[Ἀπόλλωνι]

[Ἰη]τρῶι

Τριακάδας Δοκίμου

Ἀπολλώνιος Ὑγιαίνοντος

Ἑστιαῖος Ἀριστείδου

ἐπὶ ἱέρεω Ἀπόλλωνος [τοῦ μετὰ τὸν δεῖνα]

ἄρχοντες εἶπαν· ἐπειδ[ὴ Νῖλος τοῦ δεῖνος]

[ἐν ᾧ ἂν προαιρῶ]ν̣ται ἐπιφανεστά̣[τῳ τόπῳ ἐν τῷ]

[ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος(?)] τὸ δὲ ἀνάλωμ[α τὸ γενόμενον]

[δοῦναι τὸν οἰκονόμ(?)]ον.

φιλ(ότειμος) ∙ Κρήσκης Καθίο̣υ

φιλ(ότειμος) ∙ Ἵλαρος Ἀπολλωνίου

φιλ(ότειμος) ∙ Οὐάλης Οὐάλεντος

Ἀπόλλωνι Ἀγυεῖ κα-

τὰ χρησμόν, ὑπὲρ τῆς

[ἀγαθ]ῆι τύχηι·

[Ἀπ]όλλωνι Ἀγυεῖ

κατὰ χρησμόν, ὑπατεύ-

ζῳ Μανιμάζῳ Σηδάτιος

[Ἀ]πολλώνιος ἔ-

παρχος ἱππέων

[— — — Ἀσκλ]ηπιάδης Νικηράτ̣[ου — — — — —]

[— — — — — —]ΠΑΙΑΝ Ἀπόλλω[ν(?) — — — —]

[— — — — — —]Α̣Ν̣Μ̣․․ παρεπιδη̣[μήσας — —]

[τ]ως, ἐπαινε[ῖ]σθαι μὲν ἐπὶ τούτοις τόν τε [δᾶ]-

[μ]ον τὸν Ἀπ̣ο̣λλωνιατᾶν ἔχοντα τὸν προ[θύ]-

μως ἀντιλαμβανόμενον τᾶς Καλλατ[ια]-

τ̣ων· ἀποστεῖλαι δὲ τοὺς στρατα[γοὺς τὸ]

[ἀ]ντίγραφον τοῖς Ἀπολλωνιατᾶν ἄ[ρχουσι]

κ̣αὶ παρακαλέσαι αὐτοὺς τὸν ἔπαιν̣[ον ἀνα]-

[θέ]μεν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸ[ν τὸν τό]-

πον ἐπιτάδειον ἐκλεξαμένου̣[ς· καλέ]-

Ποτάμωνος εἶπε· ἐπειδὴ Φίλω[ν]

Ἑκαταίου Ἀπολλωνιάτας ἀνὴρ

[ε]ὔνους ὢγ καὶ πρόθυμος διατ[ε]-

[του τοῦ δεῖνος] Ἐπιγένης Ἀριστο-

[․․c.8․․․ εἶπε· ἐπειδ]ὴ Ἀπολλώνιος Πάρ-

[μιος Χερσονασίτας] εὔνους καὶ πρόθυ-

[τῶι δάμωι ἐπαινέσαι μ]ὲν ἐπὶ τούτοις

[Ἀπολλώνιον Πάρμιος Χε]ρσονασίταν

[ἀρετᾶς ἕνεκεν καὶ προθ]υμίας τᾶς εἰς

[vacat] Μονιανίου. vacat

[ἐπὶ βασιλέος Ἀ]πόλλωνος Ἀγυέος το[ῦ]

[μετὰ τὸν δεῖνα μηνὸς] Πεταγειτνίου νουμη-

σει ποτὶ διανεκῆ διὰ τόκων εὐπο[σί]αν καὶ πολυτελεστάτες ἐ[ν τῷ γυμνασίῳ ὑπο]-

[δ]οχαῖς· δεδόχθαι ἐπῃνῆσθαι μὲν ἐπὶ τούτοις Ἀπολλώνιον [τοῦ δεῖνος καὶ ποτὶ]

[τ]ε͂ς πράταις τειμαῖς ἃς ὁ δᾶμος αὐτῷ καθ’ ἑκάσταν ἐψάφ[ισθαι εὐεργε]-

ρεύοντος τοῦ κάρυκος· ὁ δᾶμος στεφανοῖ τὸν γυμνασιά[ρχαν καὶ ἀγω]-

[νο]θέταν καὶ πρᾶτον καταστάσαντα γερουσίαν γερουσιάρχαν Ἀπ[ολλώνιον, ἐτίμα]-

[σε]ν δὲ αὐτὸν ἀναστάσει ε[ἰ]κόνω[ν] χαλκέων τε καὶ γραπτῶ[ν ἐν τῷ ἐπισαμο]-

οἵδε ἐπαγγείλαντο εἰς τ[ὰ]ν οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ·

[Ἀπ]ολλώνυμος Σατύρου χρ(υσοῦν στατῆρα)

[Ἀπ]ολλώνιος Ἀπολλωνίου vac.

[Φ]ίλιππος Ἀπολλωνίου vac.

Διονύσιος [Καλ]χαδόνος vac.

ἐργάτας δέκα. vac.

Ἀπολλώνιος Σίμου ἐργάτας ιʹ.

[․․․ τῶν ν]αυκλάρ[ων δ]ὲ καὶ ἐπὶ δ[ι]άπρα-

[ξι]ν τῶν εἰσαγωγέων Ἀπολλων[ί]αν ἐθ[․]-

[․․c.8․․․]υρου τοῦ πρεσβευ[τᾶ] ἐν δὲ τῶι Α-

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — —] Θέμιτι

[Ἀγοραίαι· Πυθῶδε τῶι Ἀπόλλωνι σωτήρια(?)] πέμπειν.

[ὑπὲρ — — — — — — — — — — — — — — — — —] ὁ θεὸς

[ἔχρησε λόϊογ καὶ ἄμεινον εἶμεν· Ἀπόλλωνι(?)] Νομίωι,

[Διονύσωι — —(?), Ἑρμεῖ — —(?), Πανὶ — —(?), Νύ]μφαις

θύειν καὶ καλ[λιερεῖν — — — — — — — — — — Ποσειδῶ]-

νι Ἀσφαλεῖ, Ἀπό[λλωνι Ἀποτροπαίωι — — — — — — —]

ὑπὲρ τᾶς λε[ιτουργίας(?) — — — — — — — Διὶ Ὑπάτωι],

καὶ Φ[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Πυ[θίου Ἀπόλλωνος χρησμοί]·

ὁ θεὸς ἔ[χρησε λόϊογ καὶ ἄμεινον εἶμεν]

ὁ θεὸς ἔχρησε [λόϊογ καὶ ἄμεινον εἶμεν]

Ἀθάναι Ὑπερδ[εξίαι, Διὶ Ὑπερδεξίωι, Ἀπόλλω]-

[ν]ι Ἀποτροπα[ίωι, — — — — — — — — — Ποσειδῶ]-

[νι] Ἀσφαλεῖ [θύειν καὶ καλλιερεῖν — — — — — —]

τος, Μοσχί[ων τοῦ δεῖνος, ὁ δεῖνα]

Ἀπολλων[ίου, ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος],

Μένων Ἀρί[σ]τ[ωνος, ὁ δεῖνα — —]-

[ἡ ἱέρ]εια τῆς Ἀθηνᾶς

[ἡ δεῖνα] Ἀπολλωνίου

[βʹ θυγά]τηρ τὸ ἄντρον

[— — — — — — — — —]ν ὑπογεγραμ-

[μένον, ἐπιμελουμ]ένων Ἀπολλω-

[νίου — — — — — —]κοῦ καὶ Δομιτί-

[ου Ἡρακλ]έωνος.

δοίοισιν γενέταις πένθος ἄλαστον ἔχιν·

οὔνομ’ Ἀπολλώνιος πατρὸς φέρω, ὃς δὲ τὸ πάππου

κῖνο Μενεκράτεος· ἔζβεσε ἔσβεσε δ’ ἀμφότερα·

ῥυόμεθ’ ․Ν․․․․ΑΙΟ․․․ΛΑ․․․ΥΕ․․․ΑΙϹ.

Μενεκράτης καὶ Ἀπολλώνιος οἱ τοῦ

Ἀπολλωνίου v χαίρετε.

Ἀπολλώ-

νιος

Λάμπιος.

Ἀπολλώνιος Ἐπι-

στράτου.

[Θ]εόδωρος Θεοδώρο[υ]

[Ἀ]πολλώνιος Ἀττάλ[ο]υ

Πολυκράτης Ἕρμωνος

[ἐπὶ Ἀπ]ο[λλω]-

νίο[υ].

[Ὑακι]νθίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

[Ἡρ]ακλείδας.

[Ἀπ]ολλώνιος.

ρ σωτηρίας κώ-

μης Ἀπολλωνί-

ου [— — —]Α̣Ν̣ΟΙ

[Πυ]θοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδου.

Ἀπατούριος.

Ἀπολλ[ω]νίου.

Πι[σίδας].

Ἀπολλ[ωνίου]

ἀστυν[όμου].

Πυθοχρ̣ήσ[τ]ου

τοῦ Ἀπολ[λωνίδο]υ.

Ἡρακλείδης.

[Θηρικ]λέ[ους τοῦ]

[Ἀ]πολλ[ωνίου].

[Χ]αβρία[ς].

[ἀστυνομοῦντος]

[Ἀπολλ]ωνίδου το-

[ῦ Ποσ]ιδωνίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦ(ν)τος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

[ἀστυ]νομοῦ(ν)τος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦ[(ν)τος]

Ἀπολλωνίδ[ου]

τοῦ Ποσιδω[νίου].

ἀσ[τ]υνομ[οῦ(ν)τος]

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦ(ν)τος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου τοῦ

Ποσιδδωνίου Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου τοῦ

Ποσιδωνίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου τοῦ

Ποσιδωνίου.

ἀναγράψαι τὸ ψήφισμα τοὺς ἡγεμόνας εἰ[ς στήλην]

καὶ ἀναθεῖναι ἐ̣ν τ̣ῶ̣[ι ἱ]ε[ρῶι] τοῦ Ἀπόλλωνος· τ[ὸ δ’ ἀνάλωμα]

δοῦναι τὸν ταμίαμ· μερίσ̣αι δὲ τοὺς μεριστά[ς· εἶναι δὲ]

τῶι δήμωι· [ἐπαινέσαι μὲν τὸν δῆμον τὸν]

Ἀπολλωνια[τῶν ἐπὶ τῶι — — — — — — —]

[τ]αῖς τὴν χρ[— — — — — — ἐδίκασεν τὰς]

Ἀπολλώνιος.

ἀστυνόμου

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολ[λωνίδο]υ.

Ἀπατού[ριος].

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδο[υ].

Εὔτυχος.

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδου.

Μέν[ων].

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδου.

Μίδ[α]ς.

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδου.

Πρῶτος.

Πυθοχρήστου

τοῦ Ἀπολλωνίδου.

Στέφανος.

[Πυθοχρή]στου

[τοῦ Ἀπολλωνίδ]ου.

[— — — — —].

τοῦ Νίκωνος.

Ἀπολλώνιος.

[Ἀπ]ημάντου.

[Ἀπ]ολ[λ]ώνιος.

τοῦ Ἐπιδήμου.

Ἀπολλώνιος.

[τοῦ Ἑκαταί]ου.

[Ἀπατούρι]ος [Ἀπολλώνι]ος.

τοῦ Ἑκατ[αίου].

Ἀπολλώ[νιος].

[Θηρι]κλέους τοῦ

Ἀπολλωνίου.

[Ἀπ]ατούριος.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου

τοῦ Ποσειδωνίου.

ἀστυνομοῦντος

Ἀπολλωνίδου τοῦ

Ποσ(ε)ιδωνίου.

Στρατονίκου.

Ἀπολλώνιος.

τοῦ Μ[ήνιος].

Ἀπολλ[ώνιος?].

Ἀριστέ[ως].

Ἀπολ[λώνιος].

[ἀστυνό]μου.

[Ἀπολλ?]ωνίου.

Ἀπολ[λ]ώνιος

Δάδα[ς ἀ]νέστη-

Εὐκλῆς

Ἀπολλωνίου.

Ἀ[πο]λλωνίδης μ’ ἀνέθηκεν τὠπόλλωνι τῶι Ἀπόλλωνι δύο Ε[— —]

Ἀπολλωνὶς

[Ἀπολ]λοδώρου γυνή.

θεῷ ∙ Γράννῳ ∙

Ἀπόλλωνι ∙ αἰεὶ ∙

καὶ ∙ πανταχοῦ ∙

Στρατοκλῆς ὑπὲρ πατρὸς τοῦ ἑαυτοῦ

Δεινοστράτο ἱερησαμένου Ἀπόλλωνι Ἰητρῶι

ἀνέθηκεν Λεύκωνος ἄρχοντος Βοσπόρο

[Σ]α̣τυρίων Παταίκου ἱερησάμενος

[ἀ]νέθηκεν Ἀπόλλωνι Ἰητρῶι

[ἄ]ρχοντος Παιρισάδεος Βοσπόρο

Λεύκων Παιρισάδου ἀνέθηκε τὸν ἀνδριάντα Ἀπόλλωνι

[Ἰ]ητρῶ[ι ἱ]ερησάμενος, ἄρχοντος Παιρισάδου τοῦ Σπαρ-

νείκης [τῆς ἀπὸ τῶν Σκ]υ̣θῶν

Τρύ[φω]ν ∙ Ἀπ[ο]λλωνίου

ναύαρ[χο]ς ∙ ἐν ∙ τῷ ∙ κυʹ

κην Εὐχαρίστο̣[υ θεασεῖται· ὁ δεῖνα Ἔρω]-

τος, Ἔρως Ν[— — — —, ὁ δεῖνα Ἀπολλω?]-

νίου, Ἄττας [τοῦ δεῖνος, ὁ δεῖνα Ἐπαφρο]-

δείτου, Ἰατ[ροκλῆς τοῦ δεῖνος, ὁ δεῖνα]

νιον βʹ καὶ φιλάγα[θ]-

ον Κοσσοῦν Ἀπολ-

λωνίδου καὶ παρα-

φιλάγαθον Εὔμαχ-

Βίθυς Βίθυ[ο]ς [— —]

Ἀπολλώνιο̣[ς — — —]

Δόλιχος Μη[ν— — —]

Ἀπολλώνιος Ἀπολλωνίου,

χαῖρε.

νῦν οὐ κελαινὸς οἶκοις οἶκος, ἡρώων δὲ σὲ

ἕξουσι σηκοί· σοὶ γάρ, ὠπολλώνιε Ἀπολλώνιε,

καὶ πρόσθε σεμνὴ βάξις ἦν τεθημένη ν,

Μηνόδωρε Ἀπολλω-

νίου, χαῖρε.

φράζε τεὴν πάτρην, τεὸν οὔνομα καὶ μόρον αὔδα,

Ἀπολλοφάνη[ς]

Ἀπολλωνί[ο].

Ἀπόλλων

Κυλιάνιος.

Ἀπολλώνι-

ος Νεομην-

Ἱστιαῖος Ἀπολ-

λωνίο.

[Βοηδ]ρομίου,

[Ἀπολ]λώνιος

[Πολυ]γνώτου,

Ἀπολλώνιος Δημητρίου.

κλέους καὶ Πολυ-

σθένη Ἀπολλωνίου,

χαίρετε.

Ἀλεξανδρέα γυνὴ Ἀπολλωνίου

καὶ Ἀπολλώνιε υἱὲ καὶ Ἡδὺν Ἡδύον μήτηρ

Ἀλεξανδρέας, χαίρετε.

σίου καὶ Πτολεμαῖ-

ε Ἀπολλωνίου,

χαίρετε.

Ἀπολλ̣ω̣[νί]α

μ̣ή̣τ[η]ρ [— —]

Ἀπολλώνιος Ἀλύπου,

χαῖρε.

Ἀπολλώνιος

Ἀριστόβουλον

Ἀγάθων καὶ γυνὴ

Ἀπολλωνία, πατὴρ καὶ

μήτηρ Γοργίου τῶν

Ἀμασία γυνὴ

Ἀπολλωνίου, χαῖρε.

Ἀπ[ο]λλων[ία] γυνὴ

Ἀγα[θοῦ κ]αὶ υἱ[ο]ὶ Ἄττα

[Ἀ]πολλωνία γυνὴ Κουλίου

[κ]αὶ θυγάτηρ Ἡλιοδώρα

Ἀπολλωνίδης

Διογένους,

Ἀπολλώνιε

Ἀπολλωνίου,

χαῖρε.

Ἀπολλώνιε Ἄκκα

καὶ ἀδελφὲ Παιρίσαλε,

Ἀπολλώνιε

Ἀνοπτένιος,

Ἀπολλώνιε υἱὲ ΙΧΩ

[— —] χαῖ[ρε].