— — —

Ἀπολ̣[λω— — — Δι]-

ονυσ[ι— — — ἀ]-

[ν]έ̣θη[κ— — —].

ἐτείμησε[ν Μη]-

νόφιλον Διο[νυσί]-

ου, φύσει δὲ Ἰό[λλα],

[φυ(λῆς)] Ἀ[σ]κ[λη]π[ιάδος].

φ[υ(λῆς) Δι]ονυσιά[δος].

φυ(λῆς) Ἀσκληπι[άδος].

φυ(λῆς) Δι̣ονυσ̣ιάδος̣.

τίου θιʹ. οἱ περὶ

τὸν Διόνυσον

[πο]δ̣άριοι Διονυ-

[σ— — —]

[ο]ν καὶ τὰ θρεπτὰ ἐτείμη-

[σε]ν τὸν θρέψαντα Διο-

[ν]ύ̣σε̣ι̣ος τὸν σύνγ̣ανβρ̣ον

ἐτείμησεν καὶ Οὐαλερία Λα-

φ[υλῆς Ἀ]σ[κληπιάδος(?)].

φ(υλῆς) Διονυσιά[δος].

φυ(λῆς) Ἀσκληπιάδος.

φυ(λῆς) Διονυσιάδος.

[φυλῆς Ἀσκληπιά(?)]δος.

Διονυσιάδος.

Ταμασα̣ιτηνῶ[ν].

ἔτ(ους) σπθʹ, μη(νὸς) Δύστρου θιʹ,

Διονύσιον Νεικομή-

δους ἐτείμησεν ἡ γει-

ἔτους σνβʹ, μη(νὸς) Περει-

τίου ιθʹ, Διονύσιο-

ν Ἐπαφροδείτου

ἔτους ρξʹ, μη(νὸς) Πανήμου εκʹ,

v Διονύσιος Μηνοφίλου Μηνό-

φιλον Βευδινοῦ καὶ Τερτίαν

τοὺς ἑαυτοῦ γονῖς, Βάσσ̣[α Διο]-

νυσίου γυνὴ Μηνόφιλ[ον τὸν]

[․․c.8․․․]․․․[․․․c.9․․․]

ἔτους σνʹ, μη(νὸς) Πανή-

μου ιʹ, Διονύσιον Δο-

μίτιον Ἀπφιον ἡ θυγ[ά]-

[α]ς ἡ γάλως, Ἐπάγαθος, Ζωσί-

[μ]η, Ἐλπὶς τὰ θρεπτά, Διονύσ[ι]-

[ο]ς τὴν νύνφην, Διόδωρος ὁ δε-

ἐν τῶι θεάτρωι θαλλοῦ στεφάνωι ἐν τοῖς ἀχθησομένοις

Διονυσίοις προνοηθέντων τῆς ἀναγγελίας τοῦ τε

ἀγωνοθέτου καὶ τοῦ γραμματέως τοῦ δήμου, ἀναγράψαι

νην Ἰσιδώρου τοῦ Μηνογένους τοῖς ὑπογεγραμμένοις·

εἰσανγειλάντων Μητροδώρου Κόνωνος καὶ Κλεινίου καὶ Μουσαίου καὶ Διονυσίου στρατηγῶν·

ἐπεὶ Γάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ ὁ πρεσβύτατος τῶν τοῦ Σεβαστοῦ παίδων τὴν εὐκταιοτάτην

ἡ Διονυσιὰς φυλὴ τὴν

στοὰν καὶ τὴν ἐξέδραν

[ψήφισμα τῆς ἱερᾶς συνόδου· ἔδοξεν τοῖς ἀπὸ τῆς οἰκουμ]ένης περὶ τὸν Διόν[υσον καὶ]

[Αὐτοκράτορα Καίσαρα Τραϊανὸν Ἁδριανὸν Σεβαστόν, νέον Δι]ό̣νυσον, τεχνείταις [ἱερονείκαις]

[στεφανείταις καὶ τοῖς τούτων συναγωνισταῖς, εἰσηγησαμέου Λ]αβεῶνος τοῦ Δωροθέ[ου ․]ολ̣[․․]

... Ἁδριανῷ Καί-

σαρι, νέῳ Διονύσῳ ...

[ὁ] δῆμος ἐτίμησεν

[Διον]ύσιον Μηνᾶ τὸν καὶ Ξάνθιον [γυμνα]-

[σίαρχο]ν τῶν παίδων, Ἑρ[μεῖ καὶ]

Lydian: Nannaś Bakivalis Artimuλ.

Ναννας Διονυσικλέος Ἀρτέμιδι.

πφιᾶ, μηνὸς πρώτου

ιϛʹ, Διονυσόδωρος Διονυ-

σοδώρου Ἀγαθοκλῆς

ἐπὶ ἱερέως τῆς Ῥώμης Διονυσίου τοῦ Ἀθηναίου,

μηνὸς Ὑπερβερεταίου ιαʹ, Ἀρτεμίδωρος

ἐπὶ Μηνοφίλου τοῦ Σωπάτρου, μηνὸς Ἀρτεμισίου ιηʹ, Ἀπολ[λώ]νιο[ς] Ἀπολ[λω]νίου Διονυσιάδος.

Διονυσι(—).

[λ]ις ∙ τὸ ἀλειπτήριον ἐκ θεμελίων σὺν παντὶ τῷ [λιθίνῳ κόσμῳ]

κατεσκεύασεν ἐπὶ ἀνθυπάτου Τ․〚—c.11-12—〛, ἐπιτροπεύοντος τῆς Ἀσ[ία]ς Δι-

ονυσίου τ[οῦ κρατί]στου, λογιστεύ[ο]ντος τῆς πόλεως [— —c.13— —]

[․․․․ το]ῦ κρατ[ίσ]του ἀνθυπάτου Ἑλλάδος. vac.

Μητρόδωρος Μενεκράτου, Ἀπελλι-

— — — Ἀντιόχου, Διονύσ̣[ιος̣] Ἀπ․-

[— — —, Ἀ]πολλώνιος Ἀρτε[μιδῴ]ρο[υ],

Ζώσιμος Χάρ-

μου θεῷ Διο-

ν̣ύσῳ ἐπηκόῳ ❦

[ἀν]έ̣θηκεν. ❦

θεοῦ

Διονύσου.

τὸν υἱὸν ἐτείμησαν

καὶ Διονοισᾶς Διονυσᾶς τὸν ἀ-

δελφὸν ἐτείμησεν.

μη καὶ Ἐπικράτης, Ἑρμογέ-

νης, Διονύσιος οἱ πάτρως

καὶ Τατία καὶ Τατία αἱ νύμ-

ἐτείμησεν

Διονύσιον Μενελάου, παῖδα,

πρῶτον ἀγωνοθέτην τῆς πρ[ώ]-

οἱ βαφε[ῖς ἐτείμησα̣ν(?)]

Μ. Ἰούλιον Διονύσι-

ον Ἀκυλιανόν, τὸν

ἀρχιερασάμενον, υἱὸν

Ἰουλ. Διονυσίου ἀσιάρ-

χου Περγαμηνῶν καὶ ἀ-

νην Καικιλιανὸν τὸν ἐκ πατέρων διὰ βίου

ἱερέα τοῦ Καθηγεμόνος Διονύσου καὶ ἀρχιε-

ρέα τῆς Ἀσίας καὶ τῆς πατρίδος κατὰ τὸ αὐτὸ

[κ]αὶ δὶς πρυτάνεως καὶ ἀρχιερέως καὶ ἱερέως

τοῦ Διονύσου καὶ Ἰουλ. Μηνογενίδος τῆς ἀνα-

θείσης τοὺς ξυστοὺς τῆι πατρίδι ἀγωνοθέτι-

[νόν, τὸ]ν̣ ἱερέα τοῦ Κα-

[θηγεμ]ό̣νος Διονύσου

[καὶ ἀρ]χιερέα.

των Αὐρηλίου Τατιανοῦ

καὶ Διονυσίου βʹ τοῦ Πρα-

κ̣τικοῦ καὶ Λικιννίου Π[ρέ]-

Αὐρ. Τύχη Μενεκράτ̣ο̣[υς τὸ μνημεῖ]-

ον ἑαυτῇ τε καὶ Αὐρ. Οὐ[αλερίῳ Διονυ(?)]-

σίῳ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν φ̣[ιλοστοργίαν]

Μενοκράτους Μηνοκράτους

τοῦ Διονυσίου.

Διονύσιος

δεκαδάρχης

[— Σ]εμπρωνίου [— — —]

[— —] καὶ Διόνιλλ[α — —]

[—ο]υ Διονίλλῃ κ[αὶ — —]

[— — —]τ̣ρος Ταλθ̣[— — —]

Ἀπολλώνιος Διονυσ[ίου]

στεφανηφορήσας κ̣[αὶ]

χαριστῶ οὖν Ἀμμιας ὑπ-

ὲρ Διονυσιάδος καὶ ἐθήκομ-

εν (δην.) ἑκατὸν καθὼς ἐπε-

ἔτους σοδʹ· Διονύσιος

Ὀνησίμου Τύχην τὴν

ἀώρων τέ̣κ̣νω̣ν σάρκας ἀνορύ[ξ]αι·

Μάνιος Τριβώνιος Διονύσιος

Χρήστην, γυναῖκα δὲ Ἀντήνο-

εἰκόνα ἀκρόλιθο[ν] ὡς καλλίσταν ἐν τῷ ἱρῷ οἴκῳ τῷ ἐν τῷ Φιλεταιρείῳ· τὸν δὲ στέφανον καὶ τὰν εἰκόνα ἀναγγεῖλα̣[ι]

τὸν ἀγωνοθ[έ]ταν ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίοισι καὶ Ἀντιοχείοισι· ἐπὶ δὲ τᾶς κατασκευᾶς τῶ ἀγάλματος ἀποδεῖξαι

ἄνδρα τὸν ἐγ[δ]ώσοντα· ἵνα δὲ ἁ προαίρεσις καὶ ἁ δωρεὰ τῶν ὅπλων τῶν δεδομένων ὑπὸ Φιλεταίρου [δ]ιαμέν[ω]-

[— — —] Σ̣έ̣λ̣ε̣υ̣κ̣ο̣ν̣ κ̣α̣ὶ̣ Ἀ̣ν̣τίο̣χ̣ο̣ν̣ σωτῆρας [․]

[— — — — —] ἐ̣ν̣ τ̣ο̣ῖ̣ς̣ [Διον]υσί̣οις καὶ τοῖς

[— — — — — —]Σ̣ β̣α̣σ̣ι̣λ̣έ̣α̣ Σέλευκον κα̣ὶ

συντελεσθ̣ῆι τὴν ταχίστην· ἀπεδείχθη[σα]ν ἄνδρε-

ς Πόλλης Ἀπολλοδώρου, Ἀπελλῆς Διονυσίου, Μητρό-

[β]ιος, Πόλλιχος Ἀθηναίου, Ἀθήναιος Ἀπο[λλ]οδώρου,

[τοῦ δεῖνος κατὰ] διάθηκαν

[— — — Δι]ονυσίω.

Πύθεος Λυσαγόρα

Διονυσίω τῶ Ὀνασί[μω κατὰ]

διάθηκαν τὰν Ὑακίνθ[ω(?)] Μακινθ[—.

τὸν δῆμον τὸγ Κυμαίων [ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι ἵνα καὶ παρ’ αὐτοῖς ἀναγορευθῶσιν αἱ τιμαὶ]

ἐν Διονυσίοις καὶ δι’ ἃ στε[φανοῖ (τοὺς δικαστὰς χρυσῶι στεφάνωι καὶ ἀναγγελίαι?) ὁ δῆμος]

ὁ Βαργυλιητῶν· vac. εἱρέ[θη NN. ].

ὁ ἀγωνοθέτας Ἀρχίππαν τὰν Δικαιογένεος χρυσέῳ στεφάνῳ

ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίοισι τῷ ἀγῶνι τῶν παίδων ἀρετᾶς ἕνε-

κεν καὶ εὐνοίας τᾶς εἰς τὸν δᾶμον· καλῆσθαι δὲ αὐτὰν καὶ εἰς

ἐκτένειαν καὶ φιλαγαθίαν. ἐδόθη Τερφ[εί]-

ου δωδεκάτῃ, ἐπὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ Διο[․․]-

νου.

γ̣ραφὴν ἔχουσαν· "ὁ δῆμος Ἀρχίππην τὴν Δικαιογένου ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐ-

νοίας τῆς εἰς ἑαυτόν"· ὁ δὲ ἀγωνοθέτης τῶν Διονυσίων ποιησάσθω ἐν τῷ

π̣ρώτῳ ἀγῶνι τῶν παίδων τοῦ τε στεφάνου καὶ τῆς εἰκόνος τὴν ἀναγγελί-

[λωνίδ]ης Λευκίου Νωρακεῖος πολείτης ὑμέτερό[ς μοι]

[προσῆλ]θεν καὶ ὑπέδειξεν Διονύσου ἱερὸν ὄνομ[α]

[πράσεις κ]α̣τ̣έ̣χ̣ε̣σθαι ὑπὸ Λυσίου τοῦ Διογένους [Τυκαλ]-

μον τῶ Βακχείω· ἔμμεναι δὲ τὰν στά[λ]-

λαν ταύταν ἱρὰν τῶ Διονύσω τῶν θια-

σωτᾶν τῶμ Μενεκλείδα· ἐγενήθη τὸ

[Ε]ἰ[ρή]νη

[Διον]υσιάς

[․․․․․]ρ̣α

Ἐκπρέπ[εα] Ἐκπρέπεια

Διονυσιάς

Ἐλπίς

Διὶ Σωτῆρι καὶ Κτίσ-

τ[ῃ ἡ] φράτρα ἡ περὶ Δι-

ο[ν]υσ[όδο]τον τὸν κί-

ονα ἀνέθηκαν.

Διονύσιος Ἀρτέμωνος.

μνῆμα τόδ’ ἐστι ἀνδρὸς

Διονυσίου, ὃς μέγα πᾶσιν /

ἔσχεν ἐν ἀνθρώποις

Διονύσιος Ἀσκλάπωνος

χαῖρε.

χαῖρε

Διονύσιε Δημητριεύ[ς].

Σαραπίων Διονυσο-

δώρου χαῖρε.

[— — — στε]φανῶσα[ι — — —]

[— — — το]ῖς Διονυ[σίοις — — —]

[— — — ἀνα]γγελίαν [— — —]

στεφάνῳ, τὰν δὲ ἀναγγελ̣ί̣α̣ν ποιήσασθαι τὸν ἀγωνοθέταν

ἐν τοῖς πρώτοις Διονυσίο̣ισι καὶ Ἀτταλείοισι· δεδόσθαι δὲ καὶ

προξενίαν αὐτῷ καὶ τοῖς ἐκγόνοισι καὶ ἀποδεῖξαι ἄνδρα

εἰσαγησαμένων τῶν στρατάγων, ἔγραψαν τρεῖς οἰ λάχοντες· Ἀσκλάπων

Διονυσίω, Ἠγήσανδρος Ἠρακλείδα, Ἀθηναγόρας Διονυσίω, καὶ ὀ γραμμά-

τευς τῶ δάμω Ἠραῖος Ἀντιπάτρω·

ταν ποι̣η̣σάμ[ε]νος τὰν χοραγίαν, τά τε λοῖπα εἶρα ἐπετέ[λεσσεν κατ τὰ πάτρια]·

δι’ ἃ δὴ δέδοχθα̣ι τ̣ᾷ βόλλᾳ καὶ τῷ δάμῳ· στεφάνωσθαι αὖτο̣[ν ἐν τοῖς Διονυσίοισι πρὸς τῷ]

βώμῳ τῷ Δίο̣[ς] μετὰ τὰν θυσίαν καὶ ἐν παίσαισι ταῖ̣[ς ἐκκλησίαισι καὶ ἐν παῖσιν τοῖς]

[— — — — — —]σ̣τ̣ας Διονύσιος ἠδέ νυ μάτηρ

[Ἑ]ρμιόνη στυγεροὺς παιδὶ χέαντο γόους,

dann:

Διονύσιε Ζευξιγένεος

τῶ Φανναγόρα.

Ἀριστόδικος Ἀριστοδίκω

[ ] φύσει Διονυσίω τῶ Ἠράω.

ΔιονυSία Εἰρηναίω.

Διονυσόδωρος

[․]ήβαιος.

Διονυσόδωρος

Ἀθανάω.

Διονυσοδ[— —]

Μενάνδρω.

Μένισκος [— — —],

Διόνυσος Μη[— — —].

[— —]νώτω.

Διονυσ[— —]

Ἠραίω.

Διονυ[σ— —]

Ἠραίω̣ Ἠραΐσ̣[κω]?.

Καρνεοδότου

Διονυσιο[—]

Κνίδιον.

[ κα]θ’ αὑτὴν κατὰ φυλὰς καὶ ἐχέτω ὁ παῖς ἐν τῷ ταμιείῳ ἕως̣ [ἂν ]

[ τὴν] ἀ̣πο̣γραφὴν ποιῶνται καθεστῶσαν ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διον[ύσου ]

[ πάντ]ας π̣ολ̣ί̣τας προσιέναι καὶ ἀπογράφεσθαι εἰς τὰ Ἀσκληπ[ίεια ]

[τ]ὴν σύνταξιν εἰς στήλην μαρμαρίνην θεῖναι [εἰς τοῦ]

Διονύσου τὸ ἱερόν.

φιλανθρώπων παρ’ ἡμῖν τῶι πολίτῃ ὑμῶν

Διονυσοδώρωι Πεμπίδου

ἐξαπεστάλκαμεν τὰ ἀντίγραφα

τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· Ἵππων Μνησιθέου

ἐγραμμάτευεν, Διονύσιος Ληναίου εἶπεν·

ἐπεὶ Διονυσόδωρος Πεμπίδου Θάσιος

ἐκτενῆ καὶ πρόθυμον ἑαυτὸν εἰς τὰ τοῦ δήμου

καὶ τῶι δήμωι, τὴν βουλὴν προβουλεύσασαν

καθ’ ὃ τιμηθήσεται προξενίαι Διονυσόδωρος

ἐξενεγκεῖν εἰς ἐκκλησίαν, συντελεῖσθαι δὲ

ὁ δῆμος τὴν βουλὴν προεβουλεύσασαν προβουλεύσασαν

καθ’ ὃ τιμηθήσεται προξενίαι Διονυσόδωρος

Πεμπίδου Θάσιος ἐξενεγκεῖν εἰς ἐκκλησίαν,

πρόξενον τῆς πόλεως τῆς Λαμψακηνῶν

Διονυσόδωρον Πεμπίδου Θάσιον καὶ ἐξεῖναι

αὐτῶι ἀφικνεῖσθαι εἰς Λάμψακον ἀσυλεὶ

[τ]ε ψάφισμα ἀποδώσει καὶ ἀξιάσει ποιήσασθαι τ[ὰν ἀν]-

αγγελίαν τῶν στεφάνωγ καὶ παρ’ ἑαυτοῖς ἐν το[ῖς Δι]-

ονυσίοις καὶ ἵνα ἀναγραφῇ τὸ ψάφισμα τοῦτο [εἰς]

[σ]τάλαν λευκῶ λίθω καὶ ἀνατεθῇ ἐν τῷ ἐπιφ[ανεστά]-

νῶσαι αὐτὸν ἐν Θάσωι ἐν τῶι θεά[τρωι]

Διονυσί[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[ — — — — — — — ποιουμένου τοῦ κήρυκος]

[δή]μου εἰκόνι τε χαλκ[ῆι καὶ χρυσῶι]

[στεφάν]ωι ἐν τοῖς πρώτ[οις Διονυσίοις]

[ — — — — —]ατολαβειντα[ — — — — — — —]

δεύτερον

Διονυσίου

τοῦ Ἀπολλωνοτείμου.

Διόνυ-

σος.

οἱ Ἀλεξιμάχου

Διονύσιος Διοδώρου

Μηνόφαντος Φιλοκράτους

Παυσανίας Διφίλου

Διονύσιος Σκοπίου

Ἀντίοχος Σκοπίου

[ἡ] σπεῖρα τὸν ἴδιον ε[ὐεργέτην ἔ[παρχον? καὶ ἱερονό]-

μον τοῦ Διονύσου Ἡλιό[δωρον τὸν — — —, πάσης μνή]-

μης ἄξιον̣.

γύρει· οἱ ἀγωνοθέται ζημιοῦσιν Μενε-

κράτην Διονυσίου Ἰλιέα δραχμαῖς ἑκα-

τὸν ὅτι ἐργολαβήσας ταῦρον ὑποστή-

οἱ ἄρχοντες μ[ὴ κηρύξωσι τὸν]

στέφανον ἐν τοῖς [μεγάλοις Διο]-

νυσίοις ἢ μὴ συντελέ[σωσιν],

ὅπως ἀναγραφῶσι κατὰ [τὸν νό]-

[τ]όδε τὸ ψήφισμα, ποιήσασθαι δὲ καὶ ἀναγγελ[ί]-

αν τῆς εἰκόνος καὶ τοῦ στεφάνου τοῖς τε Διονυσί-

οις καὶ τοῖς Ξενίοις ἐν τῶι θεάτρωι· πρεσβευταὶ εἱ-

ἐπιμηνιεύοντος Νυμφίου τοῦ Διοτρέφους, ἐπιστατοῦντος δὲ Διονυσίου τοῦ

Ἱππομέδοντος, Δημήτριος Διοῦς εἶπεν· ἐπειδὴ βασιλεὺς Ἀντίοχος βασιλέως

[κα]ὶ ἐπὶ τῆς ἀναθέσεως· πρεσβευταὶ

[ᾑ]ρέθησαν Σάτυρος Ἀντιφάνου, Διονύ-

σ̣ιος Χαιριμένου, Πρωτόμαχος Σα-

[τοῖ]ς Διο[νυσίοις

]παντ[

Φιλότιμον — Μενεκράτης Ἀρτέμωνος — Μηνόφαντος Δημητρίου, γυνὴ

Μεγάρα — Βάκχιος Ποσειδίππου, μήτηρ Κλεοπάτρα, γυνὴ Μικίννα — Διονύ-

σιος Παμφίλου — Βάκχιος Παμφίλου — Διονύσιος Φιλίτα, γυνὴ Ἑρμιόνη, θυγά-

τηρ Σκαμανδροδίκη — Κορίσκος Ἀπολλωνίου, γυνὴ Μικίννα, υἱὸς Ἀπολλώνιος

Τιμογένης Ἡρωίδου — Αὐιλούπολις Διονυσίου, μήτηρ Μηνοκρίτη — Ἀπολλώνιο[ς]

Ποτάμωνος, γυνὴ Εὐθυμία — Ἀπολλώνιος Ἀριστοκράτου — Ζῆνις Διονυσίου,

μήτηρ Μητροφίλα — Ἀπολλώνιος Ἀπολλοδώρου, γυνὴ Φιλουμένη, θυγά-

τηρ Μητροδώρα — Νουμήνιος Ἀγαθοκλείους, μήτηρ Μητρίχη — Μενέστρα-

τος Γλαύκου — Φιλίτας Διονυσίου — Μηνοφάνης Ἀλεξάνδρου — Σίμαλος Λάμ-

πωνος — Ζηνόδοτος Αἰσχύλου — Ἀπολλωνίδης Γέροντος — Μενίσκος Ἀρ-

υἱὸς Σκαμάνδριος, θυγάτηρ Λαμπρίς — Μιθραδάτης Φιλάγρου, γυνὴ Φιλί-

στα — Διοκλῆς Διονυσίου, υἱὸς Διοκλῆς, μήτηρ Μενεστράτη - Ἀσκληπι-

άδης Ποσειδωνίου, γυνὴ Ὀλυμπιάς — Μηνόφιλος Θέωνος, μήτηρ Μιδα-

Πρωτόμαχος Εὐθυδάμου, γυνὴ Μέλιννα — Ἔρξανδρος Λέοντος,

γυνὴ Μυσταλίνη, θυγάτηρ Σιμοτέρα — Διονύσιος Μηνοδώρου, μή-

τηρ Ἀρτεμὼ, γυνὴ Ναννὶς, υἱὸς Ἀπολλοφάνης — Ἱππίας Λάμπωνος

[ ]ν̣οκλείους — Θεόφιλος Ποσειδίππου — Ἐπιγένης Ἐπιγένου —

[ ]ος Τιμάρχου — Κῶκος Διονυσοδώρου — Μυρτίλος Λάμπωνος

[ ]δης Κλεάρχου — Δημήτριος Κλεάρχου — Μηνόδωρος Μηνοδώ-

[ρου Π]εριστερά — Διονυσόδωρος Μενεκράτου — Λυσίμαχος Στρα-

[ ]χος καὶ Σεύθης οἱ Νικομάχου, μήτηρ Μαιανδρία — Μιλήσιος

[τεμ— ]σιας Εὐάνδρου, γυνὴ Ἑρμιόνη — Φιλόξενος Φιλοξένου, γυ-

[νὴ ] — Δίφιλος Διφίλου,γυνὴ Ἄδεια — Πρωτοφάης Διονυσίου

[ρ]ίσκου — Δημήτ[ριο]ς Δοκίμου — Νίκανδρος Μηνοδώρου — Μηνόδωρος

Νικάνδρου — [Μ]η[νό]δωρος Τιμέου, μήτηρ Διο[νυ]σία — Δημήτριος Νικομή-

δου — Φιλῖνος Διονυσίου — Κλεάριστος Σωσθέ[ν]ου — Ἀρτεμίδωρος Θεογέ-

νου — Μηνόφαντος Ἀμύντου — Μειδίας Θέωνος — Στράτιος Ζωΐλου

καὶ οἷς ἐδόθη ἡ πολιτεία· Μηνόφιλος Τεύκρου — Μηνόφιλος Νικο-

μήδου — Μητρόδωρος Λευκίου — Νουμήνιος Νέωνος — Ἀπολλώνιος Διο-

νυσίου — Κίλλης Δημοσθένου — Ματροφάης Δημοσθένου — Δαμόχαρις

Ἀρτεμιδώρου — Ἡρακλείδης Ξενοκράτου — Ἀριστόνους Καλλίππου —

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]σιου Διονυσίου· Τιβερίο[υ]

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]οφάνους υἱοῦ, Φιλοκλέους

ὁ ἱερεὺς τοῦ Διονύσου

Ἑρμίας Ποσειδωνίου ἀνέθη-

στοὰν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ

οἴκους Διονύσιῳ Διονύσῳ τῷ Βακχεῖ.

ἱερὰ Διονύσου· μηνὸς [ ]-

βατρίου τριακάδι· ἐπρυτάνευον Σκα-

μάνδριος Ἡρακλείδου Διονύσιος Βάκο-

υ Μιλήσιος Ἀνδρηράτου Ἡρακλείδης Ἀπε-

ξεν· ἀγαθῆι τύχηι συντετάχθαι περὶ τῶν χορ[ῶν]

ὅπως καθ’ ἕκαστον ἔτος ἡ πόλις ποῆι τῶι Διον-

[ύ]σωι θέαν, τὸ δὲ ἀργύριον εἶναι τὸ εἰς τὴν θέαν

[ ] Ν̣ικοδήμου πρυτα[νεύοντος ]

[ ] Δ̣ιονύσιον, ἐπὶ Λε[ ]

[ ἐπιστα]τοῦντος Ἴδα τοῦ Μι̣[ ]

[․․]․․[․․] Ἀριστογένου τοῦ Σφοδριάδου μ̣[

[․․․․․ ἀγαθ]ῆι τύχηι· ὁ πριάμενος τὴν ἱερατείαν τοῦ Δι̣-

ο̣ν̣ύ̣σ̣ου τοῦ Βαμβυλείου ἀτελὴς ἔσται [․․]λα[

[․․․ σ]τρατείας, ἐπικεφαλίου, σταθμοῦ· καὶ δικᾷ [μη]-

[ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — ] [ — — — — —] μηνὸς Ποσε]ιδεῶν[ος — — — — — — — — — — — — ἔδ]-

οξεν Ἀ[λεξ]ανδρέων τῇ̣ βου[λ]ῇ κα̣ὶ [τῶι δήμ]ωι, εἰσ[ηγησαμένου τὴν] γνώμην Δ̣ιονυσοκλέο[υς] τοῦ Β[— — — — — — — — — — — ]

[ἐ]πιψ[ηφι]σαμ̣ένου δὲ Μενίσκο[υ] τ[οῦ — — — — — ἀρχόν]των· ἐπεὶ Ἀγαθόπους [τοῦ — — — , καὶ — — — — — — — — — — κ]-

[Μ(άρκος)] Αὐρήλιος Διονυσόδωρος ἔθηκα τὴν̣

σορὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ συμβίῳ μου Αὐρηλί[ᾳ]

Πρείμῳ καὶ Μ(άρκῳ) Αὐρηλίῳ Ἑρμείᾳ καὶ Αὐρηλί[ῳ]

Διονυσοδώρῳ καὶ Αὐρηλίᾳ Εὐημερίᾳ·

εἰ δέ τις ἀνοίξας ἕτερον νεκρὸν ἢ ὀστ[έα]

ὁ φύσει υἱὸς αὐτοῦ

[․]αλλιστης Διονύσωι

κατὰ πρόσταγμα.

Αὐρήλ[ιος]

Διον[υσίου]

χα[ῖρε].

[ἱ]ερὸς

Διονύ-

σου.

φανωκέναι αὐτὸν χρυ[σῶι στεφάνωι καὶ ἀξιοῖ δεδόσθαι]

αὐτοῖς πα[ρ’ ἡμῶν ἔ]ν τ[ε τῶι θεάτρωι τοῖς Διονυσί]-

οις στεφαν[ῶσαι αὐτόν, καὶ στῆσαι στήλην ἐν τῶι]

[αἱρέσ]ει [ἧι] ἔχει πρὸς ἡμᾶς, καὶ στεφανοῦσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς

[πρώ]τοις Διονυσίοις αὐλητῶν τῆι πρώτηι ἡμέραι χρυσῶι στε-

[φ]άνωι ἐπὶ τῷ ἀποστεῖλαι δικαστὰς καλοὺς κἀγαθοὺς κα[ὶ]

πιφανεστάτωι τόπωι· πρεσβευταὶ ᾑρέθησαν Κλεομή-

δης Ἡγησαγόρου, Ἀναξαγόρας Διονυσίου.

γνώμη τοῦ δήμου· ἐπειδή — προγραφῆς

γενομένης ὅπως Διονυσόδωρος [Πεμ]-

πίδου Θάσιος, εὔνους ὑπάρχων τῶι [δή]-

βουλὴ καὶ ὁ δῆμος· δεδόχθαι τῆι βουλῆι

καὶ τῶι δήμωι· ἐπαινέσαι Διονυσόδωρον

Πεμπίδου Θάσιον ἐπὶ τῆι αἱρέσει ἧι ἔχων

καὶ Θάσιοι ἐπιγνῶσιν τὴν αἵρεσιν τοῦ πλή-

θους ὡς διάκειται εὐχαρίστως πρὸς Διο-

νυσόδωρον Πεμπίδου Θάσιον, χειρίσαι ἐν

τῆι ἐκκλησίαι πρεσβευτὴν πρὸς Θασίους

τα τόπον· τοῦτο γὰρ πράξαντας τά τε δεδο-

μένα Διονυσοδώρωι φιλάνθρωπα συναυ-

ξήσειν καὶ χαριεῖσθαι τῶι δήμωι· πρεσβευτὴς