| 1 | ἀγαθῆι̣ τύχη̣[ι]. |
| τὸν μέγιστον καὶ | |
| θειότατον Αὐτο- | |
| κράτορα δεσπό- | |
| 5 | την τῆς οἰκου[μ]ένης |
| Μ(ᾶρκον) Ἀντώνιον Γορδια- | |
| νὸν Εὐσεβῆ Εὐτυ- | |
| χῆ Σεβ(αστὸν) ἡ ἱερωτά- | |
| τη βουλὴ καὶ ὁ λαμ- | |
| 10 | πρότατος δῆμος Τρα[ι]- |
| ανέων ἐκ τῶν ὑπερπαι- | |
| όντων, ἡγεμονεύοντος | |
| τῆς Θρᾳκῶν ἐπαρχείας | |
| Κ(οίντου) Ἀττίου Κέλερος, | |
| 15 | εὐτυχῶς, |
| ἐπιμελουμένου Αὐρ(ηλίου) | |
| Κοίντου Κοίντου | |
| αʹ {²⁶πρώτης}²⁶ ἀρχῆς. εὐτυχῶς̣. |
IGBulg III,2
1565