[π]ρ̣οστατοῦντος [τοῦ κοινοῦ]

[Ἀρισ]τάρχου Ἰ[— — — — —]

[— — — — — — — — — — —]

Διοσκουρίδης

Ἀρίστωνος

ἀνέθηκεν.

[ὁ δεῖνα] Ἡρακλείδα εἶπε[ν]·

[ἐπειδὴ Ζωΐλο]ς Ἀρίστων[ος] Ἐλ-

[εάτας εὔνους] ἐστὶ κ[αὶ π]ρόθυμο[ς]

[ἐπαινέσαι μὲν] ἐπὶ τούτοις Ζω̣-

[ΐλον Ἀρίστωνος Ἐ]λεάταν·

[— — — — — — — — — — —]

[πραισιμνῶντος ἐ]ν ἐκλησίαι ἐκκλησίαι Θεομβρό-

[του τοῦ δεῖνος] Ἐπιγένης Ἀριστο-

[․․c.8․․․ εἶπε· ἐπειδ]ὴ Ἀπολλώνιος Πάρ-

Ὄλυμπος Σωτηρίχου ἐργάτας ιεʹ

Δίων Ἀριστοκλέος ἐργάτας ιεʹ

Ἁφαιστίων Σκύθα ἐργάτας ιεʹ

Νουμήνιος Νουμηνίου εἶπε·

[ἐ]πειδὴ Ἀρίστων Ἀρίστωνος ε[ὐ]-

[ε]ργέτας ὢν τοῦ δάμου ἐ[πεδέξατο]

[․]Ε[․․․]μενοι οἱ θοινᾶται τᾶς [—]

[․․․․ Ἀρίστ]ων[ο]ς τοῦ εὐεργέ[τα δι]-

[ὰ] τὸ τὰν εὔνοιαν τετηρῆσ[θαι]

[τ]ὰν ποτὶ τὰν σ[ύνοδ]ον· ἐπ[αίνε]-

[σ]αν μὲν ἐπὶ τούτοις Ἀρίστων[α]

[Ἀ]ρίστωνος· ἐψαφίσ[αντ]ο δὲ [καὶ]

[ἕ]ννα ἕνα στέφανον εἰς τ[ὸ κατ’ ἀΐδι]-

χθαι αὐτ[οῖς διὰ τοῦδε τοῦ ψαφίσ]-

ματος σ[τεφανοῦ]ν Ἀρίσ[τωνα Ἀ]-

ρίστων[ος τὸν εὐ]εργέτα[ν μὲν]

τοῦ δάμ[ου, φιλότ]ειμον δὲ [τοῦ]

ἔδοξε τοῖς θιασείταις· Διόδωρος Δαμα-

τρίου εἶπε· ἐπειδὴ Ἀρίστων Ἀρίστωνος

πατρὸς ἐὼν εὐεργέτα καὶ κτίστα τᾶς πό-

κατὰ πᾶσαν ἁμέραν ἐν αἷς ἀ[θροίζο]νται

Ἀρίστωνα Ἀρίστωνος τὸν εὐεργέτ[α]ν τοῦ

δάμου καὶ φιλότειμον τοῦ θ[ιά]σ[ου], δεδόσ-

Ἀρίστωνος.

ἔδοξε τοῖς θιασείταις τοῖς περὶ

Φίλωνα Διοσκουρίδα· τοῦ βακχικοῦ θι-

άσου ὁ ἱερεὺς Φίλων εἶπεν· ἐπειδὴ Ἀρίσ-

των Ἀρίστωνος, πατρὸς ἐὼν εὐεργέτα

καὶ δεύτερον γενομένου μὲν κτί-

καλ[ο]ς Σ[— — — — — — — — — — — — — —]

Ἀρίστω[ν Ἀρίστω[νος]— — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Ἀπολλων[ίου, ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος],

Μένων Ἀρί[σ]τ[ωνος, ὁ δεῖνα — —]-

ναίοντος Γερμα[νός, ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος]

Ἀλέξανδρος Μαξίμου ∙

Ἀρίστων Εὐπρέπους

Πομπηϊανὸς Ἡρακλείδου ∙

Ἀρίστων Ἀν[— — — —]

Ἥρωι Ἰσχυρῶ[ι εὐχα]-

Σίλλις Πασ[— — — — — — — —]

Ἀρίστων Ἐχ[— — — — — — —]

Ἀγείδας Ἐχ[— — — — — — — —]

Ἀρίστων

[Σωσι]πόλ[ι]ος

[Δ]ιονύσιος Ὀρθο[κλέους]

[Ἡρα]κλέων Ἀρισ[— — —]

[— — — — — — — — — —]

[τοῦ] Ἐπιδήμου

[Ἀρί]στω̣ν.

ἀγορανό[μου]

Ἀριστο[— —].

Ἀριστοβούλο(υ)

ἀστυνό(μου).

Ἀριστο[μέ]νης Ἀριστο[φά]νης.

[Θασίων].

[Ἀρι]στοφ[— —]

[Θασίων].

ἐπ’ Ἀριστ-

ογένευς.

[ἀστυνόμος]

Ἀρι[στ]ίων.

Κλεαίνετο[ς].

Θ[α]σίων. | Ἀριστ[ομένης].

Θασίω[ν].

[Ἀ]ρ[ι]στ[είδης].

Ἀριστο-

[κ]ράτης.

Ἀριστο-

κράτ[εο]ς.

[Ἀριστοφά(νης)].

[Θασ]ίων.

Ἀριστοκρ[άτευς].

Ἀριστο-

κράτε[ος].

Ἀριστο-

κράτεο[ς].

[Ἀρισ]το-

[κράτ]εος.

[Ἀρι]στοκράτ[εος].

[Ἀρισ]τείδ(ης). | Θα|σι(․ν). Καλ[λι(φῶν)].

[Ἀρισταγόρης. | Ἀ]ρχέσ|τρα(τος).

[Θ]ασίων.

[Ἀριστο(κ—)].

[Τι]μ[ησ(ίθεος)].

[Θ]ασίων. | [Ἀρισ|τόλεως].

[Ἀ]ριστοφῶ|ν.

Θασίων.

[Θασ]ίων. | [Ἀριστ|οτέλης].

[Θασίω]ν.

[Ἀριστοφά]νη|ς.

Ἀ[ρ]ιστο|φ[․․․․].

[ἀστυν]ό[μος]

[Ἀριστ]ίων.

[Νουμ]ήνιος.

[δὴ Ἀριστάδης Παντί]μου προγόνων εὐεργετῶν γε-

[γενημένος] ...

[δύναμιν(?) δεδόχθαι ἐπαινέσαι Ἀ]ριστάδη̣[ν Π]αντ̣[ίμου]

Ἀριστεί[δη(ς)]. | Θασ|ι(—). Αἰσ[χρί(ων)].

[Ἀριστ]είδης. | Θα[σ|ι(—)]. Γ̣λ̣αύ[κ|ων].

Ἀρισ[τείδη(ς)]. | [Θασ|ι(—). Θεόδο|τ(ος)].

[Ἀρι]σ̣τεί[δης]. | Θασ|ι̣(—). Ἡρά[κλε|ιτ(ος)].

[Ἀριστείδης(?)]. | Θασι(—). | [Πυλάδ|ης(?)].

[— — — — —] Ἡρακλείδα εἶπε[ν]·

[ἐπειδὴ Ζωΐλο]ς Ἀρίστωνος Ἐλ[ε]-

[άτας εὔνούς] ἐ̣στι κ̣α̣[ὶ] π̣ρόθυμο[ς]

[ἐπαινῆσαι μὲν] ἐπὶ τούτοις Ζω̣-

[ΐλον Ἀρίστωνος] Ἐλεάταν ὧ[ν(?) ․․․]

[— — — — — — — — — — — — —]

Ἀριστο-

κράτεο[ς].

[Ἀ]ριστο-

[κ]ράτεος.

Ἀρι[στο]-

κρά[τεος].

Ἀρισ[το]-

κρά[τεος].

[Ἀρισ]το-

[κρ]άτ[εος].

Θα[σίων].

[— —]ων [Ἀριστοφ]ῶν(?).

[Μικρ]ίου τοῦ

[Ἀρ]ισταγόρου.

[Μι]κρίου τοῦ

[Ἀρ]ισταγόρου.

[․․․]ΝΙΣ [Φαή]νις(?) (Conovici)

ἔδ[οξε τ]ῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι ἐπιμηνιε[ύοντος]

Διοσ[κο]υ̣ρ̣ί̣δ̣ου τ̣οῦ̣ Ἀ̣ρ̣[ι]σ̣τοκλέου̣[ς· ο]ἱ ἄρχοντε[ς εἶπαν]·

ἐπε̣ιδ̣ὴ̣ Μενίσκος Θ̣ε̣οδώρου ἀνὴρ καλὸς κα[ὶ ἀγαθὸς]

πατρὸς Ἀρισταίου γένος αὐξήσοντα σ’ ἐπ’ ἠοῖ

ἠλπισάμην πάτρηι κῦδος ἐλευσόμενον

[Ἀριστο|μέ(νης)]. Εὐρυ|ά(ναξ). Θα|σί[ων].

Ἀριστο|μέ(νης). Θρασω(νίδης). | Θα|σίων.

Ἀρισ[το|μέ(νης). Πυθ]ο(γένης). | vac. | Θασί|ων.

Ἀρι[στο|μέ(νης). — — —|— — —. Θα]|σίων.

[Ἀρ|ι(στ—)]. | Θα|σ[ι(․ν)]. Θ[ε(—)].

Θεόφι|[λ]ο(ς). Ἀ̣[ρ]|%⁸¹|ισ(τ—).

Θεόφ|ιλ(ος). Θ[α]σι(․ν). Ἀρ|ιστ(—).

[Ἀρ]ιστείδης. | Θα[σ|ι(․ν). Ἀριστό(δικος)].

Ἀριστείδη(ς). | Θασ|ι(․ν). Ἡράκ[λε]|ιτ(ος).

Ἀ̣ρ̣ι̣[σ]τεί[δη(ς). | Θασ|ι(․ν). Θεόδο]|τ(ος).

[Ἀριστείδη(ς). | Θα|σι(․ν)]. Καλλ|ι(φῶν).

[Ἀριστ]είδη(ς). | [Θα|σι(․ν). Λεύκω|ν].

[Ἀριστείδη(ς)]. | Θασ|[ι(․ν). Παυσα(νί․ς)].

Ἀριστείδης. | Θασ|ι(․ν). Ποσίδε(ιος).

[Ἀ]ριστείδης. | Θασι(․ν). | Πυλάδη(ς).

Ἀριστείδ[ης. | Θασι(․ν). | — — —].

[Ἀριστ(οκ—)].

[Βί]ων.

[Ἀ]ριστο[κ(—)].

Δημάλκ(ης).

[Ἡρακ(λει—). Ἀριστο(κ—)].

[Ἡρ]άκλε[ιτ(ος)].

[Ἀριστο(κ—)].

Ἀριστοκ(—).

[Ἰσ]αγόρει.

[Λυσικλεῖ].

[Ἀριστο(κ—)].

Ἀριστ|ο(κ—).

Μέγωνι.

Ἀριστο[κ(—)].

[Πυλάδης].

[Σι]μαλίω[ν].

Ἀριστοκ(—).

Ἀριστο(κ—).

Τ̣ιμη̣σ̣(ίθεος).

[ἐ]π’ Ἀριστοφά[ν|εος].

Μεγ[α]κ[λ]ε[ίδης].

Ἀρισ(—). | [Ἄμφαν(δρος). | Θά]σι(․ν).

[Θασ]ίων.

Ἀρισ|[τόλεως].

[Ἀρι]στοφ[ῶ|ν].

[Θα]σ̣ίων.

Ἀριστοφῶν.

Θασίων.

[Ἀ]ριστοφ|ῶν.

[Θασίων].

Ἀριστοφ[ῶν].

Θασίω[ν].

Θασίω[ν].

Ἀρι[στο|τέλης].

[Θασίων].

Ἀριστοτέ[λ|ης].

Θα[σ]|ίων. Ἀρ|[ι]σ[τοτέλ]η|ς.

Ἀριστο|τέλης.

Θασίω|ν.

Θασίων.

Ἀριστοτέλ[ης].

Θασίω[ν].

Ἀ̣ρ̣ι̣σ̣τ̣ο̣τ̣έ̣|λης.

Θασίων.

Ἀριστ|οτέλης.