Ἀπολλώνιος Διονυσ[ίου]

στεφανηφορήσας κ̣[αὶ]

Μητρὶ Λητῷ Τύραννος

Διοφάντου Φιλαδελφεὺς

ἀνέθηκεν εὐχήν.

χαριστῶ οὖν Ἀμμιας ὑπ-

ὲρ Διονυσιάδος καὶ ἐθήκομ-

εν (δην.) ἑκατὸν καθὼς ἐπε-

λιττα ἡ θυγάτηρ κὲ Ῥοῦφος ὁ θρ[έ]-

ψας κὲ Εὐοδία κὲ Φρούγιλλα κὲ Δι-

ογενιανὴ αἱ σύντροφοι κὲ Θεότι-

μος ὁ ἀνὴρ μνίας χάριν ἐτί-

ἔτους σοδʹ· Διονύσιος

Ὀνησίμου Τύχην τὴν

ἔτους τκηʹ, μη(νὸς) Δίου ϛʹ ἀ(πιόντος)·

Μαρκιανὸς καὶ Ἰουλ[ι]-

ἔτους τλγʹ, μη(νὸς) Δίου δʹ· Ζή-

νων καὶ Ἰουλία οἱ γονῖς καὶ

ἔτους τμαʹ, μη(νὸς) Δίου δʹ·

Ἀφφιὰς Βάσσαν τὴν θυγατέ-

ἀώρων τέ̣κ̣νω̣ν σάρκας ἀνορύ[ξ]αι·

Μάνιος Τριβώνιος Διονύσιος

Χρήστην, γυναῖκα δὲ Ἀντήνο-

εἰκόνα ἀκρόλιθο[ν] ὡς καλλίσταν ἐν τῷ ἱρῷ οἴκῳ τῷ ἐν τῷ Φιλεταιρείῳ· τὸν δὲ στέφανον καὶ τὰν εἰκόνα ἀναγγεῖλα̣[ι]

τὸν ἀγωνοθ[έ]ταν ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίοισι καὶ Ἀντιοχείοισι· ἐπὶ δὲ τᾶς κατασκευᾶς τῶ ἀγάλματος ἀποδεῖξαι

ἄνδρα τὸν ἐγ[δ]ώσοντα· ἵνα δὲ ἁ προαίρεσις καὶ ἁ δωρεὰ τῶν ὅπλων τῶν δεδομένων ὑπὸ Φιλεταίρου [δ]ιαμέν[ω]-

[— — —] Σ̣έ̣λ̣ε̣υ̣κ̣ο̣ν̣ κ̣α̣ὶ̣ Ἀ̣ν̣τίο̣χ̣ο̣ν̣ σωτῆρας [․]

[— — — — —] ἐ̣ν̣ τ̣ο̣ῖ̣ς̣ [Διον]υσί̣οις καὶ τοῖς

[— — — — — —]Σ̣ β̣α̣σ̣ι̣λ̣έ̣α̣ Σέλευκον κα̣ὶ

[τὴ]ν μὲν ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Ἀπόλλωνος, τὴν δὲ ἐν τῶ[ι]

[τ]ῆς Ἀθηνᾶς παρὰ τὸν̣ βωμὸν τ̣ο̣ῦ̣ Διὸς τοῦ Σωτῆρο-

ς· δεῖξαι δὲ καὶ τοὺς ἐπιμελησομένους τῶν ἐψη̣-

συντελεσθ̣ῆι τὴν ταχίστην· ἀπεδείχθη[σα]ν ἄνδρε-

ς Πόλλης Ἀπολλοδώρου, Ἀπελλῆς Διονυσίου, Μητρό-

[β]ιος, Πόλλιχος Ἀθηναίου, Ἀθήναιος Ἀπο[λλ]οδώρου,

ὀ̣π̣ε̣ι̣δ̣εὶ̣ ἐξά̣γγε̣λ̣λε Σπεύδουν ὁ λ̣ε̣ί̣τορας τ-

οῖ Δι̣ὸ̣ς̣ τοῖ Ὀλυμπίοι τὰν ε̣ὔνοιαν τ̣ὰ̣ν̣ εἴχοι̣ε̣-

ν π̣οτὶ Πετθαλὸ̣ς̣ Αἰολεῖες, Κοῦ̣οι, Μάγνειτες

οίοι· ἐγγράφειμεν αὐ̣τ[εῖ] καὶ π̣ο̣λ̣ί̣ο̣υ̣ν̣ τὰ ὀνύ-

μ̣ατα πανσᾶν τᾶν κ̣οινανενσ̣ᾶν τᾶς θ̣υ̣σ̣ί̣α̣ς̣ Δι-

ὸς τοῖ Ὀλυμπίοι καὶ τοῖ ἀγοῦνος· ἐγράφει τὸ

ψάφισμα ἐν Ὀλυμπίοις, λειτορεύοντος δὶς τ-

[τοῦ δεῖνος κατὰ] διάθηκαν

[— — — Δι]ονυσίω.

Πύθεος Λυσαγόρα

Διονυσίω τῶ Ὀνασί[μω κατὰ]

διάθηκαν τὰν Ὑακίνθ[ω(?)] Μακινθ[—.

[Φ]ανίας

[Δ]ιοσκουρίδου.

τὸν δῆμον τὸγ Κυμαίων [ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι ἵνα καὶ παρ’ αὐτοῖς ἀναγορευθῶσιν αἱ τιμαὶ]

ἐν Διονυσίοις καὶ δι’ ἃ στε[φανοῖ (τοὺς δικαστὰς χρυσῶι στεφάνωι καὶ ἀναγγελίαι?) ὁ δῆμος]

ὁ Βαργυλιητῶν· vac. εἱρέ[θη NN. ].

[σιν — — — ἀφ’ ἇς κε ἁμέ]ρας ὁ νόμος οὗτος κυρωθῇ πὰ[ρ τῶ δάμω, καὶ]

[ἀνάθεσθον τὸν μὲν εἰς τὸ πρυ]τ̣άνη̣ον· τὸν δ’ ἐπὶ τῶ βω[μῶ e.g. τῶ Διὸς]

[— — — — — — — — — — — — τὸν δὲ ἐς] τὸ ἷρον τᾶς Ἀρτέμι[δος — — —]

ὁ ἀγωνοθέτας Ἀρχίππαν τὰν Δικαιογένεος χρυσέῳ στεφάνῳ

ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίοισι τῷ ἀγῶνι τῶν παίδων ἀρετᾶς ἕνε-

κεν καὶ εὐνοίας τᾶς εἰς τὸν δᾶμον· καλῆσθαι δὲ αὐτὰν καὶ εἰς

ἐκτένειαν καὶ φιλαγαθίαν. ἐδόθη Τερφ[εί]-

ου δωδεκάτῃ, ἐπὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Διο[․․]-

νου.

θεοῖς ὑπὲρ τῆς Ἀρχίππης σωτηρίας καὶ ὑγιεί-

ας· Διος, ἐπὶ Ἀθηναίου τοῦ Ξένωνος.

γ̣ραφὴν ἔχουσαν· "ὁ δῆμος Ἀρχίππην τὴν Δικαιογένου ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐ-

νοίας τῆς εἰς ἑαυτόν"· ὁ δὲ ἀγωνοθέτης τῶν Διονυσίων ποιησάσθω ἐν τῷ

π̣ρώτῳ ἀγῶνι τῶν παίδων τοῦ τε στεφάνου καὶ τῆς εἰκόνος τὴν ἀναγγελί-

[λωνίδ]ης Λευκίου Νωρακεῖος πολείτης ὑμέτερό[ς μοι]

[προσῆλ]θεν καὶ ὑπέδειξεν Διονύσου ἱερὸν ὄνομ[α]

[πράσεις κ]α̣τ̣έ̣χ̣ε̣σθαι ὑπὸ Λυσίου τοῦ Διογένους [Τυκαλ]-

[λέως πολείτου ὑμετέρο]υ, καὶ ὅτε ἠβού[λοντο οἱ θιασεῖ]-

μον τῶ Βακχείω· ἔμμεναι δὲ τὰν στά[λ]-

λαν ταύταν ἱρὰν τῶ Διονύσω τῶν θια-

σωτᾶν τῶμ Μενεκλείδα· ἐγενήθη τὸ

[Ε]ἰ[ρή]νη

[Διον]υσιάς

[․․․․․]ρ̣α

Ἐκπρέπ[εα] Ἐκπρέπεια

Διονυσιάς

Ἐλπίς

Διὶ Σωτῆρι καὶ Κτίσ-

τ[ῃ ἡ] φράτρα ἡ περὶ Δι-

ο[ν]υσ[όδο]τον τὸν κί-

ονα ἀνέθηκαν.

Διονύσιος Ἀρτέμωνος.

μνῆμα τόδ’ ἐστι ἀνδρὸς

Διονυσίου, ὃς μέγα πᾶσιν /

ἔσχεν ἐν ἀνθρώποις

Διονύσιος Ἀσκλάπωνος

χαῖρε.

χαῖρε

Διονύσιε Δημητριεύ[ς].

Εὐφροσύνη Διοδαίκα

χαῖρε.

Μητρόδωρε Ἡρακλεο-

δώρου χρηστὲ καὶ Διο-

γένη Διφίλου

Σαραπίων Διονυσο-

δώρου χαῖρε.

[— — — στε]φανῶσα[ι — — —]

[— — — το]ῖς Διονυ[σίοις — — —]

[— — — ἀνα]γγελίαν [— — —]

στεφάνῳ, τὰν δὲ ἀναγγελ̣ί̣α̣ν ποιήσασθαι τὸν ἀγωνοθέταν

ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίο̣ισι καὶ Ἀτταλείοισι· δεδόσθαι δὲ καὶ

προξενίαν αὐτῷ καὶ τοῖς ἐκγόνοισι καὶ ἀποδεῖξαι ἄνδρα

εἰσαγησαμένων τῶν στρατάγων, ἔγραψαν τρεῖς οἰ λάχοντες· Ἀσκλάπων

Διονυσίω, Ἠγήσανδρος Ἠρακλείδα, Ἀθηναγόρας Διονυσίω, καὶ ὀ γραμμά-

τευς τῶ δάμω Ἠραῖος Ἀντιπάτρω·

ταν ποι̣η̣σάμ[ε]νος τὰν χοραγίαν, τά τε λοῖπα εἶρα ἐπετέ[λεσσεν κατ τὰ πάτρια]·

δι’ ἃ δὴ δέδοχθα̣ι τ̣ᾷ βόλλᾳ καὶ τῷ δάμῳ· στεφάνωσθαι αὖτο̣[ν ἐν τοῖς Διονυσίοισι πρὸς τῷ]

βώμῳ τῷ Δίο̣[ς] μετὰ τὰν θυσίαν καὶ ἐν παίσαισι ταῖ̣[ς ἐκκλησίαισι καὶ ἐν παῖσιν τοῖς]

ἀρχαιρεσίοισι̣ μετὰ ταὶς ἐπεύχαις καὶ ἐν ταΙ̣[․․]․․[․․․․․12․․․․․, ἀνανγελλομένας]

[— — — — — —]σ̣τ̣ας Διονύσιος ἠδέ νυ μάτηρ

[Ἑ]ρμιόνη στυγεροὺς παιδὶ χέαντο γόους,

dann:

Διονύσιε Ζευξιγένεος

τῶ Φανναγόρα.

Καίσαρσιν Γ. Αὐρ. Οὐαλ.

Διοκλητιανῷ καὶ

Μάρ. Αὐρ. Οὐαλ. Μαξι-

Ἤραιε Διοφάντου χαῖρε.

couronne

Ἀριστόδικος Ἀριστοδίκω

[ ] φύσει Διονυσίω τῶ Ἠράω.

ΔιονυSία Εἰρηναίω.

Διονυσόδωρος

[․]ήβαιος.

Διονυσόδωρος

Ἀθανάω.

Διονυσοδ[— —]

Μενάνδρω.

Μένισκος [— — —],

Διόνυσος Μη[— — —].

Μεγίστα

Διόκλεος γύνα.

Διόδωρος

Ποσειδίππω.

[— —]νώτω.

Διονυσ[— —]

Ἠραίω.

Διονυ[σ— —]

Ἠραίω̣ Ἠραΐσ̣[κω]?.

Καρνεοδότου

Διονυσιο[—]

Κνίδιον.

Ἱέρ[ω]ν

Διοφάν[—].

Δεξικράτης.

Δῖος.

Δίφιλος.

Κύπριος || Δαφναγόρας.

Διοκλῆς.

Δῖος.

Διοκλῆς.

[ κα]θ’ αὑτὴν κατὰ φυλὰς καὶ ἐχέτω ὁ παῖς ἐν τῷ ταμιείῳ ἕως̣ [ἂν ]

[ τὴν] ἀ̣πο̣γραφὴν ποιῶνται καθεστῶσαν ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διον[ύσου ]

[ πάντ]ας π̣ολ̣ί̣τας προσιέναι καὶ ἀπογράφεσθαι εἰς τὰ Ἀσκληπ[ίεια ]

[τ]ὴν σύνταξιν εἰς στήλην μαρμαρίνην θεῖναι [εἰς τοῦ]

Διονύσου τὸ ἱερόν.

φιλανθρώπων παρ’ ἡμῖν τῶι πολίτῃ ὑμῶν

Διονυσοδώρωι Πεμπίδου

ἐξαπεστάλκαμεν τὰ ἀντίγραφα

τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· Ἵππων Μνησιθέου

ἐγραμμάτευεν, Διονύσιος Ληναίου εἶπεν·

ἐπεὶ Διονυσόδωρος Πεμπίδου Θάσιος

ἐκτενῆ καὶ πρόθυμον ἑαυτὸν εἰς τὰ τοῦ δήμου

καὶ τῶι δήμωι, τὴν βουλὴν προβουλεύσασαν

καθ’ ὃ τιμηθήσεται προξενίαι Διονυσόδωρος

ἐξενεγκεῖν εἰς ἐκκλησίαν, συντελεῖσθαι δὲ

ὁ δῆμος τὴν βουλὴν προεβουλεύσασαν προβουλεύσασαν

καθ’ ὃ τιμηθήσεται προξενίαι Διονυσόδωρος

Πεμπίδου Θάσιος ἐξενεγκεῖν εἰς ἐκκλησίαν,

πρόξενον τῆς πόλεως τῆς Λαμψακηνῶν

Διονυσόδωρον Πεμπίδου Θάσιον καὶ ἐξεῖναι

αὐτῶι ἀφικνεῖσθαι εἰς Λάμψακον ἀσυλεὶ

[τ]ε ψάφισμα ἀποδώσει καὶ ἀξιάσει ποιήσασθαι τ[ὰν ἀν]-

αγγελίαν τῶν στεφάνωγ καὶ παρ’ ἑαυτοῖς ἐν το[ῖς Δι]-

ονυσίοις καὶ ἵνα ἀναγραφῇ τὸ ψάφισμα τοῦτο [εἰς]

[σ]τάλαν λευκῶ λίθω καὶ ἀνατεθῇ ἐν τῷ ἐπιφ[ανεστά]-

νῶσαι αὐτὸν ἐν Θάσωι ἐν τῶι θεά[τρωι]

Διονυσί[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[ — — — — — — — ποιουμένου τοῦ κήρυκος]

[δή]μου εἰκόνι τε χαλκ[ῆι καὶ χρυσῶι]

[στεφάν]ωι ἐν τοῖς πρώτ[οις Διονυσίοις]

[ — — — — —]ατολαβειντα[ — — — — — — —]

δεύτερον

Διονυσίου

τοῦ Ἀπολλωνοτείμου.

Διόνυ-

σος.

ΧΩ Ἐννεακρήναι[ς(?) Εὔ(?)]φορος ΓΕΙ

ΧΩ Σκηττηνᾶ σὺν [․․․]․ Διογενιανός ΓΕΙ

ΧΩ ἀγρία Ἄρτεμις σὺν Κόδρω ΓΕΙ

μύσται εὐσεβεῖς·

Ἀπολλοφάνης Διοδώρου

Μενέδηνος Μενεδήμου

οἱ Ἀλεξιμάχου

Διονύσιος Διοδώρου

Μηνόφαντος Φιλοκράτους

Παυσανίας Διφίλου

Διονύσιος Σκοπίου

Ἀντίοχος Σκοπίου

ὁ δῆμος Διοφάντ[ον — —

[ἡ] σπεῖρα τὸν ἴδιον ε[ὐεργέτην ἔ[παρχον? καὶ ἱερονό]-

μον τοῦ Διονύσου Ἡλιό[δωρον τὸν — — —, πάσης μνή]-

μης ἄξιον̣.

[ δι]οικήσοντες ᾑρέθησ[αν — —

[ Δι]οπείθου, Μιλήσιος [

[ ]θου, Διοπείθης Β[

[ Ἀν]τιφάνης Ἀπ[ελλοῦς — —

Λυσιμαχείαι παρὰ τὸν βωμὸν τοῦ

Διὸς τοῦ Σωτῆρος, τὴν δὲ ἐν Σαμο-

θράικηι ἐν τῶι ἱερῶι τῶν θεῶν [τῶν]

γύρει· οἱ ἀγωνοθέται ζημιοῦσιν Μενε-

κράτην Διονυσίου Ἰλιέα δραχμαῖς ἑκα-

τὸν ὅτι ἐργολαβήσας ταῦρον ὑποστή-

[ἐφ’ ἱερέως τῶν π]άντων θεῶν [— — —

[ἐπιστατοῦντος Ἡγησιδ]ήμου τοῦ Διοφ[άνου — — —

[ ]ρου εἰσφέρει [— — —

οἱ ἄρχοντες μ[ὴ κηρύξωσι τὸν]

στέφανον ἐν τοῖς [μεγάλοις Διο]-

νυσίοις ἢ μὴ συντελέ[σωσιν],

[τ]όδε τὸ ψήφισμα, ποιήσασθαι δὲ καὶ ἀναγγελ[ί]-

αν τῆς εἰκόνος καὶ τοῦ στεφάνου τοῖς τε Διονυσί-

οις καὶ τοῖς Ξενίοις ἐν τῶι θεάτρωι· πρεσβευταὶ εἱ-

ἐπιμηνιεύοντος Νυμφίου τοῦ Διοτρέφους, ἐπιστατοῦντος δὲ Διονυσίου τοῦ

Ἱππομέδοντος, Δημήτριος Διοῦς εἶπεν· ἐπειδὴ βασιλεὺς Ἀντίοχος βασιλέως

Σελεύκου ἐν ἀρχῆι τε παραλαβὼν τὴμ βασιλείαν καὶ προστὰς ἐν-

[κα]ὶ ἐπὶ τῆς ἀναθέσεως· πρεσβευταὶ

[ᾑ]ρέθησαν Σάτυρος Ἀντιφάνου, Διονύ-

σ̣ιος Χαιριμένου, Πρωτόμαχος Σα-

[τοῖ]ς Διο[νυσίοις

]παντ[

Φιλότιμον — Μενεκράτης Ἀρτέμωνος — Μηνόφαντος Δημητρίου, γυνὴ

Μεγάρα — Βάκχιος Ποσειδίππου, μήτηρ Κλεοπάτρα, γυνὴ Μικίννα — Διονύ-

σιος Παμφίλου — Βάκχιος Παμφίλου — Διονύσιος Φιλίτα, γυνὴ Ἑρμιόνη, θυγά-

τηρ Σκαμανδροδίκη — Κορίσκος Ἀπολλωνίου, γυνὴ Μικίννα, υἱὸς Ἀπολλώνιος

Τιμογένης Ἡρωίδου — Αὐιλούπολις Διονυσίου, μήτηρ Μηνοκρίτη — Ἀπολλώνιο[ς]

Ποτάμωνος, γυνὴ Εὐθυμία — Ἀπολλώνιος Ἀριστοκράτου — Ζῆνις Διονυσίου,

μήτηρ Μητροφίλα — Ἀπολλώνιος Ἀπολλοδώρου, γυνὴ Φιλουμένη, θυγά-

τηρ Μητροδώρα — Νουμήνιος Ἀγαθοκλείους, μήτηρ Μητρίχη — Μενέστρα-

τος Γλαύκου — Φιλίτας Διονυσίου — Μηνοφάνης Ἀλεξάνδρου — Σίμαλος Λάμ-

πωνος — Ζηνόδοτος Αἰσχύλου — Ἀπολλωνίδης Γέροντος — Μενίσκος Ἀρ-

υἱὸς Σκαμάνδριος, θυγάτηρ Λαμπρίς — Μιθραδάτης Φιλάγρου, γυνὴ Φιλί-

στα — Διοκλῆς Διονυσίου, υἱὸς Διοκλῆς, μήτηρ Μενεστράτη - Ἀσκληπι-

άδης Ποσειδωνίου, γυνὴ Ὀλυμπιάς — Μηνόφιλος Θέωνος, μήτηρ Μιδα-

Πρωτόμαχος Εὐθυδάμου, γυνὴ Μέλιννα — Ἔρξανδρος Λέοντος,

γυνὴ Μυσταλίνη, θυγάτηρ Σιμοτέρα — Διονύσιος Μηνοδώρου, μή-

τηρ Ἀρτεμὼ, γυνὴ Ναννὶς, υἱὸς Ἀπολλοφάνης — Ἱππίας Λάμπωνος

[ ]ν̣οκλείους — Θεόφιλος Ποσειδίππου — Ἐπιγένης Ἐπιγένου —

[ ]ος Τιμάρχου — Κῶκος Διονυσοδώρου — Μυρτίλος Λάμπωνος

[ ]δης Κλεάρχου — Δημήτριος Κλεάρχου — Μηνόδωρος Μηνοδώ-

[ρου Π]εριστερά — Διονυσόδωρος Μενεκράτου — Λυσίμαχος Στρα-

[ ]χος καὶ Σεύθης οἱ Νικομάχου, μήτηρ Μαιανδρία — Μιλήσιος

[τεμ— ]σιας Εὐάνδρου, γυνὴ Ἑρμιόνη — Φιλόξενος Φιλοξένου, γυ-

[νὴ ] — Δίφιλος Διφίλου,γυνὴ Ἄδεια — Πρωτοφάης Διονυσίου

[ρ]ίσκου — Δημήτ[ριο]ς Δοκίμου — Νίκανδρος Μηνοδώρου — Μηνόδωρος

Νικάνδρου — [Μ]η[νό]δωρος Τιμέου, μήτηρ Διο[νυ]σία — Δημήτριος Νικομή-

δου — Φιλῖνος Διονυσίου — Κλεάριστος Σωσθέ[ν]ου — Ἀρτεμίδωρος Θεογέ-

νου — Μηνόφαντος Ἀμύντου — Μειδίας Θέωνος — Στράτιος Ζωΐλου

καὶ οἷς ἐδόθη ἡ πολιτεία· Μηνόφιλος Τεύκρου — Μηνόφιλος Νικο-

μήδου — Μητρόδωρος Λευκίου — Νουμήνιος Νέωνος — Ἀπολλώνιος Διο-

νυσίου — Κίλλης Δημοσθένου — Ματροφάης Δημοσθένου — Δαμόχαρις

ἐνεγράψαμεν εἰς στήλην κατὰ τὸν νόμον· Ἐργόφιλον, πατρὸς οὗ ἂ[ν]

χρηματίσζῃ, ἐζημιωμένον ὑπὸ τῶν προτάνεων τῶν περὶ Διο-

φάνην Ἡγησιδήμου ὀ[φί]λοντα τοὺς κατὰ τὸν νόμον στατῆρας δύο·

καὶ Μενογένην Μνησι[φίλ]ου καὶ Ἀρτεμίδωρον Φανιάδου καὶ Διομήδην

Ἀπολλωνίου ἐζημιωμένους ὑπὸ τῶν πρυτάνεων τῶν περὶ Διοφάν[ην]

Ἡγησιδήμου ὑπὸ ἡμέρας τρεῖς, ὀφίλοντα ἕκαστον αὐτῶν στατῆρας ἕξ·

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]σιου Διονυσίου· Τιβερίο[υ]

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]οφάνους υἱοῦ, Φιλοκλέους

δεσπόται ἡμῶν [Γ. Α]ὐρ. Οὐαλέριος

[Διοκλητιανὸ]ς Σε[βασ]τὸς καὶ Γαλ. Οὐαλ.

Μ̣α̣ξ̣[ιμιανὸ]ς ἐπ[ιφα]νέστατος Καῖσαρ

ὁ ἱερεὺς τοῦ Διονύσου

Ἑρμίας Ποσειδωνίου ἀνέθη-

στοὰν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ

οἴκους Διονύσιῳ Διονύσῳ τῷ Βακχεῖ.

τῶν ὁσιωτάτων ἡμῶν αὐτοκρατό-

ρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ [καὶ]

τῶν ἐπιφανεστάτων Καισάρων τὸ

ἄγαλμα τοῦ Διὸς κατασκευασθὲν οἱ

εὐσεβέστατοι ἡμῶν αὐτοκράτορ[ες]

Διοκλείδα ∶ θέκα̣ν ∶ το͂ Φιλονείοˉ ∶ τ(ο͂) Βολίδα.

ἱερὰ Διονύσου· μηνὸς [ ]-

βατρίου τριακάδι· ἐπρυτάνευον Σκα-

μάνδριος Ἡρακλείδου Διονύσιος Βάκο-

υ Μιλήσιος Ἀνδρηράτου Ἡρακλείδης Ἀπε-

ξεν· ἀγαθῆι τύχηι συντετάχθαι περὶ τῶν χορ[ῶν]

ὅπως καθ’ ἕκαστον ἔτος ἡ πόλις ποῆι τῶι Διον-

[ύ]σωι θέαν, τὸ δὲ ἀργύριον εἶναι τὸ εἰς τὴν θέαν

[ ] Ν̣ικοδήμου πρυτα[νεύοντος ]

[ ] Δ̣ιονύσιον, ἐπὶ Λε[ ]

[ ἐπιστα]τοῦντος Ἴδα τοῦ Μι̣[ ]

[ἡ γ]ερουσία

[τὸν] ἱερέα τοῦ Δι-

[ὸς τ]οῦ Ἰδαίου καὶ

[τῶ]ν Σεβαστῶν Γ[ν]-

[․․]․․[․․] Ἀριστογένου τοῦ Σφοδριάδου μ̣[

[․․․․․ ἀγαθ]ῆι τύχηι· ὁ πριάμενος τὴν ἱερατείαν τοῦ Δι̣-

ο̣ν̣ύ̣σ̣ου τοῦ Βαμβυλείου ἀτελὴς ἔσται [․․]λα[

[․․․ σ]τρατείας, ἐπικεφαλίου, σταθμοῦ· καὶ δικᾷ [μη]-

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — ] [ — — — — —] μηνὸς Ποσε]ιδεῶν[ος — — — — — — — — — — — — ἔδ]-

οξεν Ἀ[λεξ]ανδρέων τῇ̣ βου[λ]ῇ κα̣ὶ [τῶι δήμ]ωι, εἰσ[ηγησαμένου τὴν] γνώμην Δ̣ιονυσοκλέο[υς] τοῦ Β[— — — — — — — — — — — ]

[ἐ]πιψ[ηφι]σαμ̣ένου δὲ Μενίσκο[υ] τ[οῦ — — — — — ἀρχόν]των· ἐπεὶ Ἀγαθόπους [τοῦ — — — , καὶ — — — — — — — — — — κ]-

ἔδοξεν τῇ βουλῇ καὶ τῶι [δή]-

μωι, Ποσειδώνιος Διοσ[κου]-

[ρ]ίδου ὁ ἀγωνοθέτης εἶπε

[Μ(άρκος)] Αὐρήλιος Διονυσόδωρος ἔθηκα τὴν̣

σορὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ συμβίῳ μου Αὐρηλί[ᾳ]

Πρείμῳ καὶ Μ(άρκῳ) Αὐρηλίῳ Ἑρμείᾳ καὶ Αὐρηλί[ῳ]

Διονυσοδώρῳ καὶ Αὐρηλίᾳ Εὐημερίᾳ·

εἰ δέ τις ἀνοίξας ἕτερον νεκρὸν ἢ ὀστ[έα]

Ἀλεξαν(δρέων).

Διοκλείους.

ὁ φύσει υἱὸς αὐτοῦ

[․]αλλιστης Διονύσωι

κατὰ πρόσταγμα.

Αὐρήλ[ιος]

Διον[υσίου]

χα[ῖρε].

νος

Διός.

τέμενος

Διός.

νος

Διός.

τέμενος

Διός.

νος

Διός.

νος

Διός.

[ἱ]ερὸς

Διονύ-

σου.

καὶ θεωροδοκίαι τοῦ

Διὸς τοῦ Νεμείου καὶ

τῆς Ἥρας τῆς Ἀργείας.

φανωκέναι αὐτὸν χρυ[σῶι στεφάνωι καὶ ἀξιοῖ δεδόσθαι]

αὐτοῖς πα[ρ’ ἡμῶν ἔ]ν τ[ε τῶι θεάτρωι τοῖς Διονυσί]-

οις στεφαν[ῶσαι αὐτόν, καὶ στῆσαι στήλην ἐν τῶι]

[αἱρέσ]ει [ἧι] ἔχει πρὸς ἡμᾶς, καὶ στεφανοῦσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς

[πρώ]τοις Διονυσίοις αὐλητῶν τῆι πρώτηι ἡμέραι χρυσῶι στε-

[φ]άνωι ἐπὶ τῷ ἀποστεῖλαι δικαστὰς καλοὺς κἀγαθοὺς κα[ὶ]

πιφανεστάτωι τόπωι· πρεσβευταὶ ᾑρέθησαν Κλεομή-

δης Ἡγησαγόρου, Ἀναξαγόρας Διονυσίου.

[τήρια τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν ἀνδρῶν, ἀν]αγραφ̣ήτω τόδε

[τὸ ψήφισμα εἰς στήλην λευκοῦ λίθου καὶ ἀνατεθήτ]ω ἐν τῶι τοῦ Διὸς

[τοῦ Ὑπάτου ἱερῶι· ἑλέσθαι δὲ καὶ πρεσβευτήν, ὁ δὲ α]ἱρεθεὶς ἀφικόμε-

γνώμη τοῦ δήμου· ἐπειδή — προγραφῆς

γενομένης ὅπως Διονυσόδωρος [Πεμ]-

πίδου Θάσιος, εὔνους ὑπάρχων τῶι [δή]-

βουλὴ καὶ ὁ δῆμος· δεδόχθαι τῆι βουλῆι

καὶ τῶι δήμωι· ἐπαινέσαι Διονυσόδωρον

Πεμπίδου Θάσιον ἐπὶ τῆι αἱρέσει ἧι ἔχων

καὶ Θάσιοι ἐπιγνῶσιν τὴν αἵρεσιν τοῦ πλή-

θους ὡς διάκειται εὐχαρίστως πρὸς Διο-

νυσόδωρον Πεμπίδου Θάσιον, χειρίσαι ἐν

τα τόπον· τοῦτο γὰρ πράξαντας τά τε δεδο-

μένα Διονυσοδώρωι φιλάνθρωπα συναυ-

ξήσειν καὶ χαριεῖσθαι τῶι δήμωι· πρεσβευτὴς

ἱερεὺς τοῦ Σεβαστοῦ θεοῦ Καίσαρος, ὁ δὲ αὐ[τ]ὸς καὶ πάτριος

βασιλεὺς καὶ ἱερεὺς τοῦ Διὸς τοῦ Ὁμονῴου καὶ γυμνασίαρχος

Κόϊντος Λόλλιος Φιλέταιρος (leaf) τὴν στοὰν ἀνέθηκεν θεῶι

ἱερεὺς τοῦ Διὸς ΤΕΡ[— Κερ[σούλλου?

[Π]οσείδιππος

Διοφάνη.

Διοφάνης

Διοφάνη.