[ ]
Crete, Ctr. — Arkades [Ion., Teos] — after ca. 170 BC — McC. Teos 17
| 1 | Ἀρκάδων. |
| ἔδοξεν Ἀρκάδων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει. ἐπει- | |
| δὴ Τήιοι φίλοι καὶ συγγενεῖς καὶ εὔνοοι ὑπάρχοντες | |
| τᾶι πόλει διὰ προγόνων ψάφισμα καὶ πρεσβευτὰς | |
| 5 | ἀπέσταλκαν Ἡρόδοτον Μηνοδότου, Μενεκλῆν Δι- |
| ονυσίου, οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρ- | |
| κάδων τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν καὶ αὐτοὶ διελέ- | |
| γεν μετὰ πάσας σπουδᾶς καὶ φιλοτιμίας, ἐνφανί- | |
| ζοντες τὰν εὔνοιαν τοῦ δάμου ἃν ἔχει πρὸς Ἀρ- | |
| 10 | κάδας καὶ τοὺς λοιποὺς [Κρηται]έας τάν τε εὐσέ- |
| βειαν ἃν ἔχετε πρὸς πάντας τοὺς θεούς, μά- | |
| λιστα δὲ πρὸς τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν ὑ- | |
| μέ<ων, ὧι> ἅ τε πόλις καὶ χώρα ὑμῶν καθιέρω- | |
| ται, περί τε τῶν ἄλλων τῶν συμφερόντων | |
| 15 | ταῖς πόλεσιν διελέγησαν ἀξίως ἀμφοτε- |
| ρᾶν τᾶν πόλεων, παρεκάλεον δὲ ἁμὲ καὶ ἀνα- | |
| γράψαι τὸ πρότερον δοθὲν ὑμῖν δόγμα περὶ | |
| τᾶς ἀσυλίας ἐν ὁποίωι τε κρίνωμεν ἱερῶι· δε- | |
| [δ]όχθαι ἀποκρίνασθα<ι> τοῖς πρεσβευταῖς τῶν | |
| 20 | [Τ]ηίων καὶ τᾶι πόλει, διότι τὸ κοινὸν τῶν Ἀρ- |
| [κά]δων καὶ ἐν τοῖς πρότερον χρόνοις ἀπ’ οὐδε- | |
| [νὸς] ἀπέστα τῶν συμφερόντων τῶι δάμωι | |
| [τῶι] Τηίων, διά τε τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν | |
| [ὑμέων] τᾶς πόλεως καὶ διὰ τοὺς λοιποὺς θεούς, | |
| 25 | [καὶ ἀνανεω]σαμένων τῶν παρ’ ὑμῶν πρεσβευ- |
| [τᾶν τάν] τε φιλίαν καὶ συγγένειαν καὶ ἀποδει- | |
| [ξαμένων] τὰν εὔνοιαν ἃν ἔχετε διὰ παντὸς | |
| [ἐς τοὺς Κρ]ηταιεῖς πάντας καὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρ- | |
| κάδων· βωλόμενοι οὖν καὶ ἡμεῖς τοῖς εὐνόως | |
| 30 | διακειμένοις ἐν χάριτος μέρει μὴ λείπεσθαι, τό |
| τε πρότερον δόγμα ὃ ἔχετε παρ’ ἡμῶν περὶ τᾶς | |
| ἀσυλίας καὶ τᾶς καθιερώσιος τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς | |
| χώρας ἀναγράψομεν, καθότι παρακαλεῖτε διὰ τοῦ | |
| ψαφίσματος, εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσκλαπιοῦ, καὶ συν- | |
| 35 | τηρήσομεν τὰ δεδομένα ὑμῖν φιλάνθρωπα. πα- |
| ρακαλεσάντων δὲ ἁμὲ τῶν πρεσβευτᾶν δοῦναι | |
| ὑμῖν ἰσοπολιτείαν καὶ ἔνκτησιν γᾶς καὶ οἰκίας καὶ ἀτέ- | |
| λειαν, ταῦτά τε δίδομεν ὑμῖν, καὶ ἐάν τινες ἀδικῶσιν | |
| ὑμᾶς ἢ τὰν χώραν παραιρῶνται τὰν καθιερωμέ- | |
| 40 | ναν τῶι Διονύσωι καὶ πολεμέωσιν κατὰ γᾶν |
| ἢ κατὰ θάλασσαν, βοαθήσομεν ὑμῖν καθότι ἂν ἔω- | |
| μεν δυνατοί. εἶναι δὲ καὶ τὰ φιλάνθρωπα Τηίοις πα- | |
| ρ’ Ἀρκάσι πάντα ὅσα καὶ Ἀρκάσιν ἔσται. ἐπαινέομεν | |
| δὲ καὶ τὸς πρεσβευτὰς Ἡρόδοτον καὶ Μενεκλέα | |
| 45 | ἐπὶ τῶι σπεύδειν ὑπὲρ τᾶς πατρίδος ἐκτενῶς |
| καὶ τὰν παρεπιδαμίαν πεποιῆσθαι ἀξίως ἀμφοτε- | |
| ρᾶν τᾶν πόλεων. δοθῆμεν δὲ αὐτοῖς καὶ ξένια τὰ | |
| ἐκ τῶν νόμων. εἶναι δὲ Ἡρόδοτον Μηνοδότω καὶ | |
| Μενεκλῆ Διονυσίω προξένος τᾶς πόλεος ἁμῶν. | |
| 50 | ἔρρωσθε. |