Ἀγαθοκλῆς — — —

Ῥοδοπάτης — — —

Ποσειδώνιο̣[ς — — —]

Ἀρτεμίδω̣[ρος — — —]

Ῥοδοκλ[ῆς — — —]

Μη̣νο̣— — — —

ἀνεψιῷ μνήμης χάριν.

Φίλανθος καὶ Ῥοδόπη Φ[ιλ]-

άνθῳ ἀνεψιῷ μν[ή]-

[․․․․․․․]ονείκῳ ἀνδρὶ καὶ ἑαυτῇ ζῶ[σα· καὶ]

Α̣π̣[ι]ο̣ν̣ [καὶ] Τρύφων καὶ Ὑειος καὶ Ῥοδο[— —]

τὸ̣[ν ἴδι]ον πατέραν ἐτείμησαν μ̣ν̣ή̣[μης χάριν].

γίῳ κὲ Τατια καὶ

τῇ θρεπτῇ Ῥοδό-

πῃ· μέχρι δὲ ζῶ ὃν

Κλαυδία̣ ϹΥ̣․․-

ΝΗ Κλαυδί[α Ῥο(?)]-

δόπη θυγ̣[α]-

τρὶ μνήμη[ς χ]-

Εὔφημος

Ῥωδόπῃ Ῥοδόπῃ γυ-

ναικὶ γλυκυ-

ἀνεψιῷ μνήμης χάριν.

Φίλανθος καὶ Ῥοδόπη Φ[ιλ]-

άνθῳ ἀνεψιῷ μν[ή]-

νεῖσι Κλ(αυδίω) Φωκῦ καὶ

Αὐρ(ηλία) Ῥοδόπη· ἄλλω δὲ

οὐδενὶ ἐξέσται ἐπι-

Αὐρ(ηλία) Ῥοδόπη τὴν σωματοθήκην ἑαυτῆ μόνη· ἑτέρω δὲ

οὐδενὶ ἐξέσται

Αὐρ(ηλία) Ῥοδόπη, ἀπε(λευθέρα) Αὐρ(ηλίας) Λουκίλλης Ἀπολλωνίου, τὴν σωματοθήκην ἑαυ̣τ̣[ῆ]

καὶ τῶ προμοίρω αὐτῆς υἱῶ Φιλοδεσπ̣ότ̣ω· ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἐπι[θά]-

․ΛΑ̣Σ̣․․Δ․․․Ο․․․․․․․․․․․․ΑΙ

․․ΤΩ․․․․ Ῥοδόπ[ης(?) εὐδ]αιμονία

Β̣ΑΥΛ̣․ΟΝ v / Κ․․Τ․ΟΝ εὐχάριτον Στέ-

ἐστὶ κυνὸς τόδε σῆμα καταφθ̣ιμέ-

νου Στεφάνοιο, vv / τὸν Ῥοδόπη δά-

κρυσε καὶ ὡς ἄνθρωπον ἔθαψεν, /

εἰμὶ κύων Στέφανος, Ῥοδόπη δέ μ[οι]

❦ ἔκτισε τύμβον. / ❦

Ῥο[δ]όπη Ζω-

τικῷ ἀνδρὶ

Ῥοδόπη Ζω-

τικῷ ἀνδρὶ

[Μ(ᾶρκος)] Αὐρ(ήλιος) Τιβερῖνος Ζῶκος, υἱὸς ∙ Κλ(αυδίου) Κίρκου, τὴν σωματοθήκην ἑαυτῷ

καὶ τῇ προενούσῃ αὐτοῦ μητρ̣ὶ̣ Ῥοδόπῃ καὶ τῷ υἱῷ

αὐτοῦ Κίρκῳ μό-

ΔΙΛΙΚΟΑ

γυναικὶ καὶ Ῥόδονι.

τὰ Νέρωνος στάβ̣λα,

Αἷμον καὶ Ῥοδόπη[ν]

διέβ̣ην, Μυσίαν, Σ̣αρ̣-

Γλύκιννα,

γυνὰ δὲ Ῥοδογένευς.

τὸν τύβον τύμβον ἑαυτῷ καὶ Εὐπορίᾳ καὶ τῷ ἐξ Εὐπορίας Δη-

μητρίῳ καὶ μητρὶ Τύχῃ καὶ Ῥοδόπῃ τῇ θρεπτῇ· ἑτέρῳ δὲ

οὐδενὶ ἐξέσται κηδεῦσαί τινα, ἢ ὁ βιασάμενος καὶ κηδεύ-

Αὐρηλία Ῥοδοὺς Ἑρμαίου Διονυσιδώρου Ὀλυμπηνὴ κατεσκεύασα

τὸν τύμβον ἑαυτῇ καὶ τῷ ἀνδρί μου Δημητρίῳ καὶ τοῖς τέκνοις

Ῥοδόκλη σώσ-

ῃ ἀδελφῇ Νανι.

Ῥοδοκλῆς ζώσ-

ῃ ἀδελφῇ Νανι Νανις.

Ἔρως καὶ Ῥο-

δοῦς Ἀλεξᾶ

τῶ ἀδελφῶ

ἀλλ’ ὁ μέν ἐν Δήλῳ θάνε Πάμφιλος, Ἀνδρόμαχος δὲ

νέρθε Ῥόδου, πάτρας δ’ ἔνδοθεν Ἑρμιόνη,

ἁ δέ πολυθρήνητος ἐπέφθιτο ματέρι κούρα

☩ θήκη Ῥοδόπης ☩

γυνεκὸς Ἀσ-

τοῦ αὐτοῦ υἱοῦ Κοιριακοῦ

(καὶ) Ῥοδοῦτος.

ἐξελόμην Τάρσον τε καὶ Ἄκτια

καὶ Ῥόδον εἱρήν / καὶ τρὶς Τευθρα-

νίην Πέργαμον ἐστεφόμην /

Ἡλιόδωρος καὶ

Αὐρ(ηλία) Ῥοδόπη

ἑαυτοῖς τὴν σο-

Γε[․․․]υνη γυν․[․․]

νιῃ Ῥοδομίστ[․․]

[․] ․․ εἰς ἀρτασ[․․]

Γε․․․ύνη Γυν[του]-

νίῃ Ῥοδομίθ[ρου]

[υ]ἱῷ εἰς ἀρτά[ρια]

Γεν̣τ̣ζύνη γυνῇ [․․․]

νίῃ, Ῥοδομίσρ[ῳ]

υἱῷ εἰς ἄρτασ[ιν]

Ἀφροδίτηι Παφίαι·

Κυπρίων τὸ κοινὸν Ῥοδοκλέα Ῥοδοκλέους τὸν

καὶ Στασικράτην, ἀρχιερασάμενον νησιωτικῶς τοῦ θεοῦ

[Τιβέριον Κλ]αύδιον Τε[ῦκρον],

[Τιβερίου(?) Κλαυ]δίου Ῥοδοκ[λέους]

[υἱόν, τὸν δὲ Τεύκ]ρ̣ου(?) ὑῳνὸ[ν ․․]

Ῥοδοίχης

Ἡλιοδώρ̣[ου]

[— — — — — — — —]Σ̣ ἀρχιερέως vacat(?)

[— — — — — — — —] ἀρχιερέα, Ῥοδ[όκλεια]

[— — — — — — — —] υἱὸν ἐξ[αιρετόν(?)].

ρέα Γαῖος Οὐμμίδιος Κουάδρατος

καὶ Κλαυδία Ῥοδοκλεία ἀρχιερεία

τὸν υἱόν.

Ῥόδος.

γαμήσαντα βασιλίσσα[ν]

[Ῥο]δ[ο]γούνην τὴν βασ[ιλέως]

[βα]σιλέων μεγά[λου Ἀρτα]-

γαμήσαντα βασίλισσαν

Ῥοδογούνην τὴν Ἀρταξέρξου

θυγατέρα.

σορὸς διαφέρουσα

Ῥόδου καὶ Παρεγορίου.

ἀλλ’ ὁ μὲν ἐν Δήλῳ θάνε Πάμφιλος, Ἀνδρόμαχος δὲ

νέρθε Ῥόδου, πάτρας δ’ ἔνδοθεν Ἑρμιόνη,

ἁ δὲ πολυθρήνητος ἐπέφθιτο ματέρι κούρα

γορία[ς] καὶ

Ῥοδοκλέω[ς]

καὶ ἐμνήσ-

τύμβον ∙ ὁρᾷ∙ς, παροδεῖτα, [πε]ρικλειτῆς

Ῥοδογούνης ∙ | ἣν ∙ κτάν∙εν οὐχ ὁσίως ❦

λάεσι δεινὸς ∙ ἀνήρ ∙ | κλαῦσε δὲ ∙ καὶ ∙ τάρ-

❦ Ἐπαγαθώ, ❦ |

νῦν ∙ δὲ Ῥοδογούνην ∙ βασιλίδος

❦ τὸ ∙ ἐ∙πώνυμον. ❦

πια, Βαρβίλληα, μετὰ πρῶτον κλῆρον στήσας

τοὺς ἀνταγωνιστάς· Ἐπίδαυρον Ἀσκλήπεια· Ῥόδον

Ἅλεια· Χρυσάνθινα ἐν Σάρδεσιν, καὶ θεματεί-