Καρπόδωρο[ς]

Πειραιεὺς

χρηστὸς χαῖρε.

ἀφ’ οὗ Δημήτριος ὁ Ἀντιγόνου τὸ[μ]

[Π]ειραιᾶ πολιορκήσας ἔλαβε[ν καὶ Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς(?) Ἀθήνας] [παρέδωκεν(?), ἔτη ΔΔΔΔΙΙΙΙ, ἄρχοντος] Ἀθήνησι Καιρίμου.

ἀφ’ οὗ Δημήτριος Μουνυχίαν κατ[έ]-

[Φ]ι[λῖ]ν[ος] Ἀντ[ι]μ[έ]δ̣[ο]ντος, γυμνασίαρχος·

[Πει]ραιεὺς Ε[ὐαντ]ίδου, ταμίας· Ἀρτεμίδω-

ρος Κασσάν[δ]ρ[ο]υ, τραπεζείτης· Σουνιά-

αρχίας Ἀρίσταρχος Γ̣[εμέλ]-

λου Πειρ̣α̣ι̣[εὺς ἀνέγρα]-

ψε̣[ν vac. ]

αρχίας Ἀρισταρχος Γ̣[εμέλ]-

λου Πειρ̣α̣ι̣[εὺς ἀνέγρα]-

ψε̣[ν. vac. ]

ὁ ἀπ’ ἄστεως στρατηγὸς Ἀθηναίων τῶν

ἐν Ἴμβρῳ Σωκράτης Ἀρχελάου Πειραι-

εύς

Ἀσκληπιάδης Μηνοδώρου Φλυεύς

Εὐσχήμων Χρυσέρωτος Πειραιεύς

Κορνήλιος Ἀδείμαντος Ἀναφλύστιος