Διον[υσ]όδωρος ἦρχε, Δεξικλῆς μ’ ὅτε

νείκης ἄεθλον ἔλαβεν ἠιθέων χορῷ.

ἄρχων Διονυσόδωρος Εὐκάρπου τέχνης

πάσης με κῦδος κωμικῆς τραγικῆς χορῶν

Διοφάνης

Ἐμπεδίωνος

Ἐμπεδίωνος παῖδες Ἀθηναῖο[ι] δύ’ ἐνίκων,

Διοφάνης ἀγένειος ἐ[ν] Ἰσθμῶι πανκρατι[αστής],

κα[ὶ] πρόγονος Στέφ[ανος]· ῥώμην δὲ χερῶν ἐπ[έ]δ[ει]ξ[αν].

[— — — Ἁγ]νούσιος

— — — — Διονύσια

[— — Παναθή]ναια.

[— Δ]ιοδω[ρ —]

[Παν]αθήναια

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — ἱερ]-

εὺς τοῦ Διὸς τοῦ ἐπὶ Παλλαδίου καὶ βουζύγης Πολ[υαί]νου Μαραθωνίου

χρήσαντος τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνος ὅτι χρὴ ἕτερον ἕδο[ς] τῆς Παλλάδος κατα-

[Διονύσῳ Ἐλ]ευθεριεῖ καὶ 〚Νέρωνι〛 Κλαυδίῳ Καίσαρι Σε[βαστῷ Γερμανικῷ — — — — — —]

[— — ἐκ τῶν] ἰδίων ἀνέθηκεν v στρατηγοῦντος ἐπὶ τοὺς πλείτας τὸ ζʹ κ[αὶ — — — — —]

ζακορεύοντ[ος — — —]

τοῦ Διο — — — —

νέως.

Δ[ιόγ]νητος

Ὑψίμου

Ὕψιμος

Δι[ογ]νήτο[υ]

Ὑ[β]άδ[ης].

[Ὕψ]ι[μ]ος Ὑ[ψίμου]

Διόγ[ν]ητος [Ὑψίμου]

Ἡ[ρ]ακλ[εῖ]?

ἡ βουλή.

Διοφάνης Κηφισιεύς

εἶπεν.

έτην

Διονύσιον̣

Ξενοκράτου[ς]

ἀναθέντος ἐκ τῶν ἰδίων

Διονυσίου τοῦ Αὔλου Μαρα-

θωνίου, ἀγορανομούντων

αὐτοῦ τε Διονυσίου Μαρα-

θωνίου καὶ Κοίντου Ναιβίου

[Ῥώμη]ς̣ κ̣[α]ὶ̣ Σεβασ[τ]οῦ Καίσαρος [Δημ]οστράτου

[τοῦ Διονυ]σ̣ί̣ου Παλληνέως, ἄρχοντος δὲ

[Αἰολίωνος] τοῦ Ἀντιπάτρου Φλυέ̣[ως ν]εωτέρου.

κῆς ἐξουσίας v [ἀ]ναθ[έ]ν[τος τοῦ δεῖνος]

Διοκλέους v Πειραιέως, [ἐπιμελητεύσαντος]

ἐπὶ τὸν Πειραιέα δὶς v σεβ̣— — — — —

[․]αιρ̣ήου καὶ θεοῖς μεγάλο[ις, στρατηγοῦντος]

[ἐπὶ] τοὺς ὁπλείτας Διο — — — — —

[Βησ]αιέως v ἐπωνύμ[ου δὲ ἄρχοντος τῆς πόλεως]

διὰ βίου καὶ στρατηγὸς ἐπὶ [τὰ ὅπλα]

τὸ τρίτον Διονυσόδωρος Σο — —

Σουνιεὺς τὸν ἑαυτοῦ τε κα[ὶ τοῦ σύμ]-

[ἐπιμεληθέντος Διοκ]λέους τ[οῦ Θε]-

[μιστοκλέους δᾳ]δούχου [φιλο]-

υἱοῦ Κολλίνα Πρείσκου · καὶ Γ Κορνηλίου Γαίου υἱοῦ Κυρείνα

Μαξίμου · v καὶ Ἀπολλωνίου Διογνήτου · τοῦ ἐπικαλου-

μένου Γαίου.

[ἀγαθῆι] vac. τύχηι

[Ἁδριανῶι νέω]ι Διωνύσωι Διονύσωι τε-

[χνεῖται τὸ]ν βωμόν folium

γάλων Παναθην[αίων]

καὶ ἱερεὺς Διὸς καὶ

— — — — — — — — — —

Αὐτοκράτορ[σι] Καίσαρσιν

Διοκλητιανῷ καὶ Μαξιμι-

ανῷ Σεβαστοῖς ὁ κράτιστος

[Διοκλητ]ιανὸν —

[Αὐτοκρά]τορα Μα[ξιμιανόν]

[τὸν δεῖνα — — — Εὐ]σεβῆ, νέον [Διόνυσον]

[— — — τοῦ δεῖνος] Καίσαρος υἱόν.

Ἐτεοκλ[έα Χ]ρεμων[ίδου]

τὸν πατέρα ἀγων[οθετήσαντα Διονύσωι].

[Ἀθη]νᾶι καὶ Πανδρόσωι

— —ος Διονυσικλέους Τρινεμεεύς

[τὴ]ν θυγατέρα Φίλαν ἀνέθηκεν

τοὶ πρόγονοι δ’ ἄνθησαν ἐν Αἰγείδαισι Λυκοῦργος

χὡ χθονὶ τιμάεις Ἀτθίδι Διογένης·

ἐν τῶι μὲ[ν] ῥήτωρ λόγος ἅνδανεν, οὗ δὲ δι’ ἔργα

Διονύ[σιος — — — — — — —]

Φιλίστιον [τὴν ἑαυτοῦ θυγατέ]ρα

ἡ γυνὴ Πλεῖστις καὶ ἡ θυγάτηρ Σωσινίκη

ἄρχοντα γενόμενον Διονύσωι ἀνέθηκαν.

Διονύσιος Διονυσίου Σφήτ[τιος]

καὶ Ἐπιφάνεια Ἑρμολύκου Μαραθωνίο[υ]

[Νικήτου] Περγασῆθεν θυγατέρα

[Διονύσιος κ]αὶ Νικήτης καὶ Φίλυλλα

[Ἀθηνοβίου] Εὐπυρίδου τὴν ἑαυτῶν

κανηφο-

ρήσασαν Δ-

ιονύσωι ἐπὶ

Σελεύκου

κανηφο-

ρήσασαν Διο-

νύσωι ἐπὶ Ἡ-

Μήδειος Μηδείου Πειραιεὺς

καὶ Διφίλα Διοκλέους Μελιτέως

θυγάτηρ τὴν θυγατέρα Τιμοθέαν

[ατέρα, Λέοντος Πυθ]ώ̣νακτος Ἀζην-

[ιέως καὶ Διοτίμου] Διοδώρου Ἁλαι-

[έως υἱδῆν ἀφ’ ἑστίας μ]υηθεῖσαν Δή-

Διοκλ[ῆ]ς Δι[οκ]λέ[ους]

Συπαλήττιος

τὸν ὑὸν Διοκλῆν

ἀν[έ]θηκεν.

οἱ π̣λέ̣[οντ]ες ἐν [τ]αῖς [τριημι]-

ολίαις Διοκλῆν Διοκλέους

Συπαλήττιον ναυαρχήσα[ντα]

ἀνέθη[κ]αν.

Διο[κλῆς — —]

Συπα[λήττιος — —]

Στρατονίκην ἐρρηφορήσασα̣[ν]

καὶ ἡ μήτηρ Πυθιὰς Διοδώρου

Ἀμφιτροπῆθεν θυγάτηρ

καὶ οἱ ἀδελφοὶ

[Δι]όδωρος καὶ Πλειστίας ἀνέθηκαν.

vac. 0.045

[ἐπὶ ἱε]ρείας Χαρίου τῆς Διονυσίου Μαραθωνίου θ[υγατρός].

vac. 0.08

[θυγ]άτηρ τὴν ἑαυτῶν [θυγατέρα]

[Διοτ]ίμαν ἀφ’ ἑστίας [μυηθεῖσαν]

[Δή]μητρι καὶ Κόρῃ.

․․․c.9․․․ν τὸν ἱε[ρέα ․․․c.9․․․]

[․․ Διὸς Ἐλευ]θερίο[υ ․․․c.11․․․․]

[․․․c.9․․․ κ]αὶ στρατ[ηγήσαντα, τὸν]

[— — — — — — — ἐπι]-

[μεληθέντος? Διοκλέους τοῦ]

[Θεμιστοκλέους δᾳδούχου]

α Δρούσου ὑπά-

του καὶ ἱερέα Δι-

ὸς Βουλαίου καὶ

Ἀθηνᾶς Βουλαί-

μνασίαρχον καὶ ἱε-

ρέα Διὸς Βουλαίου

καὶ Ἀθηνᾶς Βουλαί-

vac. περιηγητὴς καὶ ἱερε[ὺς]

[Διὸς] Πολιέως Λ̣ι̣κίν Φ[ίρμον]

— — —

[φορήσασ]αν? ὁ π[ατήρ].

[— — — Διο]νυσίου Εὐπυρ[ίδης ἐποίησε].

vac. 0.050

[ρήσ]ασαν

[Διο]νύσῳ

[Λυ]αίῳ.

Διονυ̣[σ — — —]

Φιλίστιον — — —

Ἀσκληπιοῦ τὸν κλη-

[ρ]ωτὸν Πό Αἴλιον Διο-

[ν]υσόδωρον Ἀχαρ-

Αὐσονίων βασιλῆι συνέσπετο τῆλ’ ἐλάοντι.

τὸν μὲν ὁ κισσοφόρος παῖς Διὸς ἱρέα ὃν

αὐτὸς ἄγεν πάτρην ἐς ἀοίδιμον Εἰραφιώτης,

Κάλλιστος Ἀσκληπι Ἀλω

Διονύσιος Ἐνπορικοῦ Ἁλι

Ἀσκληπιάδης Διονυσοδώ Ἀλω

Κλ · Σεραπίων

[τὸν δεῖνα ἀγωνοθετήσ]αντα τῶν μεγάλων Δ[ιον]-

[υσίων καὶ τῶν μεγά]λων · Παναθηναίων [καὶ]

τησαμένου τοῦ φ[ίλ]-

ου Αὐρ Διονυσί[ου]

τοῦ Νεικοστράτου

σαντος ἐπὶ τοὺς ὁπλείτας, ἱερέως

Διὸς Ὀλυμπίου v Διοκλέους ἄρξαν-

τος τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἔκγονον·

ἀρχιερέως τῶν Σεβαστῶν, ἱερέως το[ῦ]

Ἐλευθερέως Διονύσου, ἄρξαντος τὴν

ἐπώνυμον ἀρχήν, κηρυκεύσαντος τὸ βʹ,

μνασιαρχήσαντος οἴκοθεν, πρεσβεύ-

σαντος οἴκοθεν, ἱερέως Διὸς Ὀλυμπίου,

μητέρα v ὁ ἐπώνυμος ἄρχων Π · Πομ

καὶ Καλλιμάχου παρὰ τὸν πρό-

θειον Πό Αἴλ Διονύσιον τὸν δᾳ-

δουχήσαντα.

εὺς v καὶ Ἀριστόδημος

Διονυσίου Ἁλαιεύς.

vac.

[ἄρχ]οντος Φλ ∶ Ἀσκληπιάδου

[Διο]μαι[έ]ως v τὸν ἱερέα τοῦ

[Τριπ]το[λ]έμου καὶ ἐπώνυμ[ον]

κοσμητεύοντος ἰακχαγωγοῦ

Διονυσίου Μαραθωνίου

παιδοτριβοῦντος Δημητρίου

[Ἰάκχο]υ | εἱροπόλος νυχίων μυστιπό-

[λος συνό]δων· | Διογένης δ’ ἐχάραξ’ ἑτάρου

[’νεκα (ἕ)νεκα Μ]αρκιανοῖο | τάνδε γραφὰν φιλίης

καὶ ἐπιμελείας τῆς

περὶ τὸ Διογένειον.

vac 0.085

τὸ[ν κοσμητὴν?]

Διο — —

Δη[μ — —]

Διο[μεέα].

vac. 0.04

Ἑρμῆς

ὁ κὲ Διο-

νύσιος.

Μαραθώνιον οἱ

περὶ τὸ Διογένειον

συνάρχοντες

στεφεν Ἑλλὰς ἅ[πασα] |

ἅρματι νεικήσαντα Δ[ιὸς]

Πεισαῖον ἀγῶνα, |

ἡ πόλις

Τίτον Πομπήιον Διονύσιον

Παιανιέα, τῶν ἀπὸ Μουσείου

[ὁ δῆ]μ[ος]

Διοπείθην Κρῆτ[α — —]

ἀρετῆς ἕν[εκα καὶ εὐνοίας]

Διοσκουρίδης Θεοφάνου Εὐω[νυμεὺς]

τὸν πατέρα Θεοφάνην Διοσ[κουρίδου]

Εὐωνυμέα

ἀγωνοθετήσαντα Διο[νύσωι]

ἀνέθηκεν.

Ἀπολλώνιον

Διονυσίου.

ἡ μήτηρ Πολυκράτεια

Διονυσοδώρου Ἀθμονέως

θυγάτηρ βασιλεύσαντα ἀνέθηκεν.

Διονύσιον Διονυσίου Θριάσιον

Πανδίων Ἀπολλωνίδου Θριάσιος

Διονύσιος Σίμου Κυδωνιάτ[ης]

πρόξενος ἀνέθηκεν Λάμπωνα.

Διόδωρον Θεο[φίλου Ἁλαιέα εὐνοίας?]

καὶ εὐεργεσία[ς ἕνεκα τῆς περὶ τὸν]

[ὁ δῆμο]ς καὶ ἡ βουλὴ

[— — — — Δι]οδώρου Ἁλαιέα

[ἀρετῆς ἕνε]κεν καὶ εὐνοίας.

ὁ δῆμος

Διόδοτον Καλλιφῶν-

τος Παμβωτάδην.

ὁ δῆμος

[Δ]ιονύσιον Ἀθηναγόρου Μελιτέα

ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐνοίας

[ἡ βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου π]άγου καὶ ἡ β[ουλὴ τῶν]

[ἑξακοσίων καὶ ὁ δῆμ]ος Διοκλέ[α Θεμισ]-

[τοκλέους δᾳδούχο]υ Ἁγνούσ[ιον, φιλοκαί]-

Τιβέριον Κλα[ύ]διον Τιβερίου

Κλαυδίου Διοτείμου υἱὸν Θεόφιλον

Βησαιέα.

τῶν ἑξα[κοσίων καὶ ὁ δῆμος]

Διογένην — — — — — —

ἀρε[τῆς ἕνεκεν].

ζακορεύοντος Αὐρ

Διονυσοδώρου το[ῦ]

Ἑρμείου Μελιτέως folium

λὴ καὶ ἡ βουλὴ [τῶν Φ]

καὶ ὁ δῆμος Τί [Διό?]-

φαντον Ἀχαρ[νέα].

οἱ ῥαβδοφόροι.

ἐπὶ ἄρχοντος Διονυσίου

Πλουτίων

τρὸς αὐτοῦ Ἀσκλη-

πιάδου τοῦ Διονυ-

σοδώρου Ἀλωπεκῆ-

τῶν Φ καὶ ὁ δῆμο[ς]

ὁ Ἀθηναίων Δ[ιο]-

νύσιον Ι․․6․․․

vac. 0.11

Διονυσ — —

Διονυσίου Φι[λαίδης].

vac.

ἡ βουλὴ ἡ [ἐξ Ἀρείου πάγου]

Διονύσιο[ν ․․․․c.13․․․․․]

Παλλην[έα ἀρετῆς ἕνεκεν]

βουλῆς με Ἀρείας ψῆφος ἔστησ’ ἐνθάδε

Πομπωνιανόν, παῖδα τὸν Διονυσίου,

γένους τε ἕκατι καὶ ἀρετῆς, ὅση νέῳ.

․․5․․ιοι

[Διον]ύσιος

․․σω

ὁ δῆμος

Κλεὼ Διονυσίου

τοῦ Λακρατείδου

[ἡ βουλ]ὴ τῶ[ν ἑξακοσίων κ]-

αὶ ὁ δῆμος Ἀθην[αίδα] Διοκλέο[υς]

τοῦ Θεμιστοκλέους δᾳδούχου

Κλεοπάτρᾳ Ἰοφῶντος Δειρ[αδιώτου θυγατρὶ — — — Διονυ]-

σοδώρου Σουνιεὺς ἀνέθη[κεν].

ῇ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῇ [ὁ δεῖνα — — ὁ]

ἀγωνοθέτης Ὀλυμπ[είων καὶ Ὀλυμπίου Διὸ]-

ς Ἀθήνησιν φαιδυντή[ς ․․․․․c.14․․․․․]

[․․․․ Στειριεὺς] στρατηγὸς ἐπὶ τοὺς

[ὁπλίτας ․․5․․]είων Διὸς Ὀλυμπί-

[ου ἀγωνοθέτ]ης ἐν Ὀλυμπίᾳ vac.

[Ποπλ]ίαν Α[ἰλίαν Ἑρεννίαν Αἰλ]

[Δι]ονυσίου [τοῦ — — — — — —]

[θ]υγατ[έρα — —]

[Καίσα]ρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ

[ἀντιστρ]άτηγον Διοκλῆ[ς] Θεμιστο-

[κλέους] δᾳδούχου φιλοκαῖσαρ καὶ

τος ἐπὶ τοὺς ὁ[πλεί]τ[α]ς τ[ὸ — —]

Διοκλέους τοῦ Θ[ε]μιστ[οκλέους]

δᾳδούχου φιλοκαίσαρο[ς φιλο]-

Διομήδης.

vac. 0.26

Φιλήμων Δάμωνο[ς]

Διομαιεὺς

κωμικὸς ποιητής.

Διονύσιος.

Ἕρμιππος Διομένου Σουνιεὺς ἐποίησεν.

Ἕρμιππος Διομένου Σουνιεὺς ἐπόησεν.

Διονύσιος

ἐποίει.

[Ἀντιχά]ρος Διοκλῆς με Πιθεὺ[ς ἀνέθηκεν Ἀθηνᾶι]

[τέχνης] οἰκέας ἔρνος ἀπαρξάμ[ενος].

[δῆμο]ς ὅδε αὐτόχθων ἄ[νθετο Κεκροπίας]

[τῶ]ι δὲ σὺ πλο͂τον σῶιζ[ε, Διὸς παῖ, πότνι’ Ἀθηνᾶ],

αὐτῶι καὶ γενεᾶι δὸς [πολὺν ὄλβον ἀεί].

Φρύνων Ῥαμνόσιος ὑπὲρ

Διογνήτο το͂ ὑο͂ ἀνέθηκεν

ἐπὶ Νικοδήμο ἱερέως.