duo coronae oleagineae

ἐπὶ ἱερέως Διονυσίου

τοῦ Φιλοκλέους· Τί-

Διονυσία Σαράπιδι

καὶ Εἴσιδι εὐχήν.

Διονύσιος Ἀντιόχου χ̣[αῖρε] χ̣[ρηστός].

Διονύσιος

Διοδώρου.

Διονύσιος

Διονυσίου.

[Δ]ιονύσιος

Φ̣ανίου.

[— —]ύσειος Διονυσίου, Ἐπαφρὼ Φα[— —]

Διονύσ[ιος]

Ῥόδι[ος] Ῥοδί[ωνος].

τᾶι πόλει διὰ προγόνων ψάφισμα καὶ πρεσβευτὰς

ἀπέσταλκαν Ἡρόδοτον Μηνοδότου, Μενεκλῆν Δι-

ονυσίου, οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρ-

κάδων τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν καὶ αὐτοὶ διελέ-

βειαν ἃν ἔχετε πρὸς πάντας τοὺς θεούς, μά-

λιστα δὲ πρὸς τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν ὑ-

μέων, ὧι ἅ τε πόλις καὶ χώρα ὑμῶν καθιέρω-

[νὸς] ἀπέστα τῶν συμφερόντων τῶι δάμωι

[τῶι] Τηίων, διά τε τὸν Διόνυσον τὸν ἀρχαγέταν

[ὑμέων] τᾶς πόλεως καὶ διὰ τοὺς λοιποὺς θεούς,

ὑμᾶς ἢ τὰν χώραν παραιρῶνται τὰν καθιερωμέ-

ναν τῶι Διονύσωι καὶ πολεμέωσιν κατὰ γᾶν

ἢ κατὰ θάλασσαν, βοαθήσομεν ὑμῖν καθότι ἂν ἔω-

ἐκ τῶν νόμων. εἶναι δὲ Ἡρόδοτον Μηνοδότω καὶ

Μενεκλῆ Διονυσίω προξένος τᾶς πόλεος ἁμῶν.

ἔρρωσθε.

νοι περὶ τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι

Διονύσωι τᾶς τε πόλεως καὶ τᾶς χώρας τᾶς

Τηίων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι δὲ καὶ τἄλλα τὰ ὑ-

προϋπάρχωσαν ταῖς πόλεσι συγγένειαν, τάν

τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος

καὶ τᾶς χώρας ὑμέων, ἔτι δὲ ἱερὰν καὶ ἄσυλον

μα καὶ πρεγγευτὰς ἀπέστειλαν Ἡρό-

δοτον Μηνοδότου καὶ Μενεκλῆν Διονυ-

[σίου, οἱ δὲ ἐ]πελθόντες ἐπὶ τὸς κόσμος

πόλιν ὑπὸ τῶν προγόνων ἁμῶν κα-

θιερωμέναν τῶι Διονύσωι καὶ ἄσυλον γε-

γενημέναν· διὸ καὶ ἔδοξεν τοῖς κόσμοις

Διονύσι(ος).

Ἀθήναιος

Διονυσίου

Πάριος

[Καν]άχω,

[Δι]ονύσιος

[Καν]άχω,

Πύργος Ἀρκεσιλά̣ω, Εὔχαρτος Σοάρχω, Ἀλέξανδρος Ἀλεξάνδρω πυ(ρφόρος?)

Διονύσιος Μικκάλω. vac. κόσμων μνάμων Διονυσοκλῆς Ἀρτέμωνος,

ἱεροργῶ Ἠν̣α̣τίω̣ν Ἑρμία.

[Καλ]λ̣ίχωρος

[Διο]νύσωι

[χαρ]ιστῆια.

θ̣ιοί, θυκἀγαθᾶι. δοˉριὰν ἔδοˉκ̣αν Διονυσ[ίοˉι το͂]ι Κο[— — — — — — — —]

[— — ἀρετᾶς ἐμ π]ολέ[μοˉι καὶ ἐ]ϝεργεσίας ἔνεκα Γόρτυνς ἐπίπανσα

φιλοτιμίαν ποιούμενοι περὶ τοῦ γενέσθαι τὰν κα-

θιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας

τᾶς Τηίων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι δὲ καὶ τἄλλα τὰ ὑπάρ-

σας ταῖς πόλεσι συγγενείας, τάν τε καθιέρω-

σιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας

ὑμῶν, ἔτι δὲ ἱερὰν καὶ ἄσυλον εἶναι, βουλόμενοι

μιον κατὰ τὸν ποιητὰν ὑπὲρ τῶ ἁμῶ ἔθνιος ἀπήστελ-

κε Μυρῖνον Διονυσίου Ἀμισηνόν, ποιητὰν ἐπῶν καὶ με-

λῶν, τὸν αὐτοσαυτῶ μαθετάν, διαθησιόμενον τὰ

ἔδοξε Κνωσίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει· ἐπει-

δὴ Ἡρόδοτος Μηνοδότω καὶ Μενεκλῆς Διονυσίω

ἀποσταλθέντες πρεγγευταὶ πὰρ Τηίων πορτὶ

Ζήνων

Διονυσίω

χαίρετε.

ἐκτενεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιού-

μενοι περί τε τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύ-

σωι τᾶς πόλιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηίων καὶ τὰν

χονσαν τᾶι πόλει συγγένειαν, τάν τε καθιέρω-

σιν τῶι Διονύσωι τάν τε πόλιν καὶ τὰν χώραν ἦμεν

ἱερὰν καὶ ἄσυλον, βωλόμενοι χαρίζεσθαι Περδίκ-

[νεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιούμενοι] περί τε

[τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς] πό-

[λιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηίων καὶ τὰν ἀσυλίαν], ἔτι

εὐχαριστεῖ, καὶ μεμναμένοι [τὰν πρ]οϋπάρχονσ[αν τᾶι]

πόλει συγγένειαν, τάν τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τάν [τε]

πόλιν καὶ τὰν χώραν ἦμεν ἱερὰν καὶ ἄσυλον, βωλόμε[νοι]

Σωτηρια[— —]

Διονυσ[— — —]

Χαιρημ[— — —]

Σουέλλιος

Διονυσια-

❦νὸς ❦

ρε. Εὔτυχος

καὶ Διονυσία

τῷ ἀμέμ-

καὶ τοῖς τέκ[νοις]

Διον[υσ]ίᾳ κ[αὶ]

Θέρμουτι.

Διονυσία Εἰ-

ρηναίῳ τῷ

καὶ συγγενεῖς ὑπάρχοντες διὰ [πρ]ογ[όνων ψάφισμα καὶ πρεγ]-

γευτὰς ἀπέσταλκαν Ἡρόδοτον Μην[οδότω, Μενεκλῆν Διονυσίω],

οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὰν ἐκκλησίαν [τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν]

κιον Μάρκου υἱὸν Ὁρατίᾳ Ἀκύλα̣

καὶ Μεγὼν Διονυσίου τὴν γυ-

ναῖκα αὐτοῦ Ὀλοντίων πρόξεν-

ἔδοξε Πριανσίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει.

ἐπειδὴ Ἡρόδοτος Μηνοδότου καὶ Μενεκλῆς Διονυ-

σίω ἐξαποσταλέντες πρεγγευταὶ πορτὶ ἁμὲ πα-

προθυμίαν, δεδόχθαι Ῥαυκίων τοῖς [κόσμοι]ς [καὶ τᾶι] πό-

λει ἀποκρίνασθαι Τ[η]ίοι[ς] ὅτι ἅ τε καθ[ιάρωσι]ς [τῶι Δι]ονύ-

σωι τᾶς πόλεος καὶ τᾶς χώρας αὐτοῖς ἅ τε ἀσυλία καὶ

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[τάν τε καθιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος]

καὶ τᾶς χώρας [ὑμῶν δίδομεν καὶ ἐφ’ ὅσον κα δυ]-

Δινύσιος Διονύσιος

Δινυσίω.

Χαρμάδας.

Διονύσιος.

Βρωτως.

Ἀπολλωνίου τοῦ Ἀλέξωνος, Λυκομήδου τοῦ Εὐπολέμου, Δημητρίου τοῦ Δημητρίου τοῦ Ἡροπύθου,

Δημητρίου τοῦ Δημητρίου τοῦ Ἀναξαγόρου, Αἰδούχου τοῦ Ἀπολλοδώρου, Μιννίωνος τοῦ Διονυ-

σίου τοῦ Μιννίωνος, Ἐπικούρου τοῦ Ἀρτεμιδώρου τοῦ Μοσχίωνος, Παυσσικράτου τοῦ Ἡροπύθου, Ἀπολ-

λωνί[ο]υ [τ]οῦ Ἀπολλωνίου, Εὐβούλου τοῦ Ἀλεξίωνος, Βοήθου τοῦ Ἀνδρομάχου, Ἀρτεμιδώρου τοῦ Δη-

μητ̣ρίου, Ἀπολλωνίου τοῦ Διονυσοδώρου, Ἐπικράτου τοῦ Διοκλέους τοῦ Διονυσοκλέους̣, Ε̣ὐβούλου

τοῦ Μάνδρωνος, κεχειροτονημένων καὶ αὐτῶν ὑπὸ τοῦ δήμου δικάσαι Κρησὶν Ἰτ[ανίοις τε κα]ὶ Ἱ[ερ]απυ-

Κλέων ⋮ Διονυσίου

Μυτιληναῖος.

[πολῖτ]α̣ι̣ Πραισίων. ὁ δὲ κόσμος ὁ Πραισίων ὀμοσά̣-

[τω ἑκάστ]ο̣υ̣ ἔτεος μηνὸς Διονυσίου τόνδε τὸν ὅ[ρ]-

[κον ὑπ]ὲ̣ρ̣ τᾶς αὐτοῦ ἀρχᾶς Σταλίταις· ὀμνύω Δῆ̣-

[πολῖτ]α̣ι̣ Πραισίων. ὁ δὲ κόσμος ὁ Πραισίων ὀμοσά̣-

[τω ἑκάστ]ο̣υ̣ ἔτεος μηνὸς Διονυσίου τόνδε τὸν ὅ[ρ]-

[κον ὑπ]ὲ̣ρ̣ τᾶς αὐτοῦ ἀρχᾶς Σταλίταις· ὀμνύω Δῆ̣-

Διονύσιο[ς]

[— — ? — —]

Διονυσίας.

καὶ τᾶι πόλει τῶν Ἀλλαριωτᾶν ἀποκρίνασθαι

Τηίοις φίλοις καὶ οἰκείοις ἐῶσιν διότι τὸν Διόνυ-

σον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα, καὶ τὸν Τηίων δᾶμον συγ-

πράσ̣ιος Προυσιέα,

Διονύσιον Ἀπατου-

[ρ]ίου Νικομηδῆ, Διν-

ταὶ Ἡρόδοτος Μηνοδότω, Μενεκλῆς

Διονυσίω τό τε ψάφισμα ἀπέδω-

καν ἐν ὧι ἐγράψατε ψάφισμα ἀνανεώσασθαι

πρότερον χρόνοις καὶ τὰν καθιέρωσιν

τᾶς πόλιος καὶ τᾶς χώρας τῶι Διονύ-

σωι, παρεκαλεῖτε δὲ καὶ ἀναγράψαι

πρὸς πάντας τὸς θεός, μάλιστα δὲ

πρὸς τὸν Διόνυσον ὄντα ἀρχαγέταν

τᾶς πόλεως, ὧι καὶ καθιερῶσθαι συν-

τὶ πάντας τὸς θεός θ’ ἡμῶν [μάλιστα δὲ]

καὶ τὸν Διόνυσον δι’ ὃν καὶ πρότερον τάν

τε ἀσυλίαν ὑμῖν ἐδώκαμεν καὶ καθι-

Τήιοι τὰν ἀνανέωσιν ἐς τὸ ἱερὸν

τῶ Διονύσω, ὅπως φανερὰ ἦι πᾶσι τοῖς

Ἕλλησι ἡ τῶν Ἀπτεραίων εὐσέβεια

ἀποδόντες διελέγεν πεδὰ πάνσας σπουδᾶς καὶ φι-

λοτιμίας περὶ τῶ ι γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύ-

σωι τᾶς τε πόλεος αὐτῶν καὶ τᾶς χώρας καὶ τὰν ἀσυ-

φυλάδων τὰν πορτὶ τὸ θεῖον εὐσέβειαν καὶ τᾶι πόλει τῶν

Τηίων εὐχαριστεῖν βωλόμενος τάν τε καθιέρωσιν τῶι Δι-

ονύσωι τᾶς τε πόλεος τῶν Τηίων καὶ τᾶς χώρας ἀναδεί-

κνυντι· καὶ παρδέχεται ἱερὰν καὶ ἄσυλον καθότι παρκα-

μνήσθητι

Διονύσιος δι-

άκων· ἐνθά-

δι(νάρια) μ Φιλήμονι δούλῳ ιδ̣ [․․․․․․c.17․․․․․․․]․δεσεως ω[— — — — — — — — — — — — — —]

δι(νάρια) λ Διονυσίῳ ἀπελε[υθέρῳ — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ὑποδ․[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

θερναίων ἀποκρίνασθαι Τηίοις φίλοις καὶ οἰκείοις

οὖσιν διότι τά τε περὶ τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβό-

μεθα καὶ τὸν ὑμὸν δᾶμον ἀσπαζόμεθά τε κἠ-

[— — — — — — — —]․․[— — — — — — — —]

[— — — — —] Διοννυσιαν νενο․[— — — — —]

[— — — κ]α̣ὶ Τίμαρκος ἐκόσμιον̣ [— — — — —]

[․]μὲν δρομέα ἰσ-

ς Δῖον Ἄκρον σ-

υνινπίνοντα

καὶ προξένος Ὑρτακινίοις Ἡρόδοτον Μη-

νοδότω, Μενεκλῆν Διονυσίω τὸς τῶν

Τηΐων πρεγγευτάς· ἐπαινέσαι δὲ α̣ὐ̣τ̣ὸ̣ς̣

μνήσθητι·

Διονύσιος δι-

άκων ἐνθά-

τὰν ἐκτενεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιιόμε-

νοι περὶ τῶ γενέσθαι τὰν καθιάρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς

τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας τᾶς Τηίων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι

δάμωι· ἀποκρίνασθαι Τηίοις φίλοις καὶ οἰκεί[οις ἐῶσιν δι]-

ότι τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα καὶ τὸν Τηίω[ν δᾶμον]

συγγενέα ὄντα ἀσπαζόμεθα καὶ ἐπαινῶμεν δ[ι]ό[τι κα]-

․․․ Διονυ[σίου(?)] ․․․

Διονευ․[— — — — — — —]

οσθηΙ̣[— — — — — — — —]

χθαι Πολυρρηνίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει· ἀποκρίνασ-

θαι Τηίοις διότι τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα καὶ δίδο-

ται τῶι θεῶι [παρ’ ἁ]μῶν τάν τε πόλιν καὶ τὰν χώραν ἀνιέμεν

καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ

Ἀντωνίου Διονυσίου ζῇ

καὶ Μοσχιανοῦ ζῇ

Κλεοπάτρα Δι[ον]-

υσίου ∙ Ἀριστό-

λα Διονυσίου.

νιμος

Διονυσί-

ῳ τῷ ἰδί-

Διονυσίῳ

[․․․․․]εια̣

τος καὶ τᾶς φιλίας, καὶ ὅτι καλῶς κα ποιήσαιμεν προσ-

δεξάμενοι τάν τε ἀνιέρωσιν τῶι Διονύσωι καὶ τὰν ἀσυ-

λίαν τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας [ὑμῶν — — — — — —]

γόνων πρὸς πάντα τὰ [θεῖα διακείμενοι — — — — τὰν]

ἀνιέρωσιν τῶι Διονύσωι κ[— — — — — — — — — — —]

․․ βουλόμενοι ὑμῖν π[— — — — — — — — — — — — —]

Διονύσιος.

E 14-15. Ἀφροδ(ισιάς)(?) Ἀφροδ(ίσιος)? Ἐπαφρόδ(ειτος)?.

E 16. Διονύσιος.

E 4. Δό(ννος)(?).

[ἐπ]ειδὴ̣ Διο[νυτᾶς καὶ Ἀπολλᾶς — δια]τρίβοντες

[π]αρ’ Ὀλυμπίχωι τῶι στρατηγῶι ἐν τῶι ἐπιστωλαγραφίωι πολλοῖς τῶν

ας, πρόθυμοί τέ εἰσιν εἰς ἅπαντα τὰ συμφέροντα· δεδόχθαι τῆι βουλῆι

καὶ τῶι δήμωι δεδόσθαι Διονυτᾶι καὶ Ἀπολλᾶι πολιτείαν καὶ ἔνκτησιν

καὶ μετουσίαν πάντων καθ’ ἃ καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις ὑπάρχει· τάδε

ἐπανγιλαμένου, στε-

φανηφοροῦντος Διονυ-

σίου τοῦ Ἀπελλοῦ Νάπου

Μένιππον

Διονυσίου

[—]ν κληρονόμος κατ[—]

ὁ δῆμος Ἀλ̣α̣[βανδέων? —]

Διονυσίου καὶ Ἀρ̣τ̣ε[μιδωρ—]

Διονυσικλέους εἱμα[τιουργοῦ.]

Διονυσίου.

Διονυσίου

κηπουρο[ῦ.]

χιάτρου· ζῶ[σιν.]

Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου·

vacat ζῇ.

φαίνηται τιμῶν τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνδρῶν· δεδ[όχθαι τῶι δήμωι]·

ἐπῃνῆσθαι Διονύσιον ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐνοίας [ἧς ἀεὶ]

ἔχων διατελεῖ εἰς τὸν δῆμον καὶ τοὺς θεούς· [στεφανῶ]-

[— ἔδοξεν τῆι]

βουλῆι καὶ̣ τ̣ῶι̣ δ̣[ήμωι· γνώμη πρυτάνεων· ἐπειδὴ Διο]-

[ν]ύσιος ιος Ἱεροκλείους τῶν πολιτῶν ․c.4․]

[χρή]σ̣ιμον ἑαυτὸν εἰς πάντα τὰ συμφέροντα [τῶι]

[ἔ]τους θʹ, μηνὸς Ὑπερβερεταίου· ἐπὶ νεωποι[οῦ]

Διονυσίου τοῦ Μυωνίδου· ἐκκλησίης κυρίας γε-

νομένης [⁵¹․․․․c.12․․․․]⁵¹ εἶπαν Διονύσιος καὶ Οὐλι-

ά̣δης οἱ πρεσβεύσαντες πρὸς Μάργον· ἐπειδὴ Μάρ-

νίου, Οὐλιάδης Ἰατροκλείους,

Ἑρμίας Παγκράτου, Διονύσι[ος]

Μυωνίδου.

τρεισκαιδεκάτηι· ἔδοξεν Ἀμυζονέων τῶι δήμω[ι,]

ἐκκλησίας κυρίας γενομένης· Κλέανδρος Διονυσίο[υ]

εἶπεν· ἐπειδή τινων τῶν πολιτῶν ἐμφανι[σ]άντ[ων]

[βασιλεύον]τος Πτολ[ε̣]μαίου· ἔτου[ς ․2-3․]

[ἐπὶ νεω]ποιοῦ Κλ̣[ε]ά̣[ν]δρου τοῦ Διον[υ]-

[σίου· ἔδο]ξεν Ἀμυζο[νεῦσι —]

Μυωνίδης Χρυσάορος

Διονύσιος Ἱεροκλείους

Μυωνίδης Διονυσίου

Ἀρτεμίδωρος Πολίτου

Μελαινεὺς Διονυσίου

[Φ]ίλιππος Εὐπολέμου

[Δι]ονύσιος Μυωνίδου

[Ἱερ]οκλῆς Οὐλιάδου

Ἰατροκλῆς Τιμοκλείους

Διονύσιος Παυσιμάχου

Δίων Παυσιμάχου

Ἱεροκλῆς Ἑρμίου

Διονύσιος Ἀπολλωνίου

Ἀρτεμίδωρος Ἀπολλωνίου

Μενίσκος Ἀπολλωνίου

Δημήτριος Διονυσίου

Ἑρμίας Δημητρίου

Διονύσιος Δημητρίου

Ἰάσων Δημητρίου

Οὐλιάδης Ἱεροκλείους

Χάροπος Διονυσίου

Διονύσιος Χαρόπου

Παυσανίας Χαρόπου

[Λ]έων Μενεδήμου

Διονύσιος Ἀρτεμιδώρο[υ]

Ἀπολλώνιος Μυωνίδου

[Ἱε]ροκλῆς Πύρρου

[Διον]ύσιος Ἀπατουρίου

[Ἀπολ]λ̣ώνιος Ἀπατουρίου

Σῖμος Ἀπολλωνίου

Πύρρος Διονυσίου

Κρατῖνος Ἀρτεμιδώρου

Ἀπολλώνιος [—]

Διονύσιος Ἐπικ[τ —]

Διονύσιος Με[—]

Ἀπελλι[—]

[Δι]ονύσι[ος —]

[Μ]ενέσ[τρατος —]

Μυωνίδης Εὐξένου

Λεωσθένης Διονυσίου

Μενέδημος Διονυσίου

Διονύσιος Μηνοφίλου

[Δ]ημήτριος Ἀρτεμι[δώρου]

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου τοῦ Ἑρμίου

Μένιππος Διονυσίου τοῦ Ἰάσονος

[Δι]ονύσιος Μηνοφίλου

[Μ]ηνόφιλος Λεωνίδου

[Μ]ε̣λαινεὺς Διονυσίου

[Ἀρτ]ε̣μ[ί]σιος Διονυσίου

θεσίαν δὲ Ἑκατόμνω τὸ τρίτον

Διονύσιος Μυωνίδου Ὀπινᾶς

intervening gap of two lines

Δημήτριος Διονυσίου τὸ δεύτερον

Φίλιππος Λυσίου τὸ βʹ

Διονύσιος Μενεκράτου Λαρδᾶ τὸ δεύτερο[ν]

vacat

Δημήτριος Διονυσίου τὸ τρίτον

Λυσίας Φιλίππου τὸ βʹ

Διονύσιος Μυωνίδου Ὀπινᾶς τὸ βʹ

vacat

Παπίας Νεικίου, Παπίας Πυλάδου,

Δαμᾶς Νηδύμου, Διονύσιος Παπίο[υ,]

Στέφανος Ἀρτεμᾶ, Ποσιδώνιος

[—]ΑΙ ἀγαθῇ τύχῃ·

[Μ(ᾶρκος) Αὐ]ρ(ήλιος) Διονύσιος Πηλείδης

[ἱερε]ὺς δ[ιὰ βί]ου? θεοῦ Ἄρεος, δίς.

vacat ὁ δῆμος vacat

Διονύσιον Μηδείου̣

ἀρετῆς ἕνεκεν κ[αθ’ ἃ]

[ἐν Ἐφέσῳ ναοῦ ἱε]ρεὺς τοῦ Προκα[θηγεμόνος Ἡρακ]-

[λέους κ(αὶ) τοῦ Καθη]γ̣εμόνο̣ς̣ Διονύ[σου ἀνέστησεν.]

Μενεσθεὺς Ἑρμίο[υ]

Ἱκέσιος Διονυσίου

Διονύσιος Παιωνίου̣

Ἀρισταγόρας Αριστο[—]

Μητρόδωρος Ἀσκλη[πιοῦ]

Ποσειδώνιος Διον[υσίου]

Δημήτριος Μενάν[δρου]

Πο(πλίου) Αἰλ(ίου) Λουκιλιανοῦ

vacat Διονυσίου vacat

ἐπιμεληθέντος

υἱὸν Παυσανίου

βʹ τοῦ Διονοισίου

ἀνδρὸς βουλευτοῦ

Ἑρμίας Σαμιάδου πρυ[τανεύσας] καὶ ἀγωνοθετήσας Ὁμονοίαι καὶ Διονύσ[ῶι] τὸν πυλῶνα.

[—]αθελ̣[—]ιν

τὴ[ν εἰκό]να Διονυσίου

τοῦ Ἀ[ρτ]εμιδώρου

λια

συνεχώρησα δὲ Διονυ-

σί[ῳ κα]ὶ τῇ γυναικὶ α[ὐτ]οῦ καὶ [—]

ἐπαινέσας καὶ τιμήσας ταῖς μεγίσταις καὶ ἐπιφανεστάταις τιμαῖς

[Μ]ινιάδα Λέοντος τοῦ Διονυσίου τοῦ Ἀμύντου κατὰ υἱοθεσίαν δὲ

Ἐπιγένους τοῦ Οἰνιάδου ἱερέως Διὸς Κυμωρίου,

[—]

Διονυσίου

χρηστέ.

[—] πόρον τὸν ἐκ τῶν προσόδων τῶν [— πρέσβεις ἀπεδείχθησαν·]

[—]ιος Ἰάσονος τοῦ Διονυσίου, Ἀριστ[—]

θησομένων στρατηγῶν. εἱρέθησαν ἐπὶ τῆς τῶν στηλῶν κατα-

σκευῆς τε καὶ ἀναθέσεως Διονύσιος Ἕρμωνος, Ἑκαταῖος Θέωνος.

[ἀναγγεῖλα]ι ἐν τῶι χο[ρικ]ῶι ἀ̣[γῶνι —]

[— τοῖς Διο]νυσίοις ὅτι ὁ δῆμ[ος —]

[—]ν χρυσῶι στεφ̣[άνωι —]