| 1 | Αἰθ̣[α]λίαν ἀνὰ γᾶ[ν ναίοντα δόμο]νδε κελεύω | φευγέμε<ν ἡμε>τέρων οἴκω<ν> ἄπ̣[ο –⏑⏑–×] | |
| Ζῆνά τ’ ἀλεξίκακον καὶ Ἡρακλέα πτολίπορθο[ν], | Ἰατρὸν καλέω καὶ Νίκην καὶ Ἀπόλλω[να]. | | |
| ἀΐ{αι}ε<τ’> {²⁶ἀΐε<τ’>}²⁶ ὧδ’ ἕλκει Τετραγος πυξυτυαιγα{γα}λις {²⁶πυξυτυαιγαλις}²⁶. | Ἔπαφος Ἔπαφος Ἔπαφος φεῦγ’, ἅμα φεῦγε | |
| λύκαινα, | φεῦγε κύων ἅμα σ<ύ>, καὶ Πρόκ<λ>οπ{ρ}ος {²⁶Πρόκλοπος}²⁶, ἆτε vac. | |
| 5 | σύνοικος· | μαινόμενοι δ<ρ>άντων πρὸς δώματα αὑτο<ῦ> ἕκαστος. | ἀρκο<ῦ> μὲμ πόμα[σιν δακ]ετὼ {ι} κύνε |
| ασκι κατασκι | <ασκι> κατασκι α<ἰ>σια <λιξ>· <λ>ασίαν ἐν ἀμολγῶι {λιξ} | αἶγα βίαι ἐκ κήπο<υ> ἐλαύνετε· [τὸ] ο<ὔ>νομα Τετραγ | | |
| [ὑμέτερον]· σοὶ δ’ ο<ὔ>νομα Τρεξ, ἀνέμωι Διὸς ἀκτή. | ὄλβιος ὧι κ<α>τάδεσ[μ]α ἐδαθῆι· κατὰ <ἀ>μαξιτὸν <ἥ>κοι· | φρεσ<σ>ίλ{λ}υτος {²⁶φρεσ<σ>ίλυτος}²⁶ [δ’ ὃς] | |
| ἔχηι μακάρων {μακάρων} κατ’ ἀμαξιτὸν αὐδάν. | τραξ τετραξ τετραγος. | Δαμναμενεῦ, vac. | |
| δάμασον δὲ κακῶς ἀέκοντας ἀνάγκαι. | ὃς κέ με σίνηται, καί οἱ κακὰ <π>ολλ<ὰ> βαλοί<η>ς, | {ι} ἱερακόπτ[ερον] | |
| 10 | πελειόπετον Χιμαίρας ἀμίσαντον λεώκερας | λέοντος ὄνυξ λεοδράκοντος γλῶσα γένειο[ν]. | |
| ο<ὗ> με κατάχρισ[το]ν̣ δηλήσετ’, οἷ οὔτε ἐπ’ <ἀ>νίκτωι | οὔτε πάτωι <φυγετή?>· ἐπά<γ>ω Γῆι σίντορα πάντων. {α} | |
IC II
xix 7