| 1 | [ἀνιαρίζει Κολλύρα — — — — — —] ταῖς προπόλοις |
| [τᾶς θεῶ — — — — τὸ ἱμάτιον] τὸ πελλόν, τὸ | |
| [ἔλαβεν — — — — — — — — καὶ ο]ὐκ ἀποδίδωτι καὶ | |
| [— — — — — — — — — — — — — κ]αὶ χρῆται καὶ ἴσατι | |
| 5 | #⁷․․․ ἐστι[ν], ἀνθε[ίη τᾶι] θεῷ δυωδεκάπλουν |
| σύν ἡμεδίμν[ωι λιβά]ν̣ω, ὧι πόλις νομίζει· | |
| μὴ πρότερον δὲ τὰν ψυχὰν ἀ{Ι}νείη {²⁶ἀνείη}²⁶ [․]ΕΧΕ̣Ν | |
| τὸ ἱμάτιον, ἔστε ἀνθε[ί]η τᾶι θεῷ. | |
| ἀνιαρίζει Κολλύρα ταῖς προπόλοις τᾶς θεῶ | |
| 10 | τὼς τρῖς χρυσέως, τὼς ἔλαβε Μελίτα |
| καὶ οὐκ ἀποδίδωτι. ἀνθείη τᾶι θεῶι | |
| δυωδεκάπ<λ>οα σὺν με<δ>ίμνωι λιβάνω {ι}, | |
| ὧι πόλις νομίζει· μὴ πρότερον δὲ τὰν | |
| ψυχὰν ἀνείη, ἔστε ἀνθείη τᾶι θεῷ. | |
| 15 | εἰ δὲ συνπίοι ἢ συμφάγοι, μὴ εἰς ἀῶ σᾶ |
| ἀθῶιος εἴην ἢ ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἀετὸν ὑπέλ- | |
| θοι. |
IG XIV
644