Funerary epigram for Aristopolis, daughter of Diogenes. White marble plaque.
[ ]
Thessalia (Pelasgiotis) — Larisa — 2nd/3rd c. AD — AD 16 B (1960) 174, 2 — BCH 88 (1964) 397-400
| 1 | Δ̣ι̣ο̣γ̣έ̣[νο]υς θύγατράμ με Λέων |
| ἡρμόσ[σ]ατο νύμφην / Τρίκκης | |
| ἐξ ἱε[ρῆ]ς, οὔ[νο]μ’ Ἀριστόπολιν· / | |
| ἔζων δ’ ο[ὐ]χὶ μακρὸν βιότου | |
| 5 | χρόνον, ἀλλ’ ἔτι κούρη / κάτθανον |
| εἱμερτὴ μητρί τε καὶ γαμέτῃ. / | |
| vacat | |
| 7 | Τρίκκην ἢν ἔλθῃς, φράσον, ὦ ξένε, τῷδ’ ἐ- |
| νὶ τύμβῳ / Διογένους θυγάτηρ κεῖται | |
| Ἀριστόπολις, / πένθος μὲν πάτρῃ, πένθος | |
| 10 | [δ]ὲ Λέοντι συνεύνῳ, / πένθος μητρὶ φίλῃ, |
| [πέν]θος ἑῷ γενέτῃ, / νύμφη καὶ μήτηρ | |
| [ὀλίγ]ον χρόνον, ἀντὶ δὲ παστῶν / καὶ θα- | |
| [λάμ]ων ναίει δύσμορος εἰν Ἀΐδηι. |