[ένην Τι(βερίου) Κλ(αυδίου) Ἀτ]τάλου υἱ-

[ὸν καὶ Κλ(αυδίαν) Τατια]νὴν Ἡφαισ-

[τίωνος τοῦ Δι]ογένους

[—]ηφορικος

ἄρχοντες

Φανόστρατος Ἡφαιστίωνος Ταβηνός,

Λέων Ἀριστέου τοῦ Στράτωνος Λωμεύς,

ἄρχοντες

Φανόστρατος Ἡφαιστίωνος Ταβηνός,

Λέων Ἀριστέου τοῦ Στράτωνος Λωμεύς,

A few lines missing above.

[Ἐπινικ․․ Ἐπινίκ]ου τοῦ Ἡφαιστ[ίωνος —]

[․․․c.9․․․] διαπε[μφ]θέντος τοῦ [․c.4․ τοῖς]

[γ]νώμη ἐπιστατῶν· συ[γ]κεχωρῆσθαι

Ἐπινίκῳ Ἐπινίκου τοῦ Ἡφ̣α̣ισ[τί]ωνο[ς]

στῆσαι στήλην πρὸς τῶι ἱερῶι τοῦ Δ[ι]-

άνθου βοηγὸς [ἱ]ερ[ουρ]γῶ̣ν Ἐπί[νικος Ἐπινί]-

[κ]ου τοῦ Ἡ[φαι]στ[ί]ων[ος.]

ἐπὶ στεφανηφόρου τοῦ θεοῦ τοῦ

[— ὁλκὴν ἅγουσαι] Μιλησίας [δραχμὰς —]

[— Ἡφαι]σ̣τ̣ιάδος? τ̣[ῆς —]

[— ἔχουσα ἐπιγρ]αφήν, ὁλκὴ[ν ἄγουσα —]

[ὑδρ]οφόρος Ἀρτέμιδος Πυθείης [․․]․ΓΤΙΑ․․Ε[․․5․․ τοῦ]

Ἑκατόμνονος τοῦ Ἡφαιστίωνος δήμου̣ [Λ]ερίων, [μη]-

τρὸς δὲ Σατύρας τῆς Ἀριστοβούλου τοῦ Ἀριστοβούλ[ου,]

καὶ παρεδρεύσαντα τὴν πρώτην ἑξάμ̣[η]-

νον ὁ προφήτης Μοσχίων Ἡφαιστίωνο[ς]

καὶ ἡ ὑδροφόρος Τρυφῶσα Ἀπολλωνίου καὶ [οἱ]

[ἐπὶ στ]εφανηφόρο̣υ̣ [Ἀντιόχο]υ̣ [τοῦ Αἰσχί]-

[νου,] π̣ρ̣οφητεύοντος δὲ Μοσχίω[νος τοῦ Ἡφαιστίωνος,]

[ὁ] προφήτης καὶ οἱ περὶ τὸ μαντεῖο[ν καὶ οἱ κατοικοῦν]-

Ἀπολλωνοφάνης Εὐδίκου

Φιλοκλῆς Ἡφαιστέω

Ἀστυδάμας Ἀπολλωνίου

καὶ οἱ ἀδελφοὶ

Θρασυμήδης Ἡφαιστίωνος

Κρίτων Κοννίωνος

Διονῦδος ⋮ Δίων Μυρμήκο[υ]

Κρόνιος Ἡφαιστοκλέος

Ἑκατοκλῆς Πάρμιδος

[Ἀν]τίοχος Ἀπολλωνίο[υ][⁵¹—]⁵¹

[Μν]ασέας Ἡφαιστίωνο[ς]

[Κλ?]έων Ἱερωνύμου

τοῦ Ἡγήμονος, Σαμίου τοῦ Ἀνδρίου, Λαοδήμου τοῦ

Λαέρτου, Τιμοπόλιος τοῦ Ἡφαιστίου, Ποσειδωνίου τοῦ

Βοήθου, Λίχαντος τοῦ Ἑρμοφάντου, Διονυσίου τοῦ

Κυδάλιμος Ἐγδήλο

Τιμόπολις Ἡφαιστίο

Ἀλκμέων Διοκλέος

Κόνων Ἀρτεμιδώρου ὁ νεώιτερος νεώτερος vacat ρ̣ʹ

Ἡφαιστίων Εὐπολέμου vacat ρʹ

Ἀθηνοκλῆς Μηνοφίλου καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς

Κόνωνος vacat ρʹ

[Κ]λεόνικος Ἀπολλωνίου τοῦ Ἡφαισ-

τίωνος καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρὸς

Ἀπολλωνίου τοῦ Ἡφαιστίωνος

καὶ ὑπὲρ Ἀρτεμιδώρου τοῦ Ἡφαισ-

τίωνος vacat ρʹ

Τιμόθεος Μηνοκρίτου καὶ ὑπὲρ τοῦ

νέθη-

κεν Ἡφαιστίων.

ἐστάθη· εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοίχου τοῦ πρὸς τῷ [—]

παρὰ τὸ Ἡφαιστεῖον ἀπὸ τοῦ τοίχου τοῦ ἐν τῷ ․υ․[—]

ἕως τοῦ μέλλοντος κα̣τα̣σ̣[κευ]ά̣σ̣εσθαι προπ̣[ύλου —]

[Δημ]ήτριος Δημητρίου τοῦ Ἀπολλωνί[—]·

[—]αρχος Ἡφαιστί[ων]ος·

[—μ]ένης Νικ̣οστ̣ρ̣άτου·

[ἐπὶ ἱερέως τοῦ προπάτ]ορος θεοῦ Διονύσου̣

[καὶ Διὸς Πανελ]λ̣ηνίου καὶ Ἡφαίστου

[Γ(αΐου) Ἰουλ(ίου) Ἐπαγάθ]ου φιλοσεβ(άστου), πρυτάνε[ως]

ἀγαθῆι τύχὴι·

Μ(ᾶρκος) Αὐρ(ήλιος) Ἡφαιστίων φι-

λοσέβ(αστος) λειτουργός, πᾶσαν

τοῦτο τὸ μνῆμά ἐστι[ν]

Τ̣ι̣(βερίου) Κλεάνδρου τοῦ Ἡ-

φαιστίωνος ζῇ καὶ Τρ-

υφαίνης ζῇ καὶ Μητρο-

Ἥρακλ Θέτις Πιλεού[ς] Ἥφαι̣σ̣τ̣ος Θέτις

Ἡφαιστίωνος.

Ἡφα[ι]στί[ω]νο[ς]

προφητεύοντος Ἀτιμήτου βʹ, γραμμα-

τευόντων Ἡφαιστίωνος Ἡροφίλου κ(αὶ) Σωτέλους Ποθουμένου

οἱ ὑμνήσαντες παῖδες· Τ(ίτος) Στ(ατίλιος) Τ(ίτου) Στ(ατιλίου)

Ἀθηναγόρας

Ἡφαιστίωνος.

Μητρόδω[ρος] Μενε[․․․․],

Ἡφαιστίων Μενεκράτου,

Βάλαγρος Ἀπολλωνίου,

Μενεκράτης v Μενάνδρου,

Μενεκράτης v Ἡφαιστίωνος·

vacat Σαλτρου κώμης· vacat

τέκνων αὐτῶν σωτηρίας

Ἡφαιστίων Γαΐου Ἰουλίου

Ἡρακλίδου v Διὶ Ταριγυηνῷ

ἀγαθῆι τύχηι̣·

Φλ(άουιον) Αὐρ(ήλιον) Ἡφαιστί-

ωνα δὶς Παιτια-

νῶς, υἱὸν Φλ(αουίου) Αὐρ(ηλίου)

Ἡφαιστίωνος Παι-

τιανοῦ, ἄρξαντος

τοῦ ἀνδριάντος Φλ(αουίου)

Αὐρ(ηλίου) Ἡφαιστίωνος

Παιτιανοῦ τοῦ ἀξι-

Κλέανδρος Ἡφαιστίω-

νος τοῦ Κλεάνδρου·

ἡ καὶ vac. Ἄπφιον,

γυνὴ δὲ Ἡφαιστίωνος·

ἔτους ϛʹ θʹ?, ἐπὶ Μουρήνα.

Κλέανδρος

Ἡφαιστίωνος.

Μελιτίνη Ἡφαιστίωνος

τοῦ Κλεάνδρου.

Ἡφαιστίων

χαῖρε.

ἔτους σκʹ, μη(νὸς) Λώου ιγʹ. ἡ βουλὴ καὶ

ὁ δῆμος ἐτείμησεν Ἡφαιστίω-

ωνα Ἡφαιστίωνα Ἡφαιστίωνος Μουλᾶν, Ἄμμι-

ον, Ἡφαιστίων οἱ δυστυχῆς τὸν υἱόν,

Μενεκράτης τὸν ἀδελφὸν καὶ οἱ

[κης] γυναικ[ὸς]

[καὶ] Ἡ̣φαιστ[ίω]-

[νος τοῦ ἀδελφοῦ]

θείῳ Ὁσίῳ καὶ Δικαίῳ

Ἑρμῆς Ἡφαιστίωνος

καὶ Μελτίνη βʹ ἡ γυνὴ αὐ-

Ἡφαιστίων Πατρο-

φίλᾳ θυγατρί.

ταγέντες εἰς τὸ χωρίον ὑπὲρ

[Ἡφ]αιστίωνος Ἀλκαίου Σαρδ̣ι̣-

[ανο]ῦ τοῦ κατασταθέντος

ἐτείμησαν

Μουσαῖος καὶ Νικίας καὶ Ἡφαιστίων

[κ]αὶ Ἑρμογένης Φώκριτον τὸν ἑα-

Ν̣εικίου Φώκριτον τὸν πάππον,

Μοσχίων καὶ Μουσαῖος οἱ Ἡφαιστίω-

νος Φώκριτον τὸν πάππον

βαιὸν ὑπουράνιον Μοιρῶν πάρα νῆμα λαχόντα

Ἡφαιστίωνα, φυὴν ἀγαθὸν καὶ εἶδος ἄριστον,

τὸν πᾶς ἔξοχα τείμα ὅμως νέος ἠδὲ παλαιός,

ἄνδρα· Ἀρτεμίδωρος

καὶ Διοκλῆς Ἡφαιστίωνος

ἐτείμησαν Δόκιμον.

Ἡφαιστίων Ἀπολλοδώρου

ἀγωνοθέτης Θυατειρηνῶν

§2 τάδε ἐγράφηι ἐκ τῆς στήλης τῆς ἐν Μέμφει, ἥτι-

ς ἕστηκεν πρὸς τῷ Ἡφαιστιήωι· §3a Εἶσις Ἶσις ἐγώ εἰ-

μι ἡ τύραννος πάσης χώρας· §3b καὶ ἐπαιδεύθην ὑπ[ὸ]

[— —]αρίστα Ἀπολλωνίδα,

[γ]ύνα δὲ Ἠφαιστίωνος

χαῖρε.

τὰ νεώματα μηνὸς Ἀπολλωνίου (leaf) ιεʹ·

ἡ δύσις τῆς θεοῦ μηνὸς Ἡφαιστίου (leaf) δʹ·

ἡ κατάκλησις μηνὸς Ποσιδείου (leaf) ιεʹ·

Νικάδας Μηνογένου — Μαχι[ ]ενου, μήτηρ Μητροδώρα — Ἡρωΐδ[ης]

καὶ Ποτάμων οἱ Μενεμάχ[ου ] Ἡφαιστίωνος — Μην[ογέ]-

νης Μελανίππου — Καρσ̣[ ]δώρου vacat?

ὁ δῆμος

Καλλισθένει Ἡφαιστογένους ἥρωϊ.

ὁ δῆμος

[Καλλισθένει Ἡφαι]σ̣τογένους φιλοπάτρ̣[ιδι]

ἥρωϊ εὐεργέτηι.

[ὁ δῆμος]

Ἀριστίᾳ Ἡ̣[φαιστογένους]

Ἡφαιστίων Παπᾶ ἥρως

χαῖρε.

Ἡφαιστίων

ἐποίει.

Ἥ[λιος](?) Ἥ[φαιστος]?.

Ἡφαιστ[ί]-

ωνος

Κο․․․υσ— — —

Ἡφαιστίω[ν — — —]

Δ[ι]ον̣ύ̣σιος — — —

[Γ]άϊος — — —

[Ἥ]φαιστ̣[ος — —]

[Κα]λλισ— — —

Ἀφροδίσιος Ἀφροδισίου

Ἡφ̣αίστιος Ἐξηκέστου

[Ἀ]σκ̣[λ]ηπιόδωρος ’Ολ̣ύ̣μπου

Ἡφα̣ίστιος

Ἡρακλείδεω

Ἡφαίστιος Λητοδώρ[οˉ]

Χοιρίνη Ἡφαιστίοˉ

νοήμονα τέκτονα χαλκοῦ /

Ἡφαίϲτου ϲοφίῃϲ ϲῶμα

μιμηϲάμενον. /

νοήμονα τέκτονα χαλκοῦ /

Ἡφαίστου σοφίης σῶμα

μιμησάμενον. /

Ἀφροδίσιος Ἀφροδισίου,

Ἡφαίστιος Ἐξηκέστου,

[Ἀ]σκ[λ]ηπιόδωρος Ὀλύμπου,

Ἡφαίστιος Λητοδώ̣ρ̣[οˉ].

Χ̣οιρίνη Ἡφαιστίοˉ.

Ἡφα̣ίστιος

Ἡρακλείδεω.

[ἀστυνόμου] Ἑστιαίο[υ], Ἡφαιστίου Δ.

ἐξ ἧς τὸν γονέα, τὸν φιλότεχνον ὅλον

καὶ πυρὶ ἐργοπόνον πολυποίκιλον Ἡφαίστοιο

τεχνείτην, ἐρατὸν πᾶσα πόλις λαλέει

νάμε̣ι%⁸¹νον.

ϛϛϛαα κ Ἡφαίστο[υ]· on foot of pillar

οὐκ ἔ̣σ̣τ̣ιν πρᾶξαί [τι, ματὴν]

Βοβᾶς

Ἁφαστίου Ἡφαιστίου.

Πελλώνις

φυλὴ

Ἡφαίστου.

φυλὴ

Ἡφαίστου

[δ]ύσμορος ἡ [π]ρᾶξις, μοχθηρ[ὰ] δὲ πάντα φύλ[αξ]αι.

ααϛϛϛʹ κʹ Ἡφαίστου

[εἰ δέ κε χεῖοι δ]ύο, τρεῖς δ’ ἑξεῖται τάδε φράσει·

Κ[λ]. Με[λ]α[ιν](?)ίτης, Κ[λ]. Θεόφιλος,

Αὐρ. Ἡφαιστοκλῆς, Δημήτριος Γαΐου,

Εὐφρόσυνος εʹ Ῥοδίππου,

νος καὶ Θέωνος τοῦ Μηνοδώρου

καὶ γραμματέως Ἡφαιστίωνος τοῦ̣

Παρδαλέοντος· ἐπεὶ συνφέρον ἐσ-

Τ̣οαλλις Πειγασεως (δραχμὰς) νʹ, Σωσίπο-

λις Ζήνωνος (δραχμὰς) νʹ, Ἡφαιστίων Παρδαλ[έ]-

οντος (δραχμὰς) νʹ, Θέων Μηνοδώρου (δραχμὰς) κεʹ,

[μαντεῖ]ον [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]ν ἐτελείωσ̣[εν?]

[ἀγ]ω̣νοθ̣εσ̣[ίας δύο?, Ὀ]λυμπηνῶν δὲ τῇ π[ό]λ[ει εἰς τὴν πανήγυριν θεοῦ] Ἡ̣φαίστου [καὶ]

[το]ῦ̣ κυ̣ρίου Α[ὐτ]οκράτορος 𐆖 μύρια καὶ δ[ισχείλια, τοῦ δὲ πέρυσι? γε]γ̣ονότος κοσ-

λε̣ι εἰς πανή[γυριν θε]-

οῦ Ἡφαίστ[ου καὶ τοῦ]

κυρίου Αὐ[τοκράτο]-

Ὀλυμπηνῶν δὲ τῇ πόλει εἰς πανήγυριν θεοῦ

Ἡφαίστου κ[αὶ τοῦ κυρίου Αὐ]τ̣ο̣[κρ]άτο-

ρος 𐆖 μύρια δι̣σχί̣λι̣α δισχείλια, [Ῥο]δι%⁸¹?απολει-

[— — — —]ΕΝ[— — —]

[— — Ἡ]φαι[στ— —]

Ἐντείμῳ καὶ Νεικοστρά-

τῳ καὶ Ἡφαιστίῳ vacat

καὶ τῇ ἐσομένῃ

Εὐφραινέτᾳ, ἑτέρῳ δὲ μηδενί· εἰ δέ τις ἕτερος

βιάσηται, ἐκτείσει τῷ θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 τʹ,

ὧν ὁ ἐλένξας λήνψεται τὸ τρίτον, ἐκτὸς

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἐνκηδεῦσαι, ἢ ἐκτεί-

σει ὁ βιασάμενος ἱερὰ θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵α,

ὧν ὁ ἐλένξας

ρῳ δὲ μηδενὶ ἐξὸν ἐπιβιάσασθαι· ἐὰν δέ τις

ἐπιβιάσηται, δώσει ἱερὰ θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵αφʹ,

ὧν ὁ ἐλένξας λήμψεται τὸ τρίτον.

γράφως ἐπιτρέψω· ἐὰν δέ τις βιάσηται, ἐκτείσει

θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ, ὧν ὁ μηνύσας λήμψεται τὸ

τρίτον.

ἢ ἐκτείσει ἱερὰ τῷ

θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ,

ὧν ὁ ἐλένξας τὸ

[ἔστ]αι [εἶν]αι? κηδευθῆναι, ἢ ὁ κηδεύσας τινὰ [ἐκ]τείσι τ[ῷ]

θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλένξας λήνψεται τὸ

τρίτον, ἐκτὸς εἰ μή τινει ἐνγράφως ἐπιτρέψ̣[ω].

τε κηδευθῆνε, ἢ ὁ ἐνκηδεύσας ἐκτείσει ἱερὰ

θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 σ%⁸⁰?νʹ, ὧν ὁ ἐλένξας λήνψετε

τὸ τρίτον.

λι βάλῃ? ἕτερον πτῶμα, ὑποκείσετε

τῷ θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ.

θῳ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξ̣ὸν κηδεῦσαι, ἢ ὁ ἐνκηδεύσας ἐκκτεί-

σει τῷ Ἡφαίστῳ ἱερὰ 𐆖 φʹ, ὧν ὁ ἐλένξας λήνψεται τὸ τρίτον.

ἐξαίσται ἐξέσται κηδευθῆναι, ἢ ὁ κηδεύ-

σας τινὰ ἐκτείσι τῷ θεῷ Ἡφ̣αίστῳ 𐆖 ͵α,

ὧν ὁ ἐλένξας λήνψεται τὸ τρίτον.

μὴ ἐγώ τινι ἐνγράφως ἐπιτρέψω ἢ ἐνγράψω ἰσς εἰς τὸν

τύμβον τινά, ἢ ὁ κηδεύσας τινὰ ἐκτείσι θεῷ Ἡφαί-

στῳ 𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλένξας λήμψεται τὸ τρίτον.

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

νύμῳ [θεῷ ἐπω]|νύμῳ? Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλένξας

λήμψεται τὸ τρίτον.

ἐπιτρέψωμεν, ἢ ὁ κηδεύσας ἐκτείσει προστείμου

τῷ θεῷ Ἡφαίστῳ

𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλέ̣νξας

Εὐτυχίᾳ καὶ Σωτηρίᾳ, ἑτέρῳ δὲ οὐδενί,

ἢ ὁ βιασάμενος ἐκτείσει θεῷ Ἡφαίστῳ

𐆖 φʹ, ὧν ὁ ἐλένξας λήμψεται τὸ τρίτον.

οὐδενὶ ἐξὸν κηδεῦσε, ἢ ὁ βιασάμενος

ἐκτείσι θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλένξας

λήνψεται τὸ τρίτον.

[γόνοις· ἄλλ]ῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέστε, εἰ μή τινι ἐνγρά-

[φως συνχωρ]ή̣σω, ἢ ἐκτεί̣σ̣ι τῷ Ἡφαίσ%⁸¹?τῳ

𐆖 φʹ, ὧν

νὶ ἐξὸν ἐνκηδεῦσαί τινα, ἢ ὁ βιασάμενος ἐκτεί-

σι τῷ θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ, ὧν ὁ ἐλένξας λήμψεται τὸ

τρίτον, ἐκτὸς εἰ μή τινι ἐνγράφως ἐπιτρέψω.

Εὐτεκνίᾳ ς· ἑτέρῳ δ’ οὐδενὶ ἐξέσται κιδεῦσαί κηδεῦσαί τινα,

ἢ ἐκτείσει ἱερὰ θεῷ Ἡφαίστῳ προστείμου 𐆖 φʹ.

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδεῦσαί τινα,

ἢ ἐκτείσει τῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ, ὧν ὁ ἐλέν-

ξας λήμψ%⁸¹?ε%⁸¹?ται τὸ τρίτο̣ν.

κηδευθῆν%⁸¹?α̣ι, ἢ ὀφ̣ε̣ι̣λέσε̣ι̣ θ̣ε̣ῷ̣

Ἡφαίστῳ 𐆖 φʹ καὶ τείσει δίκας καταχθο-

νίοις θεοῖς.

[τινα, ἐπεὶ ὁ βιασάμενος ἐκτείσει τῷ θεῷ]

[Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵β, ὧν ὁ ἐλένξας λήνψεται τὸ τρίτον].

Αὐρ(ήλιος) Δη-

τινα κηδεῦσεν (sic), τοῦτον ἄγεσθαι τυμ-

βωρυχίας, καὶ ἀποτείσι τῷ Ἡφαίστῳ

𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἀπελένξας λήνψεται [τὸ τρίτον].

δενί, ἢ ὁ βιασάμενος ἐνκηδεῦσαί τινα ἢ ἐ̣κτείσι ἱερὰ θεῷ

Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵βφʹ, ὧν ὁ ἐλένξας λήμψεται τὸ τρίτον.

δεῦσαι· ὁ δὲ βιασάμενος δώσι ἱερὰ τῷ

θεῷ Ἡφαίστῳ

𐆖 φʹ, ὧν ὁ ἐλέν-

ἢ ὁ βιασάμενος ἐκτείσει ἱερὰ

θεῷ Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵αφʹ, ὧν ὁ ἐλέν-

ξας λήψεται τὸ τρίτον.

ἐπιτρέψω, ἢ ὁ βιασάμενος ἐκτείσι ἱερὰ θεῷ

Ἡφαίστῳ 𐆖 ͵α, ὧν ὁ ἐλένξας λήμψετε τὸ

τρίτον.