— — —αν Διονύσιον [γ]υνὴ μ— — —

δια τέκνα Πασι[κρά]-

την καὶ Διονύσιον

τοὺς [Θε]οφίλου [κὲ] Ἀφ[ι]-

μνήμης χάριν, καὶ [Μ]ο̣[μ]μωνι

Διονυσίου.

Ἀσκληπιὸς Πολυκράτης

Καρίου Διονυσίου.

Αμμια ἀνδρὶ

Διονυσίῳ κὲ θυγατρὶ Μ-

ηνίᾳ κε ἑατῇ· ταῦτα.

Διονύσιος Ἡλιοδώ-

ρου καὶ Διονύσιος Φαρ-

νάκου καὶ Ἡλιόδωρος

Τερτία Διονυσίου

τῇ ἑαυτῆς θυγατρεὶ

[— — — — — —]ρ̣ὶ καὶ τὰ τέκνα Κόϊντος καὶ Διονύσι[ος]

[— — — ἀνέστ]η̣σαν vacat μνήμη[ς χάριν]. vacat

Τ̣ύχιος Διονυ-

[σίου (?) — — —]

χος κὲ Αμμιας κὲ Ζω-

τικὸς ἔγγονος κὲ Διονύσιος ἀδελφῷ γλυκυ-

τάτῳ

Διονυσίου τοῦ Ἀπολλωνίδου καὶ τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ.

vacat

[Διο]ν̣[ύ]σιος ξενί[ην] φίλοις ἰδίοις ἐπέγ̣ρ̣αφε̣[ν]

[εἵ]ν̣ε̣κα τῆς μνήμης καὶ φιλίης προγόν[ων].

[Δ]ιονύσι̣ο̣ς̣ Τ̣ρ̣ο̣[φ]-

[ίμῳ] φιλτάτῳ

Ἕ̣ρ̣μ̣ης Ἀπολλᾶ Τατίᾳ συνβίῳ καὶ ἑαυτῷ ἔτι ζῶν ἐπο̣[ί]-

[ησεν καὶ] τ̣έκν̣ο̣ι̣ς ἀώρ̣οις Δ̣ιον̣υσίῳ καὶ Ἀττικῷ

[καὶ ․․․․] κα̣ὶ̣ Ἀλέ[ξανδ]ρος τ[ο]ὺ̣ς ἑα̣υτοῦ γονεῖς ὁ υἱὸ[ς]

[— — —]Ι πατρὶ Δ̣ιο̣νυσίων παρ̣[— — —]

[— — —]ας Δι̣ο̣[— — —]

Δ̣ιονύσιος Ἀφιᾳ συνβίῳ ἁγνο[τά]-

τῃ μνήμ̣ης [χά]ρ̣ι̣ν̣.

[— — — Διο]ν̣υσίου

[— — — Μ]άρκος κὲ

[— — Διονυσ(?)]ίῳ πατρὶ

[— — —]α̣ς κὲ Τρόφι-

Αὐρ. Διονύσιος βʹ Μενάν-

δρου ἑαυτῶ καὶ τοῖς κληρο-

[Αὐ]ρ. Διονυσία Φιλ[ίπ]-

που Αὐρ. Ζωτι-

Διογένης καὶ Δι-

ονύσιος οἱ Διογένους πατρὶ

καὶ μητρὶ μνήμης ἕνεκεν. ❦

ἔτους σξβʹ μηνὸς Ξαν-

δικοῦ· Ὀλυνπιὰς Διο-

νυσίου Βλαουνδηνὴ

ἡ καὶ Μο(τελληνὴ) καταγράφω Νεί-

— — — — — — — — —εσι[․․․]

— — — — — — Διονυσι[άδα(?)]

— — — — — — τὸν ἱερῆ[α]

ἔτους τιδʹ·

Αὐρ. Διονύ-

σιος βʹ τοῦ

Νίγερος Μαρ-

ἔτους τιδʹ.

Αὐρ(ήλιος) Διονύ-

σιος βʹ τοῦ

Νίγερος Μαρ-

Ξανθίππη Διονυσί-

ου Δουλίωνι ἀνδρὶ

Ξανθίππη Διονυσί-

ου Δουλίωνι ἀνδρὶ

μη(νὸς) γʹ, ιʹ. Αὐρ. Κή-

ρ̣ινθος Διονυσί-

ου κατεσκεύα-

τῇ συμβίῳ

μου Διονυ-

σίδι μνήμης

χάριν· εἴ τις

Δ̣ιοφάνης κα̣[ὶ]

Δ̣ι̣ονύσιος Δα̣-

[μ]ᾶδος ἀδελφ̣-

Διονύσιος καὶ

Κλεοπάτρα Ἀπολ-

τειμὴν δημοσίᾳ, ἐπιμελη-

θέντος Αἰνήου Διονυσίου

τοῦ [κ]αὶ Λουρίου(?).

Διονύσιος Λολίᾳ

γυναικὶ γλυκυτάτῃ

Διονύσιος ἑαυτῷ

ζῶν.

Διονύσιος Διονυσ̣ίῳ

Ω̣Ν μνήμης χάριν.

πατρὶ Παπ̣ύλῳ κὲ μη̣[τρὶ —c.4— μνήμης χ]άριν

Διονύσιος [κὲ(?)] Ἀ̣σκληπιάδης καὶ Πα̣π̣ύλος.

[— — —]ΠΟ̣Υ [Διον(?)]υ̣σ̣ίῳ [μνήμης χ]άριν.

Διονύσιος καὶ Οὐρανιὰς Θ̣εοφᾷ υἱῷ καὶ Ἀππης καὶ Ὀνήσιμος

καὶ Γραπτὸς ἀδελφῷ μνήμης χάριν.

Τατιον Μητροδώρῳ ἀνδρὶ καὶ Μητρόδωρος καὶ Διονύσιος καὶ

Ἱκέσιος οἱ υἱοὶ πατρὶ μνήμης χάριν.

[Φρόντω(?)]ν Ἑρμέρωτος κὴ Ῥοδίνη ❦ ἡ σύνβιος

[ὑπὲρ υἱοῦ τε]λευτήσαντος Διονυσίου ἀνέσ-

[τησαν ἔτους] ρ[ϟ]ηʹ μνήμης χάριν.

[ν]ήν, Αὐρ. Ἀλεξάνδρ-

[ου] Διονυσίου [— —]-

νους θυγατέρα,

καὶ Μαρκιανοῦ Ζωτικοῦ

Κάστορος καὶ Διονυσίου

Ἀνδρέστου καὶ Ἑρμογέ-

Διόδωρος δʹ Γοργίων. Διόδωρος βʹ Χερύλου. Μένανδρος δὶς Κύρων. Ἀθηναγόρας Ἀππολλωνίου Σάβυς. Ἀ[πελ]λίδης Διοδώρου Θεόφιλ[ος]. Ἀπολλώνι(ο)ς Μικκήτου. Ζεῦξις [δὶς Ἀ]πη[νίω]ν(?). Ζεῦξις Κρυσίωνος.

Ζώσιμος Ἀλεξάνδρου. Εἰόλλας Ζεύξιδος. Μένανδρος Ἀφφειανοῦ Λεπτοπυοῦ Λεπτοποιοῦ. Διονύσις Τροφίμου. Ἀθηναγόρας Εἱλικίωνος. Διογένης Αὐξινίωνος. Τατιανὸς δὶς Διονυσίου. Ἀθηναγόρας Κερκυς.

καὶ ἤλιψαν ἡμέρας ηʹ

[ἔτ]ους τιϛ̣ʹ τιβ̣ʹ?, μη(νὸς) ϛʹ, ιʹ. Δ[ιονύσιος(?) Ἀπολ]-

λωνίδου Διδύμου ἱερὸς καὶ [Μελτίνη]

οἱ νέοι

Διονύσιον

τὸν γραμμα-

[ἔτους —ʹ, ἐπὶ ἱερέως]

[Ἀττῆ]δ̣ος Ξυλοσῶντος· Διον-

[ύσι]ος Σαβάλου τέκτων τὸ-

ν ναὸν οἰκοδόμησεν· Ἀ-

ἔτους ∙ σπθʹ, ∙ μηνὸς ∙ ε̣ʹ θ̣ʹ?.

Διονύσιος ∙ Γλύκωνος [Εὐ]-

μενεὺς ζῶν τὸ ἡρῷον [κα]-

μου Αὐρ(ηλίῳ) Ζωτικῷ τῷ υἱῷ

μου καὶ Διονυσίῳ καὶ

Ἀμμίᾳ τῇ θυγατρί μου

ἔτους τλζʹ, μη(νὸς) εʹ, δʹ. Αὐρ. Διονυσὶς [․․․]ονε[․․․]

[ζ]ῶσα κατεσκεύασεν τὸ ἡρῷον τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς Εὐ[․․․․]

Αὐρ. Διονύσιος [δὶς τοῦ(?)] Λουκίου ἱερεὺ[ς Διὸς Σωτῆρο]ς [․․ δ]ειπνί[σας — — —].

κράτους τοῦ Ἀττάλου

καὶ Διονυσίου τοῦ Ζη-

νοδότου.

[Ἀ]ριστώνις Γλύκωνος,

Μένανδρος Διονυσίου,

Πάπας Κέλσου,

Διόδωρος Μηνοφίλου,

Διονύσιος Ἀριστέου,

Ἡλίας Ἀπολλωνίου,

Ἱππόνεικος Ἀρτεμιδώρου,

Διονύσιος Νίγερος,

Δάδης Ἀλεξάνδρου,

Διόδωρος [Ἱπ]ποδάμου,

Διονύσιος Διονυσίου,

Ἀσκλᾶς Κέλσου,

Ἄντυλλος Φιλοπάτορος,

Διονύσιος Διονυ-

σίου Φλαουιανὸς,

Ὧλος ∙ Ἄλφιος ∙ Ἄπερ,

Ἀριστέας Διονυσίου,

Κράτης Ἱπ-

Τατία Μηνοδότου Διονυσίῳ τέκνῳ μνήμης χάριν. ἔτους σϟδʹ, μη(νὸς) ιαʹ, βʹ.

[ὁ δεῖνα Γ]λύκωνος μετὰ τῆς σ[υμβί]ου Διονυσίῳ τῷ υἱῷ μνήμης χάριν.

φωνος κὲ γραμματέος

Διονυσίου Π[υ]θοδώρο[υ]

ἐπιμεληθέντος Νεικ[ο]-

Αὐ[ρ]. Δ[ι]ονύ[σιος —]ΝΙΜ

ΜΙΧΕΑΔΕ[— —]ΑΝ[—]Ϲ

Υ[— —] Διονυσ[ίῳ τῷ]

υἱῷ [—]R:ϹΙΔΕΖΧΑ

Ἀγαθήμερος

Διονυσίου φυλῆς

Ἀργειάδος κατεσ-

[Δ]ιονύσιος στρατιώτης κα[ὶ]

Στράτων κατεσκεύα[σαν]

ἔτους τκʹ, μ(ηνὸς) θʹ, αιʹ

Διονύσιος ∙ στρατιώ-

της ὁ καὶ βετρανός

[Αὐρ.] Ἰοῦστ̣α Σεβα[στηνὴ καὶ]

[Τ]ι(?)πρειζηνὴ γυνὴ Δ[ιονυσίου]

[Αὐ]ρ. Διον[υσίῳ τῷ ἀνδρὶ καὶ]

Σ̣τράτων τῷ γλυκυτάτῳ

[π]ατρὶ Αὐρ. Διο%⁸⁰%⁸⁰νυσίῳ

[βετρα]νῷ κα̣ὶ [Στρ]ά̣τω[ν]

Διονύσι[ος(?)]

τὴν ἐνοχὴ-

τόπος Μ(άρκου) Αὐ[ρηλ]ί̣ου Ἀπολλειναρίου κα̣ὶ Μάρκου Αὐρηλ[ίο]υ

Διονυσιανοῦ.

[σο]ροὶ λευκόλιθοι τρεῖς καὶ αἱ παρακείμεναι σοροὶ πωρινοὶ τρεῖς

[Μ(άρκου)] Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου Ἀρτεμωνιανοῦ τοῦ Κρατίστου ἀρχιερέων καὶ τῆς γυναι-

κὸς αὐτοῦ Τιβ(ερίας) Κλ(αυδίας) Ἀντωνίας Φιρμείνης ἀρχιερείης καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν.

․․․․Ο․ΚΛ․ΙΟΕΠΙΙΛΛΟ̣․․․․Ο̣ΒΟΣ ὡς ἑ διατάξεις κελεύουσι προν[ο]-

ήσει [δὲ] ΠΙ․․․Ο̣Ο̣Σ․․․․ΙΛΛΙΟΕΤΙ̣Ι̣Ι̣ Ἀρτέμωνος φύσι δὲ̣ τ̣οῦ Διο-

[νυσίου — — —]Ι̣Ι̣Ιοδου// scheinbar folgen hier keine Buchstabe mehr.

Τερτυλλείνου, ἐν ᾗ κηδευθήσεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ

Αὐρ(ηλία) Ζωτικὴ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν Νεικηφόρος καὶ Διονύσιος,

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι. εἴ τις δὲ παρὰ ταῦτα

[ταμίῳ (δην.) —ʹ]. τούτου ἀντίγραφον ἀπόκιται εἰς τὰ ἀρχῖα.

[ἡ σο]ρὸς κὲ ὁ ἐπὶ αὐτὴν τόπος Αὐρ(ήλιος) Διονύσιος Π̣(οπλίου) Αὐ(ρηλίου) Κν̣ημίου(?) ἔχω τὴν κατοχήν.

[— — —] κὲ περὶ α[ὐτὴν ․․․․․] Διονύσιος ταύτ̣ην̣(?)

που ἐ[κ] προγόνου διαδοχῆς Γλυκονήδη(?) ἔνοχον μνήμης.

καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος

․․․ανοῦ Διονυσίου.

ἡ σορὸς καὶ ὁ περὶ αὐτὴν τόπος Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Ζ̣ωσίμου Ἀνδρονείκ[ου],

[ἐν ᾗ κη]δ̣ευθήσεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐ[το]ῦ Αὐρ(ηλία) Διονυσίς· ἑτέρ[ῳ]

[δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι — — —]

ἡ σορὸς καὶ ὁ βωμὸς σὺν τῷ περικειμέν[ῳ κηπίῳ(?)]

Μεμμίας Διονυ[σίας Ἀμμ(?)]ιανοῦ τοῦ [— — —]

[— — — — — —] κηδευθήσεται [δὲ καὶ — — —]

ἡ σορὸς Τι(βερίου) Κλ(αυδίου) Ἀσπρηνᾶ καὶ Αὐρη(λίας) Διονυσίδος

Μακεδονιανῆς.

γένους τοῦ Θεοδώρου, ἐν ᾗ κεκήδευται ὁ Παπίας,

κηδευθήσεται δὲ καὶ ὁ ὑὸς αὐτοῦ Διονύσιος. ❦

Ἀπ̣ερ̣δά[τ]ου(?), ἐν ᾗ κηδευθήσεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ

αὐτοῦ Διονυσὶς καὶ τὰ παιδία αὐτῶν· ἄλλῳ δὲ μηδε-

νὶ ἐξέστω κηδεῦσαί τινα· εἰ δὲ μή, ἀποτείσει τῷ ἱε-

Reste von vier Kränzen

Κύδωρος Διονυσίου εἶπεν· ἐπειδὴ ἐκ πλ[ε]ί̣ονος [χρόν]ου δικῶν οὐ̣-

σ̣ῶν ἀδικάστων παρ’ ἡμῖν ὁ δῆμος ἔπε[μ]ψε πρεσβείαν πρὸς

νων στεφάνων τοῖς τε δικασταῖς καὶ τῶι γραμματεῖ

ἐν τῶι ἀγῶνι τῶν Διονυσίων, ὅταν [σ]υντελῶσι τὰς πρώτας vv

σπονδάς. καὶ ἵνα ἀναγραφῆι τὸ ψήφισμα εἰστήλην καὶ σταθῆι

αὐτὸ εἰς λεύκωμα θεῖναι ἐν τῶι Ἀρ[τέμιδο]ς θησαυρῶ̣[ι].

πρεσβευτὴς Κύδωρος Διονυσίου.

☩ [σ]ορὸς Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου ․Λ̣[— — —]

Γ̣․․ΑΥΡ̣ΕΙ․[— — —].

τῷ θέ[ματα Μ]ηδικὰ ἔ-

στιν Διονυσίου Λ(ουκίου) Φορ-

νίου Λαοδι-

Ἀπολλώνιος

καὶ Διονύσιος συν-

τρόφῳ, ὑπὲρ τῶν

[ἀγ]αθῆι̣ τύχηι̣.

Μάγνιον Διο-

νύσιον, ἱππι-

κὸν ἀπὸ στρατει-

ῶν, υἱὸν Μ. ∙ Αὐρ. ∙ Δι-

ονυσίου πρώτου

ἄρχοντος τὸ βʹ ∙ καὶ στε-

φανηφόρου, ∙ Μάγν[ι]-

[ο]ς Δ̣[ιονύσιος]

[ἀνέστησεν].

κὲ Ἀπολλώνι-

ος κὲ Διονύσιος

Τείμωνι συντρ[ό]-

να αὐτῶν Τείμαιο-

ς καὶ Διονύσιος κ-

αὶ Θεογένης πατ-

τῶν ὑπὸ ἐπιμέλειαν Εὐμένου[ς]

Διονυσίου καὶ Ἰουλ. Δουβασσίωνο[ς]

κατὰ τῆς πόλεως ψήφισμα.

Διονύσιος Μενάνδρου Ἀμμίᾳ

τῇ γλυκυτάτῃ γυναικὶ καὶ αὑ-

Διονύσιος Μενάνδρου

Ἀμμίᾳ τῇ γλυκυτάτῃ

αὐτοκράτορα καθιέρωσαν

πρῶτοι ἐκ τῶν ἰδίων Διον[ύ]-

σιος Διονυσίου τοῦ Μην[ο]-

φίλου καὶ Ἀσκληπιάδης Δη-

Γενέτορι, εἰσανγείλαν-

τος Ποπλίου Κ[λ.] Διον-

υσίου, συνέδρου τοῦ

Πανέλληνος.

Τάτακος Διονυσίῳ υἱῷ μνήμης

χάριν.

Διονύσιος Διονυσί-

ῳ ὑῷ μνήμης ΧΩΜΜΕΛΗϹ [χάριν].

Ἑρμογένης καὶ Διονύσιος Ἑρμ̣[— — —]

πατρὶ μν[ήμης χά]ριν.

Τατιον Μητροδώρῳ ἀνδρὶ καὶ Μητρόδωρος καὶ Διονύσιος καὶ

Ἱκέσιος οἱ υἱοὶ πατρὶ μνήμης χάριν.

Διονύσιος καὶ Πασίων Αφιῳ τῇ ἰδίᾳ

μητρὶ μνήμης χάριν.

[Δ]ιονύσι[ος] Τρ[οφ]ί-

μῳ φιλτάτῳ

Μ̣ε[νέ]μαχος Διονυσίου.

Διονύσιος καὶ Ν[— — —].

Διονύσις̣

τὴν ἐνοχὴ-

Εἰού(λιος) Διονύσιος

ἀπὸ χιλιαρχιῶ-

ΔΙΟΝΥΦΙ[— — —] Διονυσι[—]?.

Διονύσιος Ἀλκίμου

Ἐνεαπηγείτης Διὶ

Τ. Φλάουιος Φορτουνᾶτος

Διονύσιος Μενάνδρου ἱερεῖς·

[Τ.] Φλάουιος Φορτουνᾶτος νεώτερ(ος)

Μένανδ̣ρ̣ο̣ς Δ̣ι̣ο̣[νυσίου]

— — —

Καρικὸς Δι-

ονυσίου ὑ-

πὲρ ἑαυτοῦ

Διονύσι[(ο)ς ὑπὲρ τῶν ἰδίων]

Ὁσί[ῳ (κὲ) Δικέῳ Δικαίῳ εὐχήν].

Διονύσιος καὶ Τατεις καὶ Γάειος καὶ Ἄλκιμο[ς]

ἐτείμησαν τοὺς ἑαυτῶν γονεῖς Δωρόθεον.

Διὶ Σολυμεῖ εὐχ[ή]ν.

Διονύσιος Ἡρακλείδου ἀ̣πὸ

Ἀλεξανδρέας ἐχρύσωσεν.

Αὐρ(ήλιος) Ἀγόραστος Διογένους τὴν θήκην ἑαυτῶ καὶ Αὐρ(ηλία) Διονυσιάδι,

τῆ γυ(ναικὶ) αὐτοῦ· ἑτέρω