ἐπὶ Νικα-

σαγόρα.

Νικαγίδος.

Ν̣ι̣καγίδος.

Νικα̣[γίδος].

Νικαγ[ίδο]ς.

Ν[ικ]α̣γίδ̣[ος].

Νικαγίδος.

Νικαγίδος.

Νικαγίδος.

Νικαγίδος.

Ν[ικασί]ωνος.

Ν[ικα]σίωνος.

Νι[κασίων]ος.

νος. ἐπὶ

Νικασι-

βούλου.

Κρατερός,

Νικασίβ̣ου̣λος.

Κ̣νίδιον.

ἐπὶ Νικασαγ-

γόρα.

Νικασίωνος.

[ἐπὶ Νι]κα-

σαγόρα.

ἐπὶ Νικασ̣α̣γ̣όρα. Ὑακινθίου.

Νικ̣α̣γίδος.

Νικαγίδος.

ἐπὶ Νικασα-

γόρα.

[Νικ]ασίωνο[ς].

ἐπὶ Νι[κασαγόρα(?)].

[— — — — — —]υ.

ἐπ’ ἰερέως Ν̣[ικασαγόρα(?)]. Ὑακινθίου.

Νικάνορα [Ἠπειρώτην]

καὶ τὸν υἱὸ[ν αὐτοῦ Ἀντίοχον]

[οἱ κατὰ τὴν νῆσον ὑ]πὸ Νικάνορα

[τα]σσόμενοι Πρα[ΰλ]αν Μνασιμάχου

βα[σ]ιλέα Δημή[τριον]

Νικάτορα τὸν ἐ[κ βα]-

σιλ[έ]ως Δημητ[ρίου]

[τὸν ἐκ βασιλέως Δημη]-

[τρίου Νικάτορος].

Ἴβηρ Ἴβηρος ἐνθαδὶ τετάρχυται

πόλιν παρ’ ἱρήν, ἣν ἔδειμε Νικάτωρ

ἐλαιόθηλον ἀμφὶ Μυγδόνος νᾶμα.

αμυʹ. Βαζεῖς Βαφαλαδάδου, ἡ Λυσανίου

τοῦ Νικάνορος γυνή, καὶ Βαριβονναία θυγάτηρ.

Σελε[υκ— —]

Νικατ[— —]

Ἀνήγειρεν

Νικάνωρ Διο-

νυσίου τόνδε

Νικάνω̣ρ̣.

— —ος Νικάνορος.

Ἀρτεμίδωρος Γονδάζου (vel Γονδάξου

καὶ Ὄλυμπος Νικάνορος.

μνησθείης Νικαγό-

ρας Διοδότου.

[ἐπὶ ἱερέως Σελεύκου μὲν Νικάτορος]

[τοῦ δεῖνος τοῦ δεῖνος, Ἀντιό]χου δὲ σω[τῆ]-

δολίχωι Ἀριστείδης Ἀρτεμιδώρου

σταδίωι Νικάνωρ Ἑρμολάου

τῶν δὲ νέων

Δημήτριος (Ι)

Δημοκράτης Νικάνωρ

Διόδωρος Στράτωνος

Ζωρὸς(?) Κεφάλωνος

Ζωρὸς(?) Νικάνωρος

Ἡρακλείδης Διονυσίη

Λάσιος

Νικάνωρ Δημοκράτους

Νικάνωρ Στράτωνος

Νικάνωρ Ζωροῦ

Νίκαρχος

Νίκαρχος

Νικόλαος Ἀπολλωνίδου

Στράτων Διοφάνης

Στράτων Νικάνωρ

Σώσανδρος Διοδώρου

[— — —] Νικάνδρου τὸν σ[— — —]

[— — —]ν προσόδων [— — —]

γυναικεί.

Νικάνωρ ἐπόϊκα τῷ̣ π̣α̣-

τρὶ καὶ τῇ γυναικεί μου

Dans le champ: ἔτους βʹ, et monogrammes répondent aux noms des agoranomes

Sur le cadre: ἀγορανομούντων Νικάνορος τοῦ Ἀρτεμιδώρου

καὶ Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀμφαινέτου.

Σελεύκου Διὸς

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπολλῶνος Σωτῆρο[ς]

Σελεύκου Διὸς

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπολλῶνος Σωτῆρος

Φιλοκλῆ Ἡρακλείτου

καὶ Νίκαια

ἄλυποι χαίρετε.

βασιλέως Σελεύκου

Νικάτορος, ἱερασαμένην

τῷ δξρʹ ἔτει τῆς κυρία[ς]

Διότιμος

Νικάνωρ

Μένιππος

Σελεύκου Διὸς

Νικάτορος καὶ Ἀντιόχου

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

Σελεύκου Διὸς

Νικάτορος καὶ Ἀντ[ιόχου]

Ἀπόλλωνος Σωτῆρος

[ἐ]πί Νικασαγό-

ρα.

Μυτίων

Νικασαγόρας

Ξενόστρατος

Νάνιος

Νίκαγις

Ν[ίκαρ]χος

Νικασίων

Ὀνασίοικος

Νικάνδρου

τοῦ Μέγιστος

διὰ ἐπιμ[ε]λητῶν Μελίτωνος Ἀπολλω-

νίδου το̣ῦ καὶ Νικάνορος καὶ Τιμάρχου

τ̣οῦ Λυσιμάχου.

Νίκα

Κολλούθη, Νικ-

άνωρ ζο͂ντε̣ς̣. V SEG 26.1735: ΖΟΝΤΩΝ lapis, ζώντων Bingen

Διοσκ[ούρο]ις σωτῆρσι ἐπιφανέσι θεοῖς

Νίκανδρος Πετεσούχου ἀν[έ]θηκεν

ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τῆς γυναικὸς καὶ τῶν

γιωναρὶς γ Κυραναικῆς, ἀνοικοδόμησεν τὸ ἱερὸν ἰδίαις δαπάναις ὑπὲρ ἑαυτοῦ

καὶ τῆς γυναικὸς Γαΐας Ὀ̣υ̣α̣λ̣ε̣ρίας καὶ τῶν τέκνων, ἐπ’ ἀγαθῶι, [(ἔτους) ιθʹ Παχ(ὼν) κδʹ· Νί]κανδρος ἔγραψε.

Νικάνωρ ἥκω μεθ’ Ἡρακλέας Ὀξυρυγχιτίδος

μεθ’ ὑῶν.

ἡνίοχος

Νικάνορος

ἥκω.

Νίκαρχος.

Μενεκράτ[ης].

Νικαγόρας.

Βότρυς πυγ(—).

Νικάν-

ωρ.

Νικάων Κυτίνο[υ] Κρής.

Νικάων Κυτίνου Κρής.

Νι-

κάσιον.

Νικᾶς

Μεννέου εἰμὶ τάφος, τὸν ὑ̣[πὸ] χθόνα τυτθὸν ἐ[όντα]

δέξατο Νικαίου παῖδα κό̣[νι]ς φθίμενον.

εὐπλοία ὑ̣πὲρ πλοίου

Νικαστάρτης vac.

(ἔτους) μγʹ Καίσαρος, Μεχὶρ καʹ.

Κατιλίου τοῦ καὶ

Νικάνορος

τοῦ Νικάνο[ρος]·

(ἔτους) κγʹ Καίσαρος,

Διόφαντος Ἀπολλοδότου (πεντηκόνταρχος)· Δημᾶς Ἑρμίου (πεντηκόνταρχος). Διονύσιος Δώρου

αγ(—)· Νίκαιος Ἀρ̣γ̣α̣ίου (πεντηκόνταρχος)· Διόφαντος Διοφάντου· Ἀμμώνιος Π̣τ̣ο̣λ̣ε̣μ̣α̣ί̣ο̣υ̣·

Ἀχίλλευς Σε̣ρ̣α̣π̣ί̣ω̣ν̣ο̣ς̣· Ἡ̣ρ̣α̣κ̣λ̣ῆ̣ς̣ Πύρρου· Π̣αχῖς Θ̣ε̣οδώρο̣υ̣· Ἡρώδης Θεοδώρου· Π̣α̣ίων

Ἀπολλώνιος Ἀλεξάνδρου· Τιμοκράτης Ἀπολλωνίου· Ἡρώδης Ἀρχιβίου· Μουσαῖος Ἀμμωνίου·

Ζηνᾶς Σερᾶτος· Ἱέραξ Διονυσίου· Ζαββίας Δημᾶτος· Παῖς Ἀπολλοδότου· Νίκαιος Νικαίου·

Ἀπολλώνιος Κύπρι(ο)ς· Ἀθηνόδωρος Ἀπολλωνίου· Διονύσιος Λέοντος· Ἀρ̣γ̣αῖος Σελεύκου· Ἑρμαῖος

ἐπὶ Νικασα-

γόρα,

ἐπὶ Νικ̣α̣σ̣[αγ]όρα, Ἀγριανίου.

Νικασικράτης.

Νικασικ̣ρ̣[άτ]ης.

Νικα-

δάμω.

Σαράπιδι, Ἴσιδι

Νικάνωρ καὶ Νίκανδρος

Νίκωνος Πολυδεύκειοι.

Οὐαλερίωι, Λαβύωνι, Τερεντίωι,

Νικάνορι, Βαρωνᾶτι) καὶ τῶν παι-

δαρίων μου πάντων

Κωνσταντίνωι̣ Σ̣[ε]β(αστῷ) τὸ ζʹ καὶ Κωνσταντίωι Καίσ(αρι) τὸ αʹ ὑ[π]άτοις

ὁ δᾳδοῦχος τῶν Ἐλευσινίων Νικαγόρας Μινου-

κιανοῦ Ἀθηναῖος ἱστορήσας τὰς θείας

Θεόδωρος Δωσιθέου,

Νικάνωρ. vac. κυνηγοὶ Πανοπολίτου·

Πετοσῖρις Πανίσκου (τριακοντάρουρος),

Δημήτριος,

Νικάνωρ [․․․]ρου,

Σω[․․․]αρσις,

Νικαγόρας Κλεομένους Θάσιος.

Οὐαλερίωι, Λαβύωνι, Τερεντίωι,

Νικάνορι, Βαρωνᾶτι —— καὶ τῶν παι-

δαρίων μου πάντων

Κατιλίου τοῦ καὶ

Νικάνορος

τοῦ Νικάνο[ρος]·

(ἔτους) κγʹ Καίσαρος,

κἀγὼ ἔχω τεύχειν ἱστορικὴν σελίδα

νοστήσας, καὶ ἰδὼν Νικάνορα καὶ γένος· ἄλλο

ρος κατάλοιπον ἔχω· τοῦτο γάρ ἐστι τέλος.

[ὑπὲρ Τιβερίου Κλαυδίου Καίσαρος Σεβ]αστοῦ Γερμαν̣ι̣[κοῦ Αὐτοκράτορος],

[ἐπὶ — — — ἡγεμόνος καὶ — — — —] Νικάνορος ἐπισ[τρατήγου, — — —]

[— — — — στρατηγοῦντος οἱ ἀ]πὸ τῶν στρατ[ιωτῶν(?) — — —]

ἐπὶ Νικασα-

γόρα

Νικάσηνος.

Νικάριον Θαὶς χαίρετε.

Νίκαια

χαῖρε

[ἐπὶ Εὐάνο]ρος

Νικασίβουλο-

ς.

Θεόδοτος Θεοδότου.

Νίκαιος Νικαίου.

Σίμων Ἀρσάμου.

Νικάνδρου.

Νικάγιδος.

Νι-

κα(—).

Νικαγίδος.

Νίκανδρος.

Νικά-

χου.

ἐπὶ Νικασαγό-

ρα Βαδρομίου.

ἐπὶ Νικα-

σαγόρα

ἐπὶ Νικασα-

γόρα

ἐπὶ Νικασα-

γόρα