Μενεκρ̣ά̣τ̣η̣ς̣ Γλύκ-

ω̣νος̣ [․․]Τ[․] Ἀνδρον-

Αὐρ(ηλίαν) Ἀπελλια[νὴν Με]-

νεκράτους Αὐ̣[ρ(ήλιος) Ἀν]-

δρόνεικος Μεν[ε]-

[γυνὴ] δ̣ὲ̣ Μητροδώρου τοῦ

[ vac.? ] Μενεκρ̣[άτ]ου.

[— — — — — — — — —]

ΟΥ Με[ν]εκ[ράτου? — — —]

ξυστάρχην ἀγ[ώνων τῶν ἐν]

vacat Κανατείχους· vacat

Μενεκράτης Μενεκράτου,

Ὀλύμπιχος Δημητρίου,

ἀδελφὸς vvv Θεογένης,

Μοσχίων v Μενεκράτου,

Ἑρμόλαος vvv Μήνιδος·

vacat Ἀγρεικώμης· vacat

Ἀπολλώνιος vv Μενεκ̣ράτου·

vacat Ταυρου κώμης· vacat

Μενεκράτης v Μενάνδρου,

Μενεκράτης v Ἡφαιστίωνος·

vacat Σαλτρου κώμης· vacat

Μητρόδωρος Ἡραρακλίδου Ἡρακλίδου,

Ἰατροκλῆς v Μενεκράτου,

Ἑρμόλαος Μηνοδότου,

Ἀπολλώνιος Πλουτάρχου,

Ἀντίμαχος vv Μενεκράτου,

Ἀντίπατρος v Ἡροδότου·

Ἡρῴδης vv Χαιρέου,

Μητρᾶς v Μενεκράτου,

Ἀπολλώνιος Μενεκράτου·

vacat Οαυροης· vacat

Μένης v Κέρδωνος,

Μενεκράτης Καταδρουπο[υ],

Μηνᾶς v Μήνιδος,

άνδρου, στεφανηφόρου δὲ καὶ ἱερέως

τῆς Ῥώμης Μενεκράτους τοῦ Ἀπολλωνίου

Σαβηλου νεωτέρου, τοῦ δὲ Διὸς τοῦ Ὀλυμπί-

Ἄμμιον Μενάνδρου

Μενεκράτην Μαρσύου

τὸν ἑατῆς ἄνδρα· vvv

Δοδδους Μενεκράτου Ἑρ-

μογένην Ἀθηνοδίκου

[Μ]ενεκράτης Μενεκρ[ά]του, τούτου

ὁ υἱὸς Νεοπτόλεμος, ἥ[ρ]ωες χαίρετ[ε]·

[τὸν ναὸν καὶ τὰς στοὰς καὶ τὸ πρόπυλον ἀνέθηκεν, τὴν ἐ]πιμέλειαν τῆς ἀποκαταστάσε|[ως α]ὐτῶν ποιησαμ[ένου Τιβερίου] Κλαυδίο̣[υ]

[ vacat — —δος υἱοῦ vacat Κυ]ρείνα [Μ]ενεκράτους [ vacat — — —]ν̣τος̣

ἡ κατοικία ἐτείμησεν Ἰόλ-

λαν Μενεκράτους, Μένανδ[ρ]-

ον Ἀττάλου, γενομένους γεραιο-

vacat

[ἐ]ργεπισστατήσαντος Μ̣ε̣[νε]κράτους τοῦ Ἀπολ[λωνί]-

%⁸¹δου τοῦ οἰκιακοῦ αὐτοῦ. vac.

[— name — — Με]νεκράτου ὑπὲρ Στρατονί[κης]

[τῆς] γυναικός.

Διονυσίου, Διόγνητος Μητροδώρου, Κάρπιμος Εὐαρέ̣στου, Διογένης Παμφίλου, Κόσμος Παπίου, Σωκράτης Διονυσίου,

Ἐπίκτητος Παπίου, Μενεκράτης Βωλανοῦ, Ἀπολλώνιος Γλαύκου, Μενεκράτης Χύλου,

Μουσαῖς Βολέας, Ἑρμογένης Δαμαρίωνος, Ἑρμογένης Χάνδρων, Λούκιος Ἰουλιανοῦ.

ἐργεβιστάται ἐργεπιστάται Μενεκράτης Μουσ̣αίου χαλκεύς, Ἡλιόδωρος Ἡλιοδώρου.

Ἀντιοχίδος Μενεκράτου,

γυναικὸς δὲ Ἀπολλωνίου.

[Ἄ]μμιον Μενεκράτου, γυνὴ δὲ

Ἡρακλίδου, v χαῖρε.

κλῆς

Μενε-

κρά-

του.

[Μ]ε‵νεσ′θεὺς καὶ Μενεκ[ρά]-

[τ]ης καὶ Ἀπολλώνιο[ς υἱ]-

[ο]ὶ Δειφίλῳ τῷ πατρὶ

Μενεκράτης

Τρύφωνος.

παιδία Πλουτίων

καὶ Μενεκράτης

καὶ Νικάνωρ, χαίρετε.

ὁ δῆμος ἐτείμησεν

Μενεκράτην Διοδώρου

χρυσῷ στεφάνῳ,

Τατιὰς Ἀπολλωνίου,

ἡ γυνὴ τοῦ Μενεκράτους.

Μενεκράτης καὶ Ἄμμιον τὸν ἀτῶν πα̣-

τέρα ἐτείμησαν.

[Ἀπ]ολλωνίδης Μεναί̣ο̣[υ]

Μενεκράτης Ἡρακλίδου

Ἀσκληπιάδης Ἀττάλου

Ἄτταλος Ἡρακλίδου

Ἀπολλώνιος Μενεκράτου

Ἀττίνας Πλουτάρχου

Μενεκράτης Ἀπολλωνίου,

λ̣ο̣γ̣ι̣σ̣τεύοντος Ἡρα[κλ]-

v τοῦ Καλλιστράτου, μητρί,

Μενεκράτῃ Ἱέρωνος,

vac. ἀδελφῷ, vac.

Ἀρτεμᾶς Με-

νεκράτους, ζεῖ.

Ἀπελ̣[λᾶς — — —]

Ἡρᾶς Μ̣[ενεκρά(?)]τ̣ους

Διογένης Ἀπολλοδότου

Λάμπων Ἀσκληπιοδώρου

Ποσιδώνιος Μενεκράτους

Μηνόφαντος Ἀπολλωνίου

Μ[ηνογ]ένης Μηνοφίλου

Μηνογένης Μενεκράτους

․․․․․․ς Μηνογένους

Μηνοφάνης Ἀπολλωνίου

Μηνόδωρος Μενεκράτους

Ἀπολλώνιος Μενεκράτους

Μενεσθεὺς Ἀσκληπιάδου

εἰς τὴν δαπάν̣[ην — — — — — — — —]

Λ. Βεττίου Φαυσ[τείνου — — — Μενε(?)]-

κράτους, τὸν λοι[πὸν κόσμον Μενάν]-

δρου καὶ Χαρ̣[— — — — — — — — — —]-

ἀνασταθείσης τῆς τει-

μῆς ἐπὶ Μενεκράτους βʹ

ἄρχ(οντος) αʹ κ(αὶ) ἱερέως τῶν κυρί-

λου ὑπὸ ἐργεπιστάτου̣ [— — —]-

ου Μενεκράτου· ἐπίκλην Κο[— —]-

Ο̣Ϲ̣[— — —]

[— — — — — —]Λ̣ΙΣΤΙ

[—4-5— Με]νεκράτους

[—c.4— Κ]οκκηίου Νι-

ον, Ἡφαιστίων οἱ δυστυχῆς τὸν υἱόν,

Μενεκράτης τὸν ἀδελφὸν καὶ οἱ

συνγενεῖς πάντες καὶ τὰ τεθραμ-

Μενεκράτ[ην]

Πολυείδου, μ[έγαν(?)]

Ἀμμιας Διοδώρῳ τῷ

ἀνδρί, Μενεκράτης

καὶ Φίλιππος τῷ πατρί,

Ἀμμιας ἡ θρέψασ[α],

Μενεκράτης καὶ [Φί]-

λιππος οἱ σύντροφ[οι],

σίμῳ τῷ ἀνδρὶ

καὶ Μενεκράτης

τῷ γαμβρῷ ἐποίη-

τοῦ, ἱερέως Θεᾶς Ῥώμης̣,

καὶ Σωσθένους τοῦ Με̣-

νεκράτους καὶ Ἀπολλω-

νίου τοῦ Ἀπολλωνίου

[ὁ δῆμο(?)]ς ἐτείμησεν

[— — —]λον, Μενεκράτης

[καὶ — —]ιὰς τὸν υἱόν,

[— — —]ς τὸν ἄνδρα,

[Μενεκ]ράτης καὶ

[Ἀλέξα]νδρος τὸν

[το]νείκη τὸν σύντροφον,

[Μ]ενεκράτης ὁ γανβρός,

[Ἑρ]μογένης καὶ Μέναν-

κλείδης Ἡρακλείδης βʹ τῷ πατρὶ

καὶ Κρισπίμιλλα Μενε-

κράτους τῷ ἀνδρὶ κατε-

σκεύασαν τὸν βωμὸν

Μάρων Μενεκράτους — —Κ̣ΟΝΟ— Με-

νεκράτους κ(αὶ) Εὐνο̣— — τὸ ἡ̣[ρ]ῷον

διαφέρειν ΜΟ̣․Λ̣— — — κα̣[τα]σκευα-

ύσιος, Ἀντίοχος, Μοσχιαν-

ός, Ἕρμιππος, Μενεκράτη-

ς, Εὐτύχης, Ἀγαθόπους,

οἱ ἐξ Ἀγα̣θείρων Μακ̣ε̣δ[ό]νες

[Σ]έλευκον Μενεκρά[τ]ο[υ]ς ․․․․ΤΟ[․(?)]

․․․․ καὶ ἀγαθὸν γενόμεν[ον — — —]

Φαυστείνου καὶ Κ. Βεττίου

Κρισπείνου καὶ Μενεκράτου[ς]

τοῦ Μηνοφίλου στρατηγοῦν-

λου ἔτους βʹ· ἱερωτεύ-

σας Βαλλίων Μενε-

κράτου Ἀπόλ[λωνι]

Νισυρίτηι̣ [εὐχήν(?)].

Μενεκράτης Τιμάρχου

Μυσὸς χαῖρε ὁ πεσὼν

κράτορι Καίσαρι Λ. Αὐρηλίῳ Κομόδῳ

καὶ τῇ κυρίᾳ πατρίδι Μενεκρά-

της Σεξτιανοῦ ὑπὲρ ἀγοραν[ο]-

μίας τοὺς πρώτους δέκα κεί-

in aedicula: anaglyphum pueri stantis

Μενεκράτης καὶ Τατεις

Εὔξενον τὸν υἱόν, Διο-

νύσιος, Μενεκράτης τὸ-

ν ἀδελφόν, ἡ μάμμη τὸ

Σωτήριχον, [— — —]

Μενεκρά̣τη[ς τὸν ἑαυ]-

τῶν πατέ̣ρ̣α̣, [․․․]ΙΜ[․]

τὴν τεθραμμένην, Κράτιπ-

πος καὶ Μενεκράτης τὴν ἀ-

δελφήν, Ἀμμιας τὴν σύν-

τροφον, Τατιανὸς καὶ Πολυ-

νείκη τὴν νύμφην, Μενε-

κράτης ὁ μήτρων, Φαῦστος

καὶ Ἑρμογένης καὶ Μενεκρά-

τ̣ης οἱ δαέρες, Ἄτταλος καὶ Πα-

π̣ιας τὴν σύντροφον καὶ οἱ λοι-

ν πατέρα Πολύκρα-

πον Πολύκαρπον κὲ Αὐρ. Μενεκ-

ράτης τὸν ἀδελφ-

όν. χε͂ραι χαῖραι.

ἔτους τξʹ, μη(νὸς) Δύστρου ιʹ. Μενε-

κράτης καὶ Ἄφφιον κατεσκεύ-

ασαν τὸ μνημῖον τοῖς γλυκυτά-

τοις τέκνοις Ῥουφίωνι καὶ Μενε-

κράτῃ Καπετωλείνᾳ καὶ Ἀρτε-

μιδώρᾳ τῇ τεθραμμένῃ καὶ αὑ-

μαρχος καὶ Κλέων καὶ Νανας τὴν

μητέρα, Μενεκράτης ὁ πάππος καὶ

Τείμαρχος καὶ Μελιτίνη τὴν θυγα-

anaglyphum

Ἑρμογένης Με[νεκράτους]

ἱερεὺς ἐπιμελησ[άμενος ἐ]-

οῦ ὑπὲρ τῆς φι̣λ[ο— — τοῦ]

[Μ]ενεκράτο[υς].

ἐτίμησεν Στρα-

τόνικον Μενε-

κράτου χρυσῶ[ι]

στεφάνωι καὶ

Τατιας, Σωκράτεια καὶ Μοσχᾶς

καὶ Ἰουκοῦνδος καὶ Μενεκρά-

της κατὰ πάντα ἐξειλασάμενοι

τοὺς θεοὺς καὶ ἀπὸ νοῖν εὐλογοῦ-

Θεαίτητος ἱερός,

Μενεκράτης βʹ ἱε․․․

Κολλυβᾶς,

Μενεκράτει Πίμπρωνι ἐτῶν ιθʹ Μενεκράτης

καὶ Ἰουνία οἱ γονεῖς [τὸ] μ̣ν̣η̣μεῖον κατεσ-

τῆς ἐκ τοῦ Διὸς

Ποτταν Μενε[κ]ρ̣ά̣-

του προφῆτιν σώ-

τειραν γενομένην

[φ]αλατηνοῦ καὶ Μηνὶ Τιαμου εὐχὴν Ἰουλι-

ανὸς Μενεκράτου, Μενεκράτης Διοδώ-

ρου, Διονοίσιος Παπιου, Ἑρμογένης Ἑρ-

Ἑρμογένης Παπιου

καὶ Τάτιον Μενεκρά-

του Τάτιν τὴν ἑ[αυ]-

τῶν θυγατέ[ρα]

νου καὶ Ἑρμογένης

Μενεκράτου.

χαίρετε.

ρείτῃ ε[․․․․]

Ἡρακλείδης Με-

νεκράτους

ἔτους ρναʹ, μη-

μενον ἱερέ[α — — —]

ον τὸν υἱὸν [αὐτοῦ Τι. Κλ.(?) Μενε]-

κράτην Μεν̣[εκράτου στρατη]-

γήσαντα [— — —]

Ἕρμιππος Ἑρμογένου καὶ Τατιὰς Μενεκράτην

τὸν υἱὸν καὶ Ἑρμογένης καὶ Ποσιδώνιος καὶ

[μησεν ․․․․․ τ]ὸν πατέρα καλῶς βι-

[ώσαντα· Μεν]εκράτης τὸν πατέρα,

[․․․․․ τὸν] ἄ̣νδρα, Διοκλῆς τὸν

Ὁμόνοια τὴν μητέρα,

Ἀπελλᾶς καὶ Μενε-

κράτης καὶ Ἀπολ-

λώνιος οἱ ἀδελ-

[․․ Μη]ν̣όδωρος Ἀρτε[— — —]-

[ο]υ, Μ[ε]νεκράτης Μενε[— — —]

[Δ]έκμος Νασείκο[υ], Ποσειδώνιος [— — —]

που, Ἡρακλείδης Μενάνδρου, Μη[— — — Με]-

νεσθεὺς Μενεκράτου, Ἀπολλώ[νιος — — —]-

ρος Ἀπολλωνίου, Κόνων Κοντου, [— — —]

ὁ δῆμος ἐτείμησεν

Ἡγήσανδρον Μενεκράτου

καὶ Μενεκράτην Χαριξένου

καὶ Ἐπιτρόφην — — —.

Μενεκράτης Ἀφθόρου

[ὑ]πὲρ ἰδίας συμβίου Ἀπ-

[ἐ]πὶ ἱερέω[ς] Μητροδώρου τοῦ

Μενεκράτου, μηνὸς Ἀρτεμισίου

τετράδι ἀπιόντος, Μενέλαος

ν[ὸ]ς Λώου ηʹ ἀπιόν(τος),

Μενεκράτης Ἀ-

πολλοφάνους

τίου, Μηνόφαντος Μι-

θρήους τοῦ Μενεκρά-

[τ]ου, ἐτῶν νδʹ.

— — —

[—c.6-8—]ς Μενεκράτου[ς]

[—c.6-8—]α κατεσκεύασα[ν]

Πύθεος Χάρητος, Ὄνασος Διογνή-

του, Μενεκράτης Μητροδώρου,

Μίθρης Μητροδώρου,

Μητρόδωρος Μενεκράτου, Ἀπελλι-

— — — Ἀντιόχου, Διονύσ̣[ιος̣] Ἀπ․-

Αὐρ. Τύχη Μενεκράτ̣ο̣[υς τὸ μνημεῖ]-

ον ἑαυτῇ τε καὶ Αὐρ. Οὐ[αλερίῳ Διονυ(?)]-

Ἀμμίᾳ Μενεκράτους Διόφαντος Ἀρτεμιδώρου

τοῦ Θρασύλλ̣ου τῇ ἑατοῦ γυναικὶ τειμήν.

πρυτάνιος Λυσανία, τοὶς δὲ ἄρχοντας δόμεναι τούτων γραφὰ[ν] τοῖς πρεσβέεσσι· vac. πρέσβεις· vacat

Μενεκράτης Μένωνος, Ἀσκληπιό[δω]ρος Ἀρτέμωνος· vac. τᾷ ἐκκλησίᾳ στραταγὸς ἐπέστακε vacat

⸏Ζώπυρος Θαρρία, [μ]ηννὸς Τερφέος ἑκκαιδε[κάτᾳ], ἐπὶ πρυτάνιος Λυσανία τῶ Μενάνδρω vacat

Φιλέταιρος Κυμαίων τῆι βουλῆι καὶ τ[ῶ]ι δήμωι χαίρειν· παραγενόμενοι πρὸς ἡμᾶς οἱ παρ’ ὑμῶν

πρέσβεις Μενεκράτης καὶ Ἀσκληπιάδης τό τε ψήφισμα ἀπέδωκαν καὶ αὐτοὶ ἐνεφάνιζον τήν τε

χρείαν ἣν τ̣υ̣γ[χ]άνετε ἔχοντες ὅπλων εἰς τοὺς καθεστηκότας καιροὺς καὶ ἀξιοῦντες συγκατασκε[υ]-

πλέονας τῶμ π[ο]λιτᾶν κατοπλίσσαι καὶ περὶ τούτων ψαφισσαμένω καὶ πόρον εἰς ταῦτα προχειρισσαμένω

καὶ ἀποστείλαντος πρέσβεις Μενεκράτην Μένωνος, Ἀσκληπιόδωρον Ἀρτέμωνος, ἵνα δοθῇ τᾷ πόλει τῶ κατισ-

ταμένω ἀναλώματος ὅπλα ἑξακόσια, Φιλέταιρος θέλων διὰ παντὸς χαρίζεσθαι δέδωκε τῷ δάμῳ δωρεὰν πέλτα[ις]

[δος, Ἑ]ρμώνακτος, [Θε]υδώρου,

[Ἀρισ]τοδίκου· ἐπειδὴ Μενεκρά-

[της] Ἀττάλου Σαρδιανὸς ἀνὴρ

[καλ]ὸς κἀγαθός ἐστι καὶ εὔνους

[χη]ι· δεδόχθαι τῆι βουλῆι καὶ τῶ[ι]

[δή]μωι δεδόσθαι Μενεκράτηι

[πο]λειτήαν πολιτείαν [κ]αὶ γῆς καὶ οἰκίας ἔγ-

μον ἀνεγράψαμεν ὀφείλοντας τῆι πανη-

γύρει· οἱ ἀγωνοθέται ζημιοῦσιν Μενε-

κράτην Διονυσίου Ἰλιέα δραχμαῖς ἑκα-

τὸν ὅτι ἐργολαβήσας ταῦρον ὑποστή-

[ ]α Ἀριστοδάμα — Ἡρακλείδης Δημητρίου, γυνὴ Ἀρτεμώ, μήτηρ Ἀρ-

[τ]εμίς — Μενεκράτης Μηνοφίλου — Ἀρτεμίδωρος Εἰκαδίου, μήτηρ

Φιλότιμον — Μενεκράτης Ἀρτέμωνος — Μηνόφαντος Δημητρίου, γυνὴ

Μεγάρα — Βάκχιος Ποσειδίππου, μήτηρ Κλεοπάτρα, γυνὴ Μικίννα — Διονύ-

τεμιδώρου — Ἰσόδικος Τιμάρχου, μήτηρ Ἑκαταία — Σόλων Ἀπολλᾶ — Ἀσκλη-

πιάδης Μελεάγρου, γυνὴ Ἄνδα, μήτηρ Μηνοφίλα — Ἱκέσιος Μενεκράτου — Πρα-

ξίαναξ Ἱππίου — Τιμογένης Μενίππου, μήτηρ Νικαία — Φα[․․]ημος Ἀθηναγό-

[ ]δης Κλεάρχου — Δημήτριος Κλεάρχου — Μηνόδωρος Μηνοδώ-

[ρου Π]εριστερά — Διονυσόδωρος Μενεκράτου — Λυσίμαχος Στρα-

[ ]χος καὶ Σεύθης οἱ Νικομάχου, μήτηρ Μαιανδρία — Μιλήσιος

δρα καλὸν κ[αὶ ἀγαθὸν Θεόδωρον Θεοδ]ώρου κατὰ δὲ υἱοθεσίαν Ἰσιοδώρου,

καὶ μετ’ αὐτο[ῦ γραμματέα — — — —] Μενεκράτους, οἳ καὶ παραγενόμενοι

πρὸς ἡ[μᾶς] ἐ[ποιήσαντο πᾶσαν τὴν ἐπιδημίαν κα]λὴν καὶ εὐσχήμονα καὶ ἀξίαν

Πάννου κώμης ἐπάνω τῆς κώμης καὶ τῆς βάρεως, ἡ συ[ν]-

[δ]ειχθεῖσα ὑπό τε Μενεκράτου Βακχίου Πυθοκωμίτου

[κ]αὶ Δάου Ἀζαρέτου καὶ Μηδείου Μητροδώρου Παννοκωμ[ι]-

ὑπόμνημα

Μενεκράτου

τοῦ

[ὑπόμ]νημα

[— — —] Μενεκράτο[υ],

[ὃ κατεσκεύασε]ν̣ αὐτῷ ὁ υἱὸς̣

Μηνόφιλος Ἀπολλωνίου

[Δ]ημήτριος Μενεκράτου

[Μέ]νανδρος Πολεμαίου

[Ἀ]ρχέλαος Ἀλεξίππου

[Ἄ]τταλος Μενεκράτου

[Γλ]αῦκος Μηνοφίλου

[Μειδί]ας [Μηνοφ]άνου

Ἀπολλόδω[ρος] Μενεκρά[του]

Τέρφηος Ἀπολλοδώρου

Μηνόφιλος Μηνοφίλου

Νικόμαχος Μενεκράτου

Μηνοφάνης Ἀπολλωνίου

Κλέων Κλέωνος

Ἀριστόδημος Μενεκράτ[ου]

Λεωνίδης Τιμοκρίτου

Γλαυκίας Λυσιμάχου

Μηνοφάνης Μενεκρά[του]

Μηνόφιλος Ἀριστάρχο[υ]

Ἐπαφρόδειτος Πολυκ(ράτους),

Μενεκρά(της) Εὐγνώμονος,

μύσται·

ς.

Μενε-

κρά-

τη-

ς.

Μηνοδῶρος Μενάνδρου,

Ἀθηναγόρας Μενεκράτου,

Φιλόξενος Ἀπολλοδώρου,

Μενεκράτηι καὶ Ἄφφῃ καὶ Μενεκράτηι

Μενεκράτους. χαίρετε.

Μενεκρά-

της Ασκλη-

πιωδώρου

Χρυσίον γυνὴ Διοδώρου

υἱὸς Μενεκράτης χαίρετε.

Μενέστρατε Μενεκράτους

χαῖρε.

[κά]λ’ ἐννέπων Ἔπαινος [ἄνθε’ ἃ] ’δρέπ[ον],

[τὸν] Ματροδώρου δ’ οὐ θρίσ[ει] Μενεκράτην.

[— — — —] Μηνοδότου τοῦ Δημητρίου

[— —] Ἀπολλοδώρου [— — Μενε?]κράτο[υ τοῦ]

Μενεκράτου.

ΗΙΙ

Μενε[κράτης — — — ]

Μητρό[δωρος — — — ]

Μειδίας Ἀθηνίωνος

Μενεκράτης Μήνιδος

οἰνοφύλαξ

Ἀρτεμὼ Μενεκράτου

χαῖρε.

Μενεκράτης Ἑρμοκράτ[ους],

Στρατονίκη Μενεκρά[τους]

χαίρετε.

τεσκεύασεν αὐτῷ ἡ γυνὴ Μοσχάριον καὶ ὁ υἱὸς

Μενεκράτης.

Μενεκράτης Δημητρίου

χαῖρε.

Μενεκρά[τε]ι Ἑρμο[τίμου

[ — — Π]οταμῶνος

[ — — —]της Μενεκρά-

[τ]ο̣υ.