ἔτους σλδʹ, μη(νὸς) Πα-

νήμου. Τύχη καὶ Δι-

οκλῆς ἐπέθηκεν

στήλλην Μηνοφίλῳ

νήμου ιʹ ἀ(πιόντος).

Διονύσιον ἐτεί-

μησαν Ἀντωνεῖ-

Ἀσκληπίδης Διο-

νυσίου ἐτῶν καʹ.

θεοῖς Σεβαστοῖς καὶ Ἀρτέμιδι Περσι-

κῆι καὶ τῶι δήμωι Διονύσιος Παπίου τοῦ

Διονυσίου 〚Δωρ̣[όθ]ε̣ος〛 καὶ Ἀσκλάπων κ[αὶ]

Δωρόθεος οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἀνέθηκα̣ν̣ [τὴν]

Ἀρτεμίδωρος

Διονυσίου καὶ

Ἀντιγένης Ἀπολ-

δώρου Σιλικίου ἱε-

ρεὺς τοῦ Διονύσου

τὸν βωμὸν καὶ τὴν πε-

λίας καὶ Σεκοῦνδος Ἀπολ-

λωνίου οἱ συνγενεῖς Διο-

νύσῳ Ἠρικεπα̣ί̣[ῳ] τὸν βωμὸν

ἀγαθῆι τύχηι.

Αὐρήλιον Διογένην

τὸν στεφανηφόρον

ἀναστήσαντος

Αὐρ. Διονυσίου

βʹ τοῦ ἀγωνοθέ-

ἀναστήσα[ντος]

Αὐρ. Διοφάν̣[ους]

γʹ τοῦ ἀγω[νοθέ]-

ἀ̣νασ̣τήσαντος

Αὐρ. Διονυσίου βʹ

τοῦ ἀγωνοθέτου̣.

λάρις, Μοσχιανός, Ἀνδρόν-

εικος, Παπίας, Σῶσος, Διον-

ύσιος, Ἀντίοχος, Μοσχιαν-

Αὐρ. Δαμᾶς.

Αὐρ. Διονύσιος.

Αὐρ. Χαρίξενος.

Μόσχιον Διοδώρου

Μᾷ Ἀνεικήτωι

[ἐπι]μ̣εληθέντος Θεογένους

τοῦ Διονυσίου.

Ἀχιλλεὺς μετὰ τῆς συνβίου κ(αὶ)

τῶν ἰδίων, Διονοίσιος ὁ συν-

γενὴς μετὰ τῆς συνβίου κ(αὶ) τῶν

Διονύσιον τὸν ἱερῆ τὸν νε-

ώτερον ἐτείμησεν ὁ πατὴρ

Λούκιος κ(αὶ) Ἀπφιας ἡ τηθεὶς

κ(αὶ) Διονύσιος κ(αὶ) Λούκιος τὸν

συνγενῆ κ(αὶ) Φιλόξενος ὁ

ὁ ἱερὸς δοῦμος ἐτείμησαν Αὐρ.

Γλύκωνα Διονυσίου τὸν ἐκ προ-

γόνων ἱερέων πρῶτον Ἀρτέμι-

δος Ἀναείτις τῆς συνγενικῆς

θεοῦ σὺν καὶ Διονυσίῳ τῷ υἱῷ αὐτοῦ

κ(αὶ) Χαμάσωνι τῷ ἐκγόνῳ αὐτοῦ διὰ

[ρισ]τῶν ἀνέθη̣κα.

[ἔτους ․․․ʹ, μ]η(νὸς) Δίου βιʹ.

ἱερόδουλον Τρόφιμο̣[ν Μη]-

τρὸς Ἱπτα καὶ Διὸς Σαβαζίου

ποιήσας συρῆναι ὑπὸ ἐξου-

ὴν αὑτοῦ γυναῖκα καὶ Ἐλπὶς ἡ

μήτηρ αὐτῆς καὶ Διόφαντ-

ος ὁ πατὴρ καὶ Γαμικὸς ὁ σύ-

δναίου ζʹ. Μελτίνη

Διονυσίου Γλύκων[α]

Γλύκωνος τὸν ἑαυ-

[αίου ․․]Λ․․Ιας κα[ὶ]

[—c.7—]ΕΙΛΣ Διομ̣-

[—c.6—]ΙΙΦΑΝΗ τὸ[ν]

τρως καὶ Ἰουλιανὴ ἡ πάτρα καὶ

Διονύσιος ὁ μήτρων καὶ Ἀμμια-

νὸς καὶ Στρατόνεικος ἐτείμησα[ν].

Νανις Κωμογένου,

γ[υ]ν̣ὴ δὲ Διοκλείους

τῶν Μητροδώρου καὶ Μενάνδρου.

νοις· καὶ Ἀπολλώνιος καὶ Ἀσκληπιά-

δης οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ Διοδότη

καὶ Ἀπφιας τὸν ἑαυτῶν δαίρα καὶ

Διεὶ Πειζηνῷ Διογένη[ς]

εὐξάμενος ὑπὲρ τοῦ

Νείκων Διονυσίου

[κ]αὶ Νείκη εὐξάμε-

καὶ Μενάν[δ]ρ̣ου τοῦ Μενάνδρου Που-

πλίου καὶ Θυνείτου τοῦ Διονυσίου· γνώ-

μη γραμματέος γραμματέως τοῦ δήμου Μενάν-

Ἰουλ[ί]ου Γα(ΐου) υἱοῦ Θεοδότου.

ἐπεὶ Στρατονίκη Διονυ̣σίου, γυνὴ Ἀττά-

λου τοῦ Διονυσίου, ζήσασα σεμνῶς

καὶ ἀνελένκτως πρὸς τοὺς ἰδίους φιλαν-

Π— — — —

Δ̣ι̣ο̣ν̣υσίου.

Διονύσιον Κιλλα̣.

in corona:

Μαμάλην Μηνοφίλου,

γυναῖκα δὲ Διονυσίου.

Μενεκράτης καὶ Τατεις

Εὔξενον τὸν υἱόν, Διο-

νύσιος, Μενεκράτης τὸ-

ῒς τὸν [σύ]ντροφον, Ἑρμῆ-

ς πάτρως, Διονύσιος ὁ

μήτρως καὶ Πρεῖμα ἡ πάτ-

λεύθερον, Ἀντιστρ̣άτ[ι]-

[ο]ς τὸν οἰκεῖον, Διόδοτος, Ὁσια̣ν̣-

ός, Εὔφημος τὸν φίλον, Ἄπφι̣-

ριτίου δʹ. ἐτε[ίμη]-

σε Ῥοῦφος Διο̣-

νυσιάδα τὴν [αὑ]-

τὸν ἑαυ|τῶν υἱόν,

Διονύσι|ος τὸν ἀ-

δελφόν,

ἄνδραν, Καπετωλῖνα

τὸν δαέρ[α, Δι]ονύσιος

τὸν σύν[τροφο]ν, Φλῶρος

ἔτους τκδʹ, μη(νὸς) Δίου ιʹ. Αὐρ. Ἀντιοχιανὸς Ἀντιόχου Γορδηνὸς

[βου]λευτὴς ζῶν κατεσ-

τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα

Αὐρ. Διονυσιάδα, πρὸς τὸ

τεθῆναι τὴν Εὐτυχίαν

ΜΟΣ καὶ Φίλιππος τ[ὸν]

πατέρα, Διονύσι[ος]

καὶ Φίλιππος τὸν ἀδε[λφὸν]

τοῦ ἔργου κατασκευῆς Τ. Αἰλ. Ἀλεξάνδρου τοῦ συντρόφου

αὐτῆς καὶ Αὐρηλίων Διοδώρου Τυράννου καὶ Μητροφάνους

Λυδοῦ καὶ Διονυσίου βʹ, συντελεσθέντος τοῦ ἔργου ἐπὶ ἀνθυ-

πάτου Αμείκου, ἔτους τιεʹ, μη(νὸς) Ὑπερβερταίου ιβʹ. τῆς ἐπιγρα-

ἔτους τκθʹ, μη(νὸς) Δίου

λ̣ʹ. Αὐρρ. Ἀμμιανὸς

ΤΩΝΤ̣ΑΙ— — —

τῆς Διο̣ν[υ]σιά̣δος | Τατα-

δος μ̣ετέπειτα καὶ Ἀ-

ἔτους σλθʹ, μη(νὸς) Δίου

τρίτῃ. ἐτίμησαν

calathus corona speculum

ἔτους ρξγʹ, μη(νὸς) Δίου. Ἀλέξαν-

δρος Μάρκου ἐτείμησεν

ἔτους σλεʹ, μη(νὸς) Δίου ζʹ.

speculum corona calathus pecten

[τ]έρα ἐτείμησαν, Ἄφφιον τὴ-

[ν] νύνφην, Διόδωρος τὴν ἀ-

δελφὴν καὶ οἱ λοιποὶ συν-

Τείμαρχος καὶ Μελιτίνη τὴν θυγα-

τέρα, Διόδωρος καὶ Ἀπολλώνιος καὶ Ἀσ-

κληπιάδης καὶ Βουτᾶς τὴν ἀδελφήν,

τῶν ται—–⏑⏑– τῆς Διονυσιάδος,

Ταταδος μετέπειτα καὶ Ἀπολλωνίου ἐσθλοῦ

[τ]ῶν ἀνέθηκα. ἔτο[υς]

[τ]κζʹ, μη(νὸς) Δίου ηιʹ.

[ῶν(?)] καὶ Μηνὸς Τιαμου καὶ Μηνὸς Πετραείτου τὸ [ἄγαλ]-

μα τοῦ Διονύσου.

Ἰουλιανός, Δαμᾶς, Εὐσχήμων, Ἄπφιον, Ἀπφῦς, Μᾶρ-

[ἔτ]ους τδʹ, μη(νὸς) Δύστρου

διʹ. Διόδωρος, Μητρο-

δώρα οἱ γονεῖς τὸν ἑαυ-

ὁ μήτρως Μητρᾶς,

[Δ]ι̣οδώρα ἡ ἀδελφὴ

[ἐτ]ε̣ίμησαν νέον Κάρπον.

ἔτους ρκʹ, μη(νὸς) Ὑπερβερταίου θιʹ.

Ζεῦξις Διονυσίου Ἀρτέ-

μιδι κατὰ ἐπιτα̣[γήν].

Deus Men dextra sceptro innisus, sinistra pinum tenens.

Μῆνα ἐγ Διοδότου

Ἀλέξανδρος Θαλού-

[ἔτ]ους σκζʹ. Ἀρτεμίδω-

[ρο]ς Διοδότου καὶ Ἀμιας

μετὰ τῶν συνγενῶν ἐξ ἰδό-

Διεὶ Σαβαζίῳ καὶ Μη-

τρεὶ Εἵπτα· Διοκλῆς

Τροφίμου, ἐπεὶ ἐπεί-

reliquiae anaglyphi: pedes hominis

ἔτους σϟζʹ, μ[η(νὸς)] Δίου γʹ.

[αὑ]τὴ Νε̣ινὼ λάνψασα τῇ φιλανδρί[ᾳ]

τις. Ἀπολλώνιος Μηνο-

δώρου ὑπὲρ Διονυσί-

ου τοῦ ἀδελφοῦ. ἐπὶ

υσα, τυχοῦσα δὲ πολλὰ παρ’ αὐτῆς, /

τῇ Διὸς ἐκ Λητοῖς Λητοῦς κούρῃ, βασιληΐ-

δι κόσμου, / τὴν ἱερὰν τειμὴν θ[ῆ]-

ὡς δὲ Βαγηνοὶ ἄγουσ[ιν — — —].

Ἀσκληπιάδης Διοδ[— — — ἀ]-

νέθηκε δάμαρτι ∙ Γ[— — —]-

[v(?)] ἐπὶ στεφα̣ν̣η̣φ̣όρ̣ου Π. Αἰ[λίου Ἀπ]ολλωνίου νε(ωτέρου), μηνὸς Δαισίου γʹ [․c.4․]

[Π. Α]ἰλίου Μενεμάχου Κλαυδιανοῦ καὶ Π. Αἰλίου Διοκλέους [Κλαυ]δ̣ιανοῦ· ΤΑ̣[․]

[․․․]Ν̣ εἰς αἰώνιον στεφανηφορίαν καθὼς ὑπογέγραπται· vac.

[Π.] Αἰλίου Μενεμάχου Κλαυδιανοῦ καὶ μετ’ αὐτὸν ὅταν ἀθροισθῇ π̣[ρό]-

σοδος ἐκ τῶν τόκων ἐπιγραφήσεται στεφανηφόρος Π. Αἴλιος Διοκλ[ῆς]

Κλαυδιανός, καὶ οὕτως ἡ [διαδ]οχὴ τῶ[ν σ]τεφανηφοριῶ[ν δι’] ἐπιγραφῶ̣[ν]

Ἀρίστων Μητροδώρου,

Ἀπολλώνιος Διονυσίου

Κόττος.

vir stans serpens in arbore

Διόδοτος.

Στατίῳ Κοδράτῳ ἀνθυπά-

τῳ Ἀλέξανδρος Διογνήτου

ἐπεσκεύασεν τὸ μνημεῖον ἑ-

Μύρτον Διονυσίου [τοῦ Δημ]ητρίου ΤΟ[— — —]

καὶ Εὐαν[γέλῳ(?) — — — κληρ]ονόμοις μου[— — —]

[— — — Θαρρ(?)]αλεος Ἁρπ]αλεος̣? [— — —]

[— — — Δι]ονυσίο[υ — — —]

γένους τοῦ Ἀπολλωνίου

καὶ Διονυσιοδώρου καὶ Ἑρ-

μογένους τῶν Διονυσίου.

σετο τὸν θεὸν Μῆνα ΚΓ[— — —]

μετὰ τῶν ἰδίων ἀδελ̣[φῶν Διονυσίου(?),Ἀ]-

πολλωνίου, Ὀρφέος Α[— — —]

τὸν ἐπιζητηθέντα [— — —]

Διονυσίου τοῦ ἀδελ[φοῦ — — —· μετὰ]

τὸ τετελευτηκένα[ι — — —]

των καὶ Ταρσιανῶν τῶν πρότε-

[ρ]ο̣ν ὑπὸ Διοκλῆν στρατηγὸν ἡ-

γεμὼν καὶ στρατιῶται οἱ δια-

Ἀπολλωνίου καὶ Μελ-

τίνη Διονυσίου ἡρω-

ὶς ἡ γυνὴ αὐτοῦ.

τηρίας ἕνεκεν

τῆς ἐκ τοῦ Διὸς

Ποτταν Μενε[κ]ρ̣ά̣-

των ἀπειθήσι, ἀναγνώσ-

ετ̣αι τὰς δυνάμις τοῦ Δι-

ός· ἐπιμελησαμένου

Διονυσίου Διοδώρου

καὶ Ἑρμογένους Βαλερίου.

ἱερὰ συνβίωσις καὶ νεωτέρα κατ’ ἐπι-

ταγὴν τοῦ κοιρίου κυρίου τυράννου Διὸς Μασ-

[φ]αλατηνοῦ καὶ Μηνὶ Τιαμου εὐχὴν Ἰουλι-

ανὸς Μενεκράτου, Μενεκράτης Διοδώ-

ρου, Διονοίσιος Παπιου, Ἑρμογένης Ἑρ-

μίππου, Λούκιος Ὀνησίμου, Διογένης

Γλύκωνος, Διογένης Μαξίμου, Τρόφιμο[ς]

Ἑρμίππου, Ἀπολλώνιος βʹ, Θεόδωρος βʹ,

του, Ἀσκληπιάδης Μαρκιανοῦ, Ἀσκληπιά-

δης Διονοισίου, Ἑρμογένης Τροφίμου,

Σ̣αβηλος Ἑρμογένου, ἐπιμελησαμένων

[Σεβαστὸν Ἀ]ρμενιακόν,

[νέον Διόνυ]σον καθιέ-

[ρωσεν ἡ β]ουλὴ καὶ ὁ

ἔτους ρνϛʹ, μη(νὸς) [— — —].

ἐτίμησαν Δη[μήτριον Διο(?)]-

φάντου Ἑρμία[ς καὶ Διόφαν(?)]-

τος καὶ Ἀπφιας̣ [καὶ Ἀπολλώ]-

ως καὶ Ἄμμιον ἡ γυ-

νὴ αὐτοῦ Διογένην

τὸ ἑαυτῶν τέκνον

ἔτους ρʹ καὶ ιαʹ, μη(νὸς) Δίου

ζʹ ἀπιόντος. Ἕρμιππος

Διοδώρου καὶ Ἀφιας ἡ γυ-

νὴ αὐτοῦ ἐτείμησαν Ἀμ-

ἄγνοιαν ἐκ τοῦ ἄλσου ἔκοψα

δένδρα θεῶν Διὸς Σαβαζίου καὶ

Ἀρτέμιδος Ἀναείτις, κολασ-

δουλος ἐπιζ[ητή]-

σαντος Διὸς Σ̣[αβ]-

αζίου διὰ τὸ κ[․․․]-

τὸν υἱὸν καὶ Ἑρμογένης καὶ Ποσιδώνιος καὶ

Σωκράτης καὶ Διόδωρος καὶ Μενέστρατος

καὶ Ἀμμιὰς καὶ Μελιτίνη τὸν ἀδελφὸν

Στράτωνα

Διοδώρου

τὸν φύσει

ὁ δῆμος

Διόδωρον Ἀπολλωνίου.

τοῦ Χάρητος.

Κυρίνα Ἰουλιανὸν πατέρα καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ

Κλαύδιον Διομήδην ἥρωα, Τιβέριον Κλαύδιον

Χαιρέαν ἥρωα, πατρὸς καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ, στρατηγοῦ

καὶ τῇ κατοικίᾳ τὸν Δία̣

Σωτῆρα Νεοπτόλεμος Δι-

οδότου Μᾶρκος νεμεο-

νείκης ἀνέστησεν ἐκ τῶν

— — —

Ἀπολ̣[λω— — — Δι]-

ονυσ[ι— — — ἀ]-

[ν]έ̣θη[κ— — —].

․που ὑπὲρ

Διογένου

εὐχήν. vac.

Αὐρ. Διογενιανὸς Μ-

ητρὶ Φιλεῒ εὐχαρισ-

Τουαρσιου

Διοδότου

Νειουκα

ἐτείμησε[ν Μη]-

νόφιλον Διο[νυσί]-

ου, φύσει δὲ Ἰό[λλα],

[φυ(λῆς)] Ἀ[σ]κ[λη]π[ιάδος].

φ[υ(λῆς) Δι]ονυσιά[δος].

φυ(λῆς) Ἀσκληπι[άδος].

φυ(λῆς) Δι̣ονυσ̣ιάδος̣.

Δ̣ιόδωρος

Οδηνὸς Μητρὶ

τίου θιʹ. οἱ περὶ

τὸν Διόνυσον

[πο]δ̣άριοι Διονυ-

[σ— — —]

ων ποδαρίων ἐτείμησε

Δέσκυλον Διοφάντου,

ζήσαντα ἔτη μγʹ.

ἑαυτῶν μητέρα

Διομηδιανήν,

ζή(σασαν) ἔτ(η) νʹ.

ἔτ(ους) τγιʹ, μη(νὸς) Δίου ειʹ.

ἅπασι πιστὸς κ(αὶ) φί-

ἀνέστησεν ἐν Ἀριανδῳ ἰς ναὸν

Διὸς Ἀγοραίου vac. ἱερεὺς Ἀσκληπιοῦ.

ἔτους γʹ καὶ ϟ, μη(νὸς) Ὑπερ-

βερεταίου. Ἀπφῦς Δι-

οσκουρίδου καὶ Πέρ-

σις ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ

ῶν. Στρατόνεικος Εὐανγέ-

λου διὰ τὸ ἀγνοεῖν αὐτὸν Δι-

ὸς Διδυμείτου ἔκκοψε δρῦ-

ν, κὲ ἀναζητήσας ὁ θεὸς τὴν

Ἀρχέλαον̣

Διοδώρου.

[ώσαντα· Μεν]εκράτης τὸν πατέρα,

[․․․․․ τὸν] ἄ̣νδρα, Διοκλῆς τὸν

[․․․․․․․․․․]ιανὴ τὸν θρέψαντα

[ο]ν καὶ τὰ θρεπτὰ ἐτείμη-

[σε]ν τὸν θρέψαντα Διο-

[ν]ύ̣σε̣ι̣ος τὸν σύνγ̣ανβρ̣ον

φ[υλῆς Ἀ]σ[κληπιάδος(?)].

φ(υλῆς) Διονυσιά[δος].

φυ(λῆς) Ἀσκληπιάδος.

φυ(λῆς) Διονυσιάδος.

[φυλῆς Ἀσκληπιά(?)]δος.

Διονυσιάδος.

Ταμασα̣ιτηνῶ[ν].