μος

Δημοῦν Διονυσίου,

Εὐξένου δὲ γυναῖκα.

ἀγαθῇ τύχῃ·

Μάγνα Διοδώρῳ

μνίας χάιριν χάριν.

μος

Διόδωρον Διοδώρου

τ̣οῦ Ἀθηναγόρου.

Διόδοτος Κολοσηνὸς

φιλ̣όλογος· προνοοῦν-

μος

Διόδοτον Διοδότου τὸν νεώτερον.

Σπένδουσα ἐπόησεν τ̣[ὸ μνη]-

μῖον Διογᾶδι Ἀντιφάν̣[ους]

Ἀμαστριανῷ· χαῖρε.

Ἀσκληπιάδης

Διογένου τοῦ

(Διογένους) Διογένῃ τῷ πα-

τρὶ μνείας χάριν.

Διογένης Δι-

ογένους Ν-

εικομηδε-

ὁ δῆμος

Διο[γ]έ̣νην Θράσων[ος.]

ὁ δῆμος

Διομήδην

Μητροβίου

τοῦ Διομήδου.

Διονύσιος Ἀν-

δρέου Περπε-

Διονύσιος Ἀπολωνίου.

Διονύσιος

Διοδότου.

Ἀπολλώνιος Διοδότου.

ὁ δῆμος

Διονύσιον Διονυσίου

τοῦ Μητροδώρου.

Διονύσιος Ἐπιγόνου τοῦ Χάρητος. Μελιτίνη Ἀττάλου Τρύφαινα.

ὁ δῆ-

Διονύσιος Ἱέρωνος τοῦ Ἀριστα-

γόρου ἑαυτῷ καὶ τῷ πατρὶ Ἱέρωνι

Ἀρισταγόρου Διονυσίῳ καὶ τῇ

μητρὶ Ναννίῳ Εἰσαγόρους Ἀρ-

Διονύσιος Μητροδώρου τοῦ Παραμόνου

ζῶν ἑαυτῶι κατεσκεύασεν καὶ τῷ κατοιχομένωι

ἀγαθῆι τύχηι·

Διονύσιος Πλουτίωνος τοῦ Διονυσίου

Σμυρναῖος, φυ(λῆς) Ἀλβηΐδος, ζῶν κατεσκεύασεν̣

νὸς ἔχοντος ἄλλου ἐξουσίαν ἄκοντος

Διονυσίου κὲ τῶν κληρονόμων αὐτοῦ κὲ

διαδόχων εἰσκομίζιν καὶ θάπτιν ἰς τοῦτο τὸ

κεον τοῦ μνημίου, ἔσται ὑπεύθυνος̣ ἰς τὸν Καίσαρ̣ος φίσ-

κον 𐆖 ͵βφʹ. ἐπεγράφη ζῶντος Διονυσίου, ἐ̣πὶ στεφ(ανηφόρου) Κλ(αυδίας)

Φίλας Ἑρωΐδης, ἀνθ̣υ(πάτῳ) Πωλλίωνι, μ(ηνὸς) Ἀρτ̣ε̣μισίου κʹ.

Διονυσόδω-

ρος Ἀπολλωνί-

ου Διονυσᾶς

Περπερήνιος.

Μᾶρκος Αὐρήλιος

Διονύσιος Διονυ-

σίου τοῦ Ἐπαγαθοῦ

ὁ δῆμος

Διοσκουρίδα Μητροδώρου

Κλινίου δὲ γυναῖκα.

Εἰρήνην Διονυσίου.

πολλώνιος Εὐ-

μένει Διοσκου-

ρίδου Καππάδ-

Εὐτυχίδης Διονυσίου ζῶν ἑαυτῶι

τὸ μνημεῖον καὶ Τατίαι Ἀπολλο-

μος

Γλύκινναν Διογνή[του.]

Ἡδῆαν Νικά-

δου τοῦ Διο-

γένους.

Ἑρμῆς Διογένους ἐπικα-

[τ]εσκεύασεν τὸ μνημεῖον

ΜΟΔΟΙΟΝ

Διονυτᾶδος

ΝΝΛ.ΟΔΟΣ

Διονυτᾶδος

δην

Διοσ-

σκου-

Ἑρμογέ-

νου, Διοσ-

σκ̣ουρίδου

ρε

Εἰσιὰς Διονυσίου Περινθία.

μιδώρου

ὁ κὲ Διό-

φαντος

Μενεκράτην

Διονυσίου.

μος

Διονύσιον

Μενεκράτου

Μηνοφίλαν

Διονυσίου,

Διονυσίου δὲ

γυναῖκα.

ὁ δῆμος

Μηνόφιλον Διονυσίου.

Μοιροῦν Διονυσίου, Δημητρίου δὲ γυναῖκα.

Ναῒς Ἑρμοῦ τοῦ Διοκλέους

ἀγοράσασα τόπον ψειλὸν κατε-

Νεικίας Διοκλέους

ζῶν κατεσκεύασεν

Μενεκράτου

τοῦ Διονυσίου.

μος

Διονύσιον

Νικοστράτου

Ὀνήσιμος Διονυσοδώ-

ρου κατεσκεύασε τὸ

Μᾶρκος Βολουσ-

σηνὸς Διόφαντος

Ἰουλιανὸς Μυ-

Διοσκουρίδης τῶ-

ι ἀνεψιῶι ἀποθα-

Λεύκιον Ποπλίκιον

Διοδώρου υἱὸν

Κορνηλία Ἐ̣φ̣ε̣σᾶν.

Σεραπιὰς vacat Διονυσίο[υ]

Θυατιρηνή.

Σώπατρος̣ Διονυσίου.

Στρ[ατ]ο[νί]-

κην Διο[νυ]-

σίου, Κρίτ[ω]-

Τήρην

Διονυσίου.

τούτου ἀντίγραφον ἀπόκειται ε[ἰς τὸ ἀρ]-

χεῖον· στεφ(ανηφόρῳ) Φλ(αουίᾳ) Διογενείᾳ τὸ γʹ, [Ἀντι]-

οχεῶνος κʹ.

․․[․]․․ Δ̣ι̣-

[ο]φ̣[ά]ν̣ο̣[υς]

ἀπελευθ̣[έ]-

Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου

ἀγορανόμ-

ου.

Αὐρ(ηλίου) Διο-

νυσίου

μν(ᾶ)

Διον-

[υσ]ίου

Δημοσθένης

Διοφᾶς

Σέλευκος

[—]ος

[—]v2 Διονυσίου

[— Ἀ]ρτεμιδώρου

καὶ τὰν φιλίαν ἀνενηοῦντο καὶ παρεκάλεον τοὺς Αἰτωλούς, ὅπως τάν τε πόλιν

αὐτῶν καὶ τὰν χώραν ἐπιχωρήσωντι ἱερὰν εἶμεν καὶ ἄσυλον τοῦ Διονύσου· vacat

δεδόχθαι τοῖς Αἰτωλοῖς ποτὶ τοὺς Τηΐους τὰν φιλίαν καὶ οἰκειότατα τὰν ὑπάρχουσαν

ἀφανέων ὑποδίκους εἶμεν τοὺς ἀχνηκότας, γινομένας τοῖς Τηΐοις τᾶς ἐγδικάσιος

καὶ τᾶς λοιπᾶς οἰκονομίας, καθὼς καὶ τοῖς Διονυσιακοῖς τεχνίταις ὁ νόμος τῶν

Αἰτωλῶν κελεύει. ὅπως δὲ καὶ εἰς τοὺς νόμους καταχωρισθῆι ἁ ἀνιέρωσις καὶ ἁ ἀσυλία

λεον τὰν πόλιν, ὅπως ἅ τε πόλις καὶ ἁ χώρα αὐτῶν ἐπιχ[ωρηθῆι ἱερὰ εἶ]-

μεν καὶ ἄσυλος τοῦ Διονύσου· δεδόχθαι τᾶι πόλει τάν τ[ε φιλίαν καὶ τὰν οἰ]-

κειότατα τάν ὑπάρχουσαν ποτὶ τοὺς Τηΐους διαφυλάσ[σειν καὶ ἐπὶ πλέ]-

ον αὔξειν, καὶ εἶμεν αὐτῶν τάν τε πόλιν καὶ τὰ[ν χώραν ]

ἱερὰν καὶ ἄσυλον τοῦ Διονύσου, καθὼς καὶ οἱ πρεσβε[υταὶ παρεκά]-

λεον, καὶ εἶμεν αὐτοῖς τὰν ἀσφάλειαν [κα]ὶ ἀσ[υλίαν καὶ ]

καὶ τᾶι πόλει τῶν Ἀλλαριωτᾶν ἀποκρίνασθαι

Τηΐοις φίλοις καὶ οἰκείοις ἐῶσιν, διότι τὸν Διόνυ-

σον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα, καὶ τὸν Τηΐων δᾶμον συγ-

νοι περὶ τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι

Διονύσωι τᾶς τε πόλεως καὶ τᾶς χώρας τᾶς

Τηΐων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι δὲ καὶ τἄλλα τὰ ὑ-

προϋπάρχωσαν ταῖς πόλεσι συγγένειαν, τάν

τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος

καὶ τᾶς χώρας ὑμέων, ἔτι δὲ ἱερὰν καὶ ἄσυλον

ἀποδόντες διελέγεν πεδὰ πάνσας σπουδᾶς καὶ φι-

λοτιμίας περὶ τῶι[⁵¹]⁵¹ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύ-

σωι τᾶς τε πόλεος αὐτῶν καὶ τᾶς χώρας καὶ τὰν ἀσυ-

φυλάδων τὰν πορτὶ τὸ θεῖον εὐσέβειαν καὶ τᾶι πόλει τῶν

Τηΐων εὐχαριστεῖν βωλόμενος τάν τε καθιέρωσιν τῶι Δι-

ονύσωι τᾶς τε πόλεος τῶν Τηΐων καὶ τᾶς χώρας ἀναδεί-

κνυντι καὶ παρδέχεται ἱερὰν καὶ ἄσυλον καθότι παρκα-

θερναίων ἀποκρίνασθαι Τηΐοις φίλοις καὶ οἰκείοις

οὖσιν διότι τά τε περὶ τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβό-

μεθα καὶ τὸν ὑμὸν δᾶμον ἀσπαζόμεθά τε κἠ-

Beginning lost

[τάν τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος]

καὶ τᾶς χώρας [ὑμῶν δίδομεν καὶ ἐφ’ ὅσον κα δυ]-

φιλοτιμίαν ποιούμενοι περὶ τοῦ γενέσθαι τὰν κα-

θιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας

τᾶς Τηΐων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι δὲ καὶ τἄλλα τὰ ὑπάρ-

σας ταῖς πόλεσι συγγενείας, τάν τε καθιέρω-

σιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας

ὑμῶν, ἔτι δὲ ἱερὰν καὶ ἄσυλον εἶναι, βουλόμενοι

[νεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιούμενοι] περί τε

[τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς] πό-

[λιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηΐων καὶ τὰν ἀσυλίαν,] ἔτι

εὐχαριστεῖ καὶ μεμναμένοι τὰν προϋπάρχονσ[αν τᾶι]

πόλει συγγένειαν τάν τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι, τάν [τε]

πόλιν καὶ τὰν χώραν ἦμεν ἱερὰν καὶ ἄσυλον βωλόμε[νοι]

ἐκτενεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιού-

μενοι περί τε τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύ-

σωι τᾶς πόλιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηΐων καὶ τὰν

χονσαν τᾶι πόλει συγγένειαν, τάν τε καθιέρω-

σιν τῶι Διονύσωι τάν τε πόλιν καὶ τὰν χώραν ἦμεν

ἱερὰν καὶ ἄσυλον, βωλόμενοι χαρίζεσθαι Περδίκ-

προθυμίαν, δεδόχθαι Ῥαυκίων τοῖς [κόσμοι]ς [καὶ τᾶι] πό-

λει ἀποκρίνασθαι Τ[η]ΐοι[ς], ὅτι ἅ τε καθ[ιάρωσι]ς [τῶι Δι]ονύ-

σωι τᾶς πόλεος καὶ τᾶς χώρας αὐτοῖς, ἅ τε ἀσυλία καὶ

ταὶ Ἡρόδοτος Μηνοδότω, Μενεκλῆς

Διονυσίω τό τε ψάφισμα ἀπέδω-

καν, ἐν ὧι ἐγράψατε ἀνανεώσασθαι

πρότερον χρόνοις καὶ τὰν καθιέρωσιν

τᾶς πόλιος καὶ τᾶς χώρας τῶι Διονύ-

σωι· παρεκαλεῖτε δὲ καὶ ἀναγράψαι

πρὸς πάντας τὸς θεός, μάλιστα δὲ

πρὸς τὸν Διόνυσον ὄντα ἀρχαγέταν

τᾶς πόλεως ὧι καὶ καθιερῶσθαι συν-

τὶ πάντας τὸς θεὸς θ’ ἡμῶν [μάλιστα δὲ]

καὶ τὸν Διόνυσον δι’ ὃν καὶ πρότερον τάν

τε ἀσυλίαν ὑμῖν ἐδώκαμεν καὶ καθι-

Τήϊοι τὰν ἀνανέωσιν ἐς τὸ ἱερὸν

τῶ Διονύσω, ὅπως φανεφὰ ᾖ πᾶσι τοῖς

Ἕλλησι ἡ τῶν Ἀπτεραίων εὐσέβεια

τᾶι πόλει διὰ προγόνων ψάφισμα καὶ πρεσβευτὰς

ἀπέσταλκαν Ἡρόδοτον Μηνοδότου Μενεκλῆν Δι-

ονυσίου, οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρ-

κάδων τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν καὶ αὐτοὶ διελέ-

βειαν ἃν ἔχετε πρὸς πάντας τοῦς θεοὺς μά-

λιστα δὲ πρὸς τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν ὑ-

μέων, ὧι ἅ τε πόλις καὶ χώρα ὑμῶν καθιέρω-

[νὸς] ἀπέστα τῶν συμφερόντων τῶι δάμωι

[τῶι] Τηΐων, διά τε τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν

[ὑμέων] τᾶς πόλεως καὶ διὰ τοὺς λοιποὺς θεοὺς

ὑμᾶς ἢ τὰν χώραν παραίρωνται τὰν καθιερωμέ-

ναν τῶι Διονύσωι καὶ πολεμέωσιν κατὰ γᾶν

ἢ κατὰ θάλασσαν βοαθήσομεν ὑμῖν καθότι ἂν ἔω-

ἐκ τῶν νόμων, εἶναι δὲ Ἡρόδοτον Μηνοδότω καὶ

Μενεκλῆ Διονυσίω προξένος τᾶς πόλεος ἁμῶν.

vacat ἔρρωσθε.

μα καὶ πρεγγευτὰς ἀπέστειλαν Ἡρό-

δοτον Μηνοδότου καὶ Μενεκλῆν Διονυ-

[σίου, οἳ δὲ ἐ]πελθόντες ἐπὶ τὸς κόσμος

πόλιν ὑπὸ τῶν προγόνων ἁμῶν κα-

θιερωμέναν τῶι Διονύσωι καὶ ἄσυλον γε-

γενημέναν· διὸ καὶ ἔδοξεν τοῖς κόσμοις

άν τις ἐπὶ τὰν πόλιν τὰν Τηΐων ἢ τὰν

χώραν τὰν καθιερωμέναν τῶι Διονύσωι

τῶι ἀρχαγέται τᾶς πόλιος αὐτῶν στρα-

μεν δὲ καὶ τοῦς πρεγγευτὰς Ἡρόδοτον

Μηνοδότω, Μενεκλέα Διονυσίω ἐπί τε

τῶι σπεύδειν ὑπὲρ τᾶς πατρίδος φιλο-

ἔδοξε Κνωσίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει· ἐπει-

δὴ Ἡρόδοτος Μηνοδότω καὶ Μενεκλῆς Διονυσίω

ἀποσταλθέντες πρεγγευταὶ πὰρ Τηΐων πορτὶ

καὶ συγγενεῖς ὑπάρχοντες διὰ [πρ]ογ[όνων ψάφισμα καὶ πρεγ]-

γευτὰς ἀπέσταλκαν Ἡρόδοτον Μην[οδότω, Μενεκλῆν Διονυσίω,]

οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὰν ἐκκλησίαν [τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν]

ἔδοξε Πριανσίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει.

ἐπειδὴ Ἡρόδοτος Μηνοδότου καὶ Μενεκλῆς Διονυ-

σίω ἐξαποσταλεντες πρεγγευταὶ πορτὶ ἁμὲ πα-

[—]οι[—]

τὸν ἱερέα το[ῦ Διονύσου ἐν τοῖς Διονυσί]οις καὶ [τὸν]

[πρ]ύτανιν ἐν τῶι πρυ[τανείωι καὶ τὸν ἱε]ροκήρυκα [ἐν]

[τ]αῖς ἐκλησίαις γίνεσθαι τἀγαθὰ καὶ τῶι κοινῶι τῶ[ν πε]-

[ρὶ τ]ὸν Διόνυσον τεχνιτῶν· ἀγοράσαι δὲ αυτοῖς καὶ κ̣[τῆ]-

[μα] ἔγγεον ἐν τῆι πόλει ἢ τῆι χώραι ἀπὸ δρα(χμῶν) 𐅆 Χ

[καὶ] προσαγορεύεσθαι τὸ ἀγορασθὲν κτῆμα ἱερὸν ὃ ἀν[ατίθη]-

[σι] ὁ δῆμος τῶι κοινῶι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τ[ε]-

[χ]νιτῶν, ὂν ἀτελὲς ὧν ἡ πόλις ἐπιβάλλει τελῶν· ἀ[πο]-

[λη]ν λιθίνην καὶ τὸν στέφανον καὶ ἀναθεῖναι παρὰ

[τὸ]ν νεὼ τοῦ Διονύσου· ἀναγράψαι δὲ καὶ εἰς τὴν παρ[α]-

[στά]δα τοῦ θεάτρου τὸ ψήφισμα τόδε καὶ τὸν στέφαν[ον·]

[τὰς] τοὺς ἀποδεδειγμένους ἀποδοῦναι τὸ ψήφι[σ]-

[μα τόδ]ε τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίταις καὶ ἐπ[αι]-

[νέσαι α]ὐτοὺς ἐπὶ τῆι εὐνοίαι ἣν ἔχοντες διατε-

ἱερέως βασιλέως Εὐμένου Νικοτέλου[ς,]

ἔδοξεν τῶι κοινῶι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνι-

τῶν τῶν ἐπ’ Ἰωνίας καὶ Ἑλλησπόντου καὶ τῶν πε[ρὶ]

τὸν καθηγεμόνα Διόνυσον· ἐπειδὴ Κράτων Ζωτίχου

αὐλητὴς εὐεργέτης ἔν τε τῶι πρότερον χρόνωι τὴ[ν]

τεχνίτας, πάντα πράττων τὰ συμφέροντα· vacat δεδόχθαι

τῶι κοινῶι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίτων ἐπαινέσαι

μὲν Κράτωνα Ζωτίχου αὐλητὴν εὐεργέτην ἐπὶ τῶι τὴν

τία, ἀναγράψαι τὸ ψήφισμα τόδε εἰς στήλην λιθίνην,

καὶ στῆσαι πρὸς τῶι Διονυσίωι ἐν τῶι ἐπιφανεστά-

τωι τόπωι· ἀναθεῖναι δὲ αὐτοῦ καὶ εἰκόνα ἐν τῶι Διονυ-

σίωι γραπτὴν τελείαν ἐπιγράψαντας· "τὸ κοινὸν τῶν

[οἱ περὶ τὸν Διόνυσον τεχνῖται]

[οἱ ἐπ’ Ἰωνίας καὶ Ἑλλησπόντου]

ἀγωνοθέτην τὸ τρίτον τ[ῶν πεν]-

ταετηρικῶν ἀγώνων Διον[υσιακῶν]

Καισαρήων, μεγαλοφροσύνη[ς ἕνεκεν]

[στεφ]άνῳ, ὡς πά[τριόν ἐστιν, ἐν τῷ ἱερῳ]

[τοῦ Διονύσ]ου? κα[ὶ —]

Continuation lost

καὶ τὴν χώραν καὶ θέλων χαρίζεσθαι τῶι τε δήμωι καὶ τῶι κοινῶι τῶν

περὶ τὸν Δ̣ι̣όνυσον τεχνιτῶν παρελθὼν εἰς τὴν ἐκκλησίαν αὐτὸς

ἀνῆκε τὴ[ν] πόλιν καὶ τὴγ χώραν ἡμῶν ἱερὰν καὶ ἄσυλον καὶ ἀφορολό-

[αὐτὸν π]ρεσβείαν ἣ συνλαλήσει περὶ ὧν ἔφη πεπεῖσθαι καὶ τῶι δήμ[ωι] συμ-

[φέρειν,] κ̣αὶ τοῦ δήμου πρεσβευτὰς ἐξαποστίλαντος Διονύσιον Ἀπολλο-

[․․5․․], Ἑρμαγόραν Ἐπιμένου, Θεόδωρον Ζωπύρου ἐνεφάνισε τούτοις

τως διακίμε[ν]ος πρὸς χάριτος ἀπόδοσιν· τύχῃ ἀγαθῇ· π̣[α]ρ̣αστῆσαι

τῶι ἀγάλματ[ι] τ̣οῦ Διονύσου ἀγάλματα μαρμάρινα ὡς κάλλιστ[α καὶ ἱε]-

ροπρεπέστατ[α] τοῦ τε βασιλέως Ἀντιόχου καὶ τῆς ἀδελφῆς αὐ[τ]οῦ [βα]-

καὶ ἄσυλον καὶ [π]αραλύσαντες ἡμᾶς τῶμ φόρων καὶ χαρισ[ά]μενοι ταῦ-

τα τῶι τε δήμ̣[ω]ι καὶ τῶι κοινῶι τῶμ περὶ τὸν Διόνυσον τ̣ε̣χνιτῶν πα-

ρὰ πάντων τ[ὰς] τιμὰς κομίζωνται κατὰ τὸ δ̣[υνατὸν] κ̣[α]ὶ ναοῦ καὶ τῶν

ἄλλων με[τέχ]οντες τῶι Διονύσωι κοιν[οὶ σωτῆρε]ς ὑπάρχωσι τῆς

[πό]λε[ως ἡ]μ̣ῶν καὶ κοινῇ διδῶσιν ἡ[μῖν ἀγ]αθά· ἵνα δὲ καὶ τὰ

[— κα]ὶ συνεῖναι ἐν τῇ ἡμέ[ρᾳ ταύτῃ πάντας]

[τοὺς τῆς πόλεως ἄρχο]ντας καὶ τοὺς περὶ [τὸν Διόνυσον τεχ]-

[νίτας ․․․․12-14․․․․]ς. κατασκευάσασθ[αι δὲ βωμὸν ἑκάστην]

[μωι τ]ῶι Λαοδικέων τῶμ πρὸς θαλάσσῃ· ἀναγράψαι δὲ [κ]αὶ τὸ ψή-

[φισμα τ]όδε εἰς τὴν παραστάδα τοῦ νεὼ τοῦ Διονύσου κα[ὶ κ]αθιερῶ-

[σαι, τῆ]ς δὲ ἀναγραφῆς τοῦ ψηφίσματος ἐπιμεληθῆνα[ι τ]οὺς ἐνεσ-

εἰκάδι· ἔδοξεν τῆι Ἐχίνου συμμορίαι· ἐπειδὴ

Ναυκράτης Κλύτου ὁ ἐξ Ἀγαθοκλείους, Διονυσικλῆς

Διονυσίου, Πραξίδημος Διοδώρου, Σωτᾶς Ἀριστέου

πρότερόν τε τὴν ἑαυτῶν σπουδὴν ἐνδεικνύ-

ρίαι· ἐπαινέσαι Ναυκράτην Κλύτου τὸν ἐξ Ἀγαθο-

κλείους, Διονυσικλῆν Διονυσίου, Πραξίδημον

Διοδώρου, Σωτᾶν Ἀριστέου καὶ στεφανῶσαι

ἕκαστον αὐτῶν στεφάνωι θαλλοῦ ἀρετῆς

Ναυκράτης Κλύτου ὁ ἐξ Ἀγαθοκλείους,

Διονυσικλῆς Διονυσίου.

μωι τῶι Ἀβδηριτῶν ἐπαιν[έσαι το]ὺς προγεγραμμένους ἄν-

δρας καὶ καλεῖσθαι εἰς προ[εδρίαν κατ’] ἐνιαυτὸν Διονυσίων τῶι ἀ-

γῶνι, ἕως ἂν ζῶσιν, καὶ σ[τεφανοῦσ]θαι χρυσῶι στεφάνωι ἐς ἀεί,

ἀγαθῆι τύχηι· ἐπὶ πρυτάνεως Περιγένου, μηνὸς Ἀνθεστηριῶνος, ἔδοξεν τῆ̣ι̣

[συνόδῳ? ․․․․․․․․․c.23․․․․․․․․․․]τ[․· ἐπειδὴ Ἡδί]στη [ἱέρεια τ]οῦ Διονύ[σου — τῆι]

εὐδόξωι ἑπ[ομένη φιλοτιμίαι, συνε]χὲς ἐπιτελοῦσα τὰ νόμι[μα τῶι θε]-

[ἐπῃνῆ]σθαί τε τ[ὴν] ἱέρειαν Ἡδίστην καὶ πρὸς ταῖς προϋπαρχ[ούσαις]

[τιμαῖς τιμᾶν αὐτὴν θ]υσί[α]ις καλαῖς [κ]α[ὶ ἐ]νδόξοις καὶ ἀξίαις τοῦ [Διονύ]-

[σου καὶ] τοῦ θιάσου [καὶ] Ἡδίστ[ῃ ψη]φίσασθαι μ̣[ὲν ἄ]λλας [τιμὰς ἕνεκα]

[αι δὲ τοὺς ἐπι]δεδομέν̣ο[υς] ἀφόρους [ἀ]τελεῖ[ς] ἑκά[σ]το[τε —]

καὶ ὄργια [π]αν̣τὸς ἱερο[ῦ] τοῦ Διονύσου κατοιχομένου ἔτους

[․․․]εων [․․c.8․․․] ταῖς θυσ[ί]αις ἐπ[ισ]τᾶ[σα] τῷ τε κοινῷ τοῦ θ[ιάσου]

[ρὰ πᾶσιν τ]ο̣ῖ̣ς̣ ἐπ̣ιγι[ν]ομένοις γίνηται, ὑπάρχηι δὲ καὶ τὰ ἐψ[ηφίσ]-

μένα δ̣ι̣άμ̣ο̣να κ̣α̣ὶ βέβαια εἰσαε[ὶ] κ̣α̣ὶ̣ ὑπὸ̣ τοῦ [θι]άσου Διονυσ[ι]ασ[τῶν]

[τηρῆται, — φ]ύσει Θεογέ̣ν̣[ους ἀναγρ]αψάτω τόδε τὸ ψήφισμ̣[α]

[— τῶν θεῶν] τ̣[ῶν] Ἐ̣λ̣ε̣υσινίων ἐν[—·]

[ἀναγράψαι δὲ καὶ εἰς τὴν] στήλην ο[ἵτιν]ες ἀπ[ε]δ[είχ]θ̣ησαν Διονυ[σι]α-

[σταί. —] Αὐθιγένης̣ Δ̣ι̣ονυσίο̣υ, Μενηδ̣[—]

[—]ν[—]ντ[—]ς, Γοργίας Ἰατ[ροκλέους —]

[κα]ὶ στεφανοῦσθαι χρυσῶι στεφάνωι ἐν τ̣ο̣ῖ̣ς ἀ[γῶσιν οὓς ἐ]-

[πι]τελεῖ ὁ δῆμος τῶι τε Διονύσωι καὶ τοῖς βασιλ[ε]ῦ̣[σιν, διανε]-

νόηκεν δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων φιλαν[θ]ρώπων, κα[λῶς δὲ]

[— στεφα]νοῦν αὐτὸν κατὰ τὸ ψή[φισμα —]

[ἀναγράψαι δὲ εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύ]σου? τὸ ψήφισμα, ἵνα πᾶσ[ιν —]

[—] ὑπὸ τῶν ἱερονεικῶ[ν —]

Beginning lost

[—ἀπ]οδεί[ξ]αντας κα[ὶ τ]ῶν ἐν τῶι Διο[νυσίωι —]

[․․․c.10․․․]․Α τὴν ἡμέραν· συνεῖναι δὲ καὶ τὰς συναρχίας [καὶ ․․․ τὰς]

[καθ’ ἑκά]στην ἡμέραν τοῦ προκαθηγεμ̣[όνος τῆς]

[πόλεω]ς θεοῦ Διονύσου ἐν τῇ ἀνοίξει τ[οῦ νεὼ ὑπὸ]

[τῶν ἐ]φήβων καὶ τοῦ ἱερέως τῶν παί[δων· ἐπὶ]

[θαι] καὶ θυμιᾶσθαι καὶ λυχναπτεῖσθαι ἐ[κ τῶν ἱε]-

[ρ]ῶν τοῦ Διονύσου πόρων· τούς τε ἄρχο[ντας τῆς]

πόλεως ἀεὶ θύειν ἑκάστου μηνὸς ἰσταμέν[ου ἑ]-

βῆ· ἐνχαραχθῆναι δὲ τόδε τὸ ψήφισμα ἐ[ν τῷ ἱε]-

ρῷ τοῦ Διονύσου, νόμου τάξιν ἔχον.

τοῦ συγχωρηθῆναι παρ’ ἡμῶν τήν τε πόλιν καὶ τὴν χώραν ἱερὰν τῶι

Διονύσωι καὶ ἄσυλον καὶ ἀφορολόγητον, v ὧν [δι]ακούσαντες προθύ-

μως ἅπαντα τὰ ἀξιούμενα ὑπακηκόαμεν καὶ συγχωροῦμεν εἶναι καὶ τὴν

τὰν ἐκτενεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιιόμε-

νοι περὶ τῶ γενέσθαι τὰν καθιάρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς

τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηΐων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι

δάμωι· ἀποκρίνασθαι Τηΐοις φίλοις καὶ οἰκεί[οις ἐῶσιν δι]-

ότι τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα καὶ τὸν Τηΐω[ν δᾶμον]

συγγενέα ὄντα ἀσπαζόμεθα καὶ ἐπαινῶμεν δ[ι]ό[τι κα]-

χθαι Πολυρρηνίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει ἀποκρίνασ-

θαι Τηΐοις διότι τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα καὶ δίδο-

ται τῶι θεῶι [παρ’ ἁ]μῶν τάν τε πόλιν καὶ τὰν χώραν ἀνιέμεν

τος καὶ τᾶς φιλίας καὶ ὅτι καλῶς κα ποιήσαιμεν προσ-

δεξάμενοι τάν τε ἀνιέρωσιν τῶι Διονύσωι καὶ τὰν ἀσυ-

λίαν τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας [ὑμῶν —]

γόνων πρὸς πάντα τὰ [θεῖα διακείμενοι — τὰν]

ἀνιέρωσιν τῶι Διονύσωι κ[—]

[․․] βουλόμενοι ὑμῖν π[—]

καὶ προξένος Ὑρτακινίοις Ἡρόδοτον Μη-

νοδότω, Μενεκλῆν Διονυσίω τὸς τῶν

Τηΐων πρεγγευτάς· ἐπαινέσαι δὲ α̣ὐ̣τ̣ὸ̣ς̣

[καθι]ερώσιος τᾶς πόλιος καὶ τᾶς χώρας αὐτῶν [τῶι]

[ἀρχα]γέται Διονύσωι καὶ τὰν ἀσυλίαν εἰς τὸ ἱε[ρὸν τὸ]

[τᾶς Ἀ]θαναίας συντηρησίομεν καὶ εἰς τὸ λοιπ[ὸν]

[τῶι κοινῶι τῶν περὶ τὸν Διόνυσον] τεχνιτῶν [—]

[— ψ]ήφισμα το[—]

[βασιλεὺς Ἀντίοχος Τηΐων] τ̣ῆι βουλῆι καὶ [τῶι]

[δήμωι χαίρειν· οἱ παρ’ ὑμῶν] πρεσβευταὶ Διονύ-

[σιος — τὸ ψή]φισμα ἀπέδωκαν

Μητρόδωρος Ἀττάλου,

ἀναγνώσεως Διονυσικλῆς

v2 Μετροδώρου,

v Ἀπολλοδώρου,

ζωγραφίας Διονύσιος Διονυσίου

τοῦ Διονυσίου τοῦ Μενεκράτου.

[— ἐπὶ ἄρχοντος? — ἀγῶνες ἤχθησαν]

[Διονύσῳ] καὶ τῷ δήμῳ [—] ἐνίκων δὲ οἵδ[ε]

[—] Ὀνήσιμος Ὀνησίμου Ἀ[—]

[—] ἠ̣[γ]ω̣νοθ[έτει —]

[—] Διονύσωι καὶ τῶι δήμωι [—]

[— Μ]ητροδώρου Λεβέδιος

χορηγὸς Διούχης Εἰκαδίου

vacat πυρρίχης καὶ παίδων αὐλητῶν

Ἀναξίβιος Πολύθρου

Διονύσιος Δημητρίου

Ἄνδρων Ἄνδρωνος.

Κλεῖτος Μηδείου

Ἀπολλόδωρος Διογένου

Ἑρμόθεστος Γοργίου

Διονύσιος Χαρμείους

Ἡρόφιλος Ζηνοδότου

[Εὐμ]ήδης Ξενείου

Δημήτριος Δι̣ο̣νῦδος

Διονύσιος Πυθέου̣ ὁ ἐξ Ἀλεξ̣άν̣δρ̣ου

Ἀθηνόδωρος Ἀθηνοδώρου.

Ἀθηνόδοτος Ἀπολλοδώρου

Ἀπολλόδωρος Διογνήτου

Ἀριστῶναξ Μενοιτ̣ίου.

Ἰόλας Νικοστράτου

Διόδωρος Βακχίου

Ἐπιγένης Δημητρίου

Διὸς Κτησίου

Διὸς Καπετωλίου

v Ῥώμης,

τωῖ γένει παντὶ καὶ τῶι

[καθ]ηγεμόνι θεῶι Διονύσωι

[καὶ τ]ῶι δήμωι [Ἀ]ρέων? Α[․]ΟΣΛΕΥ[—]

[— νικ]ή̣σας ἀνέθηκεν τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς στεφάνους

[—] ἐ̣ν τοῖς Διονυσίοις.

Σατύρων ὑποκριτὴς,

Ἑρμότιμος Ἀρχικλείου

τοῦ Διοτίμου Μάγνη[ς]

ἀπὸ Μαιάνδρο[υ].

[—] Ἑρμοδότος.

[ὑποκ]ριτὴς Διότιμο[ς]

[Διοτ]ίμου Μάγνης

[ἀπὸ Μαιάνδρου.]

[Ἀ]πολλόδοτος Ἀναξίλεω,

Διονύσιος Διονυσίου τοῦ Ἀντιπάτ[ρου,]

Ἀθηναγόρας Μεγακλείους,

[έστησεν ἡ βουλ]ὴ καὶ ὁ δῆμος ὁ Τ-

[ηΐων, ἐπιμεληθέντ]ος ∙ Α(ὔλου) ∙ Ἰουλίου Διο-

[τίμου? τοῦ πρώτο]υ ἄρχοντος καὶ

τὸν Ἀσιάρχην οἱ το[ῦ Σητα]-

νείου θεοῦ Διονύσο[υ μύσται]

τὸν ἐκ προγόνων εὐεργ[έτην]