Funerary epigram for Diogenes. Five joining fragments of a white marble
stele, broken at the top.
vacat | |
υἱὸν Ἀρ̣[ιστ— — — — — — — — — — — — — —] | |
Διογένην [⏑ ⏑ – δέξατο γ]ᾶ φθίμεν[ον] | |
ἀστὸν ἀρίζηλον̣ [τᾶς πατρ]ίδος· ἀλλὰ παρέρπων̣ | |
χαῖρ’ εἴποις κεδνῆς ἦρα δικαιοσύνης. | |
vacat |