Ἀπόλλων.

Ἀπολλωνία Ὀνησάνδρου

χρηστή, χαῖρε.

[Π]νυτὸ Πνυτὼ Καλλικλ-

έο̣υς Ἀπόλλωνι

Φιλοίτου εὐχήν.

Σεκόνδα

Ἀ̣πολλωνίου

χρηστή, χαῖρε.

[Ἀπολλω]νία(?)

[χρη]στή,

Ἀπολλώνιε

Ἀπολλωνίου

χρηστέ,

Ἀπόλλω

χρηστέ,

Ἀπολλώνιε,

χαῖρε.

Ἀπολλώνιε

Ἐμοῦτος

Ἀπολλωνία

Σάνβωνος

Ἀ̣πολλων̣[— —]

Ἀπολλώνιε

Ἡροδότου

Θεοτίμηι

Ἀπολλωνίου

χρη[στή]. vacat

ρε Ἀπολλο-

νίου Ἀπολλωνίου χρητέ χρηστέ,

χαῖρε.

Ἀπολλώνιε

Διονυσίου

Δημητρία

Ἀπολλωνίου

χρηστή, χαῖρε.

Ἀπολλώνιε

Ἀπολλωνίου

χρηστέ,

Εὐφιδία

Ἀπολλωνί[ου]

χρηστή,

Ἀπ[ολ]λώνιε

Ε[ὐάν]δ̣ρου(?)

Ἀπολλόνιε Ἀπολλώνιε

Τιμοκράτου

Ἀπολλώνιος

[Ἀπ]ολλωνίου

[χρη]σ̣τέ, χαῖρε.

Μάρθα̣

Ἀπολλ̣[ωνίου(?)]

γυνὴ χρ[ηστή],

Ἀπολλωνία Δη-

μητρίου, γυν-

[Ε]ὔ̣νι[α](?) θ-

ύ̣γατερ Ἀ̣π̣[ο]-

λλων[ίου τοῦ]

Καλατύ[χου]

[Ἀπόλλωνι Ὑλάτηι](?)

[Θε]μ̣[ισταγόρας [Θεμ]ι̣[σταγόρας] καὶ]

Δειωνυσ[ία(?)] Διονυσία

Ἀπολλωνίου

χρηστή,

Νίκανδρος

Ἀπολλωνίου,

χαῖρε.

Ἀπολλωνία

Κράτητος

Στασικράτη Ἀπολ-

λωνίου χρηστέ,

χαῖρε.

Ἀπολλω(—).

Ἀπολλώνιε Ἀρτεμίδωρε sic, facs.

χρηστέ, χαῖρε.

Ἀπολλώνιος τῷ πατ[ρὶ τῷ δεῖνι τοῦ δεῖνος]

καὶ τῇ μητρὶ Ἀρ̣ι̣[στ]ο̣κ̣[λείᾳ(?)] Ἀ̣π̣[ολλωνίου(?) ἔκτισεν(?)]

τὸν περίβολον καὶ τὴν κ̣α̣τ̣’ [αὐτοῦ καμάραν(?) κατὰ] τ̣ὰ̣ς̣

Παράτου

Ἀπόλλω(νος) Ἀπόλλω(νος) Παράτου.

Ἀπολλωνία Σωκράτους

χρηστή, χαῖρε.

Ἀπολλώνειε

Δημητρίου

Στασικράτ[ης]

Ἀπολλων[ίου]

χρηστ[έ, χαῖρε].

Ἀπολωνία Ἀπολλωνία

χρηστή,

Ἀπολλώνιε

δὶς Ἀπολλωνίου

τοῦ Ἀριστοκράτους

. . . ἀνέθηκε Ἀπόλλωνι.

[Μ]νασίας Πνυτίλου

[Ἀ]πόλλωνι Μαγιρίῳ.

Ἀνακρέων

Ἀπόλλωνι

ἀνέθηκεν.

[—]ΙΙ[․]Α[— —]

Ἀπόλλωνι

Μαγειρίωι εὐχήν.

Ἀπόλλωνι Λακευτῆι Ἄρισστους

μαντίαρχος ὑπὲρ Κλέονος

Δημητρί, [Ἀπ]όλλων[ι]

Τιμόδωρος.

(ἔτους) ιγʹ· Ἀπόλωνι Ἀπόλλωνι Με-

λαθίῳ Μελανθίῳ Θαλίαρχος.

Ἀπολλω-

νίου φιλ(οτειμία)(?).

Ἀπολλώνιος Ἀπολλώνιε Λέοντος

Στρατονικεῦ χρηστὲ

Ἀπολλωνία Θεογένου.

Ἀπολλωνίδη

Ἀπολλωνίου

χρηστέ, χαῖρε.

Ἀπολλώνιε Ἀπολλωνίου.

Ἀπολλώνιε Ἀπολλωνίου.

Ἀπολλώνιε Ἀπολλωνίου.

Ἀπολλώνιε Ἀπολλωνίου.

Ἀπολλώνιε Ἀπολλωνίου τοῦ Ἀριστοκράτους.

Ἀπολλώνιε Ἀριστοκλέους.

Ἀπολλώνιε Λεσβίου.

Ἀπολλώνιος Χαλκιδεύς.

Ἀρτεμᾶς Ἀπολλωνίου.

Δημητριοῦ Ἀπολονίδου Ἀπολλωνίδου χρησταὶ χαῖρε.

Σεραπίων

[Ἀ]πολλωνίου

χρηστέ, χαῖρε.

εὐχὴν Ἑρμίας Ἀπό̣λλω̣νι.

Ἀπόλλωνι

Κεραιάτηι

Ἀπολλώνιος

Μένωνος ἀνέθηκε.

[(e.g.) praen. nomen Νικοπο]λεῖνος Κορωνάϊς ἱερεὺς ∙ vac.

Ἀπό[λλωνος(?) ․․․8-10․․․ Ἀπο]λλωνίου vac. Δ

[ἀρχιερ]ασαμένην [Ἰουλίας]

Σε[β]αστῆς Ἀπολλώνιος

Ἀπ[ο]λλωνίου Μαλλαῖος

τὴν θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ

[— c.6 —]ι̣ Εὐτυχιανὴν

[— —]η̣λ[ιο]ς Ἀπολλωνί-

δης ∙ ἐκ διαθήκης ~

Ἀπολλωνᾶ

[χρη]στὲ

Ἀπολλωνᾶ

χρηστὲ χε͂ρε.

Ἀπολλω-

νία Δημη-

Ἀπολλω-

νίδη

Ἀπολλωνίδη

Ἀπολλωνίου

χρηστὲ χαῖρε.

Ἀπολονίδη Ἀπολλωνίδη

χρηστὲ

Κιλικᾶ(ς) Ὀνασι-

μᾶο(ς)(?) τῷ Ἀπόλ(λ)ωνι

τῷ Μαγιρίῳ

Ἀπόλλω[ν]α Κιδε-

[κ]ράτης οἰκοδόμο[ς] ε[ὐχήν].

Ἀπολλώνειε Ἀπολλώνιε

χρηστέ, χε͂ρε.

Ἀπόλλων

χρηστέ,

[τὸ] κοινὸν Κυπρίων

Ἀπολλωνίαν Κρατεροῦ καὶ τὸν ταύτης ἄνδρα

Πατροκλέα Πατροκλέους, τοὺς κτίστας τοῦ

ἐπὶ ἱερέων Ποπλίου

καὶ Ἀπολλωνίου παρα-

νυνφευσάντων vacat

Ἀπολλώνιε

χρηστέ, χαῖρε.

Ἀπολλώνιος

Ἀπολλωνίου

χρηστέ, χαῖρε.

Ἐπικαρ-

πία Ἀπο-

λλωνίου.

Ἀπολλ̣ωνίου.

[Ἀπ]ολλων̣[ί]-

ου.

Ἀπολλω[νί]-

ου.

Ἀπολλώνιος

Πισίδας.

Ἀπο[λλω]-

νίδ[α](?).

Ἀπ(όλλων?).

Ἀπολλωνίδη

χρηστέ,

Δημήτριε

Ἀπολλωνίου

χρηστέ, χαῖρε.

μῆς εὐσεβείας ἔχῃ μ[ά]ρτυρα. διόπερ

ὡς ὁρᾷς Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλ-

λωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρμοῦ καὶ Ἀρτά-

γνου Ἡρακλέους Ἄρεως ἐμῆς τε πα-

[— — —τ]υχον δὲ τῆς σ̣— —

[— — Ἀπ]όλλων̣ος κ̣α̣[ὶ — —]

Λαοδίκης θεᾶς Φιλαδέλφου

Ἀπόλλωνα, Μίθρην, Ἥλιον,

Ἑρμῆν.

Πυρόεις Ἡρακλ[έους].

Στίλβων Ἀπόλλωνος.

Φαέθων Διός.

— — —

[Διὸς Ἀπόλ]λ[ωνό]ς τε κ[αὶ] Ἡ[ρα]κλέους.

— — — —ινσ․․ δ[ίκ]η πον[η]ρὰ ἀδίκου [κ]αὶ β[ιαί]-

ρώθην. ἐγὼ πατρώιαν βασιλε[ίαν παραλαβὼν παρὰ]

Διός τε Ὠρομάσδου καὶ Ἀπόλλ[ωνος Μίθρου Ἡλίου Ἑρ]-

μοῦ καὶ Ἀρτάγνου Ἡρακλέους [Ἄρεως, καὶ ποιη]-

καὶ εὐεργέτης καὶ πρῶτος ἀναλα-

βὼν τὴν κίταριν, Ἀπόλλωνι ἐπηκόῳ καὶ Ἀρτ[έμι]-

[δι] Δικτύννῃ τὸν τόπον τοῦτον ἀφιέρωσα καὶ τάς τε τῶν θεῶ[ν εἰ]-

Κ̣άνδιδος ὤρθωσέν μ̣ε̣ [τ]|ὸν ὠγύγιόν ποτε βῶμ̣ο̣ν̣

[Φ]οίβου Ἀπόλλωνος μα̣|ντεύμασιν ἀθανάτοισι̣ν̣.

[ἠ]μὶ δὲ Ζηνὸς̣ ἄγαλμ̣[α] | ἐρ̣ι̣σ̣θ̣ένεος βασίληος̣.

Ἀπολλωνία

Ἀγαταία

καὶ εὐεργέτης καὶ πρῶτος ἀναλα-

βὼν τὴν κίταριν, Ἀπόλλωνι ἐπηκόῳ καὶ Ἀρτ[έμι]-

[δι] Δικτύννῃ τὸν τόπον τοῦτον ἀφιέρωσα καὶ τάς τε τῶν θεῶ[ν εἰ]-

Ἀπολλώνις

[ε]ὐσεβής.

Ἀπολλώνιος Δημητρίου ὁ ἄρχων

τῆι πόλει