Φιλήτῳ

καὶ Πυθί-

․Ι̣ Πυθο․ι̣ τὸν βωμὸ-

βασιλεύσας τετράκις, προφη[τεύσας — — —, ἱερομναμονήσας — — —],

ἱερατεύσας τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος δίς, [ἀγωνοθετήσας(?) Πυθιά]-

δ[ο]ς ἕξ, Ἀκτίων δίς ι, παίδων δίς, ἱερατεύ[σας — — —]-

μόνος Σινωπέων Νέμεια βʹ Ἴσθμια βʹ

Πύθια Ὀλύμπια Παναθήνεα πρῶτος Σι-

νωπέων Ἀντιόχειαν γʹ πρῶτος καὶ μό-

νος τῶν ἀπὸ αἰῶνος ἀγενείων καὶ ἀν-

δρῶν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀνδρῶν Πύθια ἐν Ἀντιο-

χείᾳ Νεικομήδειαν γʹ πρῶτος καὶ μό-

π̣αρωνος [— — —]

χ̣ου Πύθιον̣ [— — —]

[․]ατα πεν̣[— — — ἐκ ψη]-

Ἡρώνδας Πύθιος

Ἡρακλεώτας

Ὠλίαν Πυθιάδα

τὴν πάντα ἀρίστην

μόνος Σινωπέων· Νέμεια βʹ· Ἴσθμια βʹ·

Πύθια· Ὀλύμπια· Παναθήνεα πρῶτος Σι-

νωπέων· Ἀντιόχειαν γʹ πρῶτος καὶ μό-

νος τῶν ἀπὸ αἰῶνος ἀγενείων καὶ ἀν-

δρῶν ἡμέρᾳ μιᾷ· ἀνδρῶν Πύθια ἐν Ἀντιο-

χείᾳ· Νεικομήδειαν γʹ πρῶτος καὶ μό-

[ἐπὶ τῆς δευτέρ]-

α̣ς Πυθιάδος

Μεγάλων Ἀσκλη-

❦ ἀγῶνας.

Ἀσκληπι[εῖ]α Σωτ̣[η]ρεῖα Πύ-

[θι]α γʹ, Ἴσθμια ․․․Φ․ βʹ, τὴν

ἐξ Ἄρ̣γο[υ]ς̣ ἀσ̣π̣[ί]δ̣[α], Ὀλ[ύ]μ̣πια

ἐ[ν] Κυζίκῳ βʹ, ․․ΟΙΙ․ΙΑ․․․

Λ̣ΙΑ․ γʹ, Ἀλεξ̣ά̣ν̣δ[ρεια] Πύθια ἐ[ν]

[Φι]λιπποπόλει Η̣Ε̣, Οἰκουμεν[ικὸν ἐν]

․Η βʹ, Σεου̣η[ρ]εῖα ․․․․․․ΛΟΙ․․

Πύθια ἐν Τράλλεσιν, κοινὰ Ἀ̣σ̣[ίας]

ἐν Ἐφέσῳ Ι̣, Ὀ[λύμπι]α [ἐν] Π̣[ερ]γά-

ἐπὶ τῆς πρώτης

Πυθιάδος τῶν

μεγάλων Ἀσκλη-

ώτῃ νεικήσαντι

Πυθικῶν πυγμὴν

ἐνδόξως.

[μέ]νου Μ. Αὐρ. Γλυκωνιανοῦ Ἐφεσίου, κυκλί[ου]

[αὐ]λητοῦ, Πυθιονείκου, Ἀκτιον[είκ]ου, πλει[σ]-

[τ]ονείκου παραδόξου, καὶ πάσης τῆς συνό-

Ἀπόλλω[νι]

Πυθίῳ

ἐπηκόῳ

[μέ]νου Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Γλυκωνιανοῦ Ἐφεσίου κυκλί[ου]

[αὐ]λητοῦ, Πυθιονείκου, Ἀκτιον[είκ]ου, πλει[σ]-

[τ]ονείκου, παραδόξου, καὶ πάσης τῆς συνό-

Ἀπολλώνεια

Πύθια

Ὀλύμπια

Αἴλ. Κορνούτειαν

[θ]έμιν γʹ Πυθικῶν

[πά]λην καὶ ποιήσαν-

Darunter:

Λη|τιόεια Λητόεια. | Πύθι|α.

πρῶτα κωιν|ὰ κοινὰ Ἀσίας | Σμύρν(αν).

εὐφροσύνην ὠνεῖσθαι πωλεῖν τε καὶ οὕτως.

ϛϛϛγγ κδ Ἀπόλλωνος Πυθίου.

ἑξεῖται τρεῖς πείπ̣[το]ντες, δύο δὲ τρεῖοι· τάδε φρά̣ζει·

ησε τὴν θήκην

Ἀπελλῆ καὶ Πυθι-

άδι γο(νεῦσιν) καὶ ἑαυτῶ καὶ

Αὐρ(ήλιος) Ἀπολλῶνις̣ Ἀρ̣τ̣έμω̣νο̣ς Οπ[λε]ους̣ Ἀρ̣τ̣ε̣με̣ι[σ]ίου τὴν σωματ[ο]θήκην ἑαυτῶ

καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ Εὐτύχηδι καὶ Τροκονδα καὶ τῶ φίλω αὐτοῦ Εὐτ̣άκτ̣ω καὶ Πυθι-

άδι, τῆ γ[υ](ναικὶ) τοῦ Εὐτάκτου, διὰ τὴν γενομένην ἀνέκαθεν πρὸς αὐτ[οὺ]ς

ἑα̣υτῶ καὶ τῆ συνβίω

αὐτοῦ Πυθιάδι καὶ

τῶ προμοίρω αὐτοῦ

νος, ἀπε(λεύερος) καὶ π(άροικος), τὴν

θήκην ἑαυτῶ καὶ Πυ-

θιάδι, τῆ γυναικί.

Αὐρ(ηλία) Πυθιὰς κατέστησεν τὸ ἀγεῖον τῆ μητρὶ αὐτῆς Ἀγα-

θωνίδι καὶ τῆ ἀνατραφείση ὑπὸ τῆς Πυθιάδος

Αὐρ(ηλία) Τύχη· ἄλλω

Πυθιὰς Ἰκάρου, οἰκέτις Τιβερίας Οπλητιανῆς Ναννηλιδος,

τὴν σωματοθήκην ἑαυτῆ μόνη· ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἀνῦξαι

Μᾶρ(κος) Αὐρ(ήλιος) Στράτων Ἑρ(μαίου) Μο(λεους) δ̣ʹ τὴν σωματοθήκην κατέστησεν

τῆ προενούση αὐτοῦ γυνεκὶ Αὐρ(ηλία) Πυθιάδι τῆ κὲ Θεοδότη

καὶ τοῖς τέκνοις ἡμῶν, ἐὰν βουληθῶσι· ἑτέρω δὲ οὐδενὶ

κατέστησεν τὴν σωματοθήκην ἑαυτῶ καὶ τῆ γυ(ναικὶ) αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Ἀτ̣ταλοῦ τῆ̣ καὶ

Πυθιάδι Τροφίμ̣ου καὶ Σύρ̣ω δὶς τῶ καὶ Πολέμωνι, τῶ προμοίρω αὐτῶν υἱῶ, μόνοις·

ἑτέρω δὲ οὐδενὶ ἐξ̣έσται ἐπιθάψαι τινά, ἐπεὶ ἐκτείσει προστείμου ὀνόμα̣τι

πατρὸς̣ ἑοῦ βουλῆ Ἀγαθημέρου τοῦ προταφέντος

καὶ μητρὸς μάμης Αρτεμειτος Πυθιάδος τε.

καὶ Συριάρχη καὶ

Αὐρ(ηλία) Πυθιάδι, τῆ θυ-

γατρί, μόνοις· οὐ-

Πυθιάδι Κοττεους

καὶ τοῖς τέκνοις·

Τροκονδας Κυδρησσεως κατέστησεν σωματ̣ο[θήκην ἑαυτῶ καὶ τῆ γυναικὶ]

Πυθιάδι καὶ τῶ προενειμένω υἱῶ Νει̣[κ— — — — — — — — — καὶ τῆ]

θυγατρὶ αὐτῶν

κήσας πάλην

Πυθικῶν ἐν-

δόξως θέ-

εὐφροσύνην ὠνεῖεθαι ὠνεῖσθαι πωλεῖν τε καὶ οὕτως.

XLVIII. ϛϛϛγγ, κδʹ, Ἀπόλλωνος Πυθίου·

μίμνειν μὴ πράσῃς, Φοίβου χρησμοῖσι δὲ πείθου

Ἀσκλη[πᾶς(?) Ἀ]ρ̣τέμωνος̣ ἀ(πελεύθερος)(?) τὴν σ[ωματοθήκην τοῖς πρ]ο̣ενοῦσιν γ̣[ο]νεῦσ[ιν κα]ὶ ἑαυ[τῷ]

καὶ τῇ [γυνα]ι̣κὶ αὐτοῦ Πυθιάδι̣ [τοῦ δεῖνος καὶ τῷ δεῖνι Ἀρ]τέ[μ]ωνος καὶ τῇ γ[υναι]κὶ αὐτο[ῦ]

Αὐρ(ηλίᾳ) Ἀρτέμ̣[ει καὶ Α]ὐρ(ηλίῳ) Κορνούτῳ τῷ ὑῷ αὐτο[ῦ — — — ἄλλ]ῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέστε ἀνῦξε̣ [ἢ ἐπιθάψε τινά, ἐπεὶ]

εὐφροσύνη[ς δ’ ἄρ]α πάντ’ ἔσται, σὺ δὲ μή τι φοβηθῇς·

[κ]δʹ. ϛϛϛ[γγ]. Ἀπόλλωνος Πυθίου.

[τρεῖς δ’ ἑξεῖται καὶ δύο τρεῖοι μ]άνθαν’ ἀκουά[ν].

ἅπαντα πράξις πράξεις καὶ [δι(?)]οικήσεις καλῶς·

βοηθὸν ἕξεις μετὰ Τύχης τὸν Πύθιον·

γλυκὺς μελίσσης καρπὸς· ἔ[τ]ι πλεί[ων] π[ό]νος(?).

λωνίου Καλλιμά-

χου νεικήσας Πυ-

θικῶν πανκρά[τ]ι-

ον θέμιδος Θεο-

[ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος τὴν σωματοθήκην ἑ]αυ[τῷ] καὶ Πυθιάδι Ἑρ(μαίου), τῇ γυ(ναικὶ) αὐτοῦ,

μόνοις· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται οὔτε συνγενεῖ οὔτε ἐκστρανίῳ τινὶ

Διοκλῆς Περικλέου̣ς τὴν σωματοθήκην Σαφαράδι, Ὀδω-

ρου θυ(γατρί), καὶ τῷ υἱῷ αὐτῆς̣ Ἑρμῇ κα̣ὶ τῇ ἀνεψιᾷ Πυθιάδι καὶ Δούλῳ

τῷ ἀνδρί· ἄλλῳ δὲ οὐ[δεν]ὶ ἐξέσται ἐ̣π̣ικηδεῦσαι, ἐπεὶ ὁ πειράσας ἐκ-

τὴν σωματοθή̣κ̣[ην τ]ῷ προενειμένῳ αὐτοῦ ἀνεψιῷ Τρ(οκονδᾳ) βʹ καὶ τῷ φίλ[ῳ]

μου Α̣ὐρ(ηλίῳ) Ἐπικτήτῳ Μαρκέλλου καὶ τῇ γυ(ναικὶ) αὐτοῦ Πυθιάδι

μόνοις· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέστε ἐπιθάψε τινά, ἐπεὶ

γυναικὶ αὐτοῦ Αὐρηλί-

ᾳ Πυθιάδι, ἑαυτοῖς μ[ό]-

νοις· οὐδενὶ δὲ ἑτ̣έρ̣[ῳ]

Αὐρηλίαν Πυθιά̣δα̣

Αὐρηλία Ἕρμις ❦̣

∙ ἅ∙παντα πράξεις [— — — — — — — —]

∙ β∙οηθὸν ἕξεις [μετὰ Τύχης τὸν Πύθιον].

[— — — — — — — — — — — — — — —]

[ἱε]ρέ[α] Ἀπόλλωνος Πυθίου

Φιλώτ[α]ν Ζωΐλου τοῦ καὶ

[λευ]θέρια ἐν Πλα[ταιαῖς ἄνδρας δίαυ]-

[λον]· Ἀμπφιαρᾷα Ἀμφιαρᾷα ἀ[γενείους στάδιον· Πύ]-

[θια ἐ]ν Τράλλεσ[ιν ἀγενείους στάδιον]·

Ἡμεράσια ἐν Λούσ[οις ἄνδρας στάδιον]·

ἱερὰ Πύθια.

[ἱε]ρέ[α] Ἀπόλλωνος Πυθίου

Φιλώτ[η]ν Ζωΐλου τοῦ καὶ

[λευ]θέρια ἐν Πλα[ταιαῖς ἄνδρας δίαυ]-

[λον]· Ἀμφιαρᾷα ἀ[γενείους στάδιον· Πύ]-

[θια] ἐν Τράλλεσι[ν ἀγενείους στάδιον]·

Ἡμεράσια ἐν Λού[σοις ἄνδρας στάδιον]·

εἷς ἀγὼν ἀσύλια ἀσύλεια

Πύθια.

πια.

Πύθι-

α.

vac. χρησμοὶ Ἀπόλλωνος Πυθίου ἐν

vac. πέντ’ ἀστρα̣γά̣λοις ἰς τὸν Ἑρμῆν·

αὑτὸν καὶ τὴν

γυναῖκαν Πυθι-

ᾶδαν Μαραμοτου

καὶ Πυθιᾶδα̣ν Ἀρ-

τέμωνος τὴν γυ-

καὶ Ποπλίῳ

Πυθίωνος τοῦ

Ἀπολλωνίου

τοῦ Ἰάσονος

δὶς τοῦ Πυθί-

ω̣νος Παταρεῖ

τοῦ Λυκίων ἔθνους

Πυθικῶν δίαυλον,

Πυθιονίκης, Ὀλυν-

πιονίκης, πλειστο-

[Μ(άρκῳ)] Αὐρ(ηλίῳ) Πάππῳ Μυ-

[ρ]ε̣ῖ Πυθιονεί-

κ̣ῃ παραδόξῳ

[․․․ καὶ?] Φασηλεί[της νεική?]-

[σας ἐνδ]όξως Πύ[θια? — —]

[— — — ἀ]γῶνος [— — — — — — —]

ἅπαντα πράξις εὐτυχῶς· θεὸς λέγει.

βοηθὸν ἕξις μετὰ Τύχης τὸν Πύθιον.

γῆ σοι τέλειον καρπὸν ἀποδώσι πόνων.

Εὐτύχης Πυθιάδος Ὀλυμπηνὸς ἠγόρασα τὸν

τύμβον παρὰ Μολέσιος Ἰαμάρου Ὀλυμπηνοῦ ἑαυ-

εὐ̣φ̣[ρο]σ̣ύ̣νη̣ τ̣[ι] ὠ̣[ν]ε̣ῖσ̣θ̣α̣ι πωλεῖν τ̣ε̣ κ̣[α]ὶ̣ [ο]ὕ̣τ̣ως̣.

[ϛϛ]ϛ̣γ̣γ̣ʹ κδ̣ʹ [Ἀ]πόλλω̣νος Πυ̣θ̣ί̣ο̣[υ].

ἑ̣ξεῖτα̣ι̣ τ̣ρ̣[ε]ῖς π̣ε̣ίπ̣τ̣οντες, τρ̣ε̣ῖ̣οι δὲ δ̣ύο τά̣[δ’] ἐ̣σ̣[τί]·

εἰσαῦθις ἔσται χαρμονῆς πεπλησμένα.

§ 2 ααααγ 〚Ἀπόλλωνος Πυθίου〛(?).

ζʹ ἅπανθ’ ὁ Φοῖβός σοι σαφῆ προμηνύει·

Λεύκιος Διονυσίου τὴν γυνα[ῖκα]

Στησιγόνην Πυθίωνος.

vac. Ἑρμογένην

πένταθλον Πυθι-

κόν· τὸν δὲ ἀνδρι-

θλον, καὶ τοὺς ὑπογεγραμμένους ἀγῶνας·

ἐν Ἑλλάδι Παναθήνεα τὰ μεγάλα, Πύθια· Ἁδριάνε[ι]-

α, Κομόδεια δὶς ἐν Ἐφέσῳ· Ἴσθμια δὶς ἱερόν· ἐν Νεα-

στικοὺς ἀγῶνας

Ὀλύμπια, δὶς Ῥώμην, Πύθια δίς, Ἴσ-

θμια τρίς, Νέμεια τρίς, Ἀθήνας

δὲ Νέμεια / καὶ Πεῖσαν στεφόμη̣[ν]

καὶ δύο Πυθιάδας· / δὶς δ’ ἄρ’ Ὀλυ̣[μ]-

πείων τε Πανελλήνων τε κέκα[σμαι] /

θλον, καὶ τοὺς ὑπογεγραμμένους ἀγῶνας·

ἐν Ἑλλάδι Παναθήνεα τὰ μεγάλα· Πύθια· Ἁδριάνε[ι]-

α Κομόδεια δὶς ἐν Ἐφέσῳ· Ἴσθμια δὶς ἱερόν· ἐν Νεα-

[Ἀπόλλωνι vvv Πυθίωι] καὶ Ἀπόλλωνι vvv Ὑλ̣[άτηι]·

[οἱ ἱερεῖς τῶν Ἀπόλλωνος Ὑλάτου] καὶ Ἀπόλλωνος Πυθίου καὶ Ἥ[ρας Ἀργείας ἱερ]ῶν

[τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνα τὸν στρατηγὸν] Κ̣ύπρου v καὶ Ἀριστίαν τὸν ἀδ̣[ελφὸν αὐ]τοῦ

Πυθι․․․․․․κράτους [— — —]

Ἐνάλλεος(?) Γολγίαι [— —]

Πυθί[ον(?) Τιμο(?)]κράτους [ὑπὲρ]

Ἐνάλλεος Γολγίαι.

[Θα]σ̣ίων(?)

Πυθίων(?)

Α?.

Θασίων.

Πυθίων.

ταγμένους ἀγῶνας·

ἐν Αὐγούστῃ Καισαρείᾳ, Σεουήρειον οἰκουμενικὸν Πυθικόν,

πυγμήν· Αὐγούστου Ἄκτια ἐν Νεικοπόλει τῆς περιόδου,

Ἰσολύμπιον οἰκουμενικὸν Κομμόδειον, ἀγενείων πυγμήν·

ἐν Λαοδικείᾳ τῇ πατρίδι μου, Πυθιάδι πρώτῃ ἀχθείσῃ,

οἰκουμενικὸν Ἀντωνεινιανόν, ἀνδρῶν πυγμήν· καὶ

Ἀγαθῇ Τύχηι Ἑρμοῦθει θεᾷ μεγίστῃ καὶ Ἀνύβι̣

θεῷ μεγάλῳ τὸν ἀνδ[ρι]άντ̣[α] Πυθιάδ[η]-

ς ὑπὲρ ἁτοῦ ἑαυτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς καὶ τῶν τέκνω-

Ὧρις Πύθιος.

χρυσοχέλυ Παιάν, Μανδοῦλι, Ἀθηνᾶς ἀγάπημα, εἶ λίαν ἐπίσεμος,

Λατοῦς γόνη, χρησμοδέ λυροκτύπ[ε], Πύ[θ]ιε Ἄπολλων,

ὁ τὴν μελανόστολον βασιλίσῃ Ἴσειδι Ε․․․ΜΑ·

πάντοτέ σε ὑμνήσω Λατο[ῦ]ς γόνε, Πύθιε Ἄπολλον,

ἀθανάτων προκαθάγεμα καὶ χρυσόχελυ Παιάν.

χαῖρέ μοι, ὦ Παιάν, ἐπ’ ἐμαῖς εὔφροσι ταῖσδ’ ἀοιδαῖς, |

χαῖρ’ ὦ Πύθι’ Ἄπολλον.

χαῖρέ μοι, ὦ Παιάν, ἐπ’ ἐμαῖς εὔφροσι ταῖσδ’ ἀοιδαῖς, |

χαῖρ’ ὦ Πύθι’ Ἄπολλον.

χρυσοχέλυ Παιάν, Μανδοῦλι, Ἀθηνᾶς ἀγάπημα, εἶ λίαν ἐπίσεμος,

Λατοῦς γόνη, χρησμοδέ λυροκτύπ[ε], Πύ[θ]ιε Ἄπολλων,

ὁ τὴν μελανόστολον βασιλίσῃ Ἴσειδι Ε․․․ΜΑ·

πάντοτέ σε ὑμνήσω Λατο[ῦ]ς γόνε, Πύθιε Ἄπολλον,

ἀθανάτων προκαθάγεμα καὶ χρυσόχελυ Παιάν.

Ἴλαιος Πυθιοδώτου.

ἐπὶ Πυθιοκρί-

του

ἐπὶ Πυθιοκρίτου.

τωλιονίκην, Ὀλυμ-

πιονίκην, Πυθιο-

νίκην, Εἰσθμιονίκην Ἰσθμιονίκην,

[Κ]ώ̣π̣η κ[ϛ]ʹ.

Πύθι̣α̣ κζʹ.

Βωμοὶ κηʹ.

Πυθίων

Μιτυληναῖος.

Ἀναξίω[ν]

Πυθίωνος

ἥκω.

Νικίας Πύρος.

Ἀθήναιος Πυθίωνος Σ[ιδ]ήτης ἥκω.

ιθελα(?).

Ἀθήναιος Πυθίωνος Σιδήτης ἥκω.

Πτολεμαῖος Διονυσίου,

Πυθίων Δημητρίου·

πεντεκόνταρχος

Πτολεμαῖος Διονυσίου,

Πυθίων Δημητρίου·

πεντηκόνταρχος

τεμ Αβαρ Βαρβαριε Ελοεε Σαβαοθ

Παχνουφυ Πυθιπεμι φαχ Σεξτι-

λίουμ Διονισίε φιλιουμ νε σομνου-

Εὐκρίτου υἱός, ξεῖνε, ὁ νεωκόρος ἅ θ’ ὁμόλεκτρος

Πυθιὰς ἁ κείνου καὶ θυγάτηρ Ἐρασώ.

ἀνθ’ ὧν, ὦ κραίνουσα Διὸς μεγαλαυχέας οἴκους,

Ὄλυμπιν Ὀλύμπιος Μεστὸν

νικάσαντα Πύθια κέλητι

τελείωι.

Ἐργοτέλης μ’ ἀνέθηκ̣[ε Φιλάνορος ἀγλαὸς ℎυιός(?)],

Ἕλλανας νικῶν Πύθι[α δὶς δόλιχον(?)]

καὶ δύ’ Ὀλυμπιάδας δ[ύο δ’ Ἴσθμια καὶ Νεμέαι δίς(?)],

Ἄντανδ-

ρος Πύθι-

ος το͂ι Ἀπ-

Πυθίων[ος].

[καὶ τὰν ἀτέλε]ια̣ν· κατ[α]γράφο ℎαγέσανδρον καὶ αὐ|τ|ὸν̣

[καὶ τὰν] ἀτέλειαν· καταγράφο Πῦθιν καὶ αὐτὸν

[καὶ τὰν ἀ]τ̣έ̣λειαν·

in corona:

Πύθ-

ια.

II

[Πύ]θια

[κιθ]αρῳ[δούς].

Πύθια

τὰ ἐν Δελφο-

Λεπάδειαν

Πύθια̣

∙ αʹ ∙

δρεύς ∙ νεικήσας ∙ ἀνδρῶν ∙ πάλην ∙ τ[ὴν περίο]-

δον· Ὀλύμπια ∙ γ ∙ Ἴσθμια ∙ κατὰ τὸ ἑξῆς, Πύθ[ια, Ἄ]κτια,

Νέμεα ∙ δίς ∙ ἐν Νεαπόλει ∙ κοινὸν ∙ Ἀσία[ς Πέρ]-

πενταετηρικόν, ἐν Ἀντιοχείᾳ ∙ τῇ π̣[ατρίδι]

Πυθικῶν ∙ πάλην ∙ καὶ ∙ τῷ ∙ ἐχομένῳ [πενταετη]-

ρικῷ ∙ ἀγενείων ∙ καὶ ∙ ἀνδρῶν πάλ[ην ἐφεξῆς?]

Ἑλλάδι ∙ Ἀσίᾳ ∙ νεικήσας ∙ ἀγῶνας ∙ τοὺς ∙ ὑπογεγραμμένους ∙ πάντας ∙ πανκρα-

τίου ∙ Ὀλύμπια τὰ ἐν Πείσῃ ∙ σμ ∙ ὀλυμπιάδι ∙ Πύθια ἐν Δελφοῖς ∙ Ἴσθμια δίς,

Νέμεα ∙ δίς ∙ τὸ δεύτερον ∙ στήσας ∙ τοὺς ∙ ἀνταγωνιστάς ∙ καὶ ∙ τὴν ἀσπίδα Ἥρας ΕΜ