κείνοις δ’ οὐκ ἀθέμιστον, ἐπεὶ τιμάορος ἑστώρ.

καὶ γὰρ Ἀθηναίη περ Ἐριχθόνιον βασιλῆα

νηῶι ἐνκατέθηκε συνέστιον ἔμμεναι ἱρῶν.

Ζηνὸ[ς] Ὑπάτου Ἀθη(ναίου).

[Ἀθηναίης Ἑλλη]νίης(?) καὶ Ζη[νὸς]

[Ἑλλη]ν̣ίοˉ.

Ζηνὸ[ς] Ὑπάτου Ἀθη(ναίου).

Νέστορος

[Ἀθηναῖος]

[ἐποίει].

Κρίτων

Ἀθηναῖος

ἐποίει.

Ἀτρομήτου

Ἀθηναῖος.

καὶ γὰρ Ἀθηναίη περ Ἐριχθόνιον βασιλῆα

[Ἀθηναίης Ἑλλη]νίης(?) καὶ Ζη[νὸς]

[Ἑλλη]νίοˉ(?).

[Ἀ]θ̣ήναιο[ς]

[— — —]σιου.

α[ὶ] Γίλ̣ω̣ν v ΩΠΙ. ἀφ’ οὗ̣ [Πεισίστρατος]

ἐν Ἀθήναις ἐτυράνν[ευσεν, καὶ]

Αἴσιωπος Αἴσωπος ὑπὸ Δελφῶν κ̣α̣[τεκρη]-

Διονύσιος Διονυσίου

Ἀθηναῖος καὶ Κοσσμιανὸ[ς]

καὶ Σέλευκος θεὸν θεῶι

Ἀλέξανδρος

Ἀθηναῖος

ἔγραφεν.

[Ἀπολλώ]νι̣ο[ς Ἀρχίου Ἀθηναῖος ἐπόησε].

Κλεομένης

Ἀθηναῖος ἐποίησε.

ἡ Κιβυρατῶν πόλις, ἄποικος Λ[ακεδαιμονίων καὶ]

συγγενὶς Ἀθηναίων καὶ φί[λη, μετέχουσα καὶ]

αὐτὴ τοῦ κοινοῦ τῆς Ἑλλάδος [συνεδρίου, ἐν ταῖς]

στρατος ∙ Ῥόδιος ∙ ἑαυτῷ

καὶ ∙ Οὐαλερίᾳ ∙ Ἀθηναΐ-

δι τῇ συμβίῳ ἑαυτοῦ ∙

[Πραξ]ιτέ[λους]

[Ἀθη]να[ίου].

Κηφι[σοδότου]

Ἀθ[ηναίου].

Παρθενοκλέο[υς]

Ἀθηνα[ίου].

ἡ Κιβυρατῶν πόλις, ἄποικος Λ[ακεδαιμονίων],

συγγενὶς Ἀθηναίων καὶ φι[λέλλην, νῦν δὴ]

αὐτὴ τοῦ κοινοῦ τῆς Ἑλλάδος [σύνεδρος, σὺν]

Ἀθηναι[— —].

Ἀθηναΐς. 3 examples

Ἀθηναῒς Δεξίο[υ].

Ἀθηναῒς Ποσε[ι]δώνακτος.

Ἀθήναιος

Διονυσίου

του

Ἀθ(ηναίου).