Λ(ουκίωι) ∙ Κλαυδίωι

Διοδώρωι

Λ(ούκιος) ∙ Ἀτείλιος

Διονυσίᾳ σεμνῇ συνβίῳ μνίας χάριν.

Διογε-

νιανό-

καὶ κεραυνώσας, ἀνελόμενος

τὸν Διόνυσον ἐνράπτει εἰς

τὸν μηρόν· ὕστερ̣[ο]ν διὰ Ἑρμοῦ

τουτῶ δὲ πάλιν εἰς Πί-

σαν ἐλθὼν Διὸς Ὀλυμ-

πίου ἀγωνίσσατο κα[τ’]

υτῶ ι δ’ ἐπὶ Θρᾴκαν στρατευσάμ-

ενος Διομήδη ἐφόνευσε καὶ

Θρᾴκας ἐκυρίευσε, Αἶνόν τε λα-

ἐν αὐτᾶι κατῴκισε τουτῶ δ’ ἐπὶ

Θράικαν στρατευσάμενος Δι-

ομήδη ἐφόνευσε. Κάστωρ δὲ

καὶ Πολυδεύκας Ἡρακλε[— —]

ἐκ Κρήτης ταῦρον μέγαν ἤγαγεν, ὄγδοον ἵππους

Θρῄκης ἐξέλασεν Διομήδεος, Ἱππολύτης τε

[ζω]στῆρα ἐξεκόμισσεν Ἀμαζονίδος, δέκατον δὲ

εἰμὶ δ’ ἀφ’ Ἡρακλέος Διὸς ἔκγονος, υἱὸς Φιλίππου,

Αἰακιδῶν γενεῆς, μητρὸς Ὀλυμπιάδος.

χυσις καὶ ἐπιπώ[λησις, πε]-

διὰς μάχη, Δι[ομήδους ἀριστεί]-

α καὶ Αἰνήου [καὶ Ἀφροδίτης]

․ΑΙΤΗ[— — — — — — — — —]

λογος καὶ [Διὸς ἀπάτη καὶ Ἕκ]-

τορος τρῶσι[ς καὶ νίκη Ἀχαιῶν].

Διὸς ἔγερσις καὶ Ἴρ̣[ιδος — —]

πρὸς Ποσιδῶνα κα̣[ὶ Ἀπόλλωνος]

Ε

εἶ. Διομή-

δης μὲν

ἕλκεῖ.

Διομήδης, Πάνδαρος, Αἰνήας. Διομήδης, Ἄρης.

Τρῳάδε[ς]

διαλύει.

Διομήδης, Γλαῦ[κος]. Ἀνδρομάχη. Ἀπόλ(λων).

Θ

τήτης

Διοπ-

ίθην,

Διο

[— —]

αυνώσας αὐτήν, ἀνελόμε-

νος τὸν Διόνυσον καὶ ἔνραψ-

ας εἰς τὸν μηρὸν ὕστερον

Διομήδης, Ἀχιλλεύς. [— —]․ΛΥ̣ΙΙΙΛΠ̣ Ἀγαμέμνων, Χρύσης. ἄποινα Χρυσηί[δος]?

ΛΛΝΖΝ

Ε

Διο-

μήδ-

Ο Αἰνήας, Κλῖτος, Πάρ[ις], Ἕλενος. Ἕκτωρ, Καλήτωρ, ἐπιναυσιμάχη.

Π Πάτροκ[λος]. Φοῖνιξ, Διομήδης, Ἀχιλλεύς. Πάτροκλος.

Ρ

[— — —]ΛΑ[— —] Εὐρύπυλος, Νεοπτόλεμος. Ὀδυσσεύς, Διομήδης, Παλλάς.

δούρηος ἵππος, Τρῳάδες καὶ Φρύγες ἀνάγουσι τὸν ἵππον, Πρίαμος. Σίνων,

πέμπουσιν Ὀδυσσέα καὶ

Διομήδην· οὗτοι δὲ Δόλω-

νι συναντήσαντες ὑφ’ Ἕκ-

ων τρωθέ̣[ν]τ̣[ε]ς Ἀγαμέμ-

νων, Διομήδης, Ὀδυσσεύς, Μ-

αχάων, Εὐρύπυλος ἐπὶ τὰ-

ὺς ἀποκτείνι καὶ Σαρπηδό-

να τὸν Διός, τοὺς δὲ λοιπ[οὺ]-

ς εἰς τὸ τῖ[χο]ς [κατ]αδιώκ[ει].

Διογένους.

ὦ Διὸς Ἀλκμήνης τε μεγασθενὲς

ὄβριμον αἷμα, |

Ποσιδώνακτος

Διονύσιος ∙ ὁ υΛἱὸς υἱὸς?

ΟΣΚΑΙΔΙΑΣ ∙ Νικοῦς

μήτηρ ἠδὲ πατὴρ πόλλ’ ἀεκαζόμενοι. [ἀθανάτη ψυχὴ μὲν ἐν αἰθέ]-

ρι καὶ Διὸς αὐγαῖς πωτᾶτε· σῶμα δ̣ὲ γ[ῆ κατέχει].

[— — — — — — — — — — — — οὐκ Ὄσειρις, ὃς] πρῶτος ∙ καρποὺς ∙ πάντας [ἀνέδειξεν — — — — — — —]

[τοῖς ἀνθρώποις, οὐ Διόνυσος, ὃς πρὸς — — —]ους ∙ ἐπολέμησε κὲ ∙ Ἰνδούς ∙ οὐ ∙ Χ[— — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — οὐδὲ συμβλητά ἐστι — —]άγρου ∙ μεγάλου ∙ ὃς πολλοὺς ∙ ὤλε[σεν — — — — —]

δεύς ∙ ζήσας ∙ ἔτη

ξεʹ ∙ Διονῦσις Ἱέ-

ρωνος ∙ υἱὸς αὐ-

Διοδότῳ

Μηνοδότου

Διοσκουρίδης Σάμιος ἐποίησε.

όλοις πρὸ ∙ ιʹ ∙ καλανδῶν Αὐγούστων Γάλλῳ καὶ Φλάκκῳ Κορνηλιανῷ ὑπάτοιν.

ἀπὸ ἄκτων βουλῆς ἀχθείσης ∙ κα ∙ Δίου τοῦ ἔτους τ ∙ ἐφημεροῦντος ἐφημερεύοντος Γ(αίου) ∙ Οὐαλερίου

Καλλικράτους Παυσανίου προέδρου.

σκον ὅτι οὐδεμία πρόσοδος γείνεται αὐτοῖς οὔτε παρὰ ναυκλήρων οὔτε

παρὰ ἐμπόρων ὡς ἐν τῇ βασιλίδι Ῥώμῃ. μεθ’ ἣν ἀνάγνωσιν Φιλοκλῆς Διο-

δώρου εἶπεν· οἱ ἐν Ῥώμῃ στατιωνάριοι ἔθος εἶχον ἀεί ποτε ἐξ ὧν αὐτοὶ λαμ-

Διονυσί-

ῳ. ἔζησε ἔτη

ℎ̣ι̣αρ̣ὰ Διον[ύ]σ̣ω̣.

ℎ[ι]αρὰ̣ [Διονύ]σω.

[ℎι]αρὰ Διον[ύ]σ̣[ω].

ℎ̣[ια]ρὰ Δι̣ονύ[σ]ω.

ℎ̣[ι]αρὰ̣ [Δ]ιον̣[ύσ]ω̣.

[ℎια]ρὰ Δι̣ο̣ν[ύσω].

[ℎ]ιαρὰ̣ Δι̣[ο]ν̣ύσω.

ΘΑΚΙΑΣ

τοῦ Διον-

[υ]σίου.

Αἰσχρίων

Διονυσίου.

Φιλώτας ℎιστιείω, με ἐπιστύλιον

ℎηρακλείδας Ζωπύρω Διονύσωι.

ἀνέγραψαν τοὶ ὀρισταὶ τοὶ ℎαιρεθέντες ἐπὶ τὼς χώρως τὼς ℎιαρὼς τὼς τῶ Διονύσω

Φιλώνυμος Ζωπυρίσκω, Ἀπολλώνιος ℎηρακλήτω, Δάζιμος Πύρρω, Φιλώτας ℎιστιείω,

νοι ἀπὸ τῶ ἀντόμω τῶ ℎυπὲρ Πανδοσίας ἄγοντος τῶ διατάμνοντος τώς τε ℎιαρὼς χώ-

ρως καὶ τὰν ϝιδίαν γᾶν ἐπὶ τὸν ἄντομον τὸν ὀρίζοντα τώς τε τῶ Διονύσω χώρως καὶ

τὸν Κωνέας ℎο Δίωνος ἐπαμώχη. κατετάμομες δὲ μερίδας τετόρας·

κτω καὶ δρυμῶ διακατίαι πεντήκοντα σχοίνοι. κεφαλὰ πά-

σας γᾶς ℎᾶς κατεσώισαμες τῶι Διονύσωι ℎεπτακατίαι τριά-

κοντα ℎοκτὼ σχοίνοι ℎημίσχοινον· ταύταν τὰν γᾶν κατεσώισα-

μὲς κατεσώισαμες τριακατίων μεδίμνων τὸ ϝέτος ℎέκαστον,

ℎα δὲ πᾶσα γᾶ ℎα τῶ Διονύσω τετρακατίων δέκα μεδίμνων, κάδ-

διχος τὸ ϝέτος ℎέκαστον. ἐστάσαμες δὲ καὶ ὄρως ἐπὶ μὲν τᾶς

γως ἀλλάλοις, τὼς μὲν ἐς τὸ ℎιαρὸν πλάγος τῶ ἀντόμω ἐπιγε-

γραμμένως ℎιαρὼς Διονύσω χώρων, τὼς δὲ ἐν τᾶι ϝιδίαι γᾶι ἐπι-

γεγραμμένως ἀντόρως. ℎωσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶ ἀντόμω τῶ

τᾶς διὰ τῶ χαράδεος ἀγώσας πὰρ τὸν δρυμόν, τὼς μὲν ἐς τὸ ℎιαρὸν

πλάγος ἐπιγεγραμμένως ℎιαρὼς Διονύσω χώρων, τὼς δὲ ἐς τὰν ϝιδί-

αν γᾶν ἐπιγεγραμμένως ἀντόρως ἀπεχόντας ἀπ’ ἀλλάλων ℎως ἦ-

τὰς μερείας τὰς ποτ’ ἀλλάλως τοῖς μεμισθωμένοις τὼς ℎιαρὼς χώ-

ρως. τὼς δὲ πάντας χώρως τὼς τῶ Διονύσω τερμάζοντι τοὶ τε ἀντόμοι

ℎό τε πὰρ τὰ ℎηρώιδεια ἄγων καὶ ℎο πὰρ τὰ Φιντία ἀπὸ τᾶν ἀποροᾶν ἄνω-

ώρυγα.

συνθήκα Διονύσω χώρων.

ἐπὶ ἐφόρω Ἀριστίωνος, μηνὸς Ἀπελλαίω, ℎα πόλις καὶ τοὶ πολιανόμοι ασ βότρυς Τίμαρ-

κν θρῖναξ Φιλώτας ℎιστιείω, με ἐπιστύλιον ℎηρακλείδας Ζωπύρω μισθῶντι τὼς ℎι-

αρὼς χώρως τὼς τῶ Διονύσω ἐχόντας ℎως ἔχοντι κατὰ βίω, καθὰ τοὶ ℎηρακλείοι διέ-

γνον· τοὶ δὲ μισθωσαμένοι καρπευσόνται τὸν ἀεὶ χρόνον, ℎᾶς κα πρωγγύως ποτάγων-

κλείδα ἐφόρω ℎα ἄνθεμα Φιλωνύμω τῶ Φιλωνύμω, ℎα ἔμβολος ℎηρακλείδα τῶ Τιμοκράτιος καρπευ-

σήται ἀπὸ τῶ ἀντόμω τῶ τρίτω ἀπὸ τᾶς τριακονταπέδω ἐπὶ τὸν ἄντομον τὸν ὀρίζοντα τώς τε τῶ Διο-

νύσω χώρως καὶ τὰ Φιντίας ℎο Κρατίνω παμωχεῖ. ℎο δὲ ἀνℎελόμενος ἐργαξήται τὰ μὲν ἄλλα κὰτ τὰν

Ἀριστέα τοῦ Ἀριστομάχου Ἀμφιμ(—)

Διονυσίου τοῦ Ὄρθωνος Ἐργ(—)

γραμματέος

Κρατίππου τοῦ Κρατίππου

τὸ κοινὸν τῶν περὶ τὸν Διόνυσον

τεχνιτῶν καὶ προξένων

Διομήδης ἐπόει.

Θ̣(εοῖς) Κ(αταχθονίοις)

Λ(ούκιος) ∙ Α(ἴλιος) Φλ(άουιος) Διόδωρος

Προυσαεὺς

μοσιν Χρ̣ή̣στ̣ης·

Διονύσιος υἱὸς

μητρὶ γλυκυτάτῃ

[— — —]πτεδο[— —]

[— — —] Διοκλῆ[ς]

[— — —]χαυχαβω[—]

[ἔνθα κ]ῖτε Δο-

[μνίν(?)]η· Διοκλη-

[․․․․]ς̣ Χαυχαβω

[ἔνθα κ]ῖτε Δο[μίτι]-

[ος ὁ κα]ὶ̣ Διοκλῆ[ς ἀπὸ]

[κώμη]ς̣ Χαυχάβω[ν ὃς]

τὴν Διὸς ἀμφίπολόν με Χελειδόνα, τὴν ἐπὶ βωμοῖς

σπένδειν ἀθανάτων γρηὺν ἐπισταμέναν,

υἱῶν θ’ υἱωνῶν κηδεστῶν τ’ ἠδέ τε πηῶν

εἰκόνες· ἃς θῆκεν Διονύσιος ὥς κεν ἁπάντων

κείνων μνημοσύνη τις ἐνὶ ζωοῖσι φέρηται.

σῃς ∙ / γίνωσκ’ οὐρανίοιο

Διὸς νόον· οὐ μὰ γὰρ αὐτὴν ∙ / Ῥεί-

ην ἄλλο τι τοῦδε κακώτερον

δέ ∙ με ∙ παιδὸς /

εἰς ∙ Διονύσου ∙ ἄγαλμ’ ∙ ἔθεσαν ∙ μήτηρ ∙ τε ∙ πατήρ ∙ τε.

ξιος ἄλλων, /

Πομπήιος ∙ Διοκλῆς ∙

τέρματ’ ἔχων

Δίσκ[ος] Διοκ[λῆς]?.

οὗτος ὁ τύμβος

ἔχει Διονυσίου Μά-

ξιμον υἱόν, / μητρὸς

σι ∙ / τἀμὰ δὲ νηπιάχου δάκρυα ∙ πλῆ[σε]

Ἀχεροντίδα ∙ λίμνην ∙ / Διόδωρ̣[ος θρε]-

πτῷ ∙ ἰδίῳ.

καὶ μῆνας ἔζησα ∙ / ὧν τρεῖς

ἐξετέλουν Διονύσῳ ὄργια βά-

ζων ∙ / Ἡρόφιλον δ’ ἐκάλουν με

σῆμα τόδε Εὐδαίμων Διονυσίῳ, ὃν ῥ’ ἕταρον ὣς

φίλατο, καὶ Μούσαις ἔξοχα φιλαμένωι.

⸐

εἰ καί μοι θυμός, Διονύσιε, τείρεται αἰνῶς

ἀμφὶ σοί, ἀλλ’ ἔμπης οἷα πάρεστι δέχου

τὸν γλυκύτατον Διο[․․․․․]

Εὐφράτης /

Μοιράω∙ν ∙ ὀλοοῖς ὑπὸ νήμ[ασι, ὦ ξέν’, ἀπαχθεὶς]

ἄλγος ∙ ἑῶν ∙ ἑτάρων ∙ ὤλε[το Διο․․․․․]·

κοῦρον ∙ ἔθ’ ἡβ̣ῶντα τί γε ΔΗΜ[— — — —]

θεῶν πάντων, πρῶτον Βονα-

δίης / εἶτα Μητρὸς θεῶν καὶ Διο-

νύσου Κατηγεμόνος· / τούτοις

ψυχὴν ἀθανάτην κἀγήραον

ἐκ Διὸς αἴσης, /

μάρτυρα Φοῖβον ἀμύμοσιν

ἐκ ῥεθέων δ’ ἅμα στείχων σε-

μνὸν ἔβη Διὸς οἶκον, /

Λητο∙ί∙δῃ καὶ Μούσαις βωμὸν

τρέφε παῖδα· / τοὔνο-

μα καὶ τέχνην ἦν Διό-

δωρος ὅδε.

[ἐνθά]δε Ἀλεξανδρία ∙ κόρη πρόπο-

λος Διονύσου ❦ /

[π]αστοφόρος ∙ τε θεᾶς ∙ Νειλωτίδος

Θ(εοῖς) [Κ(αταχθονίοις)].

Δῖος [—]διος τῇ ἰδίᾳ συμβί[ῳ]

[— — — — — — — — — —]

Φλάουιο-

ς Διο-

γένης Λουκίῳ

Σωκράτης

καὶ Διονύσις

Ἀρ[τ]εμιδώρῳ

κρίτῳ ψυχῇ

Διονυσιὰς

τῷ ἰδίῳ συν-

Θ(εοῖς) ∙ Κ(αταχθονίοις) ∙

Παπίας Διοδώρου

Σαρδιανὸς

ετ ∙ Αἰ(λία) ∙ Ἡλιὰς ∙ ετ

Π(όπλιος) ∙ Α(ἴλιος) ∙ Διογένης

κομπαραουηρουντ

Δαρῖος ∙ Οὐαλε-

ρίῳ Διογενια-

νῷ ∙ ὑῷ ∙ γλυκυ-

χρη[στ— —]

Διοθ̣[— — —]

καὶ τι[— —]

[— — —]Ι̣ουλυσαΙ̣[— Λυσαν̣[δρ—]? — —]

[— — —]ογένους [Δι]ογένους? [— — —]

πεποίηκεν

Διονυττᾶς ∙ ὁ σὸς ἀνὴρ

τῇ ἀγαθωτάτῃ ∙ εὐψύχι

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

❦ Κλ(αυδία) ∙ Διονυσιὰς Κλ(αυδίῳ) ❦

Φιλοσεράπι καλῶς

συμβίου ἀγαθῆς

μνησθεὶς Διότει-

μος ἐποίησεν·

κ[αὶ] Μ̣αρκία

Δι̣ο̣ν̣υ̣σ̣ιο-

δώ[ρ]ῳ τέκ-

μῆν(ας) ∙ θ ∙ ἡμ[(έρας) —ʹ]

Διογένης [καὶ — —]

γονεῖς μν[ημοσύνης]

ψυχῇ ἀγαθῇ·

Διόδωρος ∙ ἀνὴρ

καὶ ∙ Ἀντιγενίδας

Διοδώρῳ

τῷ ἀγαθῷ

Διόδω-

ρε, Νείκη

Διοδώρα

Ἀθηναία.

ς Καταχθονίοις· ἰς μνήμην

Διομήδι ἐποίσεν

ἡ μήτηρ.

Διονύσιο[ς]

Μαρκέλα

Διονύσιος

Ἐπιγόνου

[Διο]ν̣υσία

[εὐψ]ύχει.

τέκνον

Διονυσιόδω-

ρε μηνῶν ιθ

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Λούκις Γράνιος [Διο]-

γένης Ἰουλίαι [Ζωσί]-

σεν ∙ Μ(άρκος) ∙ Αὐρ(ήλιος)

Διονύσις

ἀδελφῷ.

Αὐρηλίᾳ Προσόδῳ

Διοσκουρίδης ∙ ἀνὴρ

τῇ ∙ ἑαυτοῦ ∙ συνβίῳ ∙

Θ(εοῖς) ∙ Κ(αταχθονίοις).

Αὐρηλίῳ Δι-

οδώρῳ ἀδελ-

φῷ γλυκυτά-

νίοις ∙ Μ(άρκος) ∙ Αὐρή-

λιος ∙ Διότει-

μος ∙ Διονυσί-

ῳ ∙ συντρόφῳ

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Αὐρήλιος ∙ Διό̣-

δοτος Ἀσκλη-

χάριν

ἐποίασε ∙ Διονυσιόδωρος

ἴδιος

Ζωσίμη ∙ ἐποί-

ησαν ∙ Διονυσι-

άδι ∙ ἰδίῳ ∙ τέκνῳ·

Αὐρηλίῳ

Διοδότῳ.

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Αἰλίῳ Διο-

νυσίῳ Θέ-

Λ̣Ι̣ΑΔΟΓΡ

τῶν περὶ τὸν Διόν[υσον τεχνιτῶν].

[— — — — — — — —] ἐπὶ Χίωνος Μαι[νομένωι? — — — —]

[— — — — — — — —]ς Διονύσου γονα[ῖς — — — — — — —]

[— — — — — — — —] Ἀμπρακιωτίδι γʹ ἐν [ἄστει — — —]

[— — — Βάκχ]αις· αὗται μόναι σώι[ζονται — — — — —]

[— — — — — ἐ]πὶ Διοφάντου Διονύ[σωι — — — — — —]

[— — — — ἐν ἄσ]τει v ἐπὶ Νικοτέλους [— — — — — —]

μετὰ τοῦ βωμισκαρί[ου]

Διόσκορος νεωκόρ[ος]

τοῦ Μεγάλου Σαρ[άπιδος]

ζάκορός τε

Διόσκορος

ἠδὲ Κυρίλλου ❦ |

κυρίων ἡμῶν

Διοκλητιανοῦ

Σεβ(αστοῦ) ∙ | τὸ ∙ ζ ∙ καὶ

ἑστίαι Διονύ̣σου

Ἀπρωνιανὸς ἱερο̣φάντης.

Γαλλικανός

Διονύσιος

ὑπουργὸς καὶ

Θηβα̣νός

Διογένης

Φιλόκαλος

Διονυσόδωρος

Πιθανός

Πιθανός

Διονύσιος

Εὔκαρπος

[θεῷ μεγ]ά̣λῳ Δι-

[ονύσῳ] Πᾶνα ∙ ἀ-

[νέθηκ]ε̣ν ∙ ὑπὲρ σω-

Καθηγεμ[όνι Διονύσῳ]

θρεπτοὶ κ[αὶ θρεπταὶ]

Λ(ουκίου) Μινικίου [(cognomen)]

Διονύσειον [κατέστησαν]

ἱεροφάντου [τοῦ δεῖνα]

Διονύσου ∙ ἱερεῖς

θεοῖς τοῖς ἐπικειμέ-

[— — — καὶ το]ῦ δήμου Ῥωμα̣[ίων — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — ἔτει δ?]ωδεκάτῳ ∙ Διον[ύσῳ — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — —] Μ(άρκος) Λουκκεῖος [— — — — — — — — — — — — — — —]

Διονύσου

ΣΚΙΑΝΘΙ

θεῷ Διονύ-

σῳ Σερβιλία

θεῷ Ζβερθούρδῳ καὶ Ἰαμβαδούλῃ ∙ ἐπιφα-

νηστάτοις ∙ Αὐρ(ήλιος) ∙ Διονύσιος στρατιώτης

τοῦ πραιτ(ωρίου) ∙ ἑκατοντάρχ(ου) ∙ Φλωρεντίνου ∙ θέλω-

ἀρχιερατεύοντος Μάρκου

Αὐρ(ηλίου) Διοσκόρου.

ἡ ἱερὰ τάξις τῶν Παιανιστῶν

τοῦ ἐν Ῥώμῃ Διὸς Ἡλίου

Μεγάλου Σαράπιδος καὶ θεῶν

ΕΥ[— —]

[— —]Ϲ̣ΤΩΛΙΟΥ[— —] [Διὸς Καπ]ετωλίου?

[— — — —]Λ̣Ι̣Γ̣[— —]

[λίωι ἀνέθηκε πρε]σβευσάντων Βακχίου τοῦ Λαμπρίου,

[․․․․․․․․ τοῦ Δι]ονυσίου, Φαίδρου τοῦ Παυσανίου.