τοῦ εὐεργέτου, λθ ἀπὸ

Διοσκούρων, μα ἀφ’ Ἡρα-

κλέους ἐπὶ ἐφόρων ❦

[— — — — — — — — — — — —] ε∶ὐφημίας τῶν πολ[ιτῶν? — — —]

[— — — — — — — Διοσκούρ]οις [θε]οῖς? καὶ παντὶ τῶι δ[ήμωι? — — —]

μέγα κῦδος ἀρέ-

σθ̣αι ἔκ τε Δι-

οσκούρων ἔκ

τε καὶ Ἡρακλέ-

Διόσκουροι

εὔπλειαν.

[․․․]ρια Διοσκουρίδα, χαῖρ[ε].

σας v Ἑρμᾶι v

Διοσκούροις. vv

Διοσκουρίδη,

χαῖρε·

[— — — — — — — — —]νω, Θίωνος Ἀρχελάω. θιός. τούχαν ἀγαθάν. Ὀλουμπίχω [— — —]

[παρίοντος αὐτῷ(?), Δ]ιόσκουρος [—]ος Σούρος (De Ridder) κὴ Εὐτουχίδαο κὴ Διωνουσίαν κὴ Παραμόναν

[κὴ Μηνόφιλον ἀντίθειτι τ]οῖ Ἀσκλα‵π′ιοῖ ἱαρὼς εἶμεν αὐτώς, ὥστε μειθένα Μηνόφιλον

Διοσκουρίδας.

Μειλίων Ἀφροδίτω ἔλεξε· δεδόχθη τοῖ δάμοι, πρόξενον εἶμεν κὴ εὐεργέταν

τᾶς πόλιος Ταναγρήων Σωσίβιον Διοσκουρίδαο Ἀλεξανδρεῖα αὐτὸν κὴ ἐσγόν[ως],

κὴ εἶμεν αὐτοῖς γᾶς κὴ οἰκίας ἔππασιν κὴ ϝισοτέλιαν κὴ ἀσφάλιαν κὴ ἀσουλία[ν]

[— —]ΝΟΥ[— — —]

Διοσκουρίδης

Ἀπολλοδώρου,

λιμεναρχήσας δίς,

Διοσκούροιν καὶ τῇ πόλι.

ποιητ̣[τὴς ἐπῶν]

Διοσκου̣[ρίδης — — —]

[αὐλητὴς]

λιμεναρχήσας δίς,

Διοσκούροις καὶ τῇ πόλι.

ποιη[τὴς προσοδίου]

Διοσκου[ρίδης — — — — —]·

[σαλπιστής]

Διοσκουρίδης.

Διοσκουρίδης

χαῖρε.

Ὀλυμπίχου ἱερέως, μηνὸς Θυΐου, ἐπεψήφιζε Ἀσώπων Μικύθου, Δημήτρι-

[ο]ς Εὐφρα[ί]νοντος εἶπεν· δεδόχθαι τῶι δήμωι· Διοσκουρίδην Θεοφάνου vv

[Ἀ]θηναῖον πρόξενον εἶναι τῆς πόλεως Ὠρωπίων αὐτὸν καὶ ἐκγόνους καὶ εἶ-

Πάτρωνος, Δάμωνο[ς], Στράτ̣ωνος, ἀπέδοτο Ἰράνα

Διοσκο[υ]ρ̣[ί]δα, συνε[υ]αρεστέοντος αὐτᾶι καὶ τοῦ ἀ[νδρὸς α]ὐ[τᾶς],

[— — — —]αντος̣ αὐτᾶι Δάμωνος τοῦ Ἀγάθωνος, τῶι Ἀπόλλωνι

αὶ Θεοξένια καὶ Τελχ[ίν]-

ια καὶ Διοσκουρῆια, Μεγ̣-

αλάρτια καὶ ℎηράκλει[α],

[— — — — — — — — — — — — — — — — — καὶ Τελχίνια κ]-

[αὶ] Δ̣ιο[σκουρε͂ια, Μεγαλάρτια καὶ ℎεˉράκλεια κα]-

ἴ κ’ αὐτὸ[ς θ]ύ[εˉι ℎιαρε͂ιον, καἴ κα λεκχοῖ παρε͂ι, καἴ κα ξέν]-

Ἀχαιμένης Δα[μαί]ου, Ἀγάθυλλος Αἰνησίλα, Φειδίας Ἁγνία, Πυθόδωρος Ἱέρου,

Διοσκουρίδα[ς Ἀ]ρισταγόρα, Ἐχεκρατίδας Θεσσάλου, Θεόλιστος [Ξ]εναγόρα.

vacat

μνᾶς τριάκοντα.

ἄλλα ἀπέδωκε ἁ βουλὰ τοὶ περὶ Διοσκουρίδαν, Κορινθότιμον, Κλεοφάνη, Ἀγόρη,

Ἀρίσταρχον, Δεινόμαχον Κρατησίχου, Πεισίθεον, Πολύξενον, Δάτυν Τιμογένευ[ς],

vacat

ἄλλα ἀπέδωκε ἁ βουλὰ τοὶ περὶ Διοσκουρίδαν, Κορινθότιμον, Κλεοφάνη,

Ἀγόρη, Ἀρίσταρχον, Δεινόμαχον Κρατησίχου, Πεισίθεον, Πολύξενον,

[Δελ]φοὶ Καλλικράτης Καλλικ[λέ]-

[ους, Διο]σκουρίδας Ἀρισταγό[ρα],

[․․․8․․․․]ς Ξενοστράτου, Δά[μων]

καὶ θεαροδόκ[οις. ἄρχο]ντος Δαμαίου. βουλευόντων Ἁ[γίωνος], Ἀ[ρι]σ[τ]οκλεῦς,

Ἀμυνάνδρου, Ἀθανί[ων]ος, Διοσκουρίδα.

— — — — — — — — — — — — —

[Διοσκου]ρίδ[ης — — —]

[κῆ]ρυξ ἄρχ[οντος]·

τούτων ὑοὶ πυθαϊστ[αί]·

Θεότιμος Διοσκουρί[δου],

Σωκράτης Τελεσίου,

ἐξ Εὐνειδῶν·

Διοσκουρίδης Διοσκουρίδου,

Νικίας Νικίου,

Φιλόξενος Νικίου,

Διοσκουρίδης Διοσκ[ο]υρίδου,

Νικίας [Νι]κίου․

— — — — — —άτου,

[— — — Διοσ]κουρίδου,

[— — — Ν]ικοφῶντος,

Εὐμαρείδης Εὐφάνου,

Διοσκουρίδης Διοσκουρίδου,

Πυθίων Μενίππου,

Μιλτιάδης Μιλτιάδου,

Διοσκουρίδης Διονυσίου,

Διόδοτος Ἡρακλείδου,

Διοσκουρίδης Ἀριστοκλέους,

Κλεομένης Θεοδώρου,

Ἀσ[κληπιά]δης Μ— — —,

Δω[ρό]θεος Διοσ[κουρίδου],

Ἀριστείδης [— —ω]νίου,

Ἀσκληπιάδης Καλλιξένου,

Ἀπολλωνίδης Διοσκουρίδου,

Διοκλῆς Φιλίππου,

Αἰαντίδος·

Διοσκουρίδης,

Κράτερμος,

Θεοκλῆ Φιλώτα, Βασιλείδην Ποσειδωνίου, Εὐμήδην Εὐγείτονος, Μηνόφιλον Ἱππονίκο[υ],

Σῶσον Εὐθυμίδα, Διοσκουρίδην Μενάνδρου, Σατυρίωνα Σατυρίωνος, Χαρικλῆ Μενεκ[λέ]-

ους, Πρόξενον Δαματρίου, Διονύσιον Νεμόνεω, Θεόξενον Ἀπελλέου, Ἀρχάγαθον Διονυ-

[— — — — — — — — —]πιόδοτον Ἀπολλωνίου, Θεόδωρον Ἐρητυμένεος,

Διοσκουρίδ[ην — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

[παρὰ δὲ Ἀ]χαιῶ[ν Φθιω]τῶν Σιμάδα Θη[β]αίου, [Ἀρχίππου Μ]ελιται[έως], παρὰ δὲ Φωκέων Τιμάρχου τοῦ Ἀντιόχου, Ἡρακλείδου

[τοῦ Ἡρακλ]είδο[υ Φαν]ατέων, παρὰ δὲ Μ[αγνήτων Ἀλεξ]άνδρου [τ]οῦ Φιλίππου, Φίλωνος τοῦ Διοσκουρίδου Δημητριέων, πα-

[ρὰ δὲ Αἰνιάνων Μοσ]χίωνος τοῦ Σιττ[ύρα, Νικοφίλου τ]οῦ Αἰγίδ[ο]ς Ὑπαταίων, παρὰ δὲ Μαλιέων Πυρρία τοῦ Σατύρου

[ἄρχοντος Νικ]άρχου τοῦ Ἐράτωνος, μηνὸς Θεοξενίου, βουλευόντων Δωροθέου, Ξενοκρίτου, Φίλωνος,

[Γοργίλου, ἐπὶ τ]οῖσδε ἀπέδοτο Ἑλλάνικος Διοσκουρίδα τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικεῖον ᾇ ὄνομα Θεσπ[ι]-

[άς, τὸ γένος Βοι]ωτὰν, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Θεσπιὰς τὰν ὠνὰν τῶι θ[ε]-

[προδ]ικίαν ποὶ Δελφούς, ἀτέλει[αν] πάντων κὰτ τὸν νόμον,

[ἄρχο]ντος Κλεοβούλου, βουλευό[ντ]ων Διοσκουρίδα, Κλεοφάνεος,

[Κορι]νθοτίμου.

[Ὀ]ρ̣[ν]ι̣[χί]δ̣[α], βουλευ-

όντων Δι[οσκου]ρί-

δα, Ἀγόρεος,

[Ἀ]χαιμένης Δα[μ]αίου, Ἀγάθυλλος Αἰνησίλ[α], Φειδίας Ἁγνία, Πυθόδωρος Ἱέρου,

Διοσκουρίδα[ς Ἀ]ρισταγόρα, Ἐχεκρατίδας Θεσσάλου, Θεόαιστος [Ξ]εναγόρα.

παρῆν ναοπ[ο]ιοὶ τοίδε· Μολύσων Φαρσάλιος, Κεφάλων Πελιννα[ιεύς], Ἱππίας Πελιννα[ιεύς],

μνᾶς τριάκοντα.

ἄλλα ἀπέδωκε ἁ βουλὰ τοὶ περὶ Διοσκουρίδαν, Κορινθότιμον, Κλεοφάνη, Ἀγόρη,

Ἀρίσταρχον, Δεινόμαχον Κρατησίχου, Πεισίθεον, Πολύξενον, Δάτυν Τιμογένευ[ς],

μνᾶς τριάκοντα.

ἄλλα ἀπέδωκε ἁ βουλὰ τοὶ περὶ Διοσκουρίδαν, Κορινθότιμον, Κλεοφάνη,

Ἀγόρη, Ἀρίσταρχον, Δεινόμαχον Κρατησίχου, Πεισίθεον, Πολύξενον,

μίας. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ἄθαμβος, Ἀμύντας, ἰδιῶται Κλεύδαμος Κλέωνος, Δρομοκλείδας, Ἀλκῖν[ο]ς, Ἀν-

δρομένης, Καλλίερος, Ἀντιχάρης, Διοσκουρίδας Ἀμβρύσσιος.

ἄρχοντος Ξενέα μηνὸς Βοαθοίου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο Φίλων Διοσκουρίδα τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναι-

κεῖον ἇι ὄνομα Σύριον, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶ[ν] τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε Σύριον τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι. βεβαιωτ[ὴ]ρ κατὰ τοὺς

[κ]αθὼς ἐπίστευσε Καλλικράτηα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧι-

[τ]ε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ θυγάτηρ Σωσίχ[α]ς καὶ Ἑρμογένεος τοῦ Διοσκου-

[ρί]δα καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέουσα ὅ κα θέ-

[λη] καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πό-

ἄρχοντος Φιλονίκου τοῦ Νικία, βουλευόντων Εὐκλείδα, Δάμωνος,

Πάτρωνος, Στράτωνος, ἀπέδοτο Ἑλένα Διοσκουρίδα, συνευαρεστε-

όντων καὶ τῶν υἱῶν αὐτᾶς Μενεμάχου καὶ Μενάνδρου, τῶι Ἀπόλ-

λαος καὶ Ξένων οἱ Πεισιθέου τῶι Ἀπόλλωνι

τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρεῖον ὧι ὄνομα Διοσκου-

ρίδας — — — τὸ — γένος ἐνδογενῆ, τιμᾶς ἀργυρί-

ου μνᾶν τ[ρ]ιῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχοντι πᾶσαν,

καθὼς ἐπί%⁸⁰στευσε Διοσκουρίδας τὰν ὠνὰν

τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέ-

χοιν [ὠ]νὰν [βέβαιον, πράκτιμοι] ἐόντωσαν ὁ καταβλα-

[․․․․] Διοσκουρίδας, Ξένων καὶ Ἀρχέλαος.

βε%⁸⁰βαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος·

Γ[λ]αῦκος Ξένωνος, Πολίτας Ἀσάνδρου. εἰ δέ τις — — ἐφά-

πτοιτο — — ἐπὶ καταδου%⁸⁰λισμῶι Διοσκουρίδα, βέβα[ι]ον

παρεχόντω τὰαν τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ

κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίω%⁸⁰ς δὲ καὶ οἱ παρατυχόντες

κύριοι ἐόντω συλέοντε%⁸⁰ς Διοσκουρίδαν ὡ%⁸⁰ς ἐλεύθε-

ρον ἐόντα ἀζάμιοι ἐόντες οἱ συλέοντες καὶ

ἀνυπόδικοι πάσας δίκ%⁸⁰ας καὶ ζαμία%⁸⁰ς εἰ δὲ

[— —πο]νηρὰ ποι%⁸⁰οῖτο Διοσκουρίδας, τῶ Διοσκουρί-

δα πάντα ἔστω Ἀρχελάου καὶ Ξένωνος καὶ μὴ ἐχέ-

τω — Διοσκουρίδας ἀπαλλοτριῶσαι μηδὲ καθ’ ὁποῖον

τρόπον. μάρτυροι· τοὶ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ἄρχων, Ἄ-

[λίδ]α. βουλευόντ-

[των] βουλευόντων Διοσκουρίδα,

[․․․]ραγόρα, — — —

[παρὰ δὲ Ἀχ]αιῶ[ν Φθιω]τῶν Σιμάδα Θη[β]αίου, [Ἀρχίππου Μ]ελιται[έως], παρὰ δὲ Φωκέων Τιμάρχου τοῦ Ἀντιόχου, Ἡρακλείδου

[τοῦ Ἡρακλ]είδο[υ Φαν]ατέων, παρὰ δὲ Μ[αγνήτων Ἀλεξ]άνδρου [τ]οῦ Φιλίππου, Φίλωνος τοῦ Διοσκουρίδου Δημητριέων, πα-

[ρὰ δὲ Αἰνιάνων Μοσ]χίωνος τοῦ Σιττ[ύρα, Νικοφίλου τ]οῦ Αἰγίδος(?) Ὑπαταίων, παρὰ δὲ Μαλιέων Πυρρία τοῦ Σατύρου

Διοσκούρων.

Φιλώτου τοῦ Νικομάχου, Ἱππο-

[— — —] τοῦ Διοσκουρίδου οἱ ἀπε̣λ̣[ε]υθερ[ω]-

θέντες ἀπὸ [— — —]ύκο[υ — — — — — — — —]

Φιλώτου τοῦ Νικομάχου, Ἱππο-

κράτους τοῦ Διοσκουρίδου· οἱ ἀπελευθερω-

θέντες ἀπὸ Γ[λα?]ύκο[υ τ]οῦ Διονυσίου Διονύσι[ος?],

Ἡδυλίνη

Διοσκουρίδου.

[Τ(?)]ήρης Διοσκουρίδου Ἡρακλεῖ

χαριστήριον.

Θεοδοσίου τοῦ Δοσιθέου, Ἀμμία Πολυάρου ἀπ[ὸ ․․]δ̣ρου τοῦ Πο[λυ]-

[άρ]ου καὶ Σίμας τῆς Διοσκουρίδου καὶ Γοργίππου τοῦ Πολυάρου, Ἀ[ν]-

[τι]όπη Θεσσαλοῦ ἀπὸ Νάνας τῆς Θεσσαλοῦ, Ἐρ[—]ΙΙΛεινίου? ἀπὸ [— —]-

[—]ίας τῆς Σελεύκου, Ἰτωνία Ἀγκάου ἀπὸ Ἡρακλέας τῆς Ἀμύντου

καὶ Ἀγελόχου καὶ Σίμας τῶν Διοσκουρίδου καὶ Ἀσκληπιάδου, Σκίπων Ξένω-

νος, Θεμίσων Ἀτρεστίδου ἀπὸ Ἀρχ[ελ]άου τοῦ Κλεομαχίδου, Ἀ̣φ̣ρ̣[ο]δίτη Ἀ[ν]-

τείοι Δαμαινετείοι τὸς γινομένος τᾶ πόλι κὰτ τὸν νόμον ἀργυρίοι στατεῖ[ρας]

δεκαπέμπε. Νικόλαος Διοσκουρίδαιος καὶ ὑπὲρ Λυσιμάχοι

τοῖ παιδὸς τὸς γινομένος τᾶ πόλι κὰτ τὸν νόμον ἀργυρίοι στατεῖ-

[— — — —]ας, Τειμαγόρα ἀπὸ Λυσικράτου[ς]

[τοῦ Ἀ]π̣ολλοδώρου, Διοσκουρίδης ἀπὸ

[Ἀγ]λαΐδος τῆς Ἐμπεδίωνος, Νάνα ἀ-

Θεσσαλίας τῆς Ἀντιγένους καὶ Ἀγελόχου

τοῦ Διοσκουρίδου· Νίκη ἀπὸ Ἀντιφίλου τοῦ Παυ-

σανίου· vv Λεσχανορίου· v Νίκαια ἡ καλουμέ-

Ε̣ὔβουλος

[Διο]σ̣κουρίδου.

Παρμενίωνος

Διοσκούροις.

ὑπὲρ Λέοντος

Διοσκούροις.

[Δ]ιοσκουρίδ[ου τ]ο[ῦ Ἀντιό]χου ταμι[εύοντο]ς [τὴ]ν [πρώτην ἑξ]ά-

μην[ο]ν, ἔτους θ [Σ]ε[β]αστοῦ, [στ]ρατ[ηγοῦντος Σω]σάνδ[ρου]·

πὸ Σωπάτρου τοῦ Νεικοστράτου· καὶ μη(νὸς) Λεσχανορίου ζιʹ, Ἑρμῆς ἀ-

πὸ Ῥηδέτας τῆς Διοσκουρίδου.

διαλεγέντος Σωκλέος τοῦ Γλαυκία Ἐσσυρίου

περὶ προξενίας Χαιρίαι τῶι Διοσκουρίδα Τηΐωι,

καὶ ἀπολογισαμένου ἃν ἔχων εὔνοιαν διατελεῖ

τᾶι εἰς Ἀντίπατρον ἐπιμελείαι μετ’ εὐνοίας, πρόξενόν

τε εἶμεν καὶ εὐεργέταν τῶμ Πρασαιβῶν Χαιρίαν Διοσκου-

ρίδα Τήϊον καὶ αὐτὸν καὶ ἐκγόνους, ὑπάρχειν τε αὐτῶι καὶ

ἐκγόνοις καὶ γᾶς καὶ οἰκίας ἔγκτασιν ἐμ Πρασαιβίαι καὶ ἀσφάλει-

[ἐπιμεληθέντος ἱερέως Κα]ίσαρος Σεβαστοῦ θεοῦ καὶ γυμνασιάρχου

[τῆς πόλεως τοῦ δεῖνα τ]οῦ Διοσκουρίδου ∙ ἔτους ∙ γ∙νʹ ∙ σεβαστοῦ

[ὀγδόου δὲ Τιβερίου Καίσα]ρος ∙ καὶ Ἰουλίας ∙ Σεβαστῶν ∙ τοῦ καὶ ∙ θ∙ξ∙ρʹ.

χαῖρε.

Διοσκουρίδης, Ζελμουτας, Ζει-

πύρων οι Ηνλιζει, ἥρωες καὶ

Διοσκουρίτης τοῦ Ἀπολλοδώρου.

Διοσκουρίδης

Ἀπολλοδώρου.

Διοσκουρίδην Ἀρτεμᾶ Διο[— — — —]

[— — —]ΚΟΝΗΑΥΤΟΥ[— — — — — —].

Διοσκουρίδην Εὐ[β]ιό̣του [— — — — —]

[— —] Εὐβ̣ί̣οτος Διοσκουρίδ̣ου [— — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —].

[τοῦ δεῖνος] τοῦ Μενάνδρου

[τοῦ δεῖνος] τοῦ Διοσκουρίδου

[— — — — — — — — Τ]ασοίτα ∙ τοῦ Ἀλκίμου

ον ὑὸν Οὐαριανοῦ

Διοσκουρίδου καὶ Δει-

διανῆς Μαντοῦς ἤθους

συνεδρίῳ Ἰού-

νιον Διοσκου-

ρίδην τὸν καὶ

Δουλκίτιον

τ’ ἰδίαν προσηνῆ πολείτην φυλὴ Πευκαστι̣-

κὴ τὸν εὐεργέτην. ἐπεμελήθη Διοσκουρίδης

vacat Ἀλεξάνδρου. vacat

Ἀντιγόνα Δι-

ο̣σ̣κ̣ο̣υ̣ρίδου

τ[ὸν ὑὸν] Κόνωπα

[Μέ]νανδρος Φαίνιπ̣π̣ος

[Θε]ρσίλοχος Διοσκουρ[ίδης]

[Εὔ]κρανος Ἀ̣λκείδης

ἔτ(ους) βʹ καὶ μʹ·

Διοσκουρίδης Κίλα

Ποσειδώνιος Ἀσκληπιοδ[ώρου]

ποταμοῦ ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Π[ί]-

ρωλον ἄγουσαν ἐπὶ τὸ Διοσκού[ρι]-

ον ἀπὸ δὲ τοῦ Διοσκουρίου πρ̣[ονω]-

πὴν τῶι ἀτραπῶι κάτω ἐπὶ τ̣[ὸ χαμη]-

ποταμοῦ ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Π̣[ύρ]-

ρωλον ἄγουσαν ἐπὶ τὸ Διοσκού[ρι]-

ον ...

Ἡρακλείδης καὶ Μένιππος Φανίου

Διοσκούροις καὶ Μάνται ἐπηκόοις.

άνθι-

ος Δι-

οσκου-

ρίδου.

σίου, Τιβέριος Ἰταλοῦ, Ἕλβιος Λυ-

σιμάχου, Ἀντίγονος Διοσκουρί-

δου, Σωσίας Λυσία, Εὐλαῖο̣ς Πετικί-

Φίλων Ἰ[ου]λίου,

Σωσίας Διοσκουρίδου,

Μάξιμος Ἰουλίου,

καὶ Ἡρὼ

Διοσκουρί-

δου Ἀμμίᾳ

[Ἀπολ]λοφάνης Ἀπολλοδώ-

[ρου] Διοσκούροις.

κεραμέως

Διοσκουρίδου.

Μ̣αντω Δι[οσκ]-

ουρίδου ΚΟΥΡΙΔΟΥ (copy, Kaphtantzes) [— — —]-

βοση Ζεισκ[ωρις(?). ἔτους]

[Γ]ορπιαίου.

Γ̣ι̣ματοης Δ-

ιοσκουρίδου

τῷ Ἅιδῃ.

Μαντα

Διοσ-

κουρί-

δου,

Διζαπης Διο[σ]-

κουρίδου, Διο[σ]-

κουρίδης Ζιπύρον-

τος, Τωρκος Βιζη,

Σανβος Διζα

καὶ Μαν[․․․ Διοσ]κουρί̣-

δου, [— — — — — — — —].

[ἔτους —ʹ, μηνὸς]

[— — — —]. Δι-

[οσκο]υρίδης

[Βι(?)]ζης [Δι(?)]ζης, ἥρως,

Διοσκουρίδης Ἀντιγόνου

Διονύσῳ εὐχαριστήριον.

Μαντω Δι[οσκ]-

ουρίδου ΚΟΥΡΙΔΟΥ (copy, Kaph.) [— — —]-

βοση ζεῖ ϛκʹ ε̣κʹ (Mihailov), [ἔτους]

Σαιδειλας

Διοσκουρί-

δου ἥρως,

ἔτους ορʹ, μη[νὸς — —].

Διοσκουρίδη[ς]

ἥρως, χαῖρε̣.

ἔτους οʹ καὶ ρʹ

Παυσανίας Διοσκ-

ουρίδου, Μεννίδας

Δημητρίου, Ἑρμόλαο-

Ἀλέξανδρος Στράττου,

Διοσκουρίδης Νεικομάχου,

Ἀπελλᾶς Νεικάνορος,

Σώπατρος Ζωΐλου,

Διοσκουρίδης Ταρουσίνου,

Δάλης Διοσκουρίδου,

Μιήζεις Ταρουσίνου,

Νεικύλος Διοσκουρίδου,

Βεῖθυς Παμφίλου,

Ἔρως Εὐπόρου,

Βένζης Διοσκουρίδου,

Παράμονος Δαληζενθέου,

Νεικίας Σεύθου,

Διοσκουρίδης Δάλου,

Ζειπύρων Διοσκουρίδου,

Ἀνδρόνεικος Ἀνδρονείκου,

Ἀρχέλαος Λυσανίου,

Διοσκουρίδης Ταράλα,

Ζωΐλος Σώσου,

Κλεόμαχος Σουλπᾶ,

Διοσκουρίδης,

Σύρος Μάντας,

Ἑρέννιος Λάκωνος,

Ζωΐλος Διοσκουρίδου,

Ζώσιμος Ͻ τοῦ Κότυος,

Ἀπολλώνιος Ͻ,

Διοσκουρίδης Ἀπολλωνίου,

Μέστεις Πάρις,

Δάλης Ζίγρα,

Διοσκουρίδης,

Μέστεις Κοσουμάσου,

Μέστεις Δουλέους,

Διοσκουρίδης Ͻ,

Κότυς Νεικίου,

Ἡρακλείδης Καπενᾶς,

Διοσκουρίδης Μενάνδρου,

Κλαρόνεικος Ἀρχελάου,

Βοδύλος Καρβερένθου,

Διοσκουρίδης Ͻ,

Βρούττιος Κρήσκης,

∙ Λ(ούκιος) ∙ Κόττιος Οὐῆρος,

Ταρουσίνας Διοσκουρίδου,

ἀδελφὸς Μιήζεις,

Διοσκουρίδης Γαυδίονος,

Μ(ᾶρκος) Μαίσιος Οὐαλέριος,

[— —] Ἀντιοχίδευς,

[— —]ΟΛΑϹ Διοσκουρίδου,

[Κ]ό̣τυς Ταρουσίνου,

άριν.

Ἀρτεμίδωρος Διοσκουρίδου

τε͂ς συνβί〚[οις — — —]〛ιᾶνι κὲ τῇ

θρεσσάΗΕ θρεσσάσῃ = θρεψάσῃ(?) Διογενιᾶνι κὲ Διοσκ-

ουρίδου τοῦ υἱοῦ δόξαν κὲ Εὐφρο-

σύνου τοῦ υἱοῦ ζῶντος κὲ αὐτ-

Θρέσσᾳ Θρέισσᾳ = Θρᾴσσᾳ κὲ Διογενιᾶνι κὲ Διοσκ-

ουρίδου ...

[Αὐ]ρηλία Καλλὼ Αὐρηλίῳ Διοσκουρίδῃ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς

[κὲ] Αὐρηλίῳ Διοσκουρίδῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτῆς κὲ Αὐρ(ηλίῳ) Τρόπῳ τῷ

[ἰ]δ̣ίῳ τέκνῳ κὲ Πολυκα̣ρπίαν τὴν ϹΩ αὐτῆς κὲ Ἀλεξά[ν]δρᾳ τῇ

Δοῦρις Ταρουσίνα ΤΑΡΟΥΣΙΜΑ,

Τερτία Διοσκου-

ρίδου, Ταρουσί-

νας Κοσείδ-