ἄρχων γὰρ βο[ύ]λαρχος ἔφ[υ]ς,

ἀγορανόμος ἐσθλός,

πολλάκι σειτώνης

ας φιλοσεβ(άστου)

μόνου ἀγο-

ρανόμου

πρᾶξιν τοῦ μισθοῦ τοῖς παιδοτρίβαις καὶ γραμματοδιδασκάλοις

κατὰ τὸν ἀγορανομικὸν νόμον. τὸ δ’ ἐξαιρούμενον εἰς ταῦτα κατὰ τὴν

ἀνάταξιν μὴ εἶναι μετενεγκεῖν εἰς ἄλλο μηθὲν τρόπωι μηθενί· ἐὰν

[—]λιανο̣[—]

[—] ἀ̣γορανο̣[μήσαν]-

[τα] κ̣αὶ εἰρην̣[αρχήσαν]-

[μεί]ω̣ν Κομοδείων καὶ ε[ἰ]ρ̣ήναρχον

[κ]αὶ σειτώνην καὶ ἀγορανόμον

[κ]α̣ὶ τέλειον̣ λιτουργὸν vacat Αὐρηλία

[․․․․․c.15․․․․․․]λίου, φυλῆς

Αἰγεΐδος, ἀγορ[α]νομήσας Ἑρμεῖ.

Ἀπο̣[λλ— ά]ν-

δρου ἀγ̣ο̣[ρανο]μήσας

Ἑρμεῖ.

Λυκομήδης Πολυστράτου

ἀγορανομήσας

Ἑρμεῖ καὶ Ἀφροδίτηι.

Εὐσχήμονος τοῦ Πωλ-

λίωνος τὸν ἀγορανόμον

καὶ πανηγυρίαρχον τῆς

Τυράν-

νου ἀγο-

ρανό-

μου.

λείτρα

Σάσσου

ἀγορανό-

μου.

ἐπὶ στεφανηφόρου Ἀ-

πολλοδώρου τὸ βʹ· ἀγορα-

νόμος βʹ Νικόλαος Ἀπολ-

λωνίου τοῦ Μηνοδώρου,

[ὑπ]αγορανόμος Διοκλῆς

[․4․․ά]νδρου· γραμμα-

Παυλίνου ἱππάρχου,

πρυτάνεως, ἀγορα-

νόμου, ταμίου, βου-

λάρχου, γυμνασιάρ-

τ̣ῶν μεγάλων θεῶν Νεμέσεων, ἵππαρχον, γραμμ[α]-

τοφύλακα, πρύτανιν, πρῶτον ἀγορανόμον, ταμίαν

τῆς πόλεως, καὶ τὰς λοιπὰς ἀρχὰς φιλοτείμης ἐκ-

[—]ΟΥ Τ(ίτου?) Φλ̣(αουίου?) (υἱὸν?) Κυρίνα Φλα-

[— ἀγοραν]ομήσαντα, ὑπ-

[—] ἐπ’ ὀνόματι

[ἀγορα]νόμος γʹ [—]

[ταμί?]ας, ὑπαγορανόμος.

καὶ ταμιεύσαντα

καὶ ἀγορανομήσαντα

ἐνδόξως

Διδύμου

ἀγορ[α]ν-

όμου.

αʹ?

Λούκιος ἀγορ[ανόμος]

τωνια-

νοῦ ἀγ-

ορανό(μου)

βʹ?

λου.

ἀγ[ο]-

[ρ]α[νό]-

μο[υ]

Νικόμαχος

ἀγορανόμος

Σμυρναίων.

Κέλσ(ου)

ἀγορα-

νόμο-

υ ψʹ?

Αυρηλίου Περπέρου

ἀγο-

ρανό-

μου.

νου.

ἀγο-

ρανό-

μου.

[Αὐρ(ηλίου)] Φλ[α(ουίου)]

Ἐρα[σεί]-

ν[ου ἀγο]-

ρανόμ[ου.]

Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου

ἀγορανόμ-

ου.

νυσίου

ἀγορα-

νόμου.

ε̣ίνου

ἀγο-

ρανό-

μου.

ῦ

ἀγορ-

ανό-

μου.

χου

ἀγο-

ρανό-

μου.

Αὐρ(ηλίου) Μη-

τιόχο-

υ ἀγορ-

ανόμου.

ρου

ἀγορα-

νόμου.

ἀγορα-

νόμου

Θησέου

ώρου

ἀγορα-

νόμου.

Ἀσκληπιάδου ἀγο-

ρανό-

μου.

․․

ἀγοραν(όμων)

διμόσ(ιον)

ἀγοραν(όμων)

διμόσ(ιον)

ἀγοραν(όμων)

δημόσ(ιον)

ἀγοραν(όμων)

δημόσ(ιον)

[υσ]ίου

ἀγορ-

ανόμ-

ου.

[ὑμ]ῶν, νομίζομεν δεῖν προσαφορισθῆναι ἑκάστωι ἐγγρ[άψαι μὲν ὁπόσους ἂν καρ]-

[ποὺ]ς ἐξάγειν βούληται ἀπὸ τῆς ἀγροικίας, ἐπαγγείλαν[τα δὲ τῶι ἀγορανόμωι καὶ τὰ]

[τ]έλη διορθωσάμενον ἐξάγειν. ἠξίουν δὲ οἱ παρ’ ὑμῶν [καὶ οἱ παρὰ τῶν Λεβε]-

συγκλητικ̣ο[ῦ], π̣λα̣τυσήμου

λεγ(εῶνος) γʹ Κυ[ρ(ηναικῆς), ταμίου], ἀγορανό-

μου, στρ[ατηγοῦ Ῥω]μαίων,

πρεσβ(ευτοῦ) [καὶ ἀντιστρ(ατήγου) Ἀ]φρικῆς,

συγκλητ[ικο]ῦ, [ταμίου Ἀ]χ̣αί[ας],

ἀγοραν[όμου, στρατηγοῦ Ῥω]-

μαίων, [πρεσβ(ευτοῦ) καὶ ἀντισ]τ̣[ρ(ατήγου)]

δείων καὶ ε̣ἰ̣ρ̣[ήναρχον κ(αὶ)]

ἀγορανόμο[ν καὶ παιδο]-

νόμον Μ․[— c.11-12 — —]

[λων Διδυμεί]ων καὶ βου-

[λαχέα καὶ ἀγο]ρ̣α̣νόμον

[καὶ σειτώνην καὶ πρ]οστά-

[ἀρχιπρύτανι]ν, βούλαρ-

[χον, — — — ἀγο]ρανόμ[ον]

[— — — — — — — — —]

[— — — Αὐ]ρήλιο[ν — — — —]

[— — — ἀγ]ορανό[μον — — —]

[— — — — —]ουτ[— — — — —]

[— — — ἀγ]ορα[νομ— — —]

[— — — — —] σιτω[ν— — —]

[․․․․․․․․․․․․․․․]λίου, φυλῆς

Αἰγεῖδος, ἀγορα̣νομήσας Ἑρμεῖ.

Ἀπο̣[λλ— — — — —ά]ν-

δρου ἀγ̣ο̣[ρανο]μήσας

Ἑρμεῖ.

Λυκομήδης Πολυστράτου

ἀγορανομήσας

Ἑρμεῖ καὶ Ἀφροδίτηι

Εὐσχήμονος τοῦ Πωλ-

λίωνος τὸν ἀγορανόμον

καὶ πανηγυρίαρχον τῆς

τετρακισχιλίους, καὶ καταλαβὼν τὸν σῖτον τὸν ἐν τῆι ἀγορᾶι πωλούμε-

νομ πλέονος δραχμῶν ἕχς, πεισθεὶς ὑπὸ τοῦ ἀγορανόμου καὶ βουλόμενος

χαρίζεσθαι τῶι δήμωι ἐπώλησε τὸν σῖτομ πάντα εὐωνότερον τοῦ ἐν

[—]․ω ἄλλο τοσοῦτον καὶ πασχέτω ἅ δεῖ πάσχειν τοὺς ἀσεβοῦντας· δεδόχθαι τῷ [—]

[—]αχ․ο̣λ[—]ο̣βίου ἀγορανομήσαντος δίς· Μᾶρκος [Γ]εριλλανὸς ἐβόα σὺν γυναικὶ Πό̣λλῃ· [—]

[—]υσ̣η[․]ριγρ[․] φαινη[․․․c.9․․․]ν

δώρου νεώτε-

ρος ἀγορανομῶν

ἐν τῷ ἐπὶ πρυτά-

ὑμνῳδοῦ γραμματέως δήμου βου-

λάρχου εἰρηνάρχου στρατηγοῦ ἀγο-

[⁵¹ρανόμου —]⁵¹

[⁵¹— ἀρχιτέκτονος]⁵¹

Αἰλιανὸς φιλοσέβαστος ἱερο-

κῆρυξ, ἀγορανόμος, στρα-

τηγός, νεοποιὸς σὺν καὶ

φιλοσέβαστος

ὁ ἀγορανόμος

ἀλυταρχοῦντος

Γαΐου Ἐφε̣[σίου —]

νεοποιο[ῦ καὶ ἀγορα]-

νόμου καὶ̣ [εἰρηνάρχου]

κ̣αὶ παραφύ[λακος —]

καταλελεγμένον εἰς σύνκλητον

ἐν τοῖς ἀγορανομικοῖς, στρατηγὸν̣

δήμου Ῥωμαίων, πρεσβευτὴν καὶ ἀ[ν]-

καὶ ἀργυροταμίου καὶ εἰρηνάρχου

καὶ στρατηγοῦ καὶ ἀγορανόμου

λιναρίου φιλοσεβάστου

στρατηγοῦ ἀγορανόμου

βουλάρχου, πατρὸς ἱερείας

γερουσιαστὴς [νεο]-

ποιὸς ἀγορανόμ[ος]

ἁγνός, λιτουργὸ[ς]

ἀγωνοθέτην, γραμματέα δήμου

μόνον, εἰρήναρχον, ἀγορανόμον,

στρατηγὸν πρῶτον,

[— λειτουργ]οῦ γραμματέως

[τοῦ δήμου κ]αὶ ἀγορανόμου

[γυναῖκα Αὐρ(ηλίου) Δάφν]ου φιλοσεβ(άστου)

καὶ πρῶτον στρατηγὸν καὶ εἰρή-

ναρχον καὶ ἀγορανόμον, πρεσ-

βεύσαντα τρὶς προῖκα καὶ κατο[ρ]-

χειλίαρχον λεγιῶνος γʹ

Κυρνηαϊκῆς, καὶ ἀγορανόμον καταλεγέντα ὑπὸ θεοῦ Οὐεσπασιανοῦ,

στρατηγὸν δήμου Ῥωμαίων, πρεσβευτὴν θεοῦ Οὐεσπασιανοῦ καὶ θεοῦ

πρώτου στρατηγο[ῦ]

[ἀ]γορανό̣μ̣[ου —]

στρατηγήσαντα καὶ γυ̣μ̣να-

σιαρχήσαντα καὶ ἀγο[ρα]ν̣ομή-

σαντα ἁγνῶς καὶ [φ]ιλοτεί-

τοῦ υἱοῦ Μενάνδρου γυμνασιαρχή-

σαντα καὶ ἀγορανομήσαντα καὶ

πρεσβεύσαντα.

τρίδα, ἱεροκηρυκεύσαντα τῆς θεοῦ καὶ εἰρηναρχή-

σαντα καὶ ἀγορανομήσαντα καὶ γραμματεύ-

σαντα τοῦ δήμου, ὑὸν Φλ(αουίας) Κορνηλίας Καικιλίας

[—]ου καὶ

[— κ]α̣ὶ ἀγορα-

[νομήσαντα μετὰ φιλοτι]μίας· με-

[τὰ — τοῦ υἱ]ωνοῦ

τὸν γραμματέα τοῦ ἱερωτάτου δήμ[ου],

ἀγορανόμον, τὸν πρῶτον στρατηγ[ὸν]

ἤθους καὶ παιδείας ἕνεκεν

φιλοσέβ(αστος) παραφύλα̣[ξ]

στρατηγὸς ἀγορα[νό]-

μος ἐπὶ τῇ πρὸς [τὴν]

πατρίδα ἐξαιρέτῳ α[ὐ]-

ἀγαθῇ [τύχῃ·]

ἐπὶ ἀγορ[ανόμου]

Πο(πλίου) Αἰλίου Λι̣[—]

ἀγαθῇ τύχῃ·

ἐπὶ ἀγορανόμου

Ἀπελλᾶ Κλαυδι-

ἀγαθῇ τύχ̣[ῃ·]

ἐπὶ ἀγορανό̣μ̣[ου]

Ἀθηνοίτου Ικ[—]

τάλου Μηνοφίλου

ἀγορανόμου καὶ πανη-

γυριάρχου τῶν μεγάλων

κράτους φιλοσέβασ-

τος ἀγορανομήσας

ἁγνῶς καὶ εὐσταθῶς

ἀρχὴν ἐκτελέσας κατὰ

δύναμιν ἁγνῶς, ἀγορα-

νομήσας εὐσταθῶς

καὶ δικαίως· ἐπὶ οὗ κό-

[ἐπὶ Χρ]υσέρμ̣[ου ἀγορανόμου]

κόρ[ος ἁγνεία.]

ἀγα[θῇ τύχῃ·]

[ἐπὶ] ἀ̣γοραν̣[όμου —]

[Εὐτυ]χιανο[ῦ, πατρὸς]

ἐπὶ ἀγορανόμου

Αὔλου Ἰουλίου

ἀγαθῇ τύχῃ·

ἐπὶ ἀγορανόμου Α[ὔλου?]

Ἰουλίου Διογένους [Μητρο]-

δωριανοῦ, πατρὸς π[άππου?]

θείου ἀγορανομ[ησάντων?· ἐφ’ οὗ]

κόρος ἁ[γνεία.]

ἀγαθῇ τύχῃ·

ἐπὶ ἀγορανόμου

Λ(ουκίου) Ἰουλίου

ἀγαθῆι [τύχῃ·]

κόρος [ἁγνεία ἐπὶ ἀγορανόμου]

Πο(πλίου) Καρσιδί[ου —, υἱοῦ]

[ἀγαθῇ τ]ύχῃ·

[ἐπὶ ἀγορανόμ]ου Τι(βερίου) Κλ(αυδίου)

[—] Καπιτανοῦ

ἀγαθῆ[ι τύχηι·]

ἐπὶ ἀγορ[ανόμου καὶ πα]-

νηγυριά[ρχου καὶ γυμνα]-

[ἐ]π̣ὶ ἀγορ[ανόμου]

Φιλίππο[υ —]

[—] λειτου̣[ργὸς ἔνδοξος —]

[ἀγορα]ν̣ο̣μ̣ήσα[ς —]

[ἐυστα]θῶς, κ̣[αὶ —]

φιλοσεβάστου

ἀγορανόμου κόρος

ἁγνεία.

[— φιλοσ]εβάστ[ου —]

[— ἀγο]ρανόμ[ου —]

[— λει]τουρ[γοῦ —]

ἀγαθ[ῇ τύχῃ·]

ἐπὶ ἀγο[ρανόμου —]

Σαλβ[ίου? —]

[— ἠγορανόμησεν εὐσταθῶς καὶ φιλοτείμ]ως· ὃ[ς καὶ ἔλαι]ον ἔθηκεν ἐν πᾶσι τοῖς γυμνασίοις· ἐφ’ οὗ κόρος ἁγνεία· εὐτυχῶς.

[υἱὸς — στ]ρατηγο[ῦ καὶ ἀγωνοθέτου καὶ νε]οποιοῦ, ἀγορανόμου, τοῦ καὶ αὐτοῦ ἐλαιοθετήσαντος [ἐν]

[πᾶσι τ]οῖς [γ]υμνασίοις· εὐτυχῶς.

[ἐπὶ —]

ἀγορανόμου καὶ πανηγυ-

ριάρχου τῶν μεγάλων

[— κ]αὶ ἔνδο-

[ξος — ἀ]γορανό-

[μος —]ς νεω-

[ποιὸς —]α̣

[ἐπὶ —]

[ἀγορανόμ]ου

[κόρος ἁγ]νεία.

[— πεν]τακισ-

[χιλ— ἀγο]ρανομή-

[σας —]

[— γρ]αφῆς? [—]

[— ἀγορ]ανομή[σαντα? —]

ἐξεχώρησα τόπον

μνημίου πρὸς τὸ ἀ-

γορανόμιν Τατιάδι

[Ἀπ]ελλᾶδος, ὃ ἐγὼ

λαξ, λιμεν-

άρχης, ἀγ̣ο-

ρανόμου.

τρον.

Ἀντωνίου Βάρουν φιλοσεβ(άστου)· ἀγο(ρανόμου).

Ἀν[τω]νίο-

άστου

ἀγορα-

νόμ(ου).

νάσια κατ’ ὄ[ναρ — δι]-

αθήκην ὑπὸ [— ἀγοραν]-

όμοις οὗ καὶ [—]

[ε]ἶναι

ματεὺς τοῦ δήμου

[—]․ Ἀπολλωνίου ἀγορανομήσαντος δίς

[— σὺν θ]υγατρὶ Τρυφαίνῃ δη. νʹ

δρα ἐπίσημον καὶ πρώτο̣υ γένους,

ἀγορανομήσαντα ∙ ἐνδόξως καὶ

φιλοτείμως, ∙ προτραπέντα