[ ]
Italia — Mediolanum (Milano) — mid 4th-early 5th c. AD — Epigraphica 10 (1948) 62-68 — GVI 1907; EG IV (1978) 505, 1 (text) — BCH 108 (1984) 558-563; 579 (for l. 17)
1 | ἐνθάδ’ ἀριζήλοιο Διοσκόρου |
ἔπλετο σῆμα, | οὗ μέλιτος | |
[γ]λυκίων φθόγγος ἔην | |
στόματος. | | |
5 | ἰητροῦ τάφος εἰμὶ Διοσκόρου, |
ὃς διὰ τέχνην | πολλάκι κά- | |
μνοντας ῥύσα[το κ]αὶ θανάτου. | | |
οὗτος παντοίης σοφίης ἐπὶ τέρ- | |
ματ’ ἐλάσσας | ἐνθάδε σῶμα | |
10 | λιπὼν ἐς παράδισον ἔβη. | |
ἐνθάδ’ ἀνὴρ κεῖται τέχνης | |
Παιήονος ἴδρις, | μύθωι καὶ | |
χάρισιν πάντας ὑπερπτάμε- | |
νος, | τοὔνομα πατρὸς ἔχων | |
15 | Διόσκορος· ἦν δ’ ἀπὸ πάτρης | |
Αἰγύπτου ζαθέης, ἡ δὲ πό- | |
λις τὸ Γέρας. | | |
hic est ille situs Dioscurus ill[a]qu[e] | |
lingua | conticuit, mell[e] dulcior | |
20 | ille sonus. | |
[de]p(ositus) XII Kal(endas) [Dece]mb(res). |