Ἕρμων Πτολεμαίου,

Ἑρμόφιλος Ἀχιλλέως,

Πτολεμαῖος Ἀσκληπιάδου,

Λακίτας Σελεύκου

Ἀχιλλεὺς Ἀμωνίου

Διογέ[νης] Διογένου

Νεοπτόλεμος Νικάνορος

Ἀχιλλεὺς Διονυσίου

Στρόβιλος Ἀπολλωνίου

Νικόλαος Νικολάου

Ἀχιλλεὺς Ἀμμωνίου

Ζήνων Μακεδόνος

in fronte: Ἀχιλλεύς, εὐψύχει.

τάφος Ἀπίωνος καὶ Νεάρχου λεγομένου

Σκιμ․․κος ἀμφοτέρων Ἀχιλλέως.

Ἀχιλλεῦ, (ἐτῶν) μγ̣ʹ, εὐψύχει.

Ἶσι

Ἀχιλλεύς̣

Ἠοῦ Θέκλ̣[ας

Ἀρτέμειτος· Λεωνίδης ὁ καὶ Σκύβαλος Ἑρμοννώφριος μητρὸς

Ἀνουβιαίνης· Ἀμμωνεῖνος Ἀχιλλέως Ἀγαθοῦ Δαίμονος μητρὸς

Ἀμμωνίλλης ἀστῆς· Ἰσχυρᾶς Ὡρίωνος τοῦ καὶ Διοσκόρου Διδύμου

τῶν παρ’ ἐμοῦ

πάντων Ἀχιλλε[ύς].

Ἀχιλλεὺ[ς]

Ἀφροδι[σίου]

μοῦ

Ἀχιλλεύς.

Ἀχιλλε[ύ]ς.

Ἀχ[ιλλεὺς] Παρ․θ․ε․ν[ίου]

μη․․․κματονου․․υ-

Ἀχιλλ-

εῒς ἄωρος

ἐτῶν ϛʹ.

Ἀχιλλεῒς

Πτολεμ-

Ἀχιλλεῒς ὡς ἐτῶ[ν ․ʹ]

(ἔτους) κδʹ.

Τοθῆς

Ἀχιλλέως,

(ἐτῶν) νηʹ.

πεντηκόνταρχος

Ἀχιλλεὺς Διονυσίου·

Ἀφροδίσιος Τιμαγένους,

[δὶς(?) ἤκ]ουσα Μέμνον[ος]

[․․․ σὺν] Ἀχιλλεῖ καὶ ․․․

[․․ ἐντὸς(?)] ὥρας αʹ (ἔτει) ηʹ Αὐτ̣ο̣-

καλλίπυλον Θήβην Νεῖλος ἐλαυνόμενος·

τὸν δὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχιλλέα μήτ’ ἐνὶ Τρῴων

φθέγγεσθαι πεδίωι, μήτ’ ἐνὶ Θεσσαλίηι.

Ἀχιλλε[ὺς] προσκυνήσας ἱερώτατον Μέμνονα καὶ

εὐ[ξάμ]ενος τοὺς̣ ἀδελφοὺς ἐσακοῦσαι θείου

[Ἀχ]ιλ(λ)ε[ύς(?)].

[Ἀχιλ]λεύς(?).

πεντηκόνταρχος

Ἀχιλλεὺς Διονυσίου·

Ἀφροδίσιος Τιμαγένου,

Ἀμμώνιος Πτολεμαίου

Ἀχιλλεὺς Σεραπίωνος

Ἡρακλῆς Πύρρου

Ἀργαῖος Θηβάρχου

Ἀχιλλεὺς Ἀχιλλέως

Ὀρόντας Ἑρμαίου

Ἑρμίας Διοφάντου

Ἀπολλόδοτος Ἀχιλλέως

Εὔδημος Ἀρτεμιδώρου

Λακίτας̣ Σελεύκου

Ἀχιλλε̣[ὺ]ς̣ Ἀμωνίου

Διογέ[νης] Διογένου

Νεοπτόλεμος Νικάνορος

Ἀχιλλεὺς Διονυσίου

Στρόβιλος Ἀπολλωνίου

Νικόλαος Νικολάου

Ἀχιλλεὺς Ἀμμωνίου

Ζήνων Μακεδόνος

τάφος Ἀπίωνος καὶ Νεάρχου λεγομένου

Σκίμβικος ἀμφοτέρων Ἀχιλλεύς.

μολπῇ θελγομένας ἦγον ἄνευ καμάτων.

—— ἴσθι καὶ Ἁρπάλου υἱὸν Ἀχιλλέα κείμενον ὧδε,

κοινὴ δ’ ἀμφοτέρους ἀμφεκάλυψε σορός.

Τι(βερίω) Κλαυδίω Ἀχιλλέως.

[δὲ πολ]είτης? ∙ πατρὸς δέ [ἐστιν]

[ὄνομ]α ∙ Ἀχιλ∙λεύς ∙ Στρατο[νίκη]

[δέ μ]ου ∙ μήτηρ· μοῖρα δ’ ἔδω[κε]

ἐνθάδε κῖτε

Ἀχιλλέους

ζή(σας) ἔτη ιηʹ, ἡμέρες

Ἀχιλλέους Achilleus ἐνθά-

δε κῖτε ζῆσας

Ὀδυσσεύς Ἀχιλλεύς Δ[ιομήδης]

Τρῶες Πρ[ίαμος].

Ἀχιλλεὺς Προθύμου,

χαῖρε καὶ κατὰ

Ἀχιλλεὺς ∙ Ἐπαφρᾶ ∙ τῇ

ἰδίᾳ ∙ γυναικὶ ∙ Γεμινίᾳ

ἔχειν ∙ πλὴν εἰ μή τι

αὐτὸς ὁ Ἀχιλλεὺς

πάθοι τι ἀνθρώπι-

τῃ δ’ ἀγορήνδε καλέσσατο λα-

ὸν Ἀχιλλεύς"· ἐν ταύτῃ πάλιν

μῆνι[ς] καὶ Χρυσηίδος ἀποστο-

λὴ καὶ ἀπαίτησις Βρισηίδος

καὶ Ἀχιλλέως καὶ Θέτιδος σύλ-

λογος ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν. καὶ [κε]-

[Ἀχιλ]λεύς.

anaglyphum

ἀπαγγελία πρὸς

Ἀχιλλέα περὶ

Πατρόκλου.

Ἀχιλλεύς, Πρίαμος· λύτρα.

[Ὦ. λύτ]ρα νεκροῦ, καὶ πέρας ἐστὶν τάφος Ἕκτορος ἱππ[οδάμοιο].

νεται.

Ἀχιλ-

λεὺς

Πενθ-

ίνει.

Ἀχιλ-

λεὺς

Μέμ-

πύλα-

ις Ἀχι-

λλεὺ-

ς ὑπὸ

Διομήδης, Ἀχιλλεύς. [— —]․ΛΥ̣ΙΙΙΛΠ̣ Ἀγαμέμνων, Χρύσης. ἄποινα Χρυσηί[δος]?

ΛΛΝΖΝ

[Α] ἱερὸν Ἀπόλλωνος Ζμινθέως, Χρύσης. λοιμός. Κάλχας. Ἀγγαμέμνων

Ἀγαμέμνων, Νέστωρ, Ἀχιλλεύς, Ἀθηνᾶ. Ὀδυσσεὺς τὴν ἑκατόμβην

τῷ θεῷ ἄγων Ἀπόλλωνι, Χρυσηίς. Θέτις, Ζεύ[ς].

Ο Αἰνήας, Κλῖτος, Πάρ[ις], Ἕλενος. Ἕκτωρ, Καλήτωρ, ἐπιναυσιμάχη.

Π Πάτροκ[λος]. Φοῖνιξ, Διομήδης, Ἀχιλλεύς. Πάτροκλος.

Ρ

Σ Ἀχιλλεύς, Πάτροκλος. Θέτις. ὁπλοποία, Ἥφαιστος.

Τ Θέ[τις], [Ἀχι]λλεύς, Φοῖνιξ. Ἀχιλλεύς.

Υ Ποσιδῶν, Ἀχιλλεύς.

Φ Σκάμανδρος, Ἀχιλλεύς, Ποσιδῶν. Φρύγες.

Χ Ἀχιλλεύς. Ἕκτωρ, Ἀχιλλεύς. Ἕκτωρ, Ἀχιλλεύς.

Ψ Ἀχιλλεύς, καῦσις Πατρόκλου. ἐπιτάφιος ἀγ(ῶν).

Ω Ἕκτωρ καὶ λύτρα Ἕκτορος. Ἑρμῆς, Πρίαμος, Ἀχιλλεύς.

[Ποδάρ]κης. Πενθεσίλεια, Ἀχιλλεύς. Ἀχιλλεύς, Θερσίτης. Ἀχιλλεύς,

Μέμνων, Ἀντίλοχος. Ἀχιλλεύς, Αἴας, Ὀδυσσεύς. Ἀχιλλέως σῶμα,

Μοῦσα. Θέτις. Ἀχιλλέ̣ως̣ ΛΙ Αἴας μ̣α̣ν̣ι̣ώδης.

Ἕκτορος τάφος. Ταλθύβιος καὶ Τρῳάδες. Ἀνδρομάχη, Κασσάνδρα, Ἕλενος. Ἑκάβη, Πολυξένη, Ἀνδρομάχη. Ἕλενος, Ὀδυσσεύς. ναύσταθμον Ἀχαιῶν.

Ἀχιλλέως σῆμα. Νεοπτόλεμος, Πολυξένη, Ὀδυσσεύς, Κάλχας.

Σείγαιον. ἀπόπλους Αἰνήου. Αἰνήας σὺν τοῖς ἰδίοις ἀπαίρων εἰς τὴν Ἑσπερίαν. Ἀγχίσης καὶ τὰ ἱερά. Μισηνός.

υλευσαμένοις ΠΙΙ ἀποσ-

τεῖλαι πρὸς Ἀχιλλέα. Ἀ-

γαμέμνων δὲ δωρεάς τε

δὲ τούτοις Αἴας, ἀπαγγέ-

λλουσιν Ἀχιλλεῖ τοὺς λό-

γους τοὺς λόγους παρ’ Ἀγ-

ς ναῦς ἀναχωροῦσιν. Πάτρο-

κλος δὲ πεμφθεὶς π̣[α]ρ̣’ Ἀχ-

ιλλέως πυνθάνε̣[ται] Νέσ-

τορος τὰ περὶ τὴν μ̣[ά]χ̣[η]ν̣.

νεῶν· τῆις τῆς δ’ ὁμαλῆς γινο-

μένης Ἀχιλλεὺς παρὰ τοῦ

Πατρόκλου τὰ περὶ τὴν μ-

νης Ἀν̣[τίλο]χ̣ος ἀπανγέλ-

λι Ἀχιλλ[εῖ —]ΕΔΑΛΥΣΙΦΙΙ

εως· ἡ [δὲ Θέτις] ἔρχεται πρ-

ος ἐνεχθέντων [τ]ὴν Βρι-

σηίδα Ἀγαμέμνων Ἀχιλλεῖ

δίδωσιν. Ἀχι[λλ]εὺς δὲ εἰ[ς]

τὸν Σκάμανδρον καταδιώ-

ξας Ἀστεροπαῖον ἀποκτ-

είνει· Ἀχ[ι]λλεὺς δὲ τὸν ἐν

τῶι ποταμῶι διαφυγὼ-

ναῦς πα[ραγ]ενόμενος Ἕκ-

τορα λυτροῦται παρ’ Ἀχιλ-

λέως· ἐπανελθόντος δὲ

τοῦ Πριάμου πάλιν εἰς

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις)

Κυρίλλῳ ∙ Ἀχιλλεῖ

υἱῷ εὐσεβεστάτῳ

ιαʹ ∙ μησὶν ∙ εʹ ∙ ἡμέραις IX·

ἐπόησεν ∙ Ἀχιλλεὺς

πατήρ.

μιτίβ[ᾳ ἐποί]-

ησεν [Ἀχιλ]-

λεὺς [σύμβι]-

ος ζη̣[σάσῃ]

[— — —]π(—) Ἀχιλλεὺς

[․․․ο]υ̣κίᾳ Εἰρήνῃ

Γενέσιος

Ἀχιλλεύς

Κράτερος

Μ[έμν]οˉν.

Ἀχιλλεύς.

[Ἀ]ντίλοχος.

Γλαῦϙος Γλαῦκος.

Ἀχιλλεύς.

Πάρις.

[λης δὲ πολ]είτης · πατρὸς δέ

[ἐστιν(?) ὄνομ]α ∙ Ἀχιλ∙λεύς, ∙ Στρατο-

[νίκη δέ μ]ου ∙ μήτηρ ∙ μοῖρα δ’ ἔδω-

Ἰλιάδος Τ. Θέτιδος παρ(ουσία), Ἡφαίστου πα(ρουσία).

Θέτις, Ἀχι[λλεύς].

Ἰλιάδος Υ. Ἀχιλλέως ἆθλος.

[Αἰ]νήας, Ἀχιλλεύς, Ποσιδῶν.

Ἰλιάδος Φ. Παραποταμία μάχη.

Ποσιδῶν, Ἀθηνᾶ, Ἀχιλλεύς.

Ἰλιάδος Χ. Ἕκτορος θάνατος.

Πρίαμος, Ἕκτωρ, Ἀχιλλεὺς σύρων τὸ σῶμα.

Ἰλιάδος Ψ. ἐπιτάφιος ἀγών.

Ἀχιλλεύς, ἁρματοδρομία.

[Ἰλιάδος Ω. Ἕκτορ]ος λύτρα.

Ἀχιλλεύς, Πρίαμος, λύτρα.

[— — —] γράμμα μέσον καθ[— — —]. litterae in quadris stoichedon ordinatae

Δράκων ∙ Ἀχιλλεῖ ∙ εὖ πράττειν·

παρακαλῶ σε, ἄδελφ[ε τ]ειμιώτατέ ∙ μοι ∙ ἵνα, ὅταν