ἐπερωτῶντι Δωδωναῖοι τὸν

Δία καὶ τὰν Διώναν ἦ δι’ ἀνθρώ-

που τινὸς ἀκαθαρτίαν ὁ θεὸς

ἀγαθᾶι τύχαι· ἐπικοινῆται Σάτυρος τῶι Διὶ τῶι Ναίωι

καὶ τᾶι Διώναι οὐκ ἀνεθέθη ὁ Σατύρου Σκῦθος σκύφος(?) – ἐν Ἐλέαι

ἂν τὸν κέλητα τὸν Δωριλάου ὁ καὶ Ἀκτίου ἀπέτιλε.

ἐρωτῇ Κλεμήδης τὸν Δία καὶ τὰν Διώναν ἦ ’πιτύχοι κα[— —]

θυγατέρα Ὀλυνπιάδα ∙ τῷ Νικάρχου ἢ δέδασται τουτ[— —]

ραῖοι καὶ τοὶ Ὠρίκιοι τῶι Διὶ τῶι Ναΐ-

[ω]ι καὶ τᾶι Διώναι, τίνι κα θεῶν ἢ ἡ-

ρώων θύοντες καὶ εὐχ[ό]μενοι τὰ-

ραῖοι καὶ τοὶ Ὠρίκιοι τῶι Διὶ τῶι Ν[αί]-

ω̣ι καὶ τᾶι Διώναι, τίνι κα θεῶν ἢ ἡ-

ρώων θύοντες καὶ εὐχόμενοι τὰ-

Ζηνικέτῃ βασιλεῖ χρῇ δ̣ῶμα Διὸς να̣[ός τε Διώ]νας·

χρῆμα καὶ ἐργασία σὰ πᾶσ[α]ν [μίμν]ε̣ι ’ς ὥραν,

ἐπηστορεῖται Δεινοκλῆς Ἀπολλωνιάτας τὸν Δία καὶ

τὰν Διώναν περὶ γενεᾶς τ[ί]ν[ι] κα θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος

ΦΥΗΤΕΒΟΙ φυητέβοι = φυτεύοι? (Chadwick) καὶ γένοιτο κ’ ἄρα γ[ενεὰ — — —]

[θεός. ἐπικοινῶντ]αι Κορκ[υραῖοι τῶι Διὶ τῶι Ναίωι]

[καὶ τᾶι Διώναι τί]νι κα θεῶν [ἢ ἡρώων θύοντες καὶ]

[εὐχόμενοι τὰν πόλιν κάλ]λιστα καὶ ἀ[σφαλέστατα]

ραῖοι καὶ τοὶ Ὠρίκιοι τῶι Διὶ τῶι Ναί-

ωι καὶ τᾶι Διώναι τίνι κα θεῶν ἢ ἡ-

ρώων θύοντες καὶ εὐχόμενοι τὰ-

ἐπ[ι]κοινῶνται τοὶ Κ[ο]ρκυρα[ῖοι τῶι Δὶ τῶι]

Νάωι καὶ τᾶι Δ[ι]ώναι τίνι κα [θ]εῶν [ἢ]

ἡρώων θύον[τ]ες καὶ εὐχ[ό]μ̣ενοι

θεός. ἐπικοινῶνται τοὶ Κορκυραῖοι τῶι Διὶ [Ναίωι καὶ τᾶι Διώναι τίνι κα θεῶν ἢ ἡρώων θύοντες (κτλ.) — —]

ℎα πόλις — ℎα τῶν Ταραν[τίνων]

τὸν Δία τὸν Ναῖον καὶ τ[ὰν Διώναν]

περὶ παντυχίας καὶ π[ερὶ χωρίων(?)]

θεοί. τύχαν ἀγαθάν. ἐπικοινῆται Εὔβαν-

δρος Εὔανδρος καὶ ἁ γυνὰ τῶι Διεὶ τῶι Νάωι καὶ τᾶι Δι-

ώναι τίνι κα φεῶν θεῶν ἢ ἡρώων ἢ δαιμόνων

εὐχόμενοι καὶ φύοντες θύοντες λῶιον καὶ ἄμεινο-

ἐπικοινᾶται Μον[δ]α̣ιατᾶν τὸ κοινὸν ‵Δὶ Νάωι καὶ Διώναι ς′ πὲρ τοῖ [ἀρ]-

γύρροι τᾶς Θέμιστος αἰ ἀνεκτ[ό]ν ἐστι τᾶ Θέμι-

ἐπερωτῶντι τὸ κοινὸν τῶν [․․]-

ων Δία Νάον καὶ Διώναν ἦ α[ὐ]-

τὶ αὐτοῖς συμπολειτεύουσι

ἀγαθᾶι τύχαι – αἰτεῖται ἁ πόλις ἁ τῶν Χαόνων

τὸν Δία τὸν Νάον καὶ τὰν Διώναν ἀνελεῖν εἰ λῶι-

ον καὶ ἄμεινον καὶ συμφορώτερόν ἐστι τὸν ναὸν

ἐπερωτῶντι Δωδωναῖοι τὸν

Δία καὶ τὰν Διώναν ἦ δι’ ἀνθρώ-

που τινὸς ἀκαθαρτίαν ὁ θεὸς

ἐπερωτῶντι τοὶ διαιτοὶ τὸν Δία τὸν Ναῖον καὶ τ[ὰν Διώναν ἦ βέλτιον τὰ χρήμα]-

τα ἰς τὸ πρυτανῆον τὰ πὰρ τᾶς πόλιος ἔλαβε δικαίως [ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνα τοὺς]

․ΜΕ․Ι․Σ ἐπερωτῇ τὸν Δία τὸν [Νάον]

καὶ τὰν Διώναν τί κα θύων βέλτιον

[πράσσοι].

[Ζεῦ Ναῖε καὶ Διώνα Να]ία, Θέμι καὶ Ἄπολλ[ον],

[Ἀρχεφῶν περὶ σωτ]ηρίας καὶ τύχας ἀ[γαθᾶς].

[θεός. τύχη] ἀγα[θή].

δέσποτα ἄναξ Ζεῦ Ναῖε καὶ Διώνη

καὶ Δ‵ω′δοναῖοι, αἰτεῖ ὑμᾶς

ἐρωτῇ Κλεμήδης Κλεομήδης τὸν Δία καὶ τὰν Διώναν ἦ ’πιτύχοι κα [δοὺς]

θυγατέρα Ὀλυνπιάδα[ι] τῷ Νικάρχου ἧ δέδασται τούτ[ῳ].

[(e.g.) ἐπικοινῆται ὁ δεῖνα Διὶ καὶ Διώ]ναι ἦ αὐτῶ̣[ι λῶιον καὶ ἄμεινόν ἐστι (κτλ.)](?)

Ἡρακλ[ε]ίδας αἰτεῖ τὸν Δία καὶ τὴν Διώνην

τύχην ἀγαθὴν καὶ τὸν θεὸν ἐπερωτᾶι

θεός. τύχα ἀγαθά. Ἀνάξιππος τὸν Δία τ-

ὸν Νάον καὶ τὰν Διώναν ἐπερωτῆι περὶ ἐρ-

σεντέρας γενεᾶς ἀπὸ Φιλίστας τᾶς γυναι-

ἐπιστορεῖται Δεινοκλῆς Ἀπολλωνιάτας τὸν Δία καὶ

τὰν Διώναν περὶ γενεᾶς τ[ί]ν[ι] κα θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος

φυΗτέβοι φυτέβοι = φυτεύοι καὶ γένοιτό κ’ ἄρα γ[ενεά].

Εὐκράτης αἰτεῖ Δία Ναῖον

καὶ [Διώναν· ἁ γυνὰ] Θευξένα

[Θευξένου — — — — — — — —]

ας τῶι Δὶ τῶι Νάῳ καὶ τᾶι

Διώναι λῷον καὶ ἄμει-

νον οἴκοι μένοντι.

θεός. τύχα [ἀγαθά. ἐρωτῆι ὁ δεῖνα Δία Ναῖον]

καὶ Διών[αν ἦ — — — — — — — — — — — — ἄ]-

μεινον [— — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — τοῦ] Διὸς τοῦ Να-

[ίου καὶ τᾶς Διώνας — — — — —]ΗΣΑΣΘΑΙ εἰ μὴ

[λῶιον καὶ ἄμεινον εἴη καὶ αὐτ]ῶι καὶ τᾶι οἰκήσει

θεός. Ζεῦ, Διώνη, ἦ ἀπιὼν

ἐς Ἀλυζέαν βέλτιον

χος τὸν Δί(α) καὶ τὰν

Διώναν ὑπὲρ ὑγι-

είας [α]ὑτοῦ καὶ πα-

ἐπερωτεῖ Ἀμύντας

Δ[ία Να]ῖον καὶ Διώναν

ἦ λῶιον καὶ ἄμει-

[— — —] καὶ Διών[αν — — —]

[— — —]ΙΔ․ΑΞΑϹΟ[— — —]

Ζεῦ Ναῖε καὶ Διώνη καὶ σύννα[οι, αἰ]-

[τῶ ὑ]μᾶς ἀγαθεῖ τύχει δοῦναι ἐ[μοὶ τὰν]

ἐρουτᾶι Κλεούτας τὸν Δία καὶ τὰν

Διώναν αἴ ἐστι αὐτο͂ προβατεύοντι

ὄναιον καὶ ὠφέλιμον.

ἐπερωτᾷ Κρατ[— — — Δία]

Νάον καὶ Διών[αν αἴ ἐσ]-

τ’αὐτοῖ(?) [— — ὄναιον]

θεός. τύχη. ἐπικοινῆται Ἀλκίνο[ος τῶι]

Διὶ τῶι Ναίωι καὶ τᾶι Διώναι εἰ λ[ῶιον]

[καὶ] ἄμεινον Νικέαν κατασκευάζ[ειν]

θεός. τύχα ἀγαθά. Ζεῦ Ναῖε κ[αὶ Διώνα, ὁ δεῖνα]

ἐπερωτῆι τὸν θε‵ὸν′ ἦ τὰ‵ν′ τέχναν [τὰν — — ἐργαζόμενος λῶιον]

θεός. τύχαι ἀγαθᾶι. ἐπερωτᾶι Λοχίσκος

τὰν Διώναν περὶ ἐργασίας εἰ κατὰ

θάλασσ[α]ν̣ [πλ]αζόμενος εὐτυχοῖ

[ὦ Ζεῦ Δω]δωναῖε

[καὶ Διώ]να

[Ναία(?), α]ἰ Κ πράσσοιμι

θεός. τύχαι ἀγαθᾶ[ι. ἐπι]κο(ι)νῆτα[ι] Ἱππόστρατος τῶι Δὶ τῶι Νάωι καὶ

τᾶι Διώναι ἦ μὴ ν[α]υκλαρη[ῦ]ν̣ λῶιογ καὶ ἄμμεινομ ἄμεινον πράσσοιμι.

ὦ Ζεῦ καὶ Θέμι καὶ Διώνα Ναῖοι ∶ Ἀρχεφῶν

τὰν νᾶ ∶ ἃν ἐναυπαγήσατο 〚ν〛 κελο-

τᾶι ∶ τὸν Δία τὸν

Ναῖον καὶ τὴν Διώ-

νην Αἰσχυλῖνος ∶ εἰ

μὴ αὐτῶι ἄμεˉνον

[θεός. τύχαν ἀγαθάν. τῶι Διὶ τῶι Ναί]ωι καὶ τᾶι Διώναι Σωκράτης ἐπικοι-

[νῆται ἦ — — — — — — — — — — —] ἐργαζόμενος λῶιον καὶ ἄμεινον

[ὁ δεῖνα ἐπικοινῆ]τ̣α̣ι Διὶ καὶ Δι[ώναι (κτλ.)]

ἀγαθά̣.

[— — —]Ε Ζεῦ Ν̣[αῖε καὶ Διώνα]

αἰτεῖτα[ι ὁ δεῖνα]

[τύχηι] ἀγαθῆι. ἐπερωτ[ᾶι] Δία Νάον καὶ Διώναν

εἰ λῷον καὶ ἄμεινον [(κτλ.) — — — — — — — —]

ἀγαθᾶι τύχαι. ἐπικοινῆται Σάτυρος τῶι Διὶ τῶι Νάω̣ι

καὶ τᾶι Διώναι — οὐκ ἀνεθέθη ὁ Σάτυρου σκύφος; — ἐν Ἐλέαι

ἂν τὸν κέλητα τὸν Δωριλάου ὁ κ(έλης) ἀπ’ Ἀκτίου ἀπέτιλε.

ιστορεῖ Γλαυκίας τὸν Δία τὸ-

ν Ναῖον καὶ τὰν Διώναν πε-

ρὶ πανπασίας ἦ ἐστὶ ․․․․

θεός. τύχαν. ἐπικοινῆται Καλ[λισ]-

θένης τῶι Διὶ τῶι Νάωι καὶ τᾶι Διώ[ναι]

λῶιον καὶ ἄμεινόν κα πράσσ[οι],

ἐπερωτεῖ Ἇγις Ἄγις Δία Νάον [καὶ Διώναν]

ὑπὲρ τῶν στρωμάτων κ[αὶ τῶν προσ]-

Βοστρύχα ἁ Δόρκωνος ἦ οὐκ ἐκλ[έφθη τὸ ἀ]-

ργύριον τὸ Δίων ἀπώλεσε Ε[— — — — — — —]

τοῖς νῦν Ἀκτίοις, ὦ Ζεῦ Νάε κ[αὶ Διώνα].

ἀγαθῆι τύχηι. ἐπερωτᾶι Ἀργεῖ[ο]ς [Δί]α Νάον καὶ Διώναν

εἰ λῶιον καὶ ἄμεινον Ε̣Ι̣Τ̣Ο̣Ν̣Ι̣ ἀνελθόντα στρατεύ-

Ἐξάκων ἐρωτᾶι τὸν Δία καὶ τὰν Διώναν

εἰ λῶιον αὐτῶι οἰκο͂ντι ἐμ Φάρωι.

[— — — — — ἐπι]κοινῆ[ται — — — — — — — —]

[— — τῶι Διὶ τῶ]ι Ναίωι κ[αὶ τᾶι Διώναι — — —]

[— — —]ΚΑΝ αἰ Θέμι ΕΑ[— — — — — — — — —]

[οἱ δεῖνες ἐπικοινῶνται τῶι Διὶ] τῶι Νάωι καὶ τᾶι Διώναι ἦ μὴ χρῆυνται Δωρίωι τῶ[ι] ψυχαγωγῶι;

[ἐ]περωτῇ Ῥ[— — Δία Νάον]

καὶ Διών[αν ἦ λῶιον καὶ]

ἄμεινόν ἐστ[ι ἔστ[αι] αὐτῶι — —]

[ἐπικοινῆται τῶι Διὶ]

[καὶ τᾶι] Διώναι ΚΑ

Υ․․ ἅπερ ․․․ΟΣ

Διόˉνεˉ θύην Διώνηι θύεˉν.

θεός. [τύχα. ὁ δεῖνα ἐπερωτῆι τὸν Δία τὸν Ναῖον καὶ τὰν Δι]-

ώναν [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — τ]ὸν Δία τὸν Νά[ϊον]

[καὶ τὰν] Διώναν τίν[ι — —]

[— — — —]ΑΣΕΝΚΑΙΑ[— —]

Θεσπρωτὸς Ὀπατὸς

Διὶ Νάωι καὶ Διώναι

καὶ Διὶ Βουλεῖ.

τὸν ἀγωνοθέτην Διὸς

Νάου καὶ Διώνη̣ς̣ ἱ̣ε̣ρ̣έ̣α̣

Σεβαστῶν καὶ ἀγωνοθέ-

ἐπὶ ἀγωνοθέτα Μαχάτα Παρθαίου Διὶ Νάοι καὶ Διώναι.

ἐπὶ ἀγωνοθέτα Μαχάτα Παρθαίου Διὶ Νάοι καὶ Διώναι.

[Διὶ] Νάοι κα[ὶ Διώναι].

[στραταγοῦντος Ἀ]πιρω[τᾶν ․․]-

Φίλων Ὀνόπερνος. ἐπὶ προστάτα Φιλοξ-

ένου Ὀνοπέρν[ου. Διὸς] Νάου Διώνας.

Νάοις ἀφίεντι ἐλεύθερον Σωτίωνα παρὰ Δί-

α Νάον καὶ Διώναν Δεξίλαος Εὐρυνόου,

Φερένικος Δεξιλάου, Φιλοξένα Τιμαγόρα,

[ἀφίεντι ἐλεύ]θερον παρὰ

Δία Ν[άον καὶ Δ]ιώναν Ἀ[ντί]-

νους Ἀντιπ[άτρου, Κλεόμη]-

ᾶι. Σύμμ[αχος]

δίδωτι Δ[ιών]-

αι τὰ ἐπιπόλα[ι]-

∶ Γλαύκων ∶ Διὶ Ναίωι ∶ Διώνηι ∶

Διώναι ἐπ vacat

Γέλων Πρακέλεος, Λέων Θυμαῖος, Ἀριστόμαχος Νικο-

μάχου Διώνιος.

Παρμὴν Σωστράτου Πολο(—),

Ζωΐλος Δίωνος Ἱπ(—),

Φιλόστρατος Φίλωνος Λε(—).

Δίων

Ἀθηναγόρα.

Αὐτοκράτορι Καίσαρι Μ(άρκῳ) ∙ Αὐρηλίῳ Σεουήρῳ 〚[Ἀλεξάνδρ]〛ῳ Εὐσεβεῖ, Εὐ-

τυχεῖ, Σεβαστῷ τὸ ∙ γʹ ∙ καὶ Κλ(αυδίῳ) Κασσίῳ Δίωνι τὸ βʹ ∙ ὑπάτοις, ἑλληνι-

κῇ δὲ ἔτους ∙ ξσ ∙ σεβαστοῦ τοῦ καὶ ∙ ϛο∙τ ∙ Πανήμου ειʹ.

Δημητρίου τοῦ Διονυσίου

Δίωνος τοῦ Ἀλεξάνδρου

Διογένους τοῦ Ἀμύντου.

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Δ̣ί̣ω̣ν[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[παῖ]δ[α]ς̣ πυγ̣[μήν]·

Λάκων [Κασ]σ̣[ά]νδρου [Ἀλε]ξ̣[ά]νδρου Διω̣π̣ωρεύς Διω̣ν̣ωρεύς(?).

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Δ̣ι̣ω̣ν[— — —]α[— — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Διωνᾶς̣ καὶ Σαβεῖνα

Οὐαλερίᾳ τῷ ἰδίῳ τέκνῳ

Δί̣ω̣ν̣ Μητροδώρου,

Μητρόδωρος Ποπλίου.

Δίων καὶ Κουθειν Δε-

λτι θυγατρὶ μνήμης

Εἰρήνη ∙ Δίωνι ∙ τῷ ἀνδρὶ ∙ καὶ

Φιλίννῃ ∙ τῇ θυγατρὶ ∙ καὶ

ἑατῇ ∙ ζῶσα ∙ Δίων καὶ

Φιλίννα χαίρετε ∙ χαῖρε

[— — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — —] Δίωνος

[— — — — — — — — —]πυληανῷ

Δίων vv Ἑρμαφίλου, χαῖρε.

Ἀλέξανδρος Δίωνος

ζήσας ας ἔτη ξεʹ

∙ λ ∙ Δημοκρατία ∙ ἡ καὶ Παρθενι-

κὴ ∙ θυγάτηρ ∙ Δίωνος ∙ ζῇ.

Εὐπαλῖνος

Δίωνος.

❦ Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλοδώρου ∙ κουρὴς ∙ εὐποσιάρχης

καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ∙ Κοεις ∙ Δίωνος θυγάτηρ

∙ ζήσας ∙ ἔτη νʹ

[Ε]ὐήθ̣ης̣

Δίωνος

ἀπελεύθε-

[—]π̣ης Ὑψι․1-2․ιλ̣[— —]

[—] Δίων Διοδώ̣[ρου]

[—]λλου μνιλ̣[— — —]

[Αὐ]ρ̣(ήλιος) ∙ Φιλοκύρις ∙ χρ(ιστιανὸς) ∙ Δίω-

[ν]ος ∙ ἑαυτῷ ∙ κατέ-

[σ]τησα ∙ ἐκ τῶν ∙ἰ∙δίων [τὸ]

[Αὐρ(ήλιος)(?)] ∙ Φιλοκῦρις ∙ χρ(ιστιανὸς) ∙ Δίω̣-

[ν]ος ∙ ἑαυτῷ ∙ κατέ[σ]-

τησα ∙ ἐκ τῶν ∙ἰ∙δίων [τὸ]

Σωτάδας

Δίωνος

Κρής.

Δ̣ίω̣ν(?). vacat

Μειδίας Θεοκλέους

Ἑστιαῖος Δίωνος

Κλεογένης Νουμηνίου

Ὄλυμπος Σωτηρίχου ἐργάτας ιεʹ

Δίων Ἀριστοκλέος ἐργάτας ιεʹ

Ἁφαιστίων Σκύθα ἐργάτας ιεʹ

[․․]σε[ν(?)] πατ-

ρὸς δ[ὲ] Δίω-

νος γυνὴ

δὲ Βασιλικ-

Ἑκαταῖος Εὐξενί-

δου, Ἑστιαῖος Δ[ί]-

ωνος, Κλειτοφῶ[ν]

Διονυσίου.

[․․]Ϲ̣․․, πατ-

ρὸς δ[ὲ] Δίω-

νος ...

Δίων Δο-

ιανου ε-

Θεομνήστη

Δίωνος.