[ ]
Att. — non-stoich. — c. 426 a.
| 1 | [— — — — — — — — — — — — — — — — — — ἐὰν δέ τις] |
| [ἒ] ἄρχ[ον ἒ ἰδιότες εἴπει ἒ ἐπιφσεφίσει παρὰ τ]- | |
| όδε τὸ φ[σέφισμ]α [ℎος δεῖ Ἀφυταίος ἀφαιρε͂σ]- | |
| θαι ταῦτα, ὀφελέτο [μυρίας δραχμὰς ἱερὰς τε͂ι Ἀθ]- | |
| 5 | εναίαι. τὸ δὲ φσέφισ[μα τόδε ἀναγράφσαι τὸν γ]- |
| ραμματέα τε͂ς βολε͂ς [ἐν στέλει λιθίνει καὶ κατα]- | |
| θε͂ναι ἐμ πόλει τέλε[σι τοῖς αὐτο͂ν. καλέσαι δὲ τὲ]- | |
| ν πρεσβείαν το͂ν Ἀφυ[ταίον ἐπὶ χσένια ἐς τὸ πρυ]- | |
| [τ]ανεῖον ἐς αὔριον. v Σ[κόπας εἶπε· τὰ μὲν ἄλλα καθ]- | |
| 10 | [άπ]ερ Πατροκλείδες· μ[ὲ κολύεν δὲ Ἀθεναίον μεδὲ χσυ]- |
| μμάχον το͂ν Ἀθεναίον [μεδένα Ἀφυταίος χρέματα ἄ]- | |
| [γ]ε̣ν ὁπόθεν ἂν βόλοντ[αι, ἀλλ’ ἐχσε͂ναι Ἀφυταίον τ]- | |
| ο͂ι βολομένοι πλε͂ν Ἀθ[έναζε καὶ ἄγεν Ἀθεναίοις χ]- | |
| ρέματα ἀσυλεὶ καὶ ἀσ[πονδεί. τὸς δὲ βολομένος α]- | |
| 15 | ὐτο͂ν ἄγεν καὶ σῖτον κ[ατὰ τὰ φσεφίσματα τὰ ἐφσε]- |
| φισμένα το͂ι δέμοι κ[αὶ ἐσεμπορεύεσθαι τελο͂ντ]- | |
| ας τὰ τέλε, ℎὰ ἂν φσε[φίσεται ὁ δε͂μος ὁ Ἀθεναίον. ἐ]- | |
| ὰν δέ τις ἀπο[κ]ο[λύει Ἀφυταίος πλε͂ν Ἀθέναζε, ὀφελέτ]- | |
| ο μυρ[ίας δραχμὰς — — — — — — — — — — — — — —] | |
| 20 | κο — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — |