| 1 | ☩ ἐνθάδε κῖτε ἀδελ- |
| φὸς ἀγαθός, τὸ ὄνομα Νικόσ- | |
| τρατος, μαρμαράριος, διὰ τὸν | |
| φόβον τοῦ θ(εο)ῦ σώφρονα βίον δι- | |
| 5 | άξας· ἤ τις, τοῦ δεσπότου Χ(ριστο)ῦ |
| προσέρχεται, ὑπὲρ πατρὸς | |
| καὶ ἀδελφῶν σώφρονα καὶ | |
| χριστὸν βίον πολιτευσάμε- | |
| νος, πολυπόθητος παρὰ πατρὸς | |
| 10 | καὶ ἀδελφῶν. ἠγοράσθη δὲ ἡ θήκη, |
| ἔνθα κῖτε, παρὰ Θεοδώρ(ου) Μωλίωνος χρυσίν(ου) α (καὶ ἡμίσεος). |
IG IV
437