Χρήσιμος

Ἀπόλλωνι Κισα-

λαυδηνῶι κατ’ ἐ-

Ἀσκληπιῷ Παιήωνη

Διόγνητος Ἀπολλω-

νίου τοῦ Διογνήτου ἄρ-

χων καθιέρωσε.

[Ἴ]σ̣ος καὶ Ὅμοιος ∙ΒΡΥ∙

Ἀπολλώνιος κὲ Ἀ̣[λέ]-

[ξ]α̣νδρος̣ [—]

ὃς τὸ πρὶν ἐν ζωῇ Διονύσιος ἦν πανάρεστος

υἱὸς Ἀπολλωνίου, παῖς [δέ] τ̣οι ἡλικίῃ,

τὸν ἐπ’ ἀλλοτρίης χώρης [ὁ π]ατὴρ ὑπεδέξατο κόλποις

νης

Ἀπολλω-

νίου Λολου υἱός.

οἱ θιασῶται

Ἀπολλωνίου

ΔΙΝΟΣ

Ἀμύντην

Ἀπολλωνίου.

Ἀντιοχὶς

Ἀπολλωνίου.

Ἀπολλώνιον

Ἀπολλωνίου

τοῦ Μηνᾶ.

ὁ δῆμος

Ἀπολλωνίαν

Ἀπολλωνίου.

μος

Ἀπολλωνίαν Χάρητος.

ὁ δῆμος

Ἀπολλωνίαν Κηφισοφῶντος.

ὁ δῆμος

Ἀπολλωνίαν Ποτάμωνος,

Ἀρχίππου δὲ γυναῖκα.

Ἀπολλωνίδης Δειω-

τίμου τοῦ Ἑρμωγένο-

Ἀπολλωνίδης Τρύφωνος,

ἄλυπε χαῖρε.

Ἀπολλώνι[ος?]

Ἀπολλώνιος νείκας μηʹ.

Ζωσίμη χάριν μνήμης

Ἀπολλώνιος Ἀλεξάν-

δρου, φυλῆς Μητρο-

Ἀπολλώνιος Μουσαίου Ἑρμ̣[ό]-

δωρος κατεσκεύασεν τὴ̣[ν κ]-

Ἀπολλώνιος Ἡροδότου.

μος

Ἀπολλώνιον

[Κ]α̣λ̣λ̣ιστράτου.

Καλλίστρατον

Ἀπολλωνίου

τοῦ Ἡρακλείδου.

μος

Ἀπολλώνιον

Λευκίππου.

Ἀπολλώνιος

Μηνοφίλου.

Ἀρτεμοῦς Ἀπολλωνίου.

ὁ δῆμος

Ἀπολλώνιον

Μητροδώρου.

μος

Ἀπολλώνιος

Νικολά̣ου.

μος

Μητρόδωρος Ἀπολ-

λωνίου τοῦ Νικολάου.

Ἀπολλώνιος Συμμά[χου τὸ μνῆμα]

ἑαυτῷ καὶ τοῖς ἰδίοις π̣[ᾶσι· τῇ]

γυναικὶ Φ̣ίλᾳ Μητροδότο[υ καὶ Μη]-

τροδότῳ Διονυσίου τῷ [θέσει? Ἀ]-

πολλ[ων]ίου κ[α]ὶ Ἀπολλωνί[ῳ Ἀπολ]-

λωνίου τοῦ Σ[υμμά]χου τ[ῷ κα]-

λουμένῳ Διαδουμενῷ κ[αὶ τοῖς]

Ἀπολλώ-

νιον Μη-

τροδώ-

Μητρώνακτα Ἀπολλωνίου τοῦ Μητροδώρου.

Μηνόφιλος Ἀπολλωνί-

δου Ἀφφίᾳ τῇ γυναικί.

Ἀρτεμίδωρος

Ἀπολλωνίου.

τοῦ Μηνοφίλου καὶ

Ἀπολλωνίδης Ἀρ-

τεμιδώρου τοῦ Μη-

ὁ δῆμος

Ἀρτεμοῦν Ἀπολλωνίου, Ἱκεσίου δὲ γυ-

ναῖ-

μος

Ἀσκληπιάδην Ἀπολλω-

νίου τοῦ Ἀρτεμιδώρου.

Δαίδαλος

Ἀπολλωνίου.

Ἀμμιας Ἀπολλω-

νίου κατεσκεύ-

ασεν τὸ μνη-

Ἀπολλώνιος Διοδότου.

Διονυσόδω-

ρος Ἀπολλωνί-

ου Διονυσᾶς

Στατείλ̣ιος Ἀ-

πολλώνιος Εὐ-

μένει Διοσκου-

Γύκω Ἀπολλωνίο

Εινουδεύς.

Ἡδεῖα Ἀπολλωνίου.

Γάϊος Ἰούλιος Ἀ-

πολλώνιος στρα-

τιώτης Ἰουλίᾳ Μ-

φαντος

Ἀπολλω-

νιάτης,

χαῖρε.

Λαοδίκην Ἀρτέμω-

νος, Ἀπολλωνίου δὲ

γυναῖκα.

Μητρόδωρον

Ἀπολλωνίου

τὸν νεώτερον.

ὁ δῆμος

Νάννιον Ἀπολλωνίου,

Ἀρτεμιδώρου δὲ γυναῖκα.

Νίκανδρον

Ἀπολλωνίου

ὁ δῆ-

Τρύφαινα Μελασσου

τοῦ Ἀπολλωνίδου κα-

τεσκεύασεν τὸ μνη-

Μηνώφιλος Ἀπολλο[⁵¹σ]⁵¹-

νίδου Ἀπολλωνίδου κὲ Ἀπφιὰς

Ἀπολλωνίου

Τρυφαίνῃ τῇ θυγατρὶ

Μείλητ̣[ος Πρω]-

τόμαχο̣[ς καὶ Ἀ]-

πολλών[ιος Μει]-

λήτου Πρ̣[ωτομά]-

[—]ιππος

[Ἀπολ]λωνίου.

Ἀπολλωνᾶς, Ἄρας ζῶντε-

ς ἐποίησαν καὶ φρονοῦντες.

Beginning lost

[εἰ δὲ τινές κα τῶν ὁρμιομένων ἐξ Ἀπ]ολλωνίας ἀ-

[δικήσωντί τινα Τηΐων παρὰ τὸ] γραφὲν δόγμα

[περὶ τᾶς ἀσυλίας ὑπὸ τᾶς πόλιος] τᾶς Ἀπολλωνι-

[ατᾶν, ἐξέστω τῶι παραγενομένω]ι Τηΐων̣ ἐπιλαβέσ-

[καὶ ἀνυπόδικοι. ἀγγράψαι δὲ] τόδε τὸ δὸγμα εἰς

[τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τ]οῦ Δεκαταφόρου τὸν

[γραμματέα τᾶς πόλιος. ἐξ]ενοτροφήθεν δὲ καὶ οἱ

χωρισμένοις, ὑπέρ τε τοῦ εἶναι ἱερὰν κα[ὶ ἄσυλον τὴν χώραν αὐτῶν ὃ]

συνέστησαν διά τε τῶν χρησμῶ[ν τῶ Ἀπόλλωνος τῶ ἐν]

Δελφοῖς καὶ ἐν Διδύμοις, ὑπέρ τε τ[ῶν ἄλλων τῶν συμφερόντων ἀμφοτέ]-

δικαστοῦ. ἡιρέθησαν v2 Θεαίτητος Ἀναξιπ[όλιος,]

[Ἀ]πολλωνίδης Θεοπόμπου.

[— πα]ρὰ τὴν στήλην, ἐν ἧι ἀνα[γράψουσι? —]

[— εἰς] τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλω[νος —]

[—] τὸ διόρθωμα τὸ? [—]

[πάντας ἐν τῆι] ἡμέραι ταύτηι· τῶν δὲ θυσιῶν ἐπιμεληθῆναι τὸν ἱερέα τ̣[ῆς]

[Ἀφρο]δίτης καὶ θεᾶς Ἀπολλωνίδος Εὐσεβοῦς καὶ τὴν ἱέρειαν αὐτῆς κα[ὶ]

[βα]σιλίσσης Στρατονίκης καὶ τὸν πρύτανιν καὶ τοὺς ἱεροποιοὺς καὶ τὰς

[ρεία —]μ․ως, πρ[ο]νοεῖσθαι καθ’ ἕκαστον ἔτος τοὺς τιμούχους καὶ τοὺς σ[τρα]-

[τ]η[γο]ὺς· πρ[ὸς] δ[ὲ] ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ταῖς ἐψηφισμέναις θεᾶι Ἀπολλωνί̣δ̣[ι καθι]-

[δρύσ]ασθαι [βωμὸν] θεᾶς Ἀπολλωνίδος Εὐσεβοῦς Ἀποβατηρίας ἐ[ν τῆι ἀγορᾶι?]

[ἐν τῶι] ἐπιφα[νεσ]τάτωι τόπωι καὶ συντελεῖσθαι ἐπ’ αὐτοῦ [θ]υσ[ίαν —]

[Θ]αρσύνων, ἐκ τοῦ Ἱέρυος πύργου, Ζωριάδης,

Ἀπολλώνιος, ἐκ τοῦ Δάδδου πύργου, Δάδδειος,

Ἑρμοθέστος, ἐκ τοῦ Ἰσθμίου πύργου, Λεωνίδης,

Beginning lost

Ἀπολλώνιος Ἑστ[ιαίου —]

χορηγοί· πυρρίχης

Ὀνήσιμος Πολύθρου

Ἀπολλωνίδης Ἀσκληπιάδου

Ἀσκληπιάδης Ἀπολλωνίδου

Ἡράκλεος Ἀναξᾶδος

Ἀπόλλωνος

Κουρέου,

Ἀπόλλωνι

χρηστὲ χαῖρε.

vacat Ζῶσα

Ἀπολλωινιὰς Ἀπολλωνιὰς

v2 Γερμανῶι τέ-

vacat

Σόλων Ἀπολλω̣[νίου]

Ποταμίο[υ?]

χρηστὲ χαῖρε. vacat

Καλλίστη Ἀπολλων[ίου]

Ἅγνωνος δὲ γυνὴ χ[ρηστὴ χαῖρε.]

Τατιὰς Ἀπολλωνίου

κατεσκεύασε τὸ μ[νημ]-

εῖον ἑαυτῇ καὶ το[ῖς πρ]-

οκ[ε]κηδευμένο[ις Ἀπ]-

ολλωνίῳ καὶ Τ[—]

ίῳ, ἐχούσης ἐ̣[ξουσία]-

Τρύφων Ἀπολλω-

νίου ζῶν κατεσκεύ-

ασεν τὴν καμάραν

[—]ιάδης

[Ἀπο]λλωνίδου

Ἀπολλωνίδη

Μηνοδότου

[Ῥ]ούφου,

[Ἀ]πολλωνίου,

[Κι]νδιέος.

[— — — τοὺς δὲ ἀνατάκτας τοὺς ἐπὶ στεφα]-

[ν]ηφόροὺ τοῦ Ἀπόλλω[νος τοῦ μετ’ Ἀθήναιον ἐξελεῖν εἰς τὴν εἰ]-

κόνα ἐξ ἁπάσης τῆς προσόδοὺ τῆ[ς — — — το ἀργύριον. ἀνα]-

[Ἀπολ]λώνιος

[Ἀπολ]λ̣ωνίου.

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου τοῦ [Μενεσθέως],

Λαχάρης Ἀπολλωνίου τοῦ Μεν[εσθέως],

Πραξινόη Μελεάγρου τοῦ Λαχάρου,

Ἀπάμη Ἀπολλωνίου τοῦ Μενεσθέως.

[Ἀ]πολλώνιος

[Ὑ]ρκανοῦ.

Ἀρτεμισία

Ἀπολωνίου Ἀπολλωνίου.

Μένανδρος

Ἀπολλωνίου.

Ἀσκληπιάδης

Ἀπολλωνίου.

Ἀρτ|εμιδώρου τοῦ

Ἀπολλωνίου,

Ἰσιά|δος τῆς

Ἀπολλ-

ώνιος

Δημη-

[Ἀπολ]λ̣ώνιε χρησ-

[τὲ] χαῖρε.

[Ἀπολλώ?]νιε

[χρηστ]ὲ χε͂ρε.

Ἀπολλώνιε παι-

δίον χρηστὸν

[— — — —]ας τῆς καὶ Ἀφε[λείας? — — — — — — — — — —]

[— — Ἀπ]ολλωνίου πύκτου Ὀλυμπιονείκου Πεισαί[ου — —]

Ἀριστέα Ἀπολλωνίου

χρηστὲ χαῖρε.

[τὸ ἡρῷο]ν Αὐρ(ηλίου) Ἀπολλωνί-

[ου καὶ το]ῦ ἀδελφοῦ αὐ[το]ῦ̣

τις κατα[φρ]ονήσι, δώσι

τῷ Διδυμ[ε]ῖ Ἀπόλλονι Ἀπόλλωνι

φιάλην 𐆖 ͵αφʹ καὶ τῷ εἱερο-

ροῖ καὶ Ἀγαπήματι καὶ Σωτηρίδι ταῖς Διομήδους

καὶ Ἀπολλωνίῳ καὶ Ἀπελλᾷ τοῖς Ἡρᾶ καὶ τοῖς ἐξ αὐτῶν

καὶ Ἐπιγόνῃ Ἀρίστωνος καὶ Δυνάμει καὶ Καλλιρόῃ καὶ

ᾧ γείτνια μνημεῖα Φ[ιλίπ]-

που καὶ Ἀπολωνίου Ἀπολλωνίου τοῦ Ἀ̣π-

ολλωνίου· Ἀρτεμεισί-

α ἡρωΐς.

ἐπὶ

Ἀπολλω-

νίου ⁜

τοῦ

τια αὐτοῦ, ἕτ̣ερ̣ος̣ δὲ οὐδείς, ἐπεὶ ὁ θάψας δώ-

σει τῷ Δ̣ιδ̣υμεῖ Ἀπόλλωνι δην[άρ]ια δισχεί-

λια π[εντακόσια — — — — — — —]․․ ἀρχε̣[ῖ]-

Μιλησίων βουλῇ 𐆖 δισχίλια. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον κεῖται

ἐπὶ τὸ βασίλειον ἐπὶ στεφανηφόρου Φλ(αβίου) Ἀπολλωνίου,

μη(νὸς) Ἀπατουριῶνος.

οὐδ’ ἐκκολάψει ΤΙ[— — — — — — — — — — — —]

ἐπεὶ δω δώσει τῷ ἁγιωτάτῳ Ἀπόλλωνι Διδυμεῖ

καὶ ὁ τοῦτο ποιήσας 𐆖 χείλια πεντακόσια.

Σώπολις Μόσχου,

Ἀπολλώνιος

Μενεσθέως.

․․ Αἰολέων δὲ τὰ πρότερα παιδός

․․․Λ̣Ι̣ Μενεσθεὸς Ἀπολλωνίου παῖδες

[— —]Α․Μ̣ ἀκοῆ̣ι̣ ἐπικυδέστερον ἔγνως Μιλησίων

Ζωπυρίων

Ἀπολλωνίου

Λαοδικεὺς

Ἀπολλώνιος Μενεκλείου.

μήσει τινὰ ἐνθάψαι,

δώσει τῷ Ἀπόλλωνι

𐆖 ͵αφʹ καὶ ὑπεύθυνος

Ἀ̣πό̣λ̣[λων Διός?]

Ἀπόλ[λων Διός?]

Ἀπόλ[λων Διός?]

Ἀπόλ[λων Διός?]

vacat

ἐπὶ Νικολάο[υ]

Δάμων Ἀπολλωνίου.

vacat

οἵδε συνήχθησαν Τεμενῖται·

Διόδωρος Ἀπολλωνίου

Ἀπατούριος Δημητρίου

Ἐπαφρόδιτος Σεραπίωνος

Ἀπολλώνιος Ἐπαφροδείτου

Ἀλέξανδρος Ἀγαθίου

Σαβίων Ἀλεξάνδρου

Τρυφέρα Ἀπολλωνίου

Νικηφόρος Σωτηρίχου

Ἑρμογένης Μενεκράτου

Δῶρος Ἀπολλωνίου

Ἀθήναιος Σαραπίωνος

Ἐπαφρόδιτος Ἀπολλωνίου

Ἀθήναιος Φιλίππου

Τρύφων Ἀπολλωνίου

Ἀσκληπιάδης Ἀπολλωνίου

〚Ἀπ[ο]λ[λώνιος?]〛

〚χα̣ῖ̣[ρ]ε.〛

ήχθησαν Τεμενῖται Τύχης Ἀγαθῆς κα̣[ὶ]

Ἀπόλλωνος καὶ Ἑρμοῦ οἵδε·

Εἰσίων Ἀντιόχου Ἀντιοχεύς

Φοῖνιξ Θευδᾶ Λαοδικευεύς Λαοδικεύς

Νικηφόρος Ἀπολλωνίου Ἀμαστριανός

Δημοκράτης Δωσιθέου Λαοδικεύς

vac. | οἱ τεμενίζοντες

τῶι τ|ε Ἀπόλλωνι καὶ

Διὶ κα|[ὶ] Ἀφροδίτηι·

Ἐπίνικος Ἀπολοδώρου Ἀπολλοδώρου, Ἡρακλέων Ἡρακλέωνος,

Ἀπολλώνιος Δημητρίου, Σίνδης Νόμου,

Ἀπολλόδωρος Ἀπολλοδώρου, Μηνόκριτος Διονυσίου,

Ἀρίστων Θέωνος, Νόμος Ἡρακλείδου,

Δαμᾶς Ἐπινίκου, Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου Ἡρακλεώτη|ς,

Ἐπίκουρος Νόμου, Θέανος Ἱεροκλείους,

[μηνὸς Με]ταγειτνιῶνος, συ̣ν̣ή[χθη]-

[σαν Τεμ]ε̣ν̣εῖται τοῦ Ἀπόλλω̣[νος τοῦ]

[Διδυμέ]ως καὶ τῆς Δήμητ[ρος τῆς]