[— — —]ΣΣ[— — — — — — — —]

[— — —] Διονύσιος [— — — — — —]

[— — —]του Αὐριλίῳ τ[ῷ] π[ατρὶ]

μετὰ τοῦ πενθεριδέος πενθεριδέως μου

Αὐρηλίου Διονυσίου καὶ τῆς

ἀ̣[δ]ε[λ]φ̣ῆς αὐτοῦ Ἑλλαδίου τό-

ἔνθα κατάκειτε

Διονύσις κὲ ὑ οἱ ἀδε-

λφὺ ἀδελφοὶ α[ὐ]τῶ αὐτοῦ Τελισφόρι-

[— — —]ηι Αὐρ. Διονυσιανός.

[— — — δημοσ(?)]ί̣ων ἔργων κατὰ τὸ τοῦ κυρίου αὐτοκράτορος ἀπόκριμα

[καὶ ἀγωνοθέτην τῆς — — —] Διονυσιάδος [— — —]

— — —

Διονύσιος Διονυσίου ζῶν ❦

ἑαυτῷ τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν

[Διον]ύσιον Γαίου [ζήσαντα]

ἔτη ξʹ καὶ [— — —]

Ὀλυνπιὰς, Διονυσίου

γυνὰ ἐτῶν οεʹ. χαῖρε.

αφέρωντα

Διονυσίῳ Ἐγυ-

πτίῳ σὺν τῶν

ἔνθα κατάκειτε

Διονύσις κὲ ὑ ἀδε-

λφὺ α[ὐ]τῶ Τελισφόρι-

[— — —]․ΣΣ․․[— — —]

[— — —] Διονύσιος [— — —]

[— — —]του Αὐριλίῳ Αὐρηλίῳ τ[ῷ] π̣[ατρὶ]

μετὰ τοῦ πενθεριδέος μου

Αὐρηλίου Διονυσίου καὶ τῆς

ἀ̣[δ]ε̣[λ]φ̣ῆς αὐτοῦ Ἑλλαδίου τό-

[— — — ἡ γυνὴ] καὶ οἱ ἀδελ[φοὶ]

[τὸ μνημεῖο]ν τῷ πατρὶ Διο-

[νυσί]ῳ Οὐαλερι-

[ανῷ κατεσκεύασαν]

γλυκερῦσει τέκν-

οις Ἐρπιδίωνι κὲ Δι-

ονυσίῳ κὲ Κυριλλίω-

νι τοῖς φιλαδέρφυς φιλαδέλφοις

καταεσκεύασα κατεσκεύασα τὸν φείλον οἶκον

καὶ τῇ γλυκυτάτῃ μου γυνηκὶ Διονυσί-

ᾳ σὺν τῷ ἀδελφῷ μου Δομ̣ετιανῷ καὶ

[— — —]ωρουοδοτος κατε-

[— — —] Μᾶρκος Διονύσιος

[— — —]ουλίω̣ι πατρὶ ζήσαντι

Χρῆστος Διονυ[σίῳ]

ἀδελφῶι τῷ γλυκυτάτῳ

ὁ δῆμος

Διονύσιον Βασιλίδου

καὶ Τίτθαν Ἀρχελάου

καὶ Θεογένην Διονυσίου.

Δημήτριος Διονυσίου

Ἀπόλλωνι Λιβοτηνῷ

Διονύσιος ❦ Διονυσίου ζῶν ❦

ἑαυτῷ τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν

Διονύσιος Διονυσίου

τῇ μητρὶ κ〚․〛αὶ καὶ τῷ

γονεῖσι καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Τε-

λεσφόρος Εἰάδι καὶ Διονυ-

σίῳ ζήσασι κοσμίως ἔτη

ξεʹ· μνήμης χάριν.

συνφωνίαν. ἔτους ϛιʹ Τραϊανοῦ Ἁδριανοῦ Καίσαρος 132/133 ac,

ἐπιμελητεύοντος Διονυσίου Σατρονείλου, ἐκδικοῦντος

Μόσχου Διλλιπόρεος, γραμματεύοντος Ἀλεξάνδρου

ἐνθάδε κεῖτε

Γλύκων σὺν Διο-

νυσίῳ τῷ ἀδελ-

φῷ, ξʹ ἔτη ζή[σας],

Τι. Κλ. Ὀκλάτιος

Διονύσιος μα-

θηματικὸς ζ[ή]-

βίῳ προτελευτήσαν-

τι Αὐρ. Διονυσίῳ ἱερα-

σαμένῳ καὶ ναυαρχή-

Αὐρ. Μαρκιανὸ[ς κ]ατεσκεύασα τὴν προγονικήν μου

πύελον ἐμαυτῷ κ̣ὲ̣ [τέκ]ν̣ο̣ι̣ς̣ [κὲ τῇ π]α̣ρ̣ηκούσῃ μου συνβίῳ Δι-

ονυσιάδι· βούλομε δὲ μετὰ τὸ κατατεθῆνε τοὺς προγεγραμμένους μηδίνα τεθῆνε·

εἰ δέ τις τολμήσει ἐπανῦξε τὴν σορόν, δώσει τῇ πόλι προσ-

[στέφανον ἀ]ν̣αγγεῖλαι τὸν ἀγωνο-

[θέταν Διονυ]σίοις ἐν τῶι θεάτρωι·

[ὅπως δὲ καὶ πρ]όξενος γένηται, τοὺς

Ζωπυρίων Μεσσανίου Πολ(ιατήας)

Ἀρίστων Διονυσίου Ποττ̣ωι(—)

Κρατῖνος Ζωΐλου Ποττωι(—)

Διονύσιος Πυθᾶ Παρτε(—)

Ἀπολλώνιος Θεομνάστου Ὀλιδν(ήας)(?)

προφήτας Ἀθαναίων Ἀπολλοφάνε(ιος),

νομοφύλακες Ἵππων Διονυσίου,

Ἀθηνοκλῆς Μηνοδώρου, Ζωτίχος

Ἀθαναίωνος· αἰσιμνῶντες

μῆνα Διονύσιον ἐστεφάνωσαν

ἁγεμόνα βουλᾶς Διονύσιον

Διονυσίου Πολητήας·

Νικίας Μενίσκου Καλλιχορεατ(ήας),

Ἀθαναίων Ἀσκλαπιοδώρου,

Θεάφιλος Διονυσίου Ἀσωποδω(ρήας),

Δαμᾶς Μηνοδότου.

Ἀντιφίλου τοῦ Θεγείτου

Διονύσιος Ἀμυνάδα

Σωσιγένης Σωσιγένειος

Διότιμος Διονυσίου

Ἑστίαι.

[ἐν] τῶι Πεταγειτνίωι μηνὶ πρὸ τᾶς δε[κάτας],

[τὸ δ]ὲ ἥμισσον ἐν τῶι Διονυσίωι πρὸ [τᾶς δεκά]-

[τα]ς. ἐπ[εὶ] δέ κα τὰν τιμὰν πᾶσαν κα[ταβά]-

Θεόπομπος

Διονυσίου.

Ἀπολλᾶς Διονυσίου.

Διονύσιε Διονυσίου χαῖρε.

Διονύσιος οἰκονόμος Χαλχηδονίων Καλχηδονίων καὶ ἡ

γυνὴ αὐτοῦ Εὐτυχία ζῶντες ἑαυτοῖς

Διονύσιος

Εὐφρονίου.

Διον(ύσιος).

Ἡράκ(λειος).

παρήγορε, σύνγαμε

σέμνέ, / Διονύσιε, / ἐν τά-

χι μ’ ἔλιπες· κὲ οὐδέν /

Διονύσιος καὶ

Ἡγη̣σ[ίας τῶ]ι̣ π̣-

[Φλ]ά̣β̣ιος Ἰουουεντιαν[ὸς]

Δ̣ιονύσιος

[τὸ]ν̣ ἑ̣αυτοῦ κη̣δεσ[τήν].

[— — — — —]Α[— — —]

[φυλῆς Διονυσιά]δο[ς]

[— — — — — —]

Κλ. Λουκιλλιανός

φυλ(ῆς) Διονυσιάδος

Κα[λπ]ουρνιανὸς Χρυσιανός

[— — — — — —]

[φυλῆς] Διονυ[σιάδος]

[— — — — — —]

Αὐρήλιο[ι Πο]ντικιαν[ὸς]

Διονύσιος, Ποντικιαν[ὸς]

Ζήνων, Ποντικιανὸς

Ἀλέξανδρος Αὐρηλίοι[ς]

Διονυσιανῷ Ποντικῷ

κὲ Χρυσιπιανῇ Κλεοπάτρᾳ

Διονύσιος Ἀπο-

λωνίου Λευκίδι

[καὶ ἐπιστάτην] τῶν ἔργων κατὰ τὸ τοῦ κυρίου Αὐτοκράτορος ἀπόκριμα

[καὶ φύλαρχον τῆς φυλῆς] Διονυσιάδος [ ].

[καὶ τιμηθέντα ὑπὸ φυλῆς] Διονυσιάδος [ ].

Κόρινθος

φυλῆς Διονυσιάδος

Μ. Δομίτιος Εὐπόριστος

Ἀσκληπιόδοτος

[Μ. Α]ὐρηλ. Διονύσιος.

[— — — — — — — — —]ων

[φυλῆς Διον]υ̣σιάδος

[— — — — — — — — —]νος

Νεικήφορος

φυλῆς Διονυσιάδος

Δομίτιος Πρεῖσκος

Αὐρηλ. Ἰουλιανός

φυλῆς Διονυσιάδος

Δομίτιος Φωκίων

Αὐρ. Τροφιμιανὸς Ἀρτεμίδωρος

φυλῆς Διονυσιάδος

Αὐρηλι. Αὐρηλιανὸς

Δομὶτιος Αἴλιος Σόφος

φυλῆς Διονυσιάδος

Τιμοκράτης Χρυσίωνος

Μῆτρις [Κ]αλλικράτου[ς]

Διονύ̣σιος Ἀρχίππου

Λάμαχ[ο]ς̣ [Χ]ορ[ηγίωνος]

Δημόστρατος Προμηθίωνος

[β]ουλῆς ἐπιστ[ατ]εύοντος Διονυσίο[υ]

[τ]οῦ Ἀρχίππου vac. γραμματεύοντος

Διονύ̣[σιος ?]

Δαΐσκος Διονυσίοˉ

μεγάλωι

Πύθης Διονυσίου

στρατηγῶν

ἐκτέρισαν δέ με παιδὸς ἐ-

μοῦ Διονυσίου υἱοί, vac.

οὓς τοὐμὸν μίμνοι γῆρα̣[ς]

[— — — — ὑ]ποβρύχιος κεῖ-

[— —ται Διο]νυσίου υἱός vac.

[— — —]Ν Καλλίππου

Γερμανικῶι καὶ τῶι

δήμωι Διονύσιος

Διονυσίου, φύσει δὲ

Ἄπφου, ἀγορανόμος

[μαίων καὶ τοῦ δήμου Ἀμα]στριανῶν Λονγιδιανὸς Ῥούφου ἐφηβαρχήσας τῷ ζοσʹ ἔτ[ει]

[— — — — — —]νον Διονυσίου τῇ πατρίδι τὸν δῆμον κατασκευάσας σὺ-

[ν τῷ βωμῷ(?) — — —]

ἐνθάδε τέθαπται Δαμόσστρα-

τος Δαμόστρατος Δειονυσείου Διονυσίου ἐτῶν ξʹ

καὶ Παρθαίνος Παρθένος Δαμοσστρά-

Χρήστη Διονυσί[ου]

κατέστησα τὴν [πύ]-

[ε]λον ἑαυτῇ καὶ τ[ῷ ἀν]-

δρί μου Αὐρ. Διονυσί[ῳ].

[— —]ος.

Διονύσιος

Στρατίου

πολειτίαν πολειτευσάμενος ἐνδόξως ἐνδωξος ζήισας ζήσας κοσμίως ἔτη ξεʹ.

Αὐρ(ηλία) Διονυσιανὴ Τρυφῶσα γυνὰ δαὶ δὲ Ἡρακλείδου νεωτέρου ζήσασα κοσ-

%⁸¹μίως ἔτη κεʹ. χαῖρε.

Αὐρ(ήλιος) Τρυφω[ν]ῖνος Διονυσίου ζή[σας] κοσμίως

ἔτη —ʹ. χαῖρε.

χαῖρε·

Μ(ᾶρκος) Οὔλπιος Διονύσιος

ἐτῶν νεʹ, χαῖρε·

Διονύσιος Δη-

μύλου ἐτῶν ξʹ, χαῖρε·

Σινωπὶς Διονυσίο[υ]

[γ]υνὰ δὲ Διοφάντο[υ]

χαίρετε

Ἡρακλέων Δι-

ονυσίου ἐτῶν ξεʹ· Ἀρειστό-

κλεα Ἡρακλέωνος γυνὰ ἐτῶν νʹ.

[— — —]ου· πυγμὴν ἐφήβων [νεωτέρων — — —]

[— — — πρεσ]βυτέρων Διοκλῆς Διονυ[σίου — — —]

[— — —] κὲ Ἀντώνιος Σεβή[ρου — — —]

[δεῖνα τοῦ δεῖνα. δόλιχον] ἐφήβων νεωτέρων· Δημήτ[ριος τοῦ δεῖνα].

[πρεσβυτέ]ρων· Διοκλῆς Διονυσίου. πά[λην]

[ἐφήβων νεω]τέρων Λονγεῖνος Ὑψιγόνου κὲ [ὁ]

[— —]ς Ἀρτέμωνα κὲ Ἥλιον Κο[— — —]

[Σατορν]εῖνον Διονυσίου· εὐεξίᾳ Σ[— — —]

[λαμ]παδάρχος Καλλίστρατος [— — —]

Ζογόλαβις γυνὴ Διονυ-

σίου· χαῖρε.

Διονύσιος Μηνοφάνους

ἐτῶν λεʹ,

νὸς Λώου, ὁ δὲ τε-

χνίτης Διονύσιος.

[λέ]κτρον ὀδ[υρ]όμενο[ς — — —]

[Δι]ονυσίου ἐσθλῇ ἀκο[ίτι — — —]

[—]α θάνε φιλό[θεος — — —]

ἀφνειός τ’ ἀγαθός τε καὶ εὐγνώ-

μων, Διονύσιος, / τειμαῖς ἔκ τε

θεῶν πεπλησμένος ἐκ τ’ ἀν-

ἀστυνόμου Διονυσίου.

μεγάλῳ

Πύθης Διονυσίου

στρατηγῶν

Μῆτρις [Κ]αλλικράτου[ς],

Διονύσι̣ος Ἀρχίππου,

Λάμαχος [— — —],

Δημόστρατος Προμηθίωνος·

[β]ουλῆς ἐπιστ[ατ]εύοντος Διονυσίο[υ]

[τ]οῦ Ἀρχίππου, v γραμματεύοντος

Δαίσκος Διονυσίοˉ.

ἐκτέρισάν δέ με παιδὸς ἐ-

μοῦ Διονυσίου υἱοί, vac. /

οὓς τοὐμὸν μίμνοι γῆρας [ἐ]π̣’

Καλλισθένης·

ἀστυνόμου Διονυσίου. grape

[Πο]σειδών[ιος], ἀστυνόμ[ου Δι]ον[υσίου].

Στέφανος, ἀστυνόμου Διονυσίου.

Stamp: ἀστυ[νομοῦ]ντος Ἀπολλοδώρου τοῦ Διονυσίου, [— — —]. Graffito: ΗΡΑ.

ἀγαθ̣[ῇ] τύχῃ.

Διονυσια̣κό[ς] sc. βωμός.

κὲ ἰδία μητρὶ Κυρίλλη

Διονυσίου Ἰσταονδη-

νῶ ἀνέστησεν μνή-

ἀνδριάντα Κ. Ἰουλ.

Διονυσίῳ ΚΑΤΑΝΕΙ̣-

τριαστῇ, νεικήσαντι

Δίων καὶ Εἰ-

ρήνη Διονυ-

σιάδι θυγα-

τρὶ μνήμη-

[ου Αἰλίου Πομπε]ιανοῦ(!) καὶ ἀρχιερέως Μεμμίου

[․․․․․․․․․․․․]ου Διονυσίου τοῦ ἑλλαδάρχου

[ἐπὶ πρώτου(?) ἄρχο]ντος Τίτου Φλαουίου Ἰουλια-

Μ. Αὐρ(ήλιον) Διονύσι-

ον τὸν γλυκύτα-

ἐπὶ Αὐρηλ(ίου) Δι[ονυ]-

σίου Ἀργαείν[ου τοῦ]

λαμπροτ[άτου ἀρξα]-

ἐπὶ Αὐρ(ηλίου) Δι[ο]νυσίο[υ]

[Ἀργαεί]νου

Διονύσιος

Αννᾳ θυ[γ]α̣-

Ὕλας ἰδίῳ πα-

τρὶ Διονυσίῳ κ(ὲ)

Εὐρυδήμῳ ἐγγ-

Τερτίᾳ Διονυσίου

τῇ ἑαυτῆς θυγατρεὶ

[— — —]ρι καὶ τὰ τέκνα Κοΐντος καὶ Διονύσι[ος]

[— — — ἀνέστ]η̣σαν vac. μνήμη〚ς χάριν〛. vac.

ἐτείμησεν [Διο]-

νύσιος Ζ̣ην̣[οβί]-

αν γυναικὰ̣ [—]-

Τέρπουσαν

Αἰλία Διονυσία

μήτηρ