Διδύμη (ἐτῶν) μʹ, Θεδώρα ἡ θυγάτηρ (ἐτῶν) ιθʹ, Ἀθᾶς ὁ υἱὸς (ἔτους) αʹ,

Διονυσάριν (ἐτῶν) μεʹ. (ἔτους) κʹ Ἁθὺρ ιαʹ. εὐψύχι.

Διοσκοροῦς ὡς (ἐτῶν) λʹ, Ἡράκλεια ὡς (ἐτῶν) λʹ, Εὐδαιμονὶς ὡς (ἐτῶν) νγʹ

Θεωνᾶ ὡς (ἐτῶν) βʹ, Πόσις ὡς (ἐτῶν) ιαʹ.

Σωκράτης

Διονυσίου

ἀπελεύθερος

[— — — — — — — — — — —]νδεκατ[․]αυτ[— — — —20— — — —]

[— — — — — — εἰς τὴν πέμπτην] τοῦ Δ̣ί[ου] ἐ[ν ἧ]ι τὰ γενέθλια τοῦ βασι[λέως ἄγεται —]

[— — — κ]α[ὶ πα]ρὰ τῶν ἰδιωτῶν κ[αὶ πα]ρὰ τῶ[ν ἱερέων — — —14— — —]

τετηρίδων κα[θάπερ ὁ Ἥφαιστος ὁ μέγας, βασιλέως καθάπερ ὁ Ἥλιος μεγάλου βασιλέως τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω χωρῶν, ἐκγόνου]

θεῶν Εὐεργ[ετῶν, ὃν ὁ Ἥφαιστος ἐδοκίμασεν, ὧι ὁ Ἥλιος ἔδωκε τὸ κράτος, εἰκόνος ζώσης τοῦ Διός, υἱοῦ τοῦ Ἡλίοῦ, Πτολεμαίου

αἰωνοβί[ου, ἠγαπημένου ὑπὸ τῆς Ἴσιδος, ἔτους — — —]

— —ν Διογένο[υς]

— —ας (ἐτῶν) οηʹ.

Γάλλου Μαριανοῦ ἐπιστρατήγου Θηβαίδο[ς],

στρατηγοῦντος τοῦ νομοῦ Διοσκόρου,

γενέσια, Ἁδριανοῦ βʹ, ἡ πόλις.

τὸ προσκ̣ύ̣νημα̣ — — — Δ̣ιο[δ]-

ώρου μετ̣ὰ Ἀμμωνίο̣υ ἀδ[ελ]φο[ῦ]

Πτολεμᾶιος Διονυσίου ἥκω.

Ἑρμίας Ἀσκληπιάδου ἥκω.

(ἔτους) γʹ, Διόσκορος Μυκίου εὐχήν.

Νε̣μωνίου στρατιώτου

καὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Διονυσίου

καὶ Διονυτᾶτος τοῦ υἱο͂υ αὐ[τ]οῦ̣.

νήτου Νείλου,

Διὸς καλου[μένου]

Νεφώτου τοῦ

(ἔτους) ιηʹ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου

δευτέρου Διογένους λε-

μύσου, ἐτέλεσαν τὸ ἱε-

[βα]σ̣ιλεῖ Πτολεμαίωι καὶ βασιλίσσηι Κλεοπάτραι τῆι ἀδελφῆι θεοῖς Φιλομήτορσ̣[ι]

καὶ τοῖς τούτων τέκνοις καὶ Χνούβιδι καὶ Ἥ̣ρ̣αι καὶ Ἀνούκει καὶ Διονύσωι

ὑπὲρ Βοήθου τοῦ Νικοστράτου Χρυσαορέως τοῦ ἀρχισωματοφύλακος καὶ

θεοῖς Εὐεργεταῖς καὶ τοῖς τέκνοις καὶ Χνούβει

καὶ Ἥραι καὶ Ἀνούκει καὶ Ἴσει καὶ Διονύσωι καὶ τοῖς ἄλλοις

θεοῖς πᾶσι ὑπὲρ Πτολεμαίου τοῦ Πτολεμαίου

καὶ τῶν τούτων [τέκνων Χνούβει καὶ Ἥραι καὶ]

Ἀνούκει καὶ Ἴσιδι [καὶ Διονύσωι κ]α̣ὶ̣ τ̣οῖς ἄλλοις

[θεοῖς πᾶσι]. [— —c.18— —]Ω̣Ν τῶν πρώτων

ἣν δὴ πάλιν εἰς τὸ πρόσωπον ὑμε͂[ν] ἐποι[η]σάμεθα, ἰσ̣χυρὰν διαμένειν ἀνέ̣χαται

πλὴν ὅμως εἴ τινες ἐ[ξ] ὑμῶν ὑπὲρ τοὺς ὅρους τοὺς ὑπὸ ἐμοῦ τοῦ Διοκλητιανοῦ Σεβαστοῦ

ὑμε͂ν [π]αραδ̣οθέντας χωρ[ίσ]αι εὐ[ε]ργῶν [α]ἰρεθῖεν τὰς ἐξ ἔθους συντελείας ὑπὲρ αὐτῶν

Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Γαίος Αὐρήλιος Οὑαλέρι-

[ο]ς Διοκλη̣τιανὸς Εὐσηβὴς Εὐτυχὴς Σεβ̣ασ[τὸς] ἀ[ρ]χιε[ρ]εὺ[ς μέγ]ιστο̣ς

Γερμανικὸς μέ[γιστ]ο[ς] Σαρματικὸ[ς] μ[έγ]ιστος τος

Δ̣ιοσκοῦτος.

τῶι καὶ Χνού[βει κ]αὶ [Ἥ]ραι [τῆι κ]αὶ Σάτει,

καὶ Ἑστίαι [τ]ῆ[ι καὶ] Ἀνούκ[ει] καὶ Διονύσωι

τῶι καὶ Πετε̣μπαμέ̣ντει κ[α]ὶ τοῖς ἄλλοις

Βερενικεὺς, ὁ ἀρχισωματοφύλαξ καὶ στρατηγός,

καὶ οἱ συνάγοντες ἐν Σήτει τῆι τοῦ Διονύσου

νήσωι βασιλισταὶ ὧν τὰ ὀνόματα ὑπόκειται,

Ἀνούκει τῆι καὶ Ἑστίαι, Πετεμπαμέντει τῶι καὶ

Διονύσωι, Πετενσήτει τῶι καὶ Κρόνωι, Πετενσήνε[ι]

τῶι καὶ Ἑρμεῖ, θεοῖς μεγάλοις, καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς

Παπίου τοῦ Ἀμμωνίου προστάτου καὶ

Διονυσίου τοῦ Ἀπολλωνίου ἱερέως τῆς συνόδου

Ἡρώιδης Δημοφῶντος

Παπίας Ἀμμωνίου

Διονύσιος Ἀπολλωνίου

Φιλάμμων Φιλάμμωνος

Σαραπίων Ἀπολλωνίου

Διονύσιος Κεφάλωνος

Πάχνοῦβις Τοτέους

Ἰτάγου

Διονύσιος Ἀμμωνίου. Ἁρμόδιος Βασιλείδου,

Νησιώτης — —

Διονύσιος Ἀμμωνίου

Ἀσκληπιάδης Διονυσίου

Διονύσιος Σω̣κράτου, Εὐμένης Διονυ(σίου)

Ἀπολλώνιος Ἰτάγου

Διονύσιος Μητροφάνου

Θεσαλὸς ἐπῆλθε καὶ τά-

τοῦ ἀρχισωματοφύλακος καὶ ἀρχικυνηγοῦ

Κλέων Διογένους Θεσσαλὸς v ἡγεμὼν

καὶ φρούραρχος Φιλῶν.

Ἀπίων Διονυσίου Ἀλεξανδρε-

ὺς ἥκω πρὸς τὴν θεὰν

ἀνέθη-

κα Διόσκορος

ἐνθάδε

θεῷ Ἄμμωνι μεγίστ[ῳ]

Διοσκούρους σωτῆρας

Χαρικλῆς ναύαρχος

βʹ καὶ αʹ τῶν κυρίων ἡμῶν

Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ

Σεβαστῶν, ἀνῆλθεν εἰς τὸ ἱ[ε]ρὸν

[ϛʹ] καὶ εʹ τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ

καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν ἀνῆλθεν εἰς τὸ ἱερὸν

η̣ʹ καὶ ζʹ τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ

καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν ἦλθεν εἰς τὸ

— —vestigia— —

Διονυσά[δος Διονυσά[τος?]

ἀπὸ Ἀχώ[ρεως].

τὸ[ν] πολιοῦχον Ἀλεξανδρείας,

Διο[κλη]τιανὸν τὸν ἀν[ίκη]τον,

Πού̣π̣[λιος] ἔπαρχος Αἰγύπτου

Ποτάμωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἀ̣[πὸ πολιτ]ε̣ύματος Λυ̣κίων ἐπὶ παρόντι

Διονυσίῳ γραμματεῖ κωμογραμ[ματέως ․․․ τοῦ Μ]αρεώτου εἰπόντων μνη-

ματοφυλακίαν προσήκουσαν αὐτ̣[οῖς — —ca.10— —] οὐ δεόντως ὑπὸ Διονυσίου

τοῦ παρόντος γραμματέως τ̣ῶν [— —ca.15— —]Ι̣Ο̣Ι̣ [αὐτ]ο̣ῖ̣ς̣ δ̣ι̣δ̣άξαι καὶ

τηθήσονται, τὸ δ[ὲ μνημεῖον] μενεῖ τοῖς ἐνκε̣[ιμέ]ν̣οις σώ-

μασιν ἀκαταχρημά[τιστον ἀεί. Δι]ονύσιος· ενο[— —ca.9— —]Ν

τῶν τὰς τετρακισχε̣[ι]λ̣[ίας — —ca. 10— —]μός ἐστιν ὁ αν[— —ca. 9— —]φ̣ος.

[․1-2․]Ι̣Η[․․․]Δ̣[․․․․․․․․]Ι̣[․]Η̣Ι [Δι]-

ονύσιος Δωρίωνος, προ[σ]-

τατήσ̣α̣ς̣ ἀ̣νέ̣θ̣ηκεν τὸ̣-

Εὐθύνικος Πολυκ̣λίτο̣[υ]

καὶ Βερενίκη Διογνήτου

Εἴσιδι θεᾷ μεγάλῃ ἐ̣πόεσαν̣

ἐπηκόωι καὶ εὐχαρίστωι Σα̣ραπί-

ων Διονυσίου Σαραπίδειο[ς] καὶ

Εὐκλεία ἡ τούτου ἀδελφὴ̣ κ̣α[ὶ]

γυνὴ ὑπὲρ Διονυσίου τοῦ υἱ[οῦ]

ιβʹ (ἔτους), Ἁθὺρ ηʹ.

[— — —]Σ ὧν ἀρχισυναγω[γος]

[—?— καὶ ἀρ]χ̣ιπροστάτης Διοκ̣[λῆς]

[— — — ἐπειδὴ Β]ρασίδας Ἡρακλε[ίδου]

Πρόμαχος

Διονυσίου.

Πρόμαχος

Διονυσίου.

Πρόμαχος

Διονυσίου.

Πρόμαχος

Διονυσίου.

Πρόμαχος

Διον̣υσίου.

τὸ προσκύνημα Διόσκορος.

Πα̣ν̣ευθῆς

Διονυσίου.

ποιεῖ

Διονύσιο̣[ς]

ν̣ε̣ώ̣τερος̣ Ὥρο[υ].

βασιλέα Πτολεμαῖον

Σωτῆρα Διόδοτος Ἀχαιοῦ.

καὶ Ἀρσινόης Φιλαδέλφου

Σωτήρων Διονύσιος Ποτάμωνος.

καὶ Ἀντίπατρος οἱ ἱερεῖς

τοῦ Διός.

Ἑρμοκράτης Σωστράτου,

Διονύσιος Φιλοκράτους

Ἀγαθοκλῆς Ἀγαθοκλέους,

Διοσκουρίδης Διοσκουρίδου,

Πτολεμαῖος Ἀνδρονίκου.

πεντηκόνταρχος

Διονύσιος Πτολεμαίου·

Ἀθηνόδωρος Ἀθηνοδώρου,

Διονύσιος Διονυσίου

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου,

Αἰσχρίων Πτολεμαίου,

Διονυσόδωρος Διονυσοδώρου.

καὶ τῶν πρότερον

ἔξω τάξεων ἡγεμόνες

Ἀρίσταρχος Διογνήτου

Κρίτων Αρχα·

[ἡγ]εμόνων υἱοὶ

[Δ]ιονύσιος Διονυσίου,

[Π]αντέλης Διονυσίου,

Διογένης Διονυσίου·

γραμματεὺς συντάξεως

Κρητῶν Ἀριστοκ(ρά)τους Γορτυνίου

Βάλακρος Διονυσίου

Κυρηναϊκῶν Ἀνδρονίκου·

Φαινέματος Δικαιάρχου,

Ἀπολλώνιος Διονυσίου,

Φίλιστος Θεοδοσίου·

Ἀκέσων Ἀκέσωνος,

Φιλάμμων Διονυσίου,

Ἡράκων Φιλίσκου,

Διοσκουρίδης Διοσκουρίδου,

Πτολεμαῖος Τίμωνος,

Κύδιππος Διοσκουρίδου,

Ἀγαθοκλῆς Ξενοτίμου,

Ξενόδαμος Αἰσχρίωνος,

Πτολεμαῖος Διονυσίου,

Πυθίων Δημητρίου·

Τήρης Τήρους,

Διόγνητος Κλέωνος,

Στράτων Ἀσκληπιάδου,

Κόθων Κόθωνος,

Διοσκουρίδης Κόθωνος,

Ἡρακλέων Ἀπολλωνίου,

Φιλόξενος Πτολεμαίου,

Ἀντίφιλος Διονυσίου,

Ἡρωΐδης Ἡρωΐδου,

Σαραπίων Διονυσίου,

Μένανδρος Μενάνδρου

κῆρυξ

Διόφαντος Ἰ̣ά̣[σονο]ς

— — — — — — — — — — —

Ἀπόλλωνος Ἀριστοφάνους,

Διονύσιος Εὐξιθέου,

Πεισίστρατος Πτολεμαίου,

Ἑρμόφιλος Ἡρακλεοδώρου,

Διόδωρος Μενάνδρου

Ἑρμόφιλος Κεφάλωνος,

Κλέων Σακολάου,

Διονύσιος Διονυσίου,

Ἑρμογένης Ἀγαθίνου·

πεντηκόνταρχος

Ἀχιλλεὺς Διονυσίου·

Ἀφροδίσιος Τιμαγένους,

ἑαυτῶν τόπον

ὧν ἱερεὺς Διογ-

ένης Ἀπολλ-

Σαραπείου καὶ ἀρχιερέως καὶ ἀγορ[ανόμου καὶ ἐξ]ηγητοῦ καὶ γυμνασιάρχου· καὶ Διδύμου

ἀδελφοῦ γενομένου ἀγορανόμου [καὶ ἐξηγητοῦ] καὶ γυμνασιάρχου· υἱωνοῦ Θέωνος Διοσ-

κόρου πρώτου τῶν ἀπ’ αἰῶνος γυμ[νασιαρχησάντ]ων, θυγατριδοῦ Ἰσιδώρου γενομένου ἀγο-

ἐξηγητευσάντων· ἐκγόνου Διδύμ[ου Διδύμου(?) γε]νομένου ἀγορανόμου καὶ ἐξηγητοῦ

καὶ γυμνασιάρχου· ἀδελφιδοῦ πρ[ὸς πατρὸς Διο]σκόρου ἄρξαντος τὰς αὐτὰς ἀρχάς·

ἀδελφιδοῦ πρὸς μητρὸς Διδύμου [ἄρξαντος τὰ]ς αὐτὰς ἀρχ[ά]ς· ἀνεψιοῦ Διδύμου Διδύ-

τιος Τφ-

ουτος ἀ̣πὸ Δι-

οπολείτου μικροῦ (ἔτους) ιηʹ

ε〚․〛ὐνχὰν εὐχὰν τῶι κυρίωι.

ἀνέθηκα ἐπ’ ἀγαθ[ῷ]

Διόσκορος Πε-

τησωτη ε̣λαφθου̣(?).

[Διο]νύσο[υ].

[τ]ῇ γλυκυτάτῃ πατρί[δι]

[Αὐ]ρήλιος Διόσκορος ὁ καὶ Ἑλλάδ[ιος]

[ἐ]πίκλην Ἀκωρείτης ἄρξας [βο]υ-

λ̣ευτὴς τῆς λαμπροτάτη̣[ς Ἀλ]ε̣-

ξανδρείας, καὶ Διοσκόραιν[α ἡ κ]αὶ

Βησοδώρα ματρώνα στολ[ά]τ̣α̣ ἡ

κρατίστη, τέκνα Αὐρηλία[ς τῆς] Δ̣ι̣ο̣σ̣-

κόρου, γενομένου ε̣ὐ̣θ̣η̣ν̣[ι]άρ-

[οἱ ἑκατὸν καὶ ἑβδ]ο̣μήκοντα ὧ̣[ν τὰ ὀνόματα ὑπόκειται]

[․․․ Ἀπ]όλλωνος καὶ Διὸς κα[ὶ — — —]

[․․] ἔδοξε τῶι κοινῶι τῶν κτιστῶν [— — —].

Ἀρίστων Ἐλμ̣α̣[λά]χ[ου]

Διονύσιος Κοσ̣νατάν̣ου

Ἀπολλόδωρο[ς] Κοσβάνου

Ἵππαλος Ἀέτου

Διόδοτος Ἀπολλωνίου

Γάϊος Δημητρίου

Μέλας Ἀρίστωνος

Ἀπολ̣λ̣όδωρος Διονυ̣σ̣ίου

Εὐκλῆ̣ς Ἀπολλοδώρο̣υ

Ἀσκληπιάδ[ης — — —]

Διογένης Ἀ[— — —]

Ἀγάθων Λυσ[ιμάχου(?)]

Νικόστρατος Νικίου

Διόδοτος Ἀπολλωνίου

Διόδοτος Κοσμαλάχου

Ζήνων Ἀσάδου

Λυσίμαχος Διοσκουρίδου

Βάββηλος Ἀσάδου

Δημήτριος Δημη̣τ̣ρ̣ί̣ου

Σκόπας Διοδώρ̣ο̣υ

Ἀλ̣έ̣ξ̣α̣ν̣δρος Κ̣ο̣[σ]γήρου

Ἀλέξανδρος [— — —]

Διογένης [— — —]

Θώραξ [— — —]

Ἀμο[— — —]

[Διο— — —]

Ν[— — —]

ἐφ’ ἱερέως Διοτελοῦς τ․[․․․․․]

[Ἀπο]λ̣λοδώρου γραμματέ[υοντος]

[ —]ε προκειμέναις τιμαῖς

[ Διο]νύσιος εὐδοκῶ

[ —]ω̣νίδης εὐδοκῶ

διὰ Φίλω[νος]

ἔτους ηʹ Διοῦ ιηʹ

Θαλήτος Κυζικηνοῦ

Ἀριστόδημος Διονυσίου.

Σογέ̣νης

Διο[γένο]υς(?).

Τιμοκ-

Νικὼ Διονυσίο̣υ̣

Θεσσαλή.

Διονῦ ἄωρε

χαῖρε.

(ἔτους) ιϛ Παῦν κβʹ

Διότιμε τέ-

κνον ἄωρε

[ ] Καλο․․․․

Διοσκ․․․․․

ανα

[Μ]αρκίανε

[Δ]ιόσκορε,

[εὐ]ψύχι.

δ̣ὲ̣ λεʹ, ὄντα ἀπ’ Ὄκγου Ἀ[κ]-

μων(ίας) ὁρίου Διοκασαρᾶς Διοκαισαρᾶς SEG 8.438a: Διοκλ(είας) Σαρᾶς.

τῆς Ταχαρ-

ταρία Διοσκο-

ροῦτος

ταῖς Διοσκόρου

εβοννε(?).

ὑπὲρ Ἐπιτυχίας

τῆς καὶ Διονυσίας

[κ]αὶ ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς

Πτολεμαῖος

Διονυσίου

Ἰουδαῖος.

— — — μεμνημένος

— — — καὶ Διονυσί[ου(?)]

[— — — — — α]ὐτῶν

"λάλον μὲν Ἀργὼ παῖς ἐ[ὼν — — —]

λάλον δὲ φηγὸν τὴν Διὸ̣[ς — — —]

σὲ δ’ αὐτὸν ὄσσοις μοῦνον ἐδ[ράκην ἐμοῖς],

Γάϊος Ἰούλιος Διονύσιος

ἀρχιδικαστής, Θέωνος

Αὔως καὶ γεράρω, Μέμνον, πάϊ Τιθώνοιο,

Θηβάας θάσσων ἄντα Δίος πόλιος,

ἢ Ἀμένωθ, βασίλευ Αἰγύπτιε, τὼς ἐνέποισιν

Διονυσίας τὸ

προσκύνημα· πολλά-

Διόσκορ[ο]ς ὁ καὶ Θ̣υθ̣οῆς ἥ̣κ̣[ω(?) —]

— — — — — — — — — — — — — — — —

[— — —]

Διοσι(—)(?) ὀψων[ιαστής(?)]

τὸ προσκύνημα

σήμερον Γαίου Διοσ-

κόρου τοῦ καὶ Μακ-

τὸ προσκύνημα σήμερο(ν)

Γαΐου Διοσκόρου Μακρείνου

ἱερεὺς Γόμου μετὰ τῆς

τὸ προσκύνημα σήμε-

ρον Γαΐου Διοσκόρου ——

Μακρείνου δὶς ἱερέως Γό-

τὸ προσκύνημα Γαΐου

Διοσκόρου Μακρείνου ἱερ(έως)

Γόμω(ν) δʹ, πατὴρ τῶν ἱερέων,

(ἔτους) ζʹ, Φαρμοῦθι κδʹ κατ’ ἀρχέως.

Δίδυμος Διόσκορος ἔγραψα.

Χοίαχ ιηʹ, ἰνδι(κτίωνος) θ̣ʹ,

ἠπὶ τοῦ Διοκλητιανο̣ῦ

υκζʹ, ἐπὶ τοῦ ιγʹ ἔτ(ους)

βασίλισσαν Κλεοπάτραν θεὰν Εὐε[ργέτιν]

Διονύσιος ὁ ἐξηγη̣[τής].

Διὸς

Σωτή-

βασιλέα μέγαν Πτολεμαῖον θεὸν

Νέον̣ Διόνυσον Φιλοπάτορα καὶ

Φιλά[δε]λ̣φον, Ἡφαιστίων Θρασύλλου

Λίβυς Διονυσίου Νειλεὺς

καὶ Βερενίκη ἡ γυνὴ

Βούβαστι Διογένης καὶ Κιτιὰς ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τέκνων,

εὐχήν.

Διὸς Ἀμαρίου

καὶ Ἀθηνᾶς

ὁ τῶν λιβέλλων πρόξιμός με τὸν Διὸς

Ἑρμῆν ἔθηκεν υἱὸν Ἁρποκρατίων.

[Δ]ιο̣σκόˉρο̣ι̣σι Διοσκούροισι.

[Δ]ιοσκόˉροισι Διοσκούροισι

[— — — ἀν]έθη[κεν — — —].

— — —δήιος τοῖς [Διοσκόˉροις] Διοσκούροις.

[Δ]ιοσϙόˉ̣[ροις] Διοσκούροις.

— — —πος Διο̣— — —.

Διοσϙόˉρ[οις] Διοσκούροις.

[Δ]ιοσϙ[όˉροις] Διοσκούροις.

[Δι]ο̣σϙόˉ[ροις] Διοσκούροις.

Διοσϙόˉ[ροις] Διοσκούροις.

[Δ]ιοσκόˉρ[οις] Διοσκούροις.