(vac.)

[— Ἀλε]ξανδρείαι

[— περὶ τὸν δῆ]μ̣ον τὸν Ἐ-

[Πόπλιος Πετ]ρ̣ώνιος ἀνθύπατος τὸ γʹ Ἐφεσίων γερουσίᾳ

[χαίρειν]· ἐνφανίσαντός μοι Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ

[ἀποδε]δειγμένου εἰς τοὐπιὸν ἔτος γυμνασιάρχου πάντων τῶν γυ-

(vac.)

[—]ν Ἀλε-

[ξανδρ— —]ος με ἐν-

[τυχόντες — τ]ε προθυ-

λείνου Ἀττάλ[ου]

καὶ Ἀττάλου Ἀ̣[λε]-

ξάνδρου. τού[του]

τοῦ μνημείου [Καν]-

Τι. Κλ. Βακχύλου καὶ Κλ.

Ἀλεξάνδρας καὶ τῶν τέ-

κνων αὐτῶν Ἀπφίου καὶ

Ἀλεξάνδρου,

Βακχύλου, Ἑρμιόνης καὶ ἀπελευθέ-

Ἀλεξάνδρου

Π̣αριανῶν κολωνείας. ἐπ̣ὶ̣ π̣ρ̣υτ̣άνεως Ἀπ[ό]λλωνος τ̣ὸ π̣βʹ, ἱ̣ερ̣έως Κλ(αυδίου) Ῥ̣ούφου, θεσπιῳδοῦντος Γν(αίου) [Ἰου(λίου)]

Ἀλεξάνδρου, προφήτου Γν(αίου) Ἰου(λίου) Καπετωλείνου, γραμματεύοντος Γν(αίου) Ἰου(λίου) Ἀλκίμου τὸ βʹ· θεωρὸς Λ̣(ούκιος) — — —

Μαξιμιανὸς· ἠΐθεοι Λ(ούκιος) Ἑρέννιος Μαξιμιανός, Λ(ούκιος) Ἑρέννιος Βάσσος, Λ(ούκιος) Οὐαλέριος Βάσσος, Λ(ούκιος) Μου— — —

Ἀγαθοκλέους διὰ βίου καὶ προφήτου κατ’ ἔτος, γραμματευ-

όντων Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ Οὐαλερίου Ἀσιατι-

κοῦ v οἱ πεμφθέντες ὑπὸ Περινθίων κατὰ χρησμὸν

[φήτ]ου Γ(αίου) Ἰ(ουλίου) Ἀγαθοκλέους,

[γραμ]ματέων δὲ Ἀλεξάνδρου

[τοῦ] Ἀλεξάνδρου καὶ Λ(ουκίου) Β(αλερίου) Ἀσιατι-

[κοῦ]. κατὰ χρησμὸν τοῦ θεοῦ παῖ-

Ἀπολλωνίου Εὐτυχίωνος, ἱερέως Γ. Ἰου(λίου) Ζωτίχο[υ, θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰου. Ῥηγείνου]

Ἀλεξάνδρου, γραμματεύοντος Σεξ. Ἰου. Διογνήτο[υ· θεοπρόπος — — —].

πιωδοῦντος Γν(αίου) Ἰουλ(ίου)

Ῥη(γείνου) Ἀλεξάνδρου,

γραμματεύοντος

παρεδρεύοντος Ἀπολλωνίου τοῦ

Ἀλεξάνδρου διὰ βίου, παρέδρου

δὲ τοῦ προφήτου Λευκίου Διονυσᾶ.

ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλωνος τὸ ξδʹ, ἱερέως Οὐλ(πίου) Ἀρτεμι-

δώρου, προφήτου Ἀλεξάνδρου, θεσπιωδοῦντος Κλαυδί(ου)

Ἀσκληπίδου, θεοπρόπος Ζήνων Καπίτωνος, ἔτους ρμαʹ.

ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλωνος τὸ ξδʹ, ἱερέως

Μ. Οὐλ. Ἀρτεμιδώρου, προφήτου Ἀλεξάν-

δρου, θεσπιωδοῦντος Κλ. Ἀσκληπιάδου,

θεοπρόποι Εὐτύχης Ἕρμου, Εἰρηναῖος Φί-

ἔτους προφήτου, Πυθίων Διο-

γένους τοῦ Ἀλεξάνδρου, Ἀλέ-

ξανδρος Διογένους τοῦ Ἀλε-

ξάνδρου, Μένανδρος Μενάν-

δρου Λουκιλλιανός, Μένανδρος

ἱερατεύοντος Οὐλπ. Ἀρτεμιδώρου, προφη-

τεύοντος Ἀλεξάνδρου τοῦ Κράτωνος, θεσ-

πιωδοῦντος Τι. Κλ. Ἀσκληπίδου, θεοπρο-

παρθένοι δέ· Κλ. Ἀμμώ, Φλ. Κυπάρη, Κλ. Εὐποσία,

Κλ. Ἀπολλωνίς, Κλ. Κλαυδιανὴ, Ἀλεξάνδρα Θεογενίς,

καθηγητὴς Πέρμισσος Νοθίππου ἱερονείκης, Ζώσι-

τὸ οθʹ, ἱερέως Κλ. Ῥούφου, θεσπιωδοῦντος

Γνήου Ῥηγί(νου) Ἀλεξάνδρου, προφήτου

Κλ. Κριτολάου, γραμματεύοντος Γν.

ως Ἀπόλλωνος τὸ παʹ, ἱερέως Τι. Κλ. Ῥούφου, προφήτου Σέξστου Ἰου. Διογνή̣του,

θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰουλ. Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, γραμματεύοντος Διογνήτου Ἄνδρωνος,

οἱ δὲ θεοπρόποι· Δίωιν Δίων Μουτοίου καὶ Στιλας Λούππου βουλευταὶ καὶ Αἰάκων βʹ Εἰταλίου, Γ̣ν̣. Θ̣ρ̣ά̣κης.

ἱερέως Κλ. Κριτολάου, θεσπιωδοῦν-

τος Γναί. Ἰου. Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου,

προφήτου Τι. Ἰου. Ῥούφου, γραμματεύοντος

τωνος, Διονύσιος Γεμέλλου, Τύχη Πτολεμαίου,

Μονίμη Ἀλεξάνδρα Ἀνγέλεος, Πῶλλα Ὀβριμολά̣[ου],

Φαῦστα Ἐπικτήτου, Μηκύθη Ἥδυος,

Ἰουλ. Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰουλ. Ῥηγείνου

Ἀλεξάνδρου, προφήτου Γν. Ἰουλ. Καπετωλείνου τὸ εʹ,

γραμματευόντων Π. Κλ. Ῥούφου τὸ γʹ καὶ Κοκ. [Μ]αρκελλεί-

Χίων·

ἐπὶ πρυτάνεως Κλαρίου Ἀπόλλωνος τὸ ϟ̣ʹ, ἱερέως Γ. Ἰουλ. Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰουλ. Ῥηγ(είνου) Ἀλεξ[άν]-

δρου, προφήτου Τι. Ἰου. Ῥούφου τὸ βʹ, γραμματεύοντος Τι. Ἰουλ. Φαύστου νε(ωτέρου), χορηγοῦντος Ἐπαφροδείτου

τοῦ Εὐμένους, ἐπιστατοῦντος καὶ ἱεροκηρυκεύοντος τοῦ γυμνασιάρχου Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀνγέλου·

ανὸς βʹ, Μηνόφιλος βʹ, Αἰλιανὸς Χαριξένου,

Ἀπολλωνίδης κὲ Ἀλέξανδρος οἱ Σωκράτου,

Θεόδωρος Ἱππιανοῦ.

[κ]αθηγησαμένου τὸν ὕμνον Περμισσοῦ Νοθίππου ἱερονείκου,

παρεδρεύοντος Ἀπολλωνίου τοῦ Ἀλεξάνδρου διὰ βίου,

συνπαρόντος Λο(υκίου) Ἀστρανίου Ῥούσωνος.

ρατεύοντος Οὐλπίου Ἀρτεμιδώρου, προ-

φητεύοντος Ἀλεξάνδρου τοῦ Μηνοφί-

λου τὸ βʹ. Πό(πλιος) Αἴλιος, Γλύκωνος υἱός, Σεργία

ός, Κολλείνα Μάξιμος καὶ Μένανδρος τρὶς τοῦ

Ἀσκληπιάδου καὶ Ἀλέξανδρος Ἀθηνοδώρου τοῦ

Ἀλεξάνδρου Ἀθηνόδωρος καὶ Ἀλέξανδρος τρὶς καὶ

Ἀπελλᾶς Ἑρμέρωτος καὶ Ὀρφεὺς τετράκις νεώτερος.

Ἀλφηνή, Ποπλίου θυγάτηρ, Ἀπφία καὶ Ἀττία Ἀττίου Σω-

τηρίχου Βάσσα καὶ Ἀλεξάνδρα Ἀθηνοδώρου Μόσ-

χιον καὶ Διομήδιλλα Διομᾶ καὶ Ζηνωνὶς Ζήνωνος

Μαρκιανὴ καὶ Τατία Ἀλεξάνδρου δίς. καθηγησαμέ-

νου τὸν ὕμνον Μ(άρκου) Ἀντωνίου Ἐπαφρᾶ.

ος Ἀσκληπίδου τοῦ Δημοφίλου, γραματέ-

ων γραμματέων Κρίτωνος καὶ Ἀλεξάνδρου τῶν Κρίτωνος,

παιδονομοῦντος Λ(ουκίου) Ἀστρανίου Βηρύλου Βηρύλλου τ[ὸ ․ʹ],

[Λαο]δικέων πρὸς τῷ Λύκῳ.

[ἐπὶ ἀν]θυπάτου Βερενεικιανοῦ Ἀλεξάνδρου,

[πρυτάν]εως δὲ καὶ προφ[ή]του Κλ(αυδίου) Ῥούφου,

Νηδυμιανοῦ τοῦ Νηδύμου ἱερονείκου καὶ πα-

ρέδρου διὰ βίου Ἀπολλωνίου τοῦ Ἀλεξάνδρου.

εἰσὶν δέ· Ἄττά[λ]ος γʹ καὶ Μοσχᾶς Ἀττάλου γʹ

καὶ Προπίνκος Ἀττάλου γʹ· Διονύσιος Διονυσίου τοῦ Ἀπολλωνίου·

Ἀθηνόδωρος βʹ τοῦ Ἀλεξάνδρου· Μ(ᾶρκος) Ἀν(τώνιος) Ἑρμογένης Αἰφνιδιανός.

παρθένοι· Ἀγελαῒς Τειμοθέου βʹ τοῦ Νεικάνδρου

θεοπρόπος

Ἀνδρικὸς Ἀλεξάνδρου παραλ[αβ]ὼν τὰ μυστήρι[α]

ἐνεβάτευσεν. ὑμνωδοί·

Φά(βιος) Ἀντιγένης, Ἐπίγονος βʹ, Ἀλέξανδρος βʹ, Σεραπί-

ων Κλωδίου Ζωσίμου, Ῥάντος Ἀσκληπιάδου, ὑμνο-

διδάσκαλος κ(αὶ) κιθαριστὴς Μ(ᾶρκος) Πεδουκαῖος

Ἀλέξανδρος.

[ν]αῖος Ἀλκίμου, χοροδιδάσκα-

[λ]ος Μ(ᾶρκος) Πε(δουκαῖος) Ἀλέξανδρος κι-

θαριστή[ς].

σαεὶ Κρίτωνι Μητροδώρου· Εἰσίων Σώζοντο[ς], Ἐλπιδιανὸς Σώζοντος,

Περιγένης Σώζοντος, Ἀλέξανδρος Ἱεροῦ Φῆλιξ, Εὐσταθὴς βʹ, Σύνφορος

Ἀρτεμιδώρου, Πρότειμος βʹ, Πείσων καὶ Σωτηρία οἱ Ἐπαφροδείτου, Τυχικὴ

ἐπὶ ἱερέως Πο(πλίου) Αἰ(λίου) Φιλίππου, προφητεύοντο[ς Ἀ]πολ[λωνί]-

ου βʹ τοῦ Παπίωνος θεοπρόπος Μ(ᾶρκος) Ἰ[ού(λιος)] Ἀλέ[ξα]νδ[ρος],

ὑμνωδοί·

[σπιω]δοῦντος Γν(αΐου) Ἰου(λίου) Ῥ[ηγ(είνου)]

[Ἀλεξ]άνδρου, προφητε[ύον]-

[το]ς Διογνήτου Ἄνδρωνο[ς],

[θε]σπιῳδοῦντος Γν(αΐου) Ἰου(λίου) Ῥηγ(είνου)

[Ἀλ]εξάνδρου, προφητεύον-

[το]ς Διογνήτου Ἄνδρωνος,

[ἱερέως Γ(αίου) Ἰου(λίου) Ζωτίχ]ου, θεσπιῳδοῦντος Γν(αΐου) Ἰου(λίου)

[Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, γρ]αμματεύοντος Σέξ(του) Ἰου(λίου) Διο-

[γνήτου νεωτέρου θεοπρόπος Τ]είμαρχος Νεάρχου Ἰουλιεύ[ς(?)]

[τίχ]ου, θεσπι(ῳ)δοῦντος Γν(αΐου)

[Ἰου(λίου)] Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου,

[προ]φητεύοντος Διογνήτου

Φωκαέων ὑμνωδοί·

Ἀλέξανδρος Ἀρρίου, Μηνόδωρος καὶ

Κλεόλαος οἱ Ἀρτέμωνος, Στρατόνει-

[Εὐτ]υχίωνος τοῦ Ἀπολλωνίου, ἱερέως Γ(αΐου) Ἰου(λίου) Ζωτίχου, θεσπιῳδοῦντος

[Γν(αΐου) Ἰο]υ(λίου) Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, γραμματεύοντος Σέξ(του) Ἰου(λίου) Διογνήτου θεοπρό-

[ποι]· Τ(ίτος) Φλ(άουιος) Ἀρτεμίδωρος καὶ Σωσίβιος βʹ κ(αὶ) Μένιππος Μενείτου Νεικήφορος

ἱεροκῆρυξ Καλλισθένης Εὐτυ-

χίδου, γραμματευόντων Ἀλε-

ξάνδρου τοῦ Ἀλεξάνδρου

καὶ Πυθίωνος τοῦ Ἀρτεμεισίου.

τὸ ναʹ, μη(νὸς) Ἀρτεμισιῶνος λʹ, ἱερατεύ-

οντος Ἀρτεμιδώρου Ἀλεξάνδρου,

προφητεύοντος Ἀτιμήτου βʹ, γραμμα-

Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν(αίου) Ἰου(λίου) Ῥηγείνου

Ἀλεξάνδρου, γραμματεύοντος Σέξ(του) Ἰου(λίου) Διο-

γνήτου θεοπρόπος Βαιβιανὸς Ἰσοχρύσου.

Καίσαρος Ἁδρ[ιανοῦ]

Ἀλεξάνδρου θε

νος, Πα(ῖ)τος βʹ κ(αὶ) Τ(ίτος) Λαίλ[ιος]

ἐπὶ πρυτάνεως Αὐτοκράτορος Καίσαρος Ἁδριανοῦ, ἱερατεύοντος Μ. Οὐλπίου

Ἀρτεμιδώρου, προφητεύοντος Ἀλεξάνδρου, θεσπιῳδοῦντος Τι. Κλ.Ἀσκληπίδου,

[— — — — — — Αὐλη]νὸς Παῖτος βʹ κ(αὶ) Τ. Λαίλ[ιος — — —]

τὸ οϛʹ, ἱερέως Τιβ. Κλ. Ῥούφου, θεσπιωδοῦντος

Γναίου Ἰούλ. Ῥηγίνου Ἀλεξάνδρου, προφήτου Μητροδώρου

Ποτάμωνος, γραμματεύοντος(!) Τιβ. Κλ. Κριτολάου νέου

Ταβηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλων[ος] τὸ παʹ, ἱε(ρέ)ως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντ(ο)ς Γναί. Ἰουλ. Ῥη(γείνου)

Ἀλεξάνδρου, (προ)φρήτου Σέξτου Ἰουλίου Δ(ε)ιογνήτου, γραμματεύοντος Διογνήτου Ἄνδρωνος·

θεοπρόπος Θεοφίλητος Μαρσύου · Καλλικράτης Σόλωνος Ἰατροκλέους, ἱερεὺς Μαρσύας Θεοφιλήτου,

ἱερέως Γ. Ἰου. Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰου(λίου)

Ῥηγί(νου) Ἀλεξάνδρου, προφήτου Ἀλεξάνδρου βʹ τοῦ Μη-

νοφίλου· θεοπρόπος Νειρεὺς δʹ· ἠΐθεοι ἱερεὺς

Ταβηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Ἰουλ(ίας) Ἀμμίου, ἱερέως Γ. Ἰου. Ζωτίχου, προφήτου Ἀπολλωνίου Εὐτυχίωνος, θεσπιω-

δοῦντος Γν. Ἰουλ. Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, γραμματευόντων Σεξ(του) Ἰουλ. Διογνήτου καὶ Ἀπολλωνίου βʹ · θεοπρόπος Σαμος Ἀρτεμιδώ-

ρου· ἱερεὺς Τήλεφος γʹ, Ἀπολλώνιος Σαμου, Παπίας βʹ Ἀρτέμωνος, Βασιλικὸς κ(αὶ) Ἑρμέρως οἱ Ἑρμέρωτος, Σέλευκος βʹ, Εὐτύχης βʹ.

Κλ. Δημήτριος, ἱερεὺς Μαρσύας βʹ Ἀλεξάνδρου,

Δημήτριος Σαμου, Νικόμαχος καὶ Μαρ-

[ως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντο]ς Γν[(αίου) Ἰου(λίου)]

[Ῥηγίνου Ἀλεξάνδρου, προφ]ήτου

[Γν. Ἰου. Καπετωλείνου, γραμμα]τεύον-

ἱερέως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντος

Γναίου Ἰουλίου Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου,

προφήτου Κλ. Κριτολάου, γρ(α)μματεύον-

τὸ πʹ, ἱερέως Κλ(αυδίου) Ῥούφου, θεσπι-

ῳδοῦντος Γναί(ου) Ἰου(λίου) Ῥηγί(νου) Ἀλε-

ξάνδρου, προφητεύοντος

Κάρπου τοῦ Ἀττάλου, γραμματεύ-

οντος Ἀλεξάνδρου τοῦ Μηνοφίλου·

οἱ ὑμνήσαντες τὸν θεὸν

ας οἱ Ἀνδρέου, Μενεκλῆς Καλλικλέο[υς]·

θεοπρόποι Θεαγένης Διονυσίου καὶ Ἀλ[έ]-

ξανδρος Θεαγένους· διδάσκαλος Τ(ίτος) Φλ(άβιος)

Σωτᾶς ❦ παράδοξος. ❦

[ως Γ(αίου) Ἰουλίου Ζ]ω̣τ̣ίχου, θεσπιῳδοῦντος

[Γν(αίου) Ἰου̣]λίου Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, προφή-

του Τι(βερίου) Κλ(αυδίου) Ἄρδυος · οἵδε παρεγένοντο θεο-

ἱερέως Κλ(α)υ(δίου) Κριτολάου, θε[σπιῳδοῦντος]

Γνέ(ου) Ἰου(λίου) Ῥηγ(είνου) Ἀλεξάνδρου, προφήτ[ου Κλ(αυδίου)]

Ῥούφου, γραμματεύοντος [Τι(βερίου) Ἰου(λίου)]

χου, θεσπιῳδοῦντος Γν(αίου) Ἰουλ(ίου)

Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, προφήτου

Τι(βερίου) Ἰουλ(ίου) Ῥουφείνου, γραμματεύοντος

— — —

Ἀλε̣[ξά]νδρ̣[ου, προφητεύοντος]

Γ. [Ἰουλί]ου Π[ολύβου(?), γραμμα]-

Μείρου Μεγάλης· θεοπρόποι Ἀνδρόνικος Ἀλεξάνδρου καὶ Νικίας Διομήδου ἀπὸ Φρυγίας, ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλωνος τὸ οβʹ, ἱερέως

Γ(αίου) Ἰουλίου Ζωτίχου, θεσπιῳδοῦντος Μάγνου τοῦ Ἑρμογένους, προφήτου Κλ(αυδίου) Κριτολάου.

κὲ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ Ἄντ[υλ]-

λος κὲ Ἀλέξανδρος [κὲ]

Σύμμαχος κατὰ χ[ρησ]-

τόν γ̣ε̣ χιτῶνα· v ἔτρεχε γ’ ἡ μήτηρ καὶ ἵστα-

το ἥγ̣ε̣ τυπη̣τόν. v κεὐθὺς Ἀλεξάνδρῳ πρὸς

γούνατα πρόσπεσε νάννη, v κοὐκ ἔτ’ ἔμελ-

[νου] Τιβερ[ίου]

[Κλ. Ἀλ]εξάν[δρου]

[τοῦ π]ρ̣ώτο[υ ἄρ]-

Πλουτίωνος̣ [— — —]

Ἀλεξανδ[ρ— — —]

vacat?

Τροφίμη μετὰ τῶν τέκνω[ν]

Ἀλέξανδρον τὸν ἄνδρα μν[ί]-

vας χάριν.

ἔτους ρπα, ∙ μη(νὸς) Περειτίο[υ]

θι ∙ Ἀλέξανδρος Μενάν-

δρου, Ὀνήσιμος Ἰουλίου Λε-

νεκράτου, Ἡρακλείδης Μηνογᾶ,

Ἀλέξανδρος Ἀλεξάνδρου, Φί-

λων Δημοσθένου, Διοκλῆς Ἀσ-

Αὐρ(ηλία) Τρύφαινα Ὀνησίμῳ κὲ Ἀ-

λεξάνδρᾳ τοῖς ἑαυτῆς τέ-

[κ]ν̣οις μνείας χάριν.

λφιδαίων Στρατονίκου

καὶ Ἀλεξάνδρου ἐτίμησαν

τὸν ἴδιον πατέραν Ἀμμιαν-

Ἀλέξαν-

δρε χαῖρε·

καὶ σύ.

ἔτ(ους) κ καὶ η τοῦ δὲ αὐτοῦ π

καὶ β, μη(νὸς) δ· Ἀλέξανδρος

Μενίππου ἐτῶν οδ.

Τατεις Διοδώρου τοῦ Πρωτομά-

χου γυνὴ δὲ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀλεξάν-

δρου ἐτ(ῶν) λθ.

μύντου, Μουσαῖος Καλλιμάχου, Διο-

γᾶς Μιθ[ρ]ήους, Ἀλέξανδρος Διογ[έ]-

νου, Πόπλιος Πακτομήϊος, Καλλιγ[έ]-

ἔτους - σ-ναʹ - μη(νὸς) Περειτίου

δ· Ἀλέξανδρος καὶ Πόπλιος

καὶ Δαμιανὴ Θεότειμον τὸν

ἔτους - τιδʹ

Φλ(άουιος) ∙ Ἀλέ-

ξανδρος

Βικτωρεί-

ἔτους σκεʹ, μη(νὸς) Ἀπελ-

λαίου βιʹ· Ἀλέξανδρος

Τειμεᾶδος καὶ Βρισα-

ῒς Ἀλέξανδρον τὸν υἱ-

ὸν καὶ Ἀμμιὰς ἡ μάμ-

ἔτ(ους) σνγʹ, μη(νὸς) Γορπιαίου·

Ἀλέξανδρον Ἀπολλω-

νίου τὸ ὁμότεχνον

ἔτ(ους) τκγ, μη(νὸς) Αὐδναί-

ου γιʹ· Ἀλεξάν-

δρωι λινουργῷ

φράτορες φίλοι

ἔδικοι

Ἀσκληπίδης βʹ, Ἀλέξανδρος ∙ Ἀσκληπιάδο|υ

ἔτους ∙ σλϛ ∙ ἄρχοντες

ἀγορανόμοι

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος, Ἀρτεμίδωρος Κρί[τωνος]

ἔκδικοι

ἔτους σλζ - ἄρχοντες

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος, Ἀρτεμίδωρος Κρίτωνο[ς]

ἀγορανόμοι

ἔκδικοι

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος ∙, Ἀρτεμίδωρος Κρίτωνο[ς]

ἔτους σλθ ∙ ἄρχοντες

[Γ(άϊον) Περήλιον Αὐ]ρήλιον Ἀλέ[ξ]α[ν]-

[δρο]ν τὸν περίοδον πρεσβεύ-

[σ]αντα πρὸς τὸν κύριον ἡμῶν

ἔτους ρπ, μηνὸς Δύστρου ιʹ ἀ(πιούσῃ) ἀ(πιόντος)· vv

Ἀλέξανδρος Ἀλεξάνδρου

ἐτίμησεν Ἀμμίαν τὴν

Μελτίνη ἡ τηθεὶς Ζηνόδο-

τον Ἀλεξάνδρου καὶ Απ-

[— c.6 —] ἐτείμησεν

ἔτ(ους) σνδʹ, μη(νὸς) Ἀπελλαίου ∙ ι·

Μητροφάνης ὁ ἀνὴρ κὲ Ἀ-

λέξανδρος κὲ Ἑρμογένης

κὲ Ἀρτεμᾶς οἱ ὑοὶ ἐτείμησαν

Ἰουλι|ανὸς

Ἀλεξάνδρου Λοξια-

νὸς ἐτείμησεν τὸν

πατέρα Αὐρ(ήλιον) Ἀλέξαν-

δρον Γαΐου vacat

vacat ζή(σαντα) ἔτ(η) ϟʹ. vacat

Αὐρ(ήλιος) Ἀλέ-

ξ[αν]δρος ὁ

κα[ὶ Ἀν]ατόλι-

μῳδοῦ παραδόξου

Ἀλεξανδρέως, καὶ Ἄμμι-

ον τὴν μητέρα

[πύκτης ἄλειπτος παράδοξος, Σαρδια]-

[νός, Ἀλεξανδρεύς, — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]

[ρ․․ʹ] ὧν ἱεροὺς εἰσελαστικο[ὺς ξζʹ, Ἰταλίας],

Ἑλλάδος, ∙ Ἀσίας, ∙ Ἀλεξανδρεί[ας, τοὺς ὑ]-

πογεγραμμένους· ∙ Ὀλύμπια ἐ[ν Πείσῃ ․ʹ],

θ̣ινον ∙δ∙, Ἔφεσον ∙θ∙, Σμύρναν ∙ϛʹ∙, [Πέργα]-

μο̣ν Αὐγούστεια ∙γ∙, Ἀλεξανδρεί[αν ․ʹ· Ῥώ]-

μην Ἐπινείκια τῶν κυρίων αὐτοκρα[τόρων]

Ἁδριάνειον Φιλαδέλφειον

ἐν Ἀλεξανδρείᾳ·

τειμηθεὶς ὑπὸ θεοῦ Μάρκου

καὶ θεοῦ Κομμόδου πολει-

[τ]είᾳ μὲν Ἀλεξανδρέων ἰθ[α]-

[γ]ενεῖ, ∙ ξυσταρχίαις δὲ ταῖς

Μειλήτου Διδυμείων,

Ἀλεξανδρείας Ἁδριανείου

Φιλαδελφείου,

Ἀλεξανδρείας Σεβαστείου,

Ἀλεξανδρείας Σελευκείου,

Ἀντινόου πόλεως ∙ καὶ τῶν

Γλύκων Ἀττάλου Σαρδιανὸς ἐτεί-

μησεν Ἀλέξανδρον τὸν ἑαυτοῦ

υἱὸν καὶ Γλύκων ὁ ἀδελφὸς καὶ Τα-

ἔτ(ους) σϟϛʹ, μη(νὸς) Πανήμου κʹ·

Ἀλέξανδρος βʹ τοῦ Ἀ-

πολλωνίου Ἀφφιαν

Ἀλεξάνδρου τὴν

μητέρα, Ἀρτεμίδω-

ρος Ἀλεξάνδρου τὴν

μάμμην.

γʹ ἀ(πιόντος) ἀ(πιούσῃ)· Τρόφιμος ἐτείμησεν

τὴν ἑαυτοῦ σύνβιον Ἀ-

λέξανδραν μετὰ τῶν τέ-

κνων καὶ τῶν συνγενέ-

[μιδώ]ρου Μηνο-

[γ]ᾷ Ἀλεξάνδρου̣

τ̣ῷ ἑαυτῆς ἀν-

Ἄτταλος βʹ τοῦ Ἀλεξάνδρου Βόμβων

κατεσκεύασεν τὸ ἡρῷον ζῶν

[ἐ]πιμεληθέντος τῆς

[ἀ]ναστάσεος Ἀλεξά|ν-

[δ]ρου βʹ Βρέννου.

οἱ ἐν Ταβιλλοις κάτοικοι ἐτεί-

μησαν Γλύκιππον Ἀλεξάν%⁸⁰%⁸⁰-

δρου ἄνδρα ἀγαθόν, ἔν τε τῇ

γειτονιάσει καὶ ἐν πάσῃ χρήᾳ

[ρ]ος, Ἀθήναιος, Ἀπολλωνίδης,

Ἀ̣λέξανδρος τὸν πάππον, Μη-

τρόδωρος καὶ Τατας τὸν μή-

τὴς ἀλάθητος ἐν οὐρανῷ, εἰς ὃν

κατέφυγεν Ἀλέξανδρος Σωκράτο[υ]

ὑπὲρ κλοπῆς τῆς προδηλουμένης·

❦ χαίρετε ❦ ❦

Ὀρβανὸς Ἀλε-

ξάνδρῳ τῷ ἀδελ̣-

φῷ κατεσκεύα-

δενὸς ὡμολογήσαντος παρ’ αὐτό,

ἐξ ὑστέρου εὑρεθεὶς παρὰ Ἀλεξάν-

δρῳ Τασιλα· πείσαντος τοῦ ἱερέως

προσλαβέσθαι τὸν ὗν τὸν Ἀπολλώ-

Ἕρμῳ ἐπηκόῳ [Ἀλέ]-

ξανδρος εὐ[χὴν ἀ]-

πέδωκεν. vacat

[νου] Τιβερ[ίου]

[Κλ(αυδίου) Ἀλ]εξάν[δρου]

[τοῦ π]ρ̣ώτο[υ ἄρ]-

θέντος [τοῦ δεῖνα]

τοῦ Ἀλε[ξάνδρου],

ἔ(τους) ρ[․․ʹ, μ(ηνὸς)]

ἀγαθῇ τύχῃ·

Ἀλέξανδρον

γʹ ∙ v Φλακκιλια-

τ̣ὴν τοῦ ἀνδριάν[τος]

ἀ̣νάστασιν Ἀλ̣εξά[ν]-

[δρ]ου Ἑρμίππου τ[οῦ]

[— — — —ο]υ 𐆖 σ[—]ʹ.

Τιβ(ερίων) Κλ(αυδίων)

Ἀλεξάνδρου κὲ

Συμβιώ̣του