Αἰτωλία

χρηστή.

ταδε συν̣— — — — — — — — — — — —

ται Αἰτωλ̣— — — — — — — — — — —

λίαν, ἰσοπ[ολιτείαν — — — — — —]

․ταδε συ․[— — — —]

․ται Αἰτωλ̣[— — Αἰτ]-

ωλίαν ἰσοπ[ολιτ— —]

․τι κοινα δ[— — — —]

Ϝαξίων οἱ κόσμοι καὶ ἁ πόλις Αἰτωλῶ[ν συνέδροις] καὶ τῶι στρα-

ταγῶι καὶ τῶι ἱππάρχαι χαίρειν. γινώ[σκε]τε Ἐράτωνα πολί-

Μικκέας Αἰτωλὸς

Ἀφροδίται ἀνέθηκε

[π]αρὰ τοῦ κοινοῦ τῶν Αἰ[τωλῶν·]

[στρατ]αγέοντος Θόα Τριχονίου τὸ δεύτερον, Θερμικ[οῖς, ἱππαρχέ]-

[μος οἱ] Διοκλείους, Μάγνητες ἀπὸ Μαιάνδρου, τὰν πᾶσα[ν σπουδὰν καὶ ἐκ]-

[τένει]αν παρεχόμενοι διατελέοντι τὸ κοινᾶι τε τῶι ἔθνει τῶ[ν Αἰτωλῶν καὶ]

[κατ’ ἰ]δίαν τοῖς ἀφικνειμένοις ἐν τὰν πόλιν αὐτῶν φανε[ρὰν ἐποιοῦντο]

[τὰν ἰ]δίαν προαίρεσιν, καθὼς ἀπεμαρτυρεῖτο αὐτοῖς· δε[δόχθαι Αἰ]-

[τωλ]οῖς ἐπαινέσαι Σωσικλέα καὶ Ἀριστόδαμον Μάγ[νητας ἐπὶ τᾶι]

[αἱρ]έσει ἃν ἔχοντι ποτὶ τὸ κ[οι]νὸν τῶν Αἰτωλῶν καὶ δε[δόσθαι αὐτοῖς]

[παρὰ] τοῦ ἔθνεος προξενίαν καὶ πολιτείαν κατὰ τὸν νό[μον· ἔγγυος]

παρὰ τοῦ κοινοῦ τῶν Ἀμφικτιόνων·

[ἄρχοντος ἐν Δελφοῖς Πειθαγόρα, ἱερομναμονούντων· Αἰτωλῶν]

[Δελφῶν —, Χίων —,· Μαγνήτων Σωσικλέος· γραμματεύοντος — Πυθίος, ἔδοξε τοῖς ἱερομναμόνοις]

[— Αἰ]-

τωλοὶ ἄγοντι Μάγνητας [τοὺς ἀπὸ Μαιάν]δρο[υ —]

προξένων καὶ εὐεργετᾶν· ὅπ[ως οὖν τὰ δεδ]ο̣γμέν[α κύρια ἦι? ἐν]

καὶ ταῦτα διακατείχοσάν τε καὶ ἐνέμοντο· τό γε μὴν λεγόμενον ὑπὸ Πριηνέων πρ[ό]-

τερον, εἰ ἦν Σκυλλίων πεπιστευμ̣ένος κτήσεις ἐν τοῖς τόποις τούτοις ὑπό τε Αἰτωλοῦ

καὶ Θεοδότου Μάγνητος καὶ ἡ παραναγιγνωσκομένη ἐ[πι]στολὴ οὐθαμῶς

[π]αρὰ τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀἰτ[ωλῶν·]

[Δικα]ίαρχος Μαγν[ή]των τᾶι βουλᾶι καὶ δάμωι χαίρειν· [Σωσικλῆς ὁ]

μενος Χαρμάδαν ἐξανδραποδισμέν-

ον ὑπ’ Αἰτωλῶν εἶμεν περὶ τοὺς τόπο-

υς, μετὰ πάσας φιλοτιμίας πολλὰν

[—]․

Νίκων Ἀρχίου Αἰτωλός

Δημήτριος Μενεκράτου Κῶιος

στραταγ[έοντος—, ἱππαρχέοντος —, γραμματεύ]-

οντος δὲ τῶ̣[ν Αἰτωλῶν —, τῶν δὲ συνέδρων —]

τοῦ Τιμαίου Ἀρσ̣[ινοέος. ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς· κυρίαν εἶναι τὰν συνθήκαν Αἰτωλῶν]

καὶ Μιλησίων, ἃν [συνέθεντο Αἰτωλῶν —, Μιλησίων δὲ —]

Ἀγελόχου, Βάβων Ἱπ̣[π— ἐπὶ τοῖσδε· διαφυλάσσειν Μιλησίους ποτὶ Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς ἐν Αἰ]-

τωλίαι καιτοικέοντας κατοικέοντας [τὰν φιλίαν τὰν ὑπάρχουσαν. δόμεν δὲ αὐτοῖς καὶ ἀσυλίαν καὶ ἀσφά]-

λειαν καὶ αὐτοῖς καὶ χ[ρ]ήμ[ασι καὶ πολέμου καὶ εἰράνας καὶ κατὰ γᾶν καὶ κατὰ θάλασσαν].

κὰτ ταὐτ[ὰ] δὲ καὶ Μιλησίοις κα[ὶ τοῖς ἐν Μιλήτωι κατοικεόντοις ἀσφάλειαν ὑπάρχειν]

ἐν Αἰτωλίαι καὶ αὐτοῖς καὶ χρήμ[ασι τὰ ἀπ’ Αἰτωλῶν καὶ τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατοικεόν]-

των. εἰ δὲ μή, ἀποτινόντω αἱ πόλε[ις αἵ κα— ἢ οἱ ἰδιῶται]

κριθέντες ἐν τῶι κατὰ συμβολὰμ [δικαστηρίωι — εἰ δέ τίς κα κατατρέ]-

χῃ Αἰτωλῶν ἢ τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατο[ικεόντων τὰν Μιλησίων χώραν ἢ κατὰ γᾶν ἢ κατὰ θάλασ]-

σαν ἢ ἐκ τᾶς ἰδίας ἢ ἄλλοθεν ὁρμαθεὶ[ς καὶ ἄγῃ, ἀναπρασσόντω ὁ στραταγὸς καὶ οἱ σύνε]-

δροι τῶν Αἰτωλῶν ἀεὶ οἱ ἔναρχοι ὄντες [τὰ ἐν Αἰτωλίαν καταγόμενα —]

[ἔ]λαχον. εἰ δέ κα μὴ ἀναπράσσωντι, ὑπόδικ[οι ἐόντω ὁ στραταγὸς καὶ οἱ σύνεδροι κατὰ]

[—] μὴ παραλαμβανέτω μηδὲ [․c.4․]

[—]τ̣ω Αἰτωλίας μήτε π̣ᾶ̣σ̣α δίκα [․-5․]

[—]τω ὑπὲ̣ρ ἄλλου τὰν Μιλησία̣[ν․c.3․]

vacat Αἰτωλῶν. vacat

vacat στραταγέοντος Ἀλεξάνδρου Καλυδωνίου, Παναιτωλικοῖς· vacat

ἐπεὶ Τήϊοι πρεσ[βευ]τὰς ἀποστείλαντες Πυθαγόραν καὶ Κλεῖτον, τάν τε οἰκειότατα

καὶ τὰν φιλίαν ἀνενηοῦντο καὶ παρεκάλεον τοὺς Αἰτωλούς, ὅπως τάν τε πόλιν

αὐτῶν καὶ τὰν χώραν ἐπιχωρήσωντι ἱερὰν εἶμεν καὶ ἄσυλον τοῦ Διονύσου· vacat

δεδόχθαι τοῖς Αἰτωλοῖς ποτὶ τοὺς Τηΐους τὰν φιλίαν καὶ οἰκειότατα τὰν ὑπάρχουσαν

διαφυλάσσειν, καὶ τὰ ψαφίσματα τὰ πρότερον γεγονότα αὐτοὶς περὶ πάντων τῶν φιλαν-

θρώπων κατάμονα εἶμεν. ὑπάρχειν δὲ αὐτοῖς παρὰ τῶν Αἰτωλῶν τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς

χώρας τὰν ἀνιέρωσιν καὶ ἀσυλίαν, καθὼς καὶ οἱ πρεσβευταὶ ἀξίουν, καὶ μηθένα Αἰτωλῶν μηδὲ

τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατοικεόντων ἄγειν τοὺς Τηΐους μηδὲ τοὺς ἐν Τέωι κατοικέοντας μηδαμόθεν

ὁρμωμένους, ἀλλὰ τὰν ἀσφάλειαν καὶ ἀσυλίαν εἶμεν αὐτοῖς τὰ ἀπ’ Αἰτωλῶν καὶ τῶν ἐν Αἰ-

τωλίαι κατοικεόντων. εἰ δέ τίς κα ἄγηι ἢ αὐτοὺς ἢ τὰ ἐκ τὰς πόλιος ἢ χώρας, τὰ μὲν ἐμ-

φανῆ ἀναπράσσειν τὸν σ[τρ]ατα[γὸν] καὶ τοὺς συνέδρους ἀεὶ τοὺς ἐνάρχους, τῶν δὲ

καὶ τᾶς λοιπᾶς οἰκονομίας, καθὼς καὶ τοῖς Διονυσιακοῖς τεχνίταις ὁ νόμος τῶν

Αἰτωλῶν κελεύει. ὅπως δὲ καὶ εἰς τοὺς νόμους καταχωρισθῆι ἁ ἀνιέρωσις καὶ ἁ ἀσυλία

τοὺς κατασταθέντας νομογράφους καταχωρίξαι ἐπεί κα αἱ νομογραφίαι γίνωνται,

στραταγ̣[έοντος — — — — — — — — — —, ἱππαρχέοντος — — — — — —, γραμματεύ]-

οντος δὲ τῶ̣[ν Αἰτωλῶν — — — — — — — — —, τῶν δὲ συνέδρων — — — — — — —]

τοῦ Τιμαίου Ἀρσ[ινοέως, ἔδοξε τοῖς Αἰτωλοῖς· κυρίαν εἶμεν τὰν συνθάκαν Αἰτωλῶν]

καὶ Μιλησίων, ἃν σ̣[υνέθεντο Αἰτωλῶν (μὲν) — — — — — —, Μιλησίων δὲ — — —]

Ἀγελόχου, Βάβων Ἱπ̣[π— — ἐπὶ τοῖσδε· διαφυλάσσειν Μιλησίους ποτὶ Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς ἐν Αἰ]-

τωλίαι καιτοικέοντας κατοικέοντας [τὰν φιλίαν τὰν ὑπάρχουσαν, δόμεν δὲ αὐτοῖς καὶ ἀσυλίαν καὶ ἀσφά]-

λειαν καὶ αὐτοῖς καὶ χρήμ[ασι καὶ πολέμου καὶ εἰράνας καὶ κατὰ γᾶν καὶ κατὰ θάλασσαν],

κὰτ ταὐτ[ὰ] δὲ καὶ Μιλησίοις κα̣ὶ [τοῖς ἐν Μιλήτωι κατοικεόντοις ἀσφάλειαν ὑπάρχειν]

ἐν Αἰτωλίαι καὶ αὐτοῖς καὶ χρήμ[ασι τὰ ἀπ’ Αἰτωλῶν καὶ τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατοικεόν]-

των, εἰ δὲ μή, ἀποτινόντω αἱ πόλε[ις αἵ κα — — — — — — — — — — — ἢ οἱ ἰδιῶται]

κριθέντες ἐν τῶι κατὰ συμβολὰν [δικαστηρίωι — — — — — —, εἰ δέ τίς κα κατατρέ]-

χῃ Αἰτωλῶν ἢ τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατο[ικεόντων τὰν Μιλησίων χώραν ἢ κατὰ γᾶν ἢ κατὰ θάλασ]-

σαν ἢ ἐκ τᾶς ἰδίας ἢ ἄλλοθεν ὁρμαθεὶ[ς καὶ ἄγῃ, ἀναπρασσόντω ὁ στραταγὸς καὶ οἱ σύνε]-

δροι τῶν Αἰτωλῶν ἀεὶ οἱ ἔναρχοι ὄντες [τὰ ἐν Αἰτωλίαν καταγόμενα — — — — — — — —]

[ἔ]λαχον, εἰ δέ κα μὴ ἀναπράσσωντι, ὑπόδικ[οι ἐόντω ὁ στραταγὸς καὶ οἱ σύνεδροι κατὰ]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]ς μὴ παραλαμβανέτω μηδὲ [— c.4 —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]τ̣ω Αἰτωλίας μήτε π̣ᾶ̣σ̣α δίκα [— 4-5 —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]τω ὑπὲ̣ρ ἄλλου τὰν Μιλησία̣[ν — c.3 —]

Μέγωνος

Αἰτωλό[ς.]

τὸ κοινὸν τῶν

Αἰτωλῶν

χρυσῶι

τὸ κοινὸν τῶν

Αἰτωλῶν

χρυσῶι

κατ’ οἶκον Εὐφ̣[ρ]α[ί]νετος [Θ?]ε[․c.6․․]

Αἰτωλός, κατὰ δὲ μητ[έρα Ξάνθιος],

ἡγεμών.

Μελαγκόμαν Φιλοδάμου Αχἰτωλὸν Αἰτωλὸν τὸν γενόμενον

ἐπὶ τῆς πόλεως, ἡγεμόνα καὶ ἱππάρχην

Δορυμέν[ης τοῦ δεῖνος]

Αἰτωλὸς [τῶν περὶ Νικό]-

[λ]αον (?) ἱππά[ρχης δυνά[μεων (?)]

Ἀρχαγάθας, γονέων δ’ ἔκλασεν εὐτεκνίην·

οἰκτρὸν δὲ Αἰτωλὸς κούρην κώκυσε Μάχαιος,

ἀλλὰ πλέον θνητοῖς οὐδὲν ὀδυρομένοις.

Ἀρχαγάθας, γονέων δ’ ἔκλασεν εὐτεκνίην·

οἰκτρὸν δὲ Αἰτωλὸς κούρην κώκυσε Μάχαιος,

ἀλλὰ πλέον θνητοῖς οὐδὲν ὀδυρομένοις.

ἀ[ρ]χιπρ[ο]στατοῦντος

Σωσά̣ν̣δρου Α[ἰ]τωλοῦ

[λ]α̣άρχου καὶ ἱππά̣ρ̣χου

ἀ̣[ρ]χιπρ[ο]στατοῦντος

Σωσά̣ν̣δρου Α[ἰ]τ̣ωλοῦ

[ἰ]λάρχου καὶ ἱππάρχου

διὰ Θευδίκου

Φυκίων Αἰτωλὸς

ἀπὸ τῶν Λυσάνδρ[ου]

Ἀ̣λ̣ε̣ξ̣(?)

Αἰτ-

ωλία-

ς.

[— — μετοχετ]εύσας ὕδωρ

[— —] Αἰτωλίαν ἐλθὼν

[— —]εσεν τοὺ[ς] παῖδ[ας]

Αἰτω-

λῶν.