ν ζῶν ἑαυτῷ τε κα-

ὶ Κουρτίᾳ Ἑρμογ[ε]ν-

είῃ γυναικὶ καὶ τέκν-

— — —ου καὶ Τυράννου καὶ Ἑρμογένους ἱερέως τοῦ μεγίστου Διὸς Μητρὶ Βει— — —

— — —τα μετὰ πάσης ἐπισκευῆς καὶ τῶν ἀγαλμάτων κατὰ κέλευσιν αὐτῆς ἀνέσ[τησαν].

Κράτερος Ἑρμοκράτου

ἱερεὺς ἐπήδησε.

καὶ τοῦδε ἀγῶνος στερρὸ̣ν̣ αἱρήσῃ στέφος.

§ 8 ααγγγ 〚Ἑ̣ρ̣μ̣ο̣ῦ̣〛

ιαʹ ἀλλ’ ὁδὸς ἥδ’ ἀγαθὴ καί σοι πύλαι εἰσὶν ἀνοικταί.

[ρασ]άμενος θεοῦ — — —

[—]ου καὶ Ἑρμοῦ, βίου [λαμπροῦ(?)],

[δεκ]απρωτεύσας, ἔτι [δὲ καὶ]

Ἑρμοκράτης τὸμ πατέρα

Δημέαν Ἑκαταίου.

Κι[ν]δυασσεὺς

Ἑρμογέν[η] τ[ὸν]

υἱόν.

Καλλίστρατος Ἑρμογένους ὁρκῶ τὸν σεβασμιώτατον ὅρ-

κον Καλλίστρατον βʹ τὸν καὶ Ἑρμογένη τὸν υἱὸν μηδένα ἔξωθεν τῆ σορῶ

ταύτη ἐναποθέσθαι, ἀλλὰ τὸν μάλιστα ἐγγυτάτω μηδὲ ἀποδόσθαι μηδὲ

Κβεδίασις Ῥωνδβίου

Ἑρμοκράτης Ζηνοφάνου

Ῥωνδίνασις Ῥωνδβίου

Δάζας Ζᾶτος

Ἑρμοκράτης Πολυκλείτου β

Ὕβρις Τεύκρου

Διοκλῆς Πολέμωνος

Θρασέας Ἑρμοκ[ρά]του β

Ἑρμοκράτης Τεύκρου τοῦ Ὕβριτος β

Διομήδης Ἑρμοκράτου

Ζηνοφάνης Τεύκρου

Κλέων Ἑρμίππου β

Ἰάσων Ἑρμογένους β

Ἑρμόφαντος Νικάνορος β

Κλέων Διομήδου

Ἑρμοκράτης Μῶτος β

Ἀπολλόδοτος Διονίκου β

Διομήδης Διονίκου

Ἑρμόφαντος Διοσκουρίδου β

Ἕρμιππος Λακρ[ά]το[υ]

Λοῦς [Ῥωσ]δρυμαρίου β

Κνῶς Ἑρμοκράτου β

Διόνικος Εὐ[β]ούλου

Ἀριστόβουλος Ὕβριτος

Ἑρμησιάναξ Ἑρμοκράτου

Ἑρμοκράτης Ἐπικράτου β

Ἐπικράτης Τεύκρου

Νικόλαος Ταυρίσκου

Ἑρμόφαντος Ἑρμοφάντου

Ζηνόφαν[τ]ος Ἑ[ρμο]φάντου

Διοσκουρίδης Ἑ(ρ)μοφίλου

Δηλίαρχος Τεύκρου β

[Α]ὐσώνιος Ἀθηνόδωρος

[Α]ὐρ. Κυίντ[ιο]ς Ἑ[ρ]μοκράτης

ὁ καὶ Διόδοτος

Μ. Αὐρ. Διοκλ[ητι]ανός

Ἑρμογένης γ

Αὐρ. Διόνικ[ο]ς δὶς ὁ καὶ Πομπη-

Μ. Αὐρ. Κώσ[τα]ς Ἀσκληπᾶ β

Μ. Αὐρ. Ἑρμογένης δ ὁ κὲ

․․․․εχις γ

Αὐρ. Αἴνυλλαν Οὐαλε-

ρίου Μ. Αὐρ. Ἑρμοῦ Ἑρ[μοῦ]

τοῦ Φιλοπάτορος [γυ]-

ναῖκα πανάρετον Μ. [Αὐρ.]

Ἑρμοῦς τρὶς ὁ κ[αὶ] Φιλο[πά]-

τωρ καὶ Αὐρ. Νᾶς ἡ καὶ Ἄβ[α]

Ἑρμογένης Παύλου ἐποίησε

ἑαυτῶ καὶ τέκνοις μνήμης

ἀγαθῆ τύχηι

Ἱερεῖς Ἑρμοῦ εὐσεβεῖς

Κούαλις Βλάτος

ἰδιοκτή-

του Ἑ̣ρ-

μ̣ο̣ῦ

κ̣τήσε-

ὁ δῆμος ὁ Ἀντιοχέων Ἑρμοκράτην

Δημέου κοινὸν εὐεργέτην γεγενημένον,

ὁ δῆμος ὁ Μαλλωτῶν

Δημέαν Ἑρμοκράτου

κοινὸν εὐεργέτην γεγενημένον

Πομπώνιος Νίγερος

ἱερεὺς τοῦ Ἑρμοῦ τὴν ἀνάκλισίν τε

καὶ τὴν ἀποκλειμάκωσιν τοῦ [να]-

ἐπὶ ἱερέως Ἑρμοκράτου.

Ἑρμοῦν νεανίαν ἄμεμ-

πτον Μηνᾶς Αιγγολιος

Ἀσκληπιάδης Ἑρμογ-

ένου Ἀμυντιανῷ τῷ

Ἑρμογένης Δημητριάδι

τῇ θυγατρὶ μνήμης χάριν.

ἔτους γισʹ.

Ἑρμογένης

Ἀθηναίου ὁ καὶ

Μενοίτας καὶ

Μητερείνη Ἑρ-

μογένῃ τῷ υἱῷ

μνήμης χάριν.

ab utraque parte figurae viri barbati:

Ἑρ-

μό-

φι-

vacat

[μ]νησθῇ Ἑρμόδωρο[ς] Λ̣ακε μ̣ν̣ησθῇ Νη[— —]

[․․][․․․]νυς Μηνᾶ̣ μνησθῇ Τυδεὺς Μη̣νᾶ

Τατιανοῦ τοῦ καὶ

Ἑρ̣μ̣ογέν[ου]ς̣ υ̣ἱὸν

vac. Ἑρμογένην

πένταθλον Πυθι-

σωματοθήκη Ἑρμοφίλου

Εὐτυχιανοῦ πρωταυ-

[Ἑρ]μοφίλου χρυσοχ(όου)

[κ]αὶ Θεοδό̣της.

☩ Ἑρμοφίλου χρυσοχ(όου)

Ἑρμοφίλου ἀδελφι-

[δ]οῦ δεσπότ(ου). ☩

[Ἑρμᾶς τοῦ δεῖνα ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς]

Φιρμείνας Ἑρμογένους καὶ Κυριλίνης Αππα μη-

τρὸς αὐτῆς κατεσκεύασεν τὴν μάκραν

Τατίαν Ἑρμογ[ένους]

[ρ]ιον καὶ εὐεργέτην τῆς οἰκουμένης,

οἱ περὶ Μάρκελλον Ἠλεί(ου) καὶ Ἑρμο-

γένην Δείου καὶ Σωκράτην Γερμα̣ν̣ο̣ῦ

καὶ Ἑρμογ[έν]ην Τιβερίου ἱεραφόροι

καὶ οἱ ἱεραφό[ροι μ]αντικῆς καὶ δι’ αὐτῶν

Ἑρμοδώρα Ῥο[υ]-

φείνῳ τῷ συνβ[ίῳ]

Μηνᾶ

Ἐρμοφίλου

τέχνη·

— — —

Ἑρμοφίλου

τέχνη.

[ρ]ιον καὶ εὐεργέτην τῆς οἰκουμένης,

οἱ περὶ Μάρκελλον Ἠλεὶ καὶ Ἑρμο-

γένην Δείου καὶ Σωκράτην Γερμα̣ν̣ο̣ῦ̣

καὶ Ἑρμογ[έν]ην Τιβερίου ἱεραφόροι

καὶ οἱ ἱεραφό[ροι ξ]αντικῆς καὶ δι’ αὐτῶν

σκουρίδης

Ἑρμογένης

Μαξεὶ τῇ μη-

Ἑρμόγεν-

ος Ἡλιόδω-

Ἀλαρεῖς Ἑρ-

μογᾷ τῷ ἀ-

δελφῷ μν-

Πρεῖμα

ἡ γυνὴ Ἑ-

ρμογέν-

ει τῷ ἀνδ-

Τατας

Ἑρμογέ-

νι τῷ ἀν-

Παπᾶς

Ἑρμογένι̣

τῷ ἀ̣γ̣αθῷ

Ἑρμογένεια

Ἰουλίῳ

Halbmond und Stern

Ἑρμόφιλος

Λουκίᾳ

μηνὸς Δυστρου·

Ἕρμους Προκίλλῃ

τῇ ἑαυτοῦ γυναικὶ

Προτωγέ-

νης Πρωτογένης Ἑρμογέ-

νου ἑαυτοῦ

— — —

․․․․․ Ἑρμο-

δωρᾳ τῃ γλυ-

τροφιμῃ

Ἑρμος.

Ἰασονος και

Ἑρμοδωρα

Φαρνακου

Ἀπολινα-

ριος Ἑρμ-

οδωρῃ τ-

ῃ γλυκυτ-

Αὐρηλιου Κλ.

Ἑρμοδωρου

συνκλητικου.

καλη Ἑρμογενο-

υς Ἑρμονι τῳ ἀνδ-

ρι μνημης χαρ-

Ἑρμογέ̣νη̣[ς]

Διογένους

[ατρὶ] κα̣ὶ Σόσ[ι]-

ος [Ἑρμογ]έ̣[νου]ς

[τῇ ἀδελφῇ]

Αὐρ(ήλιος) ∙ Ἑρμό-

δωρος

ἐπαρχικο[ῦ]

Ἑρμόλαος

ἐποίουν.

Ἑρμογένους.

Ἑρμογ-

ένους.

Ἑρμογ-

ένους.

Τιμοθέας

θυγάτηρ, Τυδέ[ως Ἑ]-

ρμοτίμου δὲ

γυνή, [χρηστή(?)],

Διόδωρος Λάμπωνος

Πηλουσιώτης Ἑρμογένην

τὸν υἱὸν Ἑρμογένους.

Ποσιδώνιε

Ἑρμοφάντου

χρηστέ, χαῖρε.

Ἑρμογένεια Ἑρμογένους, γυναὶ Σεραπίωνος.

τὸ κοινὸν τὸ Κυπρίω[ν]

Ἡρακλείδην Ἑρμ[ο]-

δάμαντος τὸν

ἡ καὶ Σώτιον καὶ Γαῖος Ἰούλι-

ος Ἑρμογένης Φίλιππον

τὸν ἑαυτῶν ὑὸν τιμῆς

Ἑρμογ-

ένους. Ι

Ἑρμογ-

ένους. Ι

ὡς ὁρᾷς Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλ-

λωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρμοῦ καὶ Ἀρτά-

γνου Ἡρακλέους Ἄρεως ἐμῆς τε πα-

ρώθην. ἐγὼ πατρώιαν βασιλε[ίαν παραλαβὼν παρὰ]

Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλλ[ωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρ]-

μοῦ καὶ Ἀρτάγνου Ἡρακλέους [Ἄρεως, καὶ ποιη]-

[σά]μενος παλαίας δυνάμεως [καὶ τύχης νέας τῆς ἐ]-

Ἑρμαία Ἑρμοῦ ἄωρε

χαῖρε.

μ(νησθῇ) Ἀ[γ]ακλέους Νικηφορίου.

μ(νησθῇ) εἰπίας Ἑρμοῦ.

δολίχωι Ἀριστείδης Ἀρτεμιδώρου

σταδίωι Νικάνωρ Ἑρμολάου

τῶν δὲ νέων

Ἑρμο-

λάῳ,

Ζοωρα

καὶ Ἑρμ̣ᾶ Ἑρμ̣(οῦ); Ἑρμ̣(ίωνος)? Σησί-

νου καὶ Γαιαν(οῦ)

Ἑρμογ-

ένους.

Ἑρμογένης Ζ-

οῆτι μητρὶ μ-

Ἑρμογινία ἄλυπε

χαῖρε.

Ἑρμο̣[γ]-

ένους ι/ ιʹ?.

Ἑρμογένη[ς ․․․]φίλου

εὐχαριστῶν ἐμὲ καὶ τὴν

Ἑρμογ-

ένους.

Ἑρμογέ-

νη ἄλυ-

Ἑρμογ-

ένους ιʹ(?).

Ξανδικοῦ εκʹ ἐτελέσθη ἡ στοὰ

ἐπὶ Ἑρμογένους κὲ Μαραθ̣αίου(?) κὲ Μαρινίου τεχ(νιτῶν).

διὰ

[Νεμ]εσιανοῦ(?) Ἑρμογένους

[κ]αὶ Σέξτου Ἀ̣μ̣ι̣άντου

Ἑρμο[ῦ].

ḌΗ[— — —]

Ἑρμοῦ /

Ἑρμογένους.

Ἑρμολες.

Αὐρ(ήλιον) ∙ Ἑρμογέ-

νην ∙ Γλύκων

Κλαύδι[ος καὶ]

Ἑρμόλα̣[ος]

τέκνα Ζ[․․․․]

Ἑρμούπολις.

Ἀρ̣τεμισίου ε,

ἡμέρᾳ Ἑρμοῦ.

θάρσι, οὐδὶς

μηνὸς Πανέ-

μου, ἡμέρᾳ Ἑρμοῦ.

νὸς Αὐδονέου

αιʹ, ἡμέρᾳ Ἑρμοῦ.

θάρσι, οὐδὶς ἀ-

μην(ὸς) Ὑπερβε(ρεταίου)

εκ, ἡμ(έ)ρ(ᾳ) Ἑρμο|ῦ.

vvv ϟθ 99 = ἀμήν. vvv

ου ζιʹ, ἡμέρᾳ

Ἑρμοῦ.

νή̣ο̣υ ζʹ, ἡμέ-

ρᾳ Ἑρμοῦ.

Ἑρμόλαος Δημη-

τρίου ἐπλήρωσεν.

[ὁ δεῖνα Σ]οεμου, ἱερεὺς — — — — — —

[ἐποίησα τὸ ἵ]δρυμα Ἑρμοῦς ὑπὲρ σ[ωτηρίας — — —]

[— — — καὶ — — —]ιτη̣ς τῶν τέκνων μου. [ἔτους ․․ʹ].

Μαρθείνη Ἑρμογ[έ]-

νους ἄλυπε

δώραι Ἰσιδώρα ἡ γυνὴ καὶ τὰ τέκνα

Ἑρμοῦθι θεᾷ μεγίσ-

τηι καὶ Σοκονώπει θε-

Ἰσιδώραι Ἰσιδώρα ἡ γυνὴ καὶ τὰ τέ-

κνα Ἑρμοῦθι θεᾷ μεγίσ-

τηι καὶ Σ[οκον]ώπει θεῶι

Ἀγαθῇ Τύχηι Ἑρμοῦθει θεᾷ μεγίστῃ καὶ Ἀνύβι̣

θεῷ μεγάλῳ τὸν ἀνδ[ρι]άντ̣[α] Πυθιάδ[η]-

Ζώβαλος ὁ στρατηγὸς

Ἑρμοῦθει θεᾶι μεγίστηι·

(ἔτους) ιβʹ Καίσαρος.