Μύρτον Ἐρασιστράτου

χρηστὴ χαῖρε.

[Ἀρ]τ̣έ̣[μι]δος τὸ ϛʹ Φ[λαουίου Πυθίωνος καὶ]

[Φλαου]ίας Μύρτ[ου.]

Φλαουίου Περιγένους ὑοῦ Κυρείνα

Πυθίωνος ἀσιάρχου καὶ Φλα(ουίας) Μύρτου

τῆς γυναικὸς αὐτοῦ σὺν καὶ τοῖς τέ-

Περιγένους ὑοῦ Κυρείνα Πυθίωνος

ἀσιάρχου καὶ Φλαουίας Μύρτου τῆς γυναι-

κὸς αὐτοῦ σὺν καὶ τοῖς τέκνοις Φλαουίοις

[— κ]αὶ Ἀρρίας Μύρτα̣[ς —]

[—]ο̣η ἡ vacat Μύρ[τα —]

[—]οι· του%⁸¹το․[—]

[τ]ο̣ῦτο τὸ ἡρῶον καὶ ὁ πε[ρὶ αὐτὸ τόπος]

[ἐ]σ̣τὶν Αὐρηλίας Μυρτώα̣[ς.]

[τοῦ ․]α̣ούτους καὶ τῆς

[γυναι]κὸς αὐτοῦ Μύρτου

[Μύρ]τ̣ωνος? τοῦ Διονυσί-

[ου κ]αὶ τῶν τέκνων αὐ-

Ζώσ̣ιμ̣[ος]

[Μ]ύρτιος

[—]σι̣σ[—]

ἐπὶ πρυτάνεος Κοσκωνίας Μύρτου, ἱερέος δὲ Γ. Ἰουλίου

Ἀγαθοκλέους διὰ βίου καὶ προφήτου κατ’ ἔτος, γραμματευ-

[ἐπὶ] πρυτάνεως Κοσκωνίας

[Μύρ]του, ἱερέως δὲ καὶ προ-

[φήτ]ου Γ(αίου) Ἰ(ουλίου) Ἀγαθοκλέους,

τονείκη, Ἀπφιὰς τὸν ἀδ[ελ]-

φόν, Μύρτιον τὸν θρέψ[αν]-

τα, Φίλιππος, Ἄτταλος τ[ὸν]

καὶ Τατιὰς ἡ γυνὴ αὐτοῦ

Μύρτον τὴν ἑαυτῶν θρε-

πτὴν ἐτείμησαν· Εὐκλῆς

νης ἐτείμησαν∙ Μελιτίνη

Μύρτον τὴν σύντροφον. vv

δώρου Ἀξιοττα κατέχοντι Γλύ-

κων Ἀπολλωνίου καὶ Μύρτιον Γλύ-

κωνος εὐλογίαν περὶ τῆς ἑαυτῶν̣

[— — — — — —]ω[—]ως ἀχθείσῃ ὑπὸ Γ̣ε̣μίνου τ̣οῦ ἀνθυπάτου δικα̣[— — —]

[— — —] καὶ Στρατονείκην Μηνοφίλου Μύρτον, γυναῖκα παναριστ[— — —]

Μύρτου.

[ ] Τειμογᾷ καὶ

Μυρτίῳ καὶ Τει-

μογᾷ υἱῷ.

Μύρτον Ἀσκ-

ληπιάδου.

[Δ]άφνος

Μύρτου

[κ]ουρεὺς

Μένανδρος καὶ Ἀσκληπιάδης τὴν

ἰ̣ανάτερα, Μύρτον τὴν γάλως, Μύρ-

τον καὶ Δοδδους τὴν σύννυμ-

φον, οἱ συνγενεῖς Τάτιον Τει-

Μύρτον Διονυσίου [τοῦ Δημ]ητρίου ΤΟ[— — —]

καὶ Εὐαν[γέλῳ(?) — — — κληρ]ονόμοις μου[— — —]

τῆς ἄνδρα, καὶ τὸν υἱὸν Οὐα-

λέριον Μαρκία Οὐαλερία Μύρτι-

ον καὶ Λούκιος ὁ υἱὸς αὐτοῦ

[ ]ν̣οκλείους — Θεόφιλος Ποσειδίππου — Ἐπιγένης Ἐπιγένου —

[ ]ος Τιμάρχου — Κῶκος Διονυσοδώρου — Μυρτίλος Λάμπωνος

[ ]δης Κλεάρχου — Δημήτριος Κλεάρχου — Μηνόδωρος Μηνοδώ-

πατρὶ Δειφίλῳ

καὶ θρεπτῇ Μυρ-

τάλαι μνήμης

χάριν. (leaf)

Μύρτειον Μύρτιον

χαῖρε.

χαῖρε.

Μ̣υ̣ρτία̣ Ἀπολλωνίου

χαῖρε.

[․․․․․․․․․․․․․․․] Διογένους

[θυγατέρα καὶ Μυρ(?)]τοῦς, τὴν ἱέρη-

[αν τῆς Νικηφόρ]ου κα[ὶ] Πολιάδος

πεις με τὸν

Μυρτάτην, / νί-

κης φέρων ὄ-

Μύρτιον γυνὰ Φοίνικος χαῖ-

ρε.

Μυρτίλος καὶ Ὀλυμπιὰς

Ἑρμεῖ πατρὶ καὶ πενθερῶ

Μυρτίλος καὶ Ὀλυμπιὰς

Ἑρμεῖ πατρὶ καὶ πενθερῷ

Γάϊος Ἰούλιος Μυρτίλος

[οὐ]ετρανὸς βουλευτὴς τῆς

δευται αὐτὴ καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς Γλύκων καὶ Ἀπολλώνιος οἱ Ἀπολ-

λωνίου τοῦ Ἀπολλωνίου τοῦ Μυρτίχου, ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Ἀπολλώνι-

ος Ἀπολλωνίου τοῦ Μυρτίχου καὶ ἔγγονος αὐτῆς Ἀπολλώνιος·

ἐὰν δέ τις ἕτερος κηδεύσει, δώσει τῷ φίσκῳ (δην.) ͵α καὶ ἔσται

Ἀλέξανδρος Μυρτάλου μισθωτὴς

τὸν Δία κὲ τὸν ὑπ’ αὐτῷ βωμὸν κὲ τὸν

Μυρτίλος καὶ Ὀλυμπιάς

Ἑρμεῖ πατρὶ καὶ πενθερῷ

Γ. Σερουείλιος Μύρτιλος

τεκμορεύσας γʹ Μηνὶ Ἀσκαηνῷ εὐχήν.

moulure

Μυρτόπα

Ͷαναξίονυς.

Εια

Μυρτοπας.

Μυρτάλη

ζῶσα

τὸ καμάριον κατεσκεύασεν Μυρτ̣ί̣λος

ἐκ τῶν ἰδίων ἐπὶ τῷ τεθῆναι αὐτόν τε

Κο[λ]α̣λ̣ή[μι]ος δὶς ἡ κ[αὶ]

Μυ[ρ]τ̣[ι]λὶς [Φ]ασηλεῖτις

τὴν γλυκυτάτην θυγ[α]-

[Διομ]ήδ̣[ης πρεσβύτε]-

[ρος Μί]ρῳ τῷ χαὶ καὶ Μυρ-

[τίλ]ῳ ἐγγόνῳ αὐτο[ῦ]

μνήμης χάριν διὰ ὑ-

μικρὰ τύχ[ηι] Μ̣υρ-

τώ, ξένε, μ-

ένφεται, ἣν ἀ-

μικρὰ τύχ[ην] Μ̣υρ-

τώ, ξένε, μ-

ένφεται, ἥνπερ(?) Ἀ-

Ἀπόλλωνι

Μυρτάτηι

Ξάν̣[θος]

μικρὰ τύχ[ηι] Μ̣υρ-

τώ, ξένε, μ-

ένφεται, ἣν ἀ-

Μυρτὼ Μενεθύμο[υ]

[․․․․․․] ἄλυπε

Ἰωάννου κ[αὶ] Μαρα-

το· Μύρτων ἐποί-

ήσεν τὴν ψήφωσιν

Νικώ,

Μυρτάλη,

Ἀμμωνία,

θυγατὴρ χαριεστάτη συνπαρεί[πε]-

το, παιδί[σ]κη Μυρτώ, καὶ υἱὸς Τέττιξ.

Ἑρμῆς δ’ ὁ Μαίας οὐκ ἔκλαυσ’ ἑὸν παῖδα

Μυρτίλον ἀπὸ δίφρων κύμασιν φορούμενον;

οὐδ’ αὖ Θέτις τὸν στεναρὸν ἔστενεν παῖδα,

Μύρ(του).

Μυρτοῦς.

ι θυγάτηρ Χαρισεστράτη Χαιρεστράτη?· συνπαρεγ[ένε]-

το παι̣δίσκη Μυρτὼ καὶ υἱὸς Τέττιξ.

Μυρτώ.

Ηλιλη(?).

Μυ[ρτί]λος.

Μυρτοῦς.

Ἑρμέ-

ρως Μυρ-

τίλω.

Καρτισθένης Πράξιος Φ

Μυρτίλος Ἀντιπάτρω ΣΝ

Ἄρχετος Μελανίππω Φ

(ἔτους) [․ʹ] Σ[ί]μ̣ων Ἀρτ[ε]μιδώρου (ἐτῶν) εʹ

(ἔτους) [․ʹ] Μυρτὼ Εὐκλείδα (ἐτῶν) ξ[․ʹ]

(ἔτους) μ̣ʹ Σίμων Σίμωνος (ἐτῶν) λθʹ.

(ἔτους) ϛʹ Παχ̣[ὼ]ν ζʹ Καρ-

τιλία Μυρ-

[τ]ὼ (ἐτῶν) ιδʹ.

(ἔτους) βʹ Μυρ-

τοὶ Διοδότ̣-

ου ἐτῶν ξʹ.

κω (ἐτῶν) οθʹ

Μυρτὼ

Δωσιθέω (ἐτῶν) κʹ

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Μυρτάλη χρηστο-

τάτη, ἔζησεν ἔτη

[Μ]υρτίλε [— — — — — — — —]

χρηστὲ ∙ καὶ ἄμ[εμπτε — —]

Μυρτι̣[— —] Μυρτι̣[λ—]?

[— — — —]

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις)·

Μυρτάλη χρηστο-

τάτη ἔζησεν ἔτη

Ϝοινάνθα μ’ ἔδοˉκε Μ[υρ]τίχαι καὶ ταινίαν.

Μυρτίχου.

Μυρτιῶς.

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Μυρτίδι Θε-

οδώρου

Μύρτος.

Μυρτ[— —]

ΥΜΑΠ̣[— —]

Μυρτῶς.

ἰδίᾳ ∙ γυναικὶ ∙ Γεμινίᾳ

Μυρτάλῃ ∙ μνήμης

τελευταίας ∙ χάριν

νον ∙ εἰ δέ τις

ἐκβάλῃ ἐκβαλεῖ? ∙ τὴν Μυρ-

τάλην ∙ δώσει

τῷ φίσκῳ

παντοίης δεδαὼς κραιπνὸν ἄκεσμα νόσου·

ξυνὸν τοῦτο δ’ ἐμοὶ καὶ Μυρτάλῃ εἷσα συνεύνῳ

μνῆμα· μετ’ εὐσεβέων δ’ ἐσμὲν ἐν Ἠλυσίωι.

Ἐμαύτα.

Μυρτιφώ.