, Μαρκίων, Διονύ-

σις ἐτείμησεν

Ἀρτεμιδώρα τὸν̣-

ν τὸν ἀδελφός(!), Διο-

νύσις κὲ Ἀμμι-

ἐτείμησαν Αὐρή(λιος)

Διόδωρος Αὐρηλ(ίαν)

Τατιανὴν τὴν γυνε͂-

Μητρόδωρος, Μηνό-

φιλος, Διόδωρος

τὴν μητέραν, Ὀνησίμ[η],

[․․․․․․] Ἀ̣π̣ολώνιος, Μ-

[․․․․․․․․․, Δ]ιογένης

[τὸν πατέρ]α̣ ἐτίμησα[ν].

pecten olla speculum

θρέψασαν Διογενιανὸς καὶ

Πρόκλος οἱ θρεπτοί, Ἥδιστος