[χαρ]ί̣σταν τὴν κλιδο-

[φόρο]ν, Οὐετ(τίου) Διονυ-

[σίου θυ(γατέρα)] Φλ(αβίαν) Σεμαρίστα-

[— — —] Διονυσίου, Τι[βερίου — — — υἱο— —]

Διονυσίου τοῦ

Λέοντος τοῦ

τὸ δεύτερον ἱερεὺς̣

Μ̣εγ̣ά[ν]αξ̣ος Διονυσίου τοῦ

τ̣οῦ Διονυσίου τοῦ Θρ̣ά[σωνος],

ἱε[ρ]εὺς Εὔ̣δη̣μ̣ος

[ἱε]ρ̣ε̣ὺς Ἱε[ροκλ]ῆ̣ς̣

[Διο]ν̣υσικλ[είο]υς.

ἱερεὺς Ἐπαίνετος Ἱεροκ̣[λεί]-

ους τοῦ Διονυσικλείους,

ἐπὶ Ἄνδρωνος τοῦ Διονυσίο[υ],

ἱερεὺς

[δε]δωκότος (δρ.) ξ ἡμέρα καὶ νύξ,

[τοῖς] ἔ̣χο[υ]σι τὰ Μυωνίδου τοῦ Διονυσίο̣υ̣ Ῥο(δίου)

δ̣ε̣δωκ̣ότος (δρ.) μ̣ καὶ τοῖς τὰ Ἰατροκλείους

στε[φανοῦσιν ἱερέα?]

Διον[ύσιον καὶ τὴν γυναῖ]-

κα Σ̣[— — — — ἄνδρα]

στε[φάνωσαν ἱερέα ἀρχιερέα]

Διον[ύσιον καὶ τεθή]-

κασ̣[ι τὴν στήλην καὶ τὸ]

[— — —]Η̣ΟΙΠ̣Ο[— —]

[— — Δι]ονυσί[ῳ] [Δι]ονυσί[ου]

[μνίας] χάριν.

[—]νην αὐτήν, καὶ αἱρεθέντων πρεσβευτῶν ἐν ο̣ἷς̣ καὶ vacat

[Διονυσίου καὶ Ἱερ]οκλέους τῶν Ἰάσονος τοῦ Σ̣κ̣ύμνου τ̣ῶν̣ Ἀφροδισιέων, πολ[ι]-

[τευομένων δὲ καὶ] ἐν Τράλλεσιν, ὧν καὶ μὴ ἐπιδη̣μούντων ἔ̣π̣εμψαν οἱ πρόεδρο[ι]

[καὶ στῆσα]ι αὐτῶν καὶ ἰκόνας χαλκᾶς παρ’ ᾧ ἂν βούλωνται δήμῳ ἢ ἔθνε̣ι γεν̣[ο]-

[μένης ἐπιγρα]φῆς v οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ δῆμοι καὶ τὰ ἔθνη ἐτίμησαν Διονύσιον καὶ Ἱεροκλῆν

[τοὺς Ἰάσονο]ς τοῦ Σκύμνου κατορθωσαμένους τὰ μέγιστα ἀρετῆς [⁵¹ενεκ̣]⁵¹ ἕνεκεν̣.

vacat ψήφισμα ἱερᾶς συνόδου· vacat

[ἔδοξεν τῇ ἱερᾷ συνόδῳ τῶν ἀπὸ τῆς οἰκου]μένης περὶ τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοκράτορα Τραϊανὸν Καίσαρος θεοῦ

[Τραϊανοῦ Δακικοῦ Παρθικοῦ υἱόν, θεοῦ Ν]έρουα υἱωνόν, Ἁδριανὸν Καίσαρα Σεβαστὸν νέον Διόνυσον τεχνε[ι]-

[τῶν ἱερεονεικῶν στεφανειτῶν καὶ τῶν σ]υναγωνιστῶν· εἰσηγησαμένου Θεοφράστου τοῦ Εὐβιότου Τρύφωνος

[ἔδοξεν τῇ βουλῇ καὶ τῷ] δήμῳ· γνώμη [ἀρχόντων]

[—· ἐπεὶ Διο]νύσιος Μηνοδότου τοῦ [Ἡρῴδου]

[τοῦ Διονυσίου — ἐξαιρ]έτως καὶ κοσμίως, μετηλλ-

αχ[ὼς τὸν βίον — τ]ῆς δὲ βουλῆς [—]

[․]μμένου καὶ τοῦ δήμου ἐπεβόησαν [πάντες Διονύσ]-

[ι]ον τειμῆσαι καὶ μετηλλαχότα τ[αῖς καλλίσταις τιμαῖς]

λώνιον καὶ Μηνόδοτον τὰ τέκνα αὐτοῦ [καὶ]

Μηνόδοτον Ἡρῴδου τοῦ Διονυσίου τὸν

πατέρα αὐτοῦ δεδόχθαι τῇ βουλῇ κ̣[αὶ τῷ]

δήμῳ τετειμῆσθαι μὲν καὶ μετηλλαχότα

Διονύσιον καὶ ἐστεφανῶσθαι χρυσῷ στεφάνῳ,

παραμεμυθῆσθαι δὲ Ἀπολλώνιον καὶ Μηνό[δο]-

δόσθα[ι εἰση]γησαμένου Μητροδώ-

ρου τοῦ Μητροδώρου του Διονυσίδου.

[Δι]ογένης ἄρχων· [Μαρσύας Ἀρισ— γραμματεὺς δήμου τὸ δεύ]-

[τε]ρον· Ἱέραξ Σκύ[λακος τοῦ Διονυσοκλέους Διογένης πα]-

[ρα]φύλαξ.

ᾶς Σεβαστῆς Ἰουλίας, γραμματέως δή-

μου, καὶ Περίτου τοῦ Διονυσίου, φύσει

δὲ Ἀδράστου τοῦ Ἀπολλωνίου, καὶ Ζή-

❦ ψήφισμα ❦  ἐπεὶ

Διονύσιος Παπύλου τοῦ Παπύλου ὁ ἱερεὺς τοῦ Νινευδίου Διὸς ἀνὴρ

πατρὸς καὶ προγόνων ὑπάρχων καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ ἐν ἀρχαῖς καὶ

[νίο]υ, Ἀρτεμίδωρος Μύωνος,

Διονύσιος Μήνιδος, Τειμο-

κλῆς Ζήνωνος, πρεσβευταὶ

γένης Φιλόκαισαρ καὶ

Ἀμιὰς Διονυσίου φύσει

δὲ Ἀδράστου τοῦ [Μό]-

ς φιλόκαισαρ καὶ Ἀμιὰς

Διονυσίου φύσι δὲ Ἀδράστου

τοῦ Μόλωνος Ὀλυνπιὰς

ογένης φιλόκαισαρ

καὶ Ἀμμιὰς Διονυσί-

ου φύσι δὲ Ἀδράστου

πατρὸς καὶ ὑπὲρ Εὐγενήας τῆς μητρὸς τὸ ἐπιστύλιον

καὶ τὸν ἐπ’ αὐτοῦ κόσμον [Διονύσ]ωι? καὶ τῶι δήμωι.

Διονύσ[ιο]ς Ἀδράστου τοῦ Διονυσίου τὸ ἐπιστύ-

λιον κα[ὶ τ]ὸν ἐπ’ αὐτοῦ κόσμον τῶι δήμωι.

Ἀρτέμων Ἀδράστου

τοῦ Διονυσίου

Δινομάχου τοὺς ἓξ

ρεὺς διὰ βίου

θεοῦ Διονύ-

σου. ❦

Σεβαστοῖς καὶ τῷ δήμῳ

Ἀρτεμίδωρος Διονυσί-

ου φύσει δὲ Ἀρτεμιδώ-

[Διονύσιος Διονυσ]ίου

[Παπύλου τοῦ Παπύλ]ου ἱερεὺς

[Σεβα]στὸν Γερμα[νικὸν]

ἀν̣[ί]κητον θεόν. Διο[νύσιος]

Πα[π]ύλου τοῦ Παπύλου Διονυ-

σίο[υ] ἱερεὺς Διὸς Νινευδίου συν-

[καθι]έρω[σεν]

[Δι]ο̣νύσ[ιος]

Π̣α[πύλου.]

[τ]οῦ Ζήνωνος ἀρχιερεὺς αὐτοῦ καὶ

Διονύσου.

ληΐαν Σατορνεῖλαν,

Διονυσίου τρὶς τοῦ

Διογένους, Χρυσα-

καὶ ἱερέως τοῦ

Διονύσου, σω-

φροσύνης ἕνε-

[ἐ]τεί̣μ̣η̣σ̣αν ταῖς καλλ̣[ίσ]-

ταις τειμαῖς Διονύ̣-

σιον Ἀρτεμιδώρο̣[υ]

τοῦ Μενίππου το[ῦ]

Διονυσίου τοῦ Δη-

μητρίου ζήσαντα

[ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος]

[ἐτείμησαν Διο]νύσιον

[—] τοῦ Τα-

[ον Χαρίδημον τὸν σ]ο̣φιστήν,

[ἱερέα διὰ βίου θεοῦ Διο]ν̣ύσου,

[ἔκγονον — ἀρχι]ερέων

[ὁ δῆμος ἐτείμησεν] Μενεκρά-

[την — τοῦ Δι]ονυσίου Με̣ν-

[— ἐπαίνῳ, χρ]υσῷ στεφάνῳ,

ἡ σορός ἐστιν καὶ ὁ ὑποκείμεν[ο]ς̣ τόπος

[Α]ὐ̣ρ̣(ηλίας) Διονυσ̣ίας̣ Στε̣φ̣άνου, ἐν ᾗ ε̣[ἴ] τις ἕτερ-

[ο]ς̣ βουληθείη ἐνθάψαι δώσει πρ[ο]σ̣τ̣έμου Ο̣Ν

ἡ ἰσώστη ἐστὶν Μάρκου Αὐρηλίου Διονυσίου[⁵¹[—]]⁵¹

ου Ἀντιόχου τοῦ Σωπόλεως, ἡ ἐν τῷ Βαθρικῷ [—]

[ται Εὔμαχος ὁ προδηλού]μενος καὶ Αὐρηλία Τατία Παπίου τοῦ Περείτου Πανκράτους

[ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ] Αὐρήλιος Διονύσιος ἑξάκι τοῦ Χρυσογόνου ὁ Τατίας τῆς

[Παπίου υἱὸς καὶ] Αὐρήλιοι Ἀπελλᾶς καὶ Εὐμαχιανὴ τὰ τέκνα αὐτοῦ καὶ Αὐ-

τὸ ἡρῶόν ἐστιν προ̣γονικὸν Μάρκων

Αὐρ(ηλίων) Κλ(αυδίων) Κάστορος καὶ Παπύλου καὶ Διο-

νυσίου τῶν Παπύλου τοῦ Διονυσίου

τοῦ Παπύλου κληρονόμων δ̣ιαδόχων

σαν κηδευθήσον-

ται Δροσὶς καὶ Διονύσιος.

ἡ σορὸς δια-

[διὰ] τοῦ χρεοφυλακίου· εἰς ἣν σορὸν κεκήδευται Διομήδης [ὁ υἱὸς αὐτοῦ?· κηδευθήσεται δὲ καὶ]

[αὐ]τὸς? καὶ Διονυσία ἡ γυν[ὴ] αὐτοῦ· ἐν δὲ ταῖς εἰσώσταις [οὐκ ἐξέσται θάψαι οὐδένα ἢ οὓς ἂν βουληθῇ αὐτ]-

[αὐτ]ός, οὔτε ἐκ τοῦ γένους αὐτῶν οὔτε κληρονόμους αὐ[τῶν· οὐδὲ ἐξουσίαν οὗτοι ἕξουσιν ἐνθάψαι]

[— εἰς ἣν σορὸν κη]-

δευθήσεται ὁ Διονύσιος καὶ Αὐρ(ηλία) Τατιάς· vacat [ἕτερος δὲ οὐδεὶς ἕξει ἐ]-

ξουσίαν ἐνθάψαι τινὰ ἢ ἐκθάψαι τινὰ οὔτε [ἐν τῇ σορῷ οὔτε ἐν ταῖς ἰσώσταις, ἐπεὶ ὁ ἐπιχει-

[ρ]ήσας ἔσται ἀσεβὴς καὶ ἐπάρατος καὶ τυ[μβωρύχος καὶ ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ 𐆖]

χείλια ὧν τὸ τρίτον ἔστε τοῦ ἐκδικήσα[ντος· ἐνταφήσονται δὲ μόνοι οὓς ἂν ὁ Διονύσιος αὐ]-

τὸς ζῶν βουληθῇ ἢ διατάξητε. τούτου ἀ[ντίγραφον ἀπετέθη εἰς τὸ χρεοφυλάκιον ἐπὶ]

Μύωνα Περίτου τοῦ Ἀδράστου τοῦ Διονυσ[ίου] τοῦ Περίτου

τοῦ φύσει Ἀδράστου Μόλωνος Μύων[ος Ἀδ]ράστου, ἄνδρα

Χαρίτωνος ἐξ ὧν μίαν εἶναι Κορνηλιανοῦ το[ῦ]

υἱοῦ αὐτοῦ τὴν δὲ μίαν Διονυσίου τοῦ Διονυσ[ί]-

ου τοῦ Τάτας υἱοῦ τῆς γενομένης Χαρίτωνος

ται τοῦ ἐκδικήσαντος. ἐ̣ν̣ [δὲ] ταῖς εἰσ̣[ώσταις ταφήσονται οὓς ἂν]

βουληθῶσιν Παυλεῖνός τε καὶ Διον[ύσιος οἱ κληρονόμοι. ταύτης τῆς]

ἐπιγραφῆς ἀπετέθη ἀντίγραφο[ν εἰς τὸ χρεοφυλάκιον —]

Περείταν̣ Ἀδράστου τοῦ Διονυσ[ίο]υ τοῦ

Περίτου τοῦ φύσει Ἀδράστου τοῦ Μόλω-

[—]ΥΝ[—] ἐληλυθέναι

[— τῶ]ν̣ κ̣λ̣ηρονόμων̣ Διονυσίου.

☩ Διονύσιος Φωτείνου ἰατρός vacat

[—]Σ καὶ ἀναπαύσε[ως —]

Ο Μηνόδο[τος τοῦ Ἡρώδου τοῦ]

Διονυσίου καὶ Μ[— γο]-

νεῦσιν αὐτοῦ [—]

stop leaf (at end of i) stop ψήφισμα ἱερᾶς συνόδου vacat

[ἔδοξεν τῇ ἱερᾷ συνόδῳ τῶν ἀπὸ τῆς οἰκου]μένης περὶ τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοκράτορα Τραιανὸ(ν) Καίσαρος θεοῦ vac.

[Τραιανοῦ Δακικοῦ Παρθικοῦ υἱὸν, θεοῦ Ν]έρουα υἱωνὸν, Ἁδριανὸν Καίσαρα Σεβαστὸν νέον Διόνυσον τεχνε[ι]-

[τῶν ? ἱερονεικῶν στεφανειτῶν καὶ τῶν σ]υναγωνιστῶν vac. εἰσηγησαμένου Θεοφράστου τοῦ Εὐβιότου Τρύφωνος vac.

[ἔδοξε Κνιδίοις, γνώμα προστατᾶν]· τὸˉς Ἡροφιλ̣β̣οˉ παῖδας

[ ?Εὐάνθη καὶ Δι]ονύσιον Μιλησίοˉς πρ-

[οξένοˉς ἦμεν τᾶς πόλιος καὶ αὐτὸˉ]ς καὶ ἐγγόνος μετὰ τῶν

Κνιδίων ἄρχουσι βουλῆι δήμωι χαίρειν· οἱ πρέσ-

βεις ὑμῶν Διονύσιος βʹ καὶ Διονύσιος βʹ τοῦ Διονυ-

σίου ἐνέτυχον ἐν Ῥώμῃ μοι καὶ τὸ ψήφισμα ἀποδόντες

ταύταν ἐπαινῆν ὅτ[αν ]

Διονυσείων τῶν πράτ̣[ων τῶι ἀγῶνι]

μετὰ τὰς σπονδάς, ἀναγο[ρεύεν δὲ δι]-

κλείδα ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ εὐνοίας, [καὶ]

ἐς τὸ λοιπὸν ἀναγορεύεν Διονυσείω[ν]·

ἑλέσθαι δὲ [κα]ὶ̣ ἄνδρα, ὅστις ἀποδεξά̣-

ὁ δᾶμος

Διονυσοκλέα Δρα-

κοντομένους

Κλ]ε̣υμβρότου

?ἱερέα τοῦ] Διονύσου

Κλεύμβ]ροτος

ἁγνεύηται τὸ̣ [ἱαρὸ]-

ν τοῦ Διονύσ[ου το]-

ῦ̣ Βάκχου, μὴ ἐ[ξῆ]-

[ήσ]ασθαι, ὅπως Ξενόκριτος καὶ Ἁγησικράτης στεφανωθῶσ[ιν]

[πα]ρ’ αὐτοῖς ἐν τῶι θεάτρωι Διονυσίων τῶι ἀγῶνι τοῖς στεφά-

[ν]οις οἷς ὁ δῆμος ἐψήφισται, καὶ στεφανωθέντ[ες] ἀναγορευ[θῶ]-

θῶσιν δὲ καὶ αἱ ἄλλαι τιμαὶ ἃς ἐψήφισται ὁ δῆμος· ἀναγορεύ-

ωνται δὲ καὶ καθ’ ἕκ̣[α]στ[ο]ν ἔτος αἱ τι[μαὶ] Διονυσίων τῶι ἀ-

γῶνι· προνοῆσαι δὲ καὶ ὅ[πω]ς τὸ ψ[ήφισμα] τόδε ἀνα[γ]ραφὲν

[Μ.? Αὐ]ρη. Παυλεί-

νου τοῦ Διονυ-

σίου ἥρωος

[ν]αικὸς Ἐρω[τίου τῆς]

[Δ]ιονυσίο[υ θυγατρός]

Γλαυκίας

Διονυσίου μνείας χάριν

Διονυσᾶ Διονυ-

σᾶδος, Κνίδιε ἀπὸ

Διονυσᾶς Θά(λλου?)·

Δημητρίας τᾶ-

Θάλλος δʹ·

Διονύσις Θάλλου̣·

Θάλλου

[ἀργ]υρ[έ]αν· ὑπάρχειν δὲ αὐτῶι κ[αὶ προεδρίαν ἔν τε]

[τοῖ]ς Διονυσίοις καὶ Ἱακυνθοτρ[οφίοις· καλεῖσθαι δὲ]

[κ]αὶ αὐτὸν καὶ τοὺς ἐκγόνους [αὐτοῦ εἰς προεδρί]-

[ἀπ]οδειχθέντος· κατεύχεσθ[αι δὲ καὶ τὸν κάρυκα τᾶς]

[β]ουλᾶς ἐν τοῖς Διονυσίοις καὶ Ἱ[ακυνθοτροφίοις ]

[ ]αι τὰ ἀγαθὰ Παρασίται καὶ τοῖς ἐ[κγόνοις αὐτοῦ· καὶ στε]-

[νί]δα πα-

[ῖ]δες Δι-

[ο]νυσίδ-

[ω]ρος κα-

Διόδ[ωρο]ς Διόδ[οτο]ς?

Γαΐου [Ἰουλ.] Διονυ-

σίου υἱοῦ Διονυ-

σίου μνίας χάριν

ου Ῥούφου

Διονυσίου

τᾶς Ἀπολλοδώρου,

γυναικὸς δὲ Διονυσίου

ταύταν ἐπαινῆν ὅτ[ι —]

Διονυσείων τῶν πράτ̣[ων —]

μετὰ τὰς σπονδὰς ἀναγο̣[ρεύσαντος ταῦτ]-

κλείδα ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ εὐνοίας [καὶ]

ἐς τὸ λοιπὸν ἀναγορεύεν ἐν Διονυσείο[ις]

ἑλέσθαι δὲ [κ]α̣ὶ̣ ἄνδρα, ὅστις ἀποδεξά̣-

[γ]υρ[έ]αν· ὑπάρχειν δὲ αὐτῶι κ[αὶ ἀναγόρευσιν ἐν]

[τοῖ]ς Διονυσίοις καὶ Ἰακυνθοτρ[οφίοις· καλεῖσθαι δὲ κ]-

αὶ αὐτὸν καὶ τοὺς ․․ ἐκγόνους [αὐτοῦ εἰς προεδρία]-

οδει[χ]θέντος· κατεύχεσθ[αι δὲ καὶ τὸν κάρυκα τᾶς β]-

ουλᾶς ἐν τοῖς Διονυσίοις καὶ [τοῖς Ἰακυνθοτροφίοις πά]-

ντα ἀγαθὰ Παρασίται καὶ τοῖς ἐ[κγόνοις αὐτοῦ· καὶ στεφα]-

[ήσ]ασθαι, ὅπως Ξενόκριτος καὶ Ἁγησικράτης στεφανωθῶσ[ιν]

[πα]ρ’ αὐτοῖς ἐν τῶι θεάτρωι Διονυσίων τῶι ἀγῶνι τοῖς στεφά-

[ν]οις οἷς ὁ δῆμος ἐψήφισται, καὶ στεφανωθέντ[ες] ἀναγορευ[θῶ]-

θῶσιν δὲ καὶ αἱ ἄλλαι τιμαί, ἃς ἐψήφισται ὁ δῆμος· ἀναγορεύ-

ωνται δὲ καὶ καθ’ ἕκ̣[α]στ[ο]ν ἔτος αἱ τι[μαὶ] Διονυσίων τῶι ἀ-

γῶνι· προνοῆσαι δὲ καὶ ὅ[πω]ς τὸ ψ[ήφισμα] τόδε ἀνα[γ]ραφὲν

ἁγνεύηται τὸ [ἱαρὸ]-

ν τοῦ Διονύσ[ου το]-

ῦ Βάκχου, μὴ ἐ[ξῆ]-

[νί]δα πα-

[ῖ]δ̣ες, Δι-

[ο]νυσίδ-

[ω]ρος κα-

τᾶς Ἀπολλοδώρου

γυναικὸς δὲ Διονυσίου.

Διονυσᾶ Διονυ-

σᾶδος, Κνίδιε ἀπὸ

Διονυσᾶς Θά(λλου)

Δημητρίας τᾶ-

Θάλλος δʹ.

Διονύσις Θάλλου̣.

Θάλλου

Γλαυκίας

Διονυσίου μνείας χάριν.

Διόδ[—ο]ς

Γαΐου [Ἰουλ(ίου)] Διονυ-

σίου υἱοῦ Διονυ-

σίου μνίας χάριν.

ου Ῥούφου

Διονυσίου.

Α̣ΡΗ? Παυλεί-

νου τοῦ Διονυ-

σίου ἥρωος.

αικὸς Ἐρω[τίδος τῆς]

[Δ]ιονυσίο[υ θυγατρός.]

[—]ασίας Διονυσίου ἥρωι.

τοίδε τοῦ δάμου ψαφιξαμένου κατασκευάσαι τὸν ναὸν τοῦ Διονύσου

ἐπαγγείλαντο δώσειν χρήματα δωρεάν·

vacat

Διονύσιος

Διονυσίου

vacat

Εὐκρατ̣ίδ[α]

Δ̣ιονύσιος

Θ̣ευφάνευς

ὑ̣π̣ὲ[ρ Ἀριστ]αγόρης? Ἀριστεί̣δα̣ Ῥο[δί]-

ας Διονύσιος Μενίππου Ῥόδιος

ὑπὲρ τῆς γυναικός, σωφροσύνης

[vacat ὑ]πὲ[ρ vacat]

Διονυσίου Ἀνταγόρα Ῥοδίου. Μενεστράτη

Διονυσίου Ῥοδία τοῦ πατρός, καὶ Ἀρτεμισία καὶ

Ἡδίστη Διονυσίου Ῥοδίαι τοῦ πάππου, καὶ Διονύ-

σιος Μενεκράτευς Ῥόδ[ιος] τοῦ πατρὸς τῆς γυν-

Διονύσιος Ναυκρατ[ί]τας [τ]ὸ ἔμβαμα ἐπόησε.

Σῶσος καὶ Διονύσι-

ος Λύκωνος Λαυδικεῖς

Λέων Ἀριστέου τοῦ Στράτωνος Λωμεύς,

Μυωνίδης Διονυσίου Μοβωλλεύς,

καὶ γραμματεὺς

Μύρμηξ Διονυσίου Μοβωλλεύς·

ἀγορανόμοι

Φάϋλλος Μενάνδρου Λωμεύς,

Φάϋλλος Διονυσίου Μνιεσύτης,

ὑπὲρ Σωσικράτευς Σωσινίκου

Ἀπολλώνιος Ἀντιπάτρου Ἰδύμιος,

Εὔπορος Μύνδιος, Διονύσιος Ἑκάτωνος Καλλιπολεί[τας,]

Νέων Ἁλικαρνασεύς, Λυσίμαχος Λαοδικεύς,

Διοκλῆς Διονυσί[ου]

Θηρ[αῖος.]

Διονυσίας.

Διονύσιος Τερμεσσεύς,

Μηνιὰς Συνναδὶς

[γυ]νὰ̣ [δ]ὲ Διονυσίου.

αικὸς αὐτοῦ Ἀπολλο-

δότης Διονυσοδώρου

Κνιδίας καὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ

Ὀνησιφόρου Θεοδό-

το̣υ Νε(ττίδα) καὶ Νείκης Διονυ-

[σί]ου Ἀμί(ας)· Κλ(αύδιος) Διδύμις Ὀνησι-

Ῥοδοκλεῦς Διονυσίου Ῥοδίου

Διονύσιος Ἕρμωνος Ῥόδιος καὶ

Ἀρτεμεισία Ἀντιπάτρου Ῥοδία

Διονύσιος.

[—]ΤΙΠΑ̣ΤΑ̣․․ΕΡ[—]

[—] Δ̣ι̣ο̣[ν]ύσιος

[—]Ι̣ΟΠΟΣ

Διονύσου

Ναρθακοφόρου.

Ἐλπινίκου

Διονύσιος Ναυκρατ[ί]τας [τ]ὸ ἔμβαμα ἐπόησε.

τοίδε τοῦ δάμου ψαφιξαμένου κατασκευάσαι τὸν ναὸν τοῦ Διονύσου

ἐπαγγείλαντο δώσειν χρήματα δωρεάν·

vacat

Διονύσιος

Διονυσίου

vacat

Εὐκρατ̣ίδ[α]

Δ̣ιονύσιος

Θ̣ευφάνευς