Ἀπολλω[νί]-

ου.

Ἀπολλώνιος

Πισίδας.

Ἀπο[λλω]-

νίδ[α](?).

Ἀπ(όλλων?).

Ἀπολλωνίδη

χρηστέ,

Δημήτριε

Ἀπολλωνίου

χρηστέ, χαῖρε.

μῆς εὐσεβείας ἔχῃ μ[ά]ρτυρα. διόπερ

ὡς ὁρᾷς Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλ-

λωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρμοῦ καὶ Ἀρτά-

γνου Ἡρακλέους Ἄρεως ἐμῆς τε πα-

[— — —τ]υχον δὲ τῆς σ̣— —

[— — Ἀπ]όλλων̣ος κ̣α̣[ὶ — —]

Λαοδίκης θεᾶς Φιλαδέλφου

Ἀπόλλωνα, Μίθρην, Ἥλιον,

Ἑρμῆν.

Πυρόεις Ἡρακλ[έους].

Στίλβων Ἀπόλλωνος.

Φαέθων Διός.

— — —

[Διὸς Ἀπόλ]λ[ωνό]ς τε κ[αὶ] Ἡ[ρα]κλέους.

— — — —ινσ․․ δ[ίκ]η πον[η]ρὰ ἀδίκου [κ]αὶ β[ιαί]-

ρώθην. ἐγὼ πατρώιαν βασιλε[ίαν παραλαβὼν παρὰ]

Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλλ[ωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρ]-

μοῦ καὶ Ἀρτάγνου Ἡρακλέους [Ἄρεως, καὶ ποιη]-

καὶ εὐεργέτης καὶ πρῶτος ἀναλα-

βὼν τὴν κίταριν, Ἀπόλλωνι ἐπηκόῳ καὶ Ἀρτ[έμι]-

[δι] Δικτύννῃ τὸν τόπον τοῦτον ἀφιέρωσα καὶ τάς τε τῶν θεῶ[ν εἰ]-

Κ̣άνδιδος ὤρθωσέν μ̣ε̣ [τ]|ὸν ὠγύγιόν ποτε βῶμ̣ο̣ν̣

[Φ]οίβου Ἀπόλλωνος μα̣|ντεύμασιν ἀθανάτοισι̣ν̣.

[ἠ]μὶ δὲ Ζηνὸς̣ ἄγαλμ̣[α] | ἐρ̣ι̣σ̣θ̣ένεος βασίληος̣.

Ἀπολλωνία

Ἀγαταία

καὶ εὐεργέτης καὶ πρῶτος ἀναλα-

βὼν τὴν κίταριν, Ἀπόλλωνι ἐπηκόῳ καὶ Ἀρτ[έμι]-

[δι] Δικτύννῃ τὸν τόπον τοῦτον ἀφιέρωσα καὶ τάς τε τῶν θεῶ[ν εἰ]-

Ἀπολλώνις

[ε]ὐσεβής.

Ἀπολλώνιος Δημητρίου ὁ ἄρχων

τῆι πόλει

Ἀσκληπιάδου

ὑπὲρ τῆς Ἀπολλωνίο[υ]

τοῦ στρατηγοῦ καὶ

[τ]ὸν ὠγύγιόν ποτε βῶμον /

[Φ]οίβου Ἀπόλλωνος μα-

ντεύμασιν ἀθανάτοισιν. /

Σωσιπάτρας Ἀπολλωνίου,

Λυσίου [δὲ τοῦ ․․․]ου γυνή.

ἔτους γοτʹ. Τιμώνασσα Σελεύκου τοῦ Λυσανίου, Λυσανίου δὲ τοῦ Ἀπολ[λωνίου (?) γυνή].

ἔτους δμτʹ. Δεσποίνης Θεομνήστου, τῆς Δημητρίου τοῦ Ἀπολλω-

νίου γυναικός, καὶ Ἁδείας Ἀντιόχου τοῦ Θεομνήστου, γυναικὸς

δὲ Ἀθηνοδώρου τοῦ Θεομν[ή]στου.

[Ἀ]πόλλ[ωνι].

Ἀρτέμι[δι].

Ἀρτέμιδι καὶ

Ἀπόλλωνι ἀρ-

χηγοῖς ὑπὲρ

ὥρ(ας) ἡμερινῆς, ἐγενήθη Ἀλέξαν(δρος) Μακεδὼν

Ἀπολλωνίκου· ἐν Ἰχθυδίῳ· ὡρ(οσκόπος) Ὑδροχοῦς.

In margine inferioris circuli:

κράτης Μαξ[ί]μ[ου].

μν(ησθῇ) Ἀπολλ[ών]ιος.

μν(ησθῇ) Ἡλιόδωρος

μν(ησθῇ) Ῥοῦφος Ἀπολ(λωνίου).

μν(ησθῇ) Βαργάδδας Σ̣ελ(εύκου).

μν(ησθῇ) Ἀπολλώνιος

Ἡλιοδώρι στάτωρ

Ἀπολλώνι[ος]

Ἀπολλωνίου

Εὐρωπαῖος.

Ἀπολλώνιος

Ἀπολλωνίου.

Ἀμμώνιος Ἀπολλ-

ωνίου τοῦ Ἀθηνοδώρου, ϟτʹ.

Ἀπολλώνιος.

Ἀπολλώνιος

Ἀριστόνου τοῦ

Ἀπολλωνίο[υ].

μνησθῇ Διοσκορίδ[η]-

ς Κρατέου τοῦ Ἀπολ[λ]-

ωνίου. μν(ησθῇ) Ὀβοδ̣[ά]δ̣[α]-

[δος].

Γοριαία ἡ Ξενοκράτου γυνή.

Εὐγενία Ἀπολλωνίου ἡ Ἀντι-

όχου γυνή. ἔτους ϛτʹ.

ἔτους διτʹ. Εὐγενεία sic Ἀπολλωνί-

ου τῆς Ἀντιόχου γυναικός.

ἔτους αλτʹ. Ζωΐλας τῆς Διοκλέους τοῦ Ζωοῦς,

Δανύμου δὲ τοῦ Ἀπολλωνίου γυναικός.

ἔτους αλτʹ. Πατροφίλας τῆς Δανύμου τοῦ Ἀπολλωνίου τοῦ Δανύμου καὶ Καλλιστοῦς τῆς

Ζευξίπου τοῦ Ἀντιπάτρου, τῶν Σελεύκου καὶ Ἀρχελάου τῶν Ἀντιόχου υἱῶν γυναῖκες.

[ἡ δεῖνα τοῦ — —]ο[υ τ]οῦ Ἀπολλωνίου,

[γυναικὸς δὲ] Ξενοκράτου τοῦ Ὀλύμπου.

τρας Ἀθηνοδώρου τοῦ

Ἀμμωνίου, τῆς Ἀπολλω-

[νίου τοῦ δεῖνος γυναικός].

[Ἀπολλ]ῶνις Θεοδώρ[ου].

μν(σθῆ) Ἀλέξανδρος Ἀπολλωνίου.

μν(ησθῇ) Ἀπολλώ(νιος).

Ἀπολλ[ώνιος]

ἐπίκλη[ν — — —].

μένηται Πατροκλῆς Κόνωνος τοῦ Πατ[ροκλέους, ὃς]

καὶ ὁ γράψας πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα.

Ἀπολλών[ιος].

νης ἀνέθηκεν ἐν ἱερῶι τῶι-

δε θεοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ

χαλκῆς πύλης προκα-

Ἀπολλονίδης Νικόλαος

Ἀπολλωνοῦς

Ἀράχνη Δημοκράτης

Νίκαρχος

Νικόλαος Ἀπολλωνίδου

Νίνναρος(?) Ἀνδρονίκου

νης, ἀνέθηκεν ἐν ἱερῶι̣ τῷ̣ι-

δε θεοῦ Ἀπόλλωνος το̣ῦ

χαλκῆς πύλης προκα̣-

ρου, φάμενος εἶναι τῶν ὑπὸ Ἀλέ-

ξανδρον ἱππέων, Ἀπόλλωνι καὶ

Ἀρτέμιδι Δαΐτταις ὑπὲρ τῆς [Σε]-

δωρος Διογέν[ους]

Ἀπολλώνιος Ἀγα[θο]-

κλέους.

Ξανδικοῦ, ἀφιέ-

ρωσεν Ἀπολλωνίδης

Φιλίππου Βαχειάδαν

[— — — πρώ]της ἐφημ[ερίας]

[Ἀπολλώ(?)]νιος προστάτ[η]ς.

[ἀνέθηκ]ε Ἀπ[όλλωνι Ἡρόδωρος Ἀρτέμωνος Σελευκεύς].

ἤδη [․․․]μχ[— — — — — —]λη καὶ νεωσ[․․․․]

Ἀπόλλωνος

Δελφῶι Ἀπόλλωνι

(?) Ἀπόλλωνι Διδυμαίῳ (?)

Ἀπόλλωνι [κυρίῳ(?) θεῷ?]

τῷ ἱερωτάτῳ̣(?) Χηρ-

Ἀπολλώνιε χρη-

στὲ ἄλυπε χαῖρε.

Ἀππολλώ[νι]-

ε Ἀπολλώνιε χρηστ[ὲ — —]

Ἀπολλωνία.

Διὶ Βωμῷ μεγάλῳ ἐπηκόῳ Ἀπολλώνιος καὶ Ἀπολλοφά-

νης καὶ Χαλβίων οἱ Μαρίωνος τὸν πύλωνα ἀνέστησαν ἔτους

Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλωνίου

Ἀνείστῃ Τειμανδίδ[ου](?)

τὸ σᾶμα Δαμόνεικος, ὠ ’πολλώνιε, Ἀπολλώνιε,

ξυνευνέτας τοι τοῦτο τᾶς τεᾶς κόρας

[δ]όξαν ἀνηκόντων, ἡμῖν ἔσται ἐπιμέλε[ς],

[ἐ]πειδή, τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Ἀπόλλωνος

[κ]αὶ τῆς Ἀρτέμιδος τῶν Δαιττῶν καὶ τῶν

[— — —] vac.

[— — —]ι̣μιος Ἀπολλωνίδου υἱὸς [— — —]

— — —

Ἀ̣πολλωνιδο[— — —]

ἀρχ[ιε]ρωσύν[η— — —]

Sur le cadre: ἀγορανομούντων Νικάνορος τοῦ Ἀρτεμιδώρου

καὶ Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀμφαινέτου.

δημόσιον ἡμι-

[Ἀπολλ(?)]όδωρε Ἀπολλωνίδου

[Ἱλ(?)]α̣ρία Γλύκωνος

[Ἀπολ]-

λωνία

Καισαρί-

Νικήρατος Νικηράτου,

Ἀπόλλωνος τοῦ ἐπὶ Δά[φν]ῃ

Καλλικλῆς Διογ[ένους],

Ἀπόλλωνος

Ζηνόβιος Ζήνωνος,

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπολλῶνος Σωτῆρο[ς]

καὶ Ἀντιόχου θεοῦ

Ἄ[νδ]ρων Φιλόφρο[νος],

Ἀπόλλωνος

Θεόφιλος Ἀντ[— — —],

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπολλῶνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου θεοῦ

ύκου υἱὸν [Φαβία Ἀριστ(?)]-

όμαχον Ἀπο[λλώνιος(?) Ἱ]-

ερωνύμου [τὸν ἑαυτ]-

Ἀπολλωνία Ζη— —

ὑπὲρ Νεικάτορος

ν ἀριθμὸν, ιζτʹ ἐλ(ευθερίας),

Ἑρμαγόρας Ἀπολλω-

νίου τὸ ἡρῷον

ἑαυτῷ ἐπόισεν ἐποίησεν.

γμυʹ.

Ἀπολλ-

ώνιος

Σέγνου

κυρίῳ

Ἀπολλώνιος ὁ καὶ Ἀπο-

[λ]ινάριος Σεγνα Ἀράδιος

Ἀπο-

[λλ]ω

νία

Ἀπο-

ἔτους εξτʹ

Ἀπολλωνί-

δης Διογνή-

ζξ[․ʹ] Μά-

ρος Ἀπ-

ολ[λ]ων-

ίδο[υ] χ-

ν ἀριθμὸν ιζτʹ Ἑ[λ(λήνων) (?)]

Ἑρμαγόρας Ἀπολλ-

ωνίου τὸ ἡρῷον

ἑαυτῷ ἐποί[ησ]ε.

Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλωνίου

Ἀντείστῃ Τειμανδιδί[ου (?)]·

[— — —] μηνὸς Γορπιέ[ου — — —]

[— — —]ω Ἀπολλων[ι— — —]

[— — —]ηΐδος καρζαν[— — —]

Ἐμμηδα-

βουας Ἀπ-

ολλωνί-

δου ἄλυ-

Κλέων

Ἀπολλώνιος

Δίων

Διὶ Ἁδάδῳ

καὶ Ἀπόλλωνι θεοῖς

ἐπηκόοις Γεννὴς ἐποί̣[ησεν]

Νικήρατος Νικηράτου,

Ἀπόλλωνος τοῦ ἐπὶ Δά[φν]ῃ

Καλλικλῆς Διογέν[ους],

Ἀπόλλωνος

Ζηνόβιος Ζήνωνος,

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου Θεοῦ

Ἄ[νδ]ρων Φιλόφρ̣[ονος],

Ἀπόλλωνος

Θεόφιλος Ἀντ[․2-3․]ατη[— — —],

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

καὶ Ἀντιόχου Θεοῦ

ΘΕΟΤΟ-

ΑΝΕΟΥϹ Ἀπόλλωνι Θεῷ τοῦ ἄνθους Bingen

ΠΙΝΩ. πινῶ Bingen

Αὐρήλιοι Βαρελαας Φιλίππου καὶ Ὀκβεος Ὀκβεου̣ [καὶ — — —]

καὶ Βήρυλλος Ἀβιμμεους καὶ Ἀειανης Γερμαν̣[οῦ κ]αὶ Ἀβιμμης Ἀπολλωνίου

καὶ Μακεδόνης Ἀβιμμεους καὶ Βεελιαβος Δ̣[ι]οδώρου καὶ Βαρελαας Ἀζιζου· Ζεῦ. βοήθι·

[χαλκ]ουργήματα, τὸν Θησέα καὶ Μεινώταυρον,

[τὸν Ἀ]πόλλωνα καὶ Ὄλυμπον καὶ Σκύθην

[καὶ Μ]αρσύαν, πρεσβεύσαντα προῖκα πολλά-

[φόρον] τοῦ ἀρχαγέτου

Ἀπόλλωνος [e.g. ἀρετῆ]ς κα̣ὶ̣

εὐνοίας ἕνεκ[α].

Texte palmyrénien.

μηνὶ Ξανδικῷ τοῦ βφʹ ἔτους Ἀλέξανδρος Ἀλέξανδρου τοῦ Ἀπολλωνίου τοῦ Νεβουζαβάδου τοῦ Θαιμάη τοῦ Ἀγγοδόμου ἐξεχώρησεν Βαγγαίῳ Ἀζείζου τοῦ Μαλίχου ἀρκτικοῦ πλευροῦ τῆς ἐσωτέρας ἐξέδρας τάξεις νεκροθήκων πέντε αὑτῷ καὶ υἱοῖς καὶ υἱωνοῖς καὶ ἐγγόνοις εἰς τὸ παράπαν.

ἀρχῆς

Ἀπολλω-

νίου Διο-

φάντου

ἀγο(ρανόμου)

Ἀπολλωνίου.

ἀρχῆς

Ἀπολλω-

νίου Διο-

φάντου

ἀγο(ρανόμου)

Ἀπολλω-

νίου

πίων

Ἀπόλ-

[λ]ωνι.

τας υἱοὶ ἀρχιβωμισταὶ

Ἀπόλλωνος καὶ Κόρης

καὶ τῶν συννάων θεῶν

ἀγαθῇ τύχῃ.

τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπό[λ]-

λωνος τῇ Κυρίᾳ Πατρί-

δι Τίτος Αἴλιος Ἀ[θ]η-

[— —9— —] Σ[αβε]ίνου τοῦ Α․․․

[— — —14— — — τ]ὸν Ἀπόλλωνα

τῇ πατρί̣δι ἀνέθηκεν.