Ἀριστόνους Αἰσχυλίδου εἶπε· δεδόχθαι τῶι

δήμωι· Ἀπολλώνιον Μενίσκου Κῶιον πρόξενον̣

εἶναι τῆς πόλεως Ὠρωπίων καὶ αὐτὸν καὶ ἐκγόνου[ς]

[ἐν] Ἰουλίδι Ἀρχοσ— — — — —

[ἐν] Κῶι Νικομ̣— — —

ω Νικομήδ[ους? — — — — —]

ἐν Ἁλιάρτωι — — — — —

ἐν [Κω]παῖς? — — — — — — Δαμονίκου

ἐν Συκέαις — — — — — —

Ἀριστίππου

ἐν Βύλλιδι Νικοσθένης Κ․․ω̣[νος]

ἐν Απομπωι Ἀγαθοκλῆς Λυ— —

[ἐπ]ιφανέστατο[ν]

Φλ(άβιον) Κώνσταν

ἡ ἱερὰ Δελφῶν

[θ]εωροὺς δ[ὲ] κα[ὶ] πρεσβευτ[ὰς Ἀριστόδαμον Διοκλέος, Ἀριστέ]-

[α]ν Γοργάσ[ο]υ, Ἀντάνορα Κωλ[ωτίωνος ἀποστείλαντες, τάν τε οἰκει]-

[ό]τα[τ]α κα[ὶ τὰ ἄ]λλα τὰ ἔνδο[ξα — — — — — — — — — — — — — — — —]

ἔδοξε Ἀσκλαπιαδᾶ-

ν τῶι κοινῶι Κώιων

καὶ Κνιδίων· τὸν ἀφ-

[Κώμ]ων

․․․ώνδα

Δελφοὶ ἔδωκαν Πανταίνωι

Παυσιμάχου Κώιωι αὐτῶι καὶ

ἐκγόνοις προξενίαν, προμαν-

[․․․․․․․․․ Μ]ελανῖται Ῥόδος

․․․․․․․․․․α Κῶιοι Νισύριοι

․․․․․․․․․․ Θήρα Κίμωλος Ἴκαρος

Διευχῆς Κῶιος.

[— — Οἰ]νοπί[δου] Κῶιος

— — — —λον ἀν[έθ]ηκεν

— — Δίωνος Κ[ῶιο]ν.

δωροῦντ[αι] δέ σε ἀθάνατοι, Ποσει-

δῶν ἁγνοῖς δαπέδοις, Νύμφαι Κωρυκί-

οισιν ἄντροις, ἰὴ ἰὲ Παιάν,

τον Αὐγούστον Φλάβ.

Κώνσταν ἡ ἱερὰ Δελ-

φῶν πόλις.

τον 〚Σεβαστὸν〛 ‵Αὔγουστον′ Φλάβ.

Κώσταν ἡ ἱερὰ Δελ-

φῶν πόλις.

Ἀντίπατρον Βασιλείδου

Κῷον Δελφοὶ Δελφὸν

ἐποίησαν.

[κύρ]ιον Φλάβιον

Κ[ω]σταντεῖνον ἡ

ἱερὰ Δελφῶν πόλις

Κωσταντεῖνον

ρ[ιον ἡμ]ῶν Φλάβιον

Κωσταντῖνον ἡ

ἱερὰ Δελφῶν πόλις

[Τ]αναγραίου· ἔδοξεν τοῖς ἀμφικτύοσι·

[ἐ]πειδὴ Φίλιστος Μοσχίωνος Κῶιος,

[ἰατρ]εύων ἐν Δελφοῖς τὰς χρείας πα-

μένοις ποτὶ τὸν θεὸν ἀξίως τᾶς τῶν

Κώιων πόλιος, τάν τε λοιπὰν ἀναστροφὰ-

ν καλλῶς καλῶς καὶ ἐνδόξως ποεῖται, ἐπαινέ-

[κ]αὶ τοῖς τὰ Πύθια ἐπαγγελλόντοις τᾶι

τῶν Κώιων πόλει τοῦ ψαφίσματος τὸ ἀ[ν]-

[τ]ίγραφον ὅπως ἀναγορευθῇ ὁ στέφανος

[τ]οῖς Διονυσίοις τοῖς ἐν Κῶι καὶ τοῖς

[Ἀ]σκλαπιείοις· ἀναθέμεν δὲ καὶ στάλ[αν]

δ[ὲ] τᾶ[ς β]ουλᾶς Κλεοδάμου [τοῦ] Καλλιγένε[ος, ἐπὶ]

τοῖσδε [ἀπ]έδοτο Κώριον [Ν]αυάρχου Ἀμφισσ[εὺς]

τ[ῷ] Ἀπ[ό]λλωνι τῷ Πυθίῳ σῶμα γυναικεῖον, ἇι

ἄρχοντος Ἐμμεν[ί]δα μηνὸς Ποιτροπίου τοῦ δευτέρου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο Μαραῖ[ος] Μαραίου Δελ[φ]ὸς τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρεῖον

ὧι ὄνομα Κωμικὸς [καὶ ἄλ]λο γυναικεῖον ἇι ὄνομα Ἰωνίς, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσσάρων, καθὼς ἐπίστευ[σαν] Κωμικὸς καὶ Ἰωνὶς τῶι θεῶι τὰν ὠ-

νάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀριστίων Ἄγωνος. παρα-

μεινάντω δὲ Κωμικὸς καὶ Ἰωνὶς παρὰ Μαραῖον ἄχρι κα ζώη Μαραῖος π[ο]έοντες τὸ πο[τ]ιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως·

εἰ δέ τί κα μὴ ποιήση Κωμικὸς ἢ Ἰωνὶς τῶμ ποτιτασσομένων ὑπὸ Μα[ρ]αίου καθὼς γέγραπται δυνατοὶ ἐόντες, ἐξέ-

στω Μαραίωι, ὁπότερός κα μὴ ποιῆ τὸ ποτιτασσ[ό]μενον, κολ[ά]ζειν καθώς κα αὐτὸς θέληι καὶ ἄλλωι ὑπὲρ Μαραῖον

ὅγ κα Μαραῖος κελεύη ἀζαμίοις ὄντοις καὶ ἀνυποδίκοι[ς π]άσας δίκας καὶ ζαμίας· εἰ δέ τί κα πάθη Μαραῖος,

ἐλεύθεροι ἐόντω Κωμικὸς καὶ Ἰωνὶς κυριεύοντες αὐτοσαυτῶν καὶ ποιέοντες ὅ κα θέλωντι. εἰ

δέ τι νοσφίξαιντο Κωμικὸς ἢ Ἰωνὶς τῶμ Μαραίου καὶ ἐξελεγχθείηισαν ἐξελεγχθείησαν, ἄκυρος ἔστω αὐ-

τῶν ἁ ὠνὰ καὶ ἀτελής. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ἀμύντας, Ταραντῖνος καὶ οἱ

τοῖ Ἀπόλλωνι τοῖ Πυθίοι σῶμα ἀνδρεῖον

οἷ ὄνομα Κῶμος, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν δεκα-

τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε τοῖ θεοῖ τὰν ὠνὰν Κῶμος. βεβαι-

ωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Πραξίας Εὐδόκου. κατενενκάτω δὲ Κῶ-

μος Φιλοκράτει ἀργυρίου μνᾶς δεκατρεῖς ἐν ἐτέοις δεκατρίοις

πάθοι Φιλοκράτης, κατενενκάτω τὸ ἀργύριον τοῖς ἐπινόμοις Θεο-

φράστοι, Ξένωνι Κῶμος, ἑκατέροι τὸ μέρος. εἰ δὲ τοῦ ἐπιλοίπου

ἀργυρίου τις ἐνάπτοιτο Κώμου ἢ ἀντιποιέοιτο κατενένκαντος

τὸ ἀργύριον, κύριοι ἐόντω οἱ βουλευταὶ καὶ ὁ θέλων συλέων

[μέγ]ιστον αὐτοκρά[τορα]

[Φλάβιο]ν Κωσταντῖνο[ν]

[Δελφ]ῶν πόλις τὸν

ἐπὶ Ἀμύντα ἄρχοντος, ἱερομνημονούντων Αἰτωλῶν Ἀριστοβούλου, Λέωνος, Ἀλε-

ξάνδρου, Νικιάδα, Γεννάδα, Παιδία, Ἀλαθίωνος, Νικοβούλου, Ἀντιλέωονος, Κωνωπίωνος

Χίου, Δελφῶν Νικομάχου, Ἀγάθωνος, Βοιωτῶν Θαρσία, Τιμόλα, Φωκέων Στράτωνος, ἔδοξε τοῖς ἱε-

πρώταν ἑξάμηνον Ἁβρομάχου, Εὐρυμάχου,

Βαβύλου· 16 Φανταγόρας Φανταγόρα Κῶιος.

vs. 37-40 hic in fine lapidis postea intercalati

ἀγαθῆι τύχ[ηι].

[ὑπατ]είᾳ τῶν [κυρ]ίων ἡμῶν Φλαβ. Οὐαλ. Κων[σταντίνου Σεβαστοῦ τὸ ․ʹ]

καὶ Φλαβ. Οὐαλ. Λικιννιανοῦ Λικιννίου Σ[εβαστοῦ τὸ ․ʹ ․․․․],

ἀγαθῆι S τύχ[ηι].

[ὑπατ]είᾳ τῶν [κυρ]ίων ἡμῶν Φλαβ. Οὐαλ. Κων[σταντίνου Σεβαστοῦ τὸ εʹ]

καὶ Φλαβ. S Οὐαλ. Λικιννιανοῦ Λικιννίου Σε̣[βαστοῦ οἱοῦ, Καίσαρος],

Καίσαρα Φλάβιον

〚[Κ]ω[στ]α[ντ]ῖ̣νον〛 ἡ ἱερὰ

Δελφῶν πόλις, τὸν

ἐπὶ Ἀμύντα ἄρχοντος, ἱερομνημονούντων Αἰτωλῶν Ἀριστοβούλου, Λέωνος, Ἀλε-

ξάνδρου, Νικιάδα, Γεννάδα, Παιδία, Ἀλαθίωνος, Νικοβούλου, Ἀντιλέωνος· Κωνωπίωνος

Χίου· Δελφῶν Νικομάχου, Ἀγάθωνος· Βοιωτῶν Θαρσία, Τιμόλα· Φωκέων Στράτωνος· ἔδοξε τοῖς ἱε-

[Τ]αναγραίου· ἔδοξεν τοῖς Ἀμφικτύοσι·

[ἐ]πειδὴ Φίλιστος Μοσχίωνος Κῶιος,

[ἰατ]ρεύων ἐν Δελφοῖς, τὰς χρείας πα-

μένοις ποτὶ τὸν θεόν, ἀξίως τᾶς τῶν

Κώιων πόλιος, τάν τε λοιπὰν ἀναστροφὰ-

ν καλλῶς καλῶς καὶ ἐνδόξως ποιεῖται, ἐπαινέ-

[κ]αὶ τοῖς τὰ Πύθια ἐπαγγελλόντοις τᾶι

τῶν Κώιων πόλει τοῦ ψαφίσματος τὸ ἀ[ν]-

τίγραφον ὅπως ἀναγορευθῇ ὁ στέφανος

τοῖς Διονυσίοις τοῖς ἐν Κῶι καὶ τοῖς

[Ἀ]σκλαπιείοις· ἀναθέμεν δὲ καὶ στάλ[αν]

[τοῦ Διοκ]λέος, Ἀριστέα τοῦ Γοργάσου, Ἀντάνορος τοῦ

[Κωλω]τίωνος καὶ διαλεγομένων περὶ τᾶς οἰκειό-

[τατ]ος τᾶς ὑπαρχούσας τοῖς Μάγνησιν ποτὶ τοὺς

[νοῦ] τῶν Ἀκαρνάνων κατὰ τὸν νόμον v Ἀριστόδα-

[μον] Διοκλέος, Ἀριστέα Γοργάσου, Ἀντάνορα Κωλωτί-

[ωνος].

Κώβιος.

Ἀρχαγόραι Δελφῶι οἰκίαν ἐν τᾶι Ἡραΐδι, ψι-

λᾶς πλέθρα ἓξ ποὶ τᾶι Κωμικοῦ, ἀνπέ-

λων τετραπλεθρίαν ἐν τῶι πεδίωι.

ἐπὶ Κώθ[ωνος].

Μαξιμιανῷ Σεββ(αστοῖς) Σεβαστοῖς δυοῖν, καὶ Φλαβίῳ

Οὐαλερίῳ Κωνσταντίῳ

καὶ Γαλερίῳ Οὐαλερίῳ

[— — — — — — — —]νη ἀπὸ τῶν περὶ Σωσύλαν

[— — — — — — — —]ν· Κωτὶς(?) ἀπὸ Πολεμάρχεως

[— — — — — — — —]ξένας τῆς Δειφίλου καὶ Δαμαρίστας

[τῆς] Ἀπολλωνίου συνειπόντων καὶ τῶν τέκνων̣

[Νι]κάρχου καὶ Κωτίλας τῶν Δικαιάρχου Σωσίας Νι-

κάρχου· ἀπὸ Θεανῶς τῆς Ἀντιφάνου καὶ τῶν̣

Σωκράτης

Κῶιος.

[ἀγ]ενείο[υς] πένταθλον·

Παρμενίσκος Θεαρήτου Κῷος̣.

ἄνδρας πένταθλον·

ᾶ̣ι̣ π̣ρ̣οστατευόντων Σορ-

σ̣ικιδάων [κ]αὶ Κωτιλιδάων.

στρ(ατηγοῦντος) vacat ταμιεύ[οντο]ς Διονυσίου ἀπηλευ-

θερώθησαν ἀπὸ Αὐ[ρ(ηλίου) Π]ολυκλείτου Κωμικὸς

δοὺς τὰ γινόμενα τῇ πόλ[ι δ(ηνάρια) κ]βʹ (ἥμισυ) ❦ ἀπὸ δὲ

α βιβας

Κωσθαν-

τι.

Κωνώπα

Σώτωνος.

Φλ(άβιον) Βα(λέριον)

Κώνσταντα.

νὸν Λ[ικίνιον καὶ]

Κλαύδ[ιον Κωνσταντῖνον].

οτάτους Αὐτοκρατόρους Αὐτοκρατόρας

Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) Κων̣σ̣τάντιο̣[ν]

κὲ Γαλ(έριον) Οὐαλ(έριον) Μαξιμιανὸ̣ν̣

Πελλαίων.

ἐφ’ ἱερέως Ἀσκληπιοδώρου, Γορπιαίου. ἐπεὶ παραγενόμενος ἐκ Κῶ ἀρχιθέω-

ρος Ἀριστόλοχος Ζμένδρωνος καὶ θεωρὸς Μακαρεὺς Ἀράτου τήν τε οἰκειό-

τητα ἀνενεώσαντο τὴν ὑπάρχουσαν Κώιοις πρὸς Μακεδόνας καὶ τὴν εὔ-

νοιαν ἀπελογίζοντο, ἣν ἔχουσα τυγχάνει ἡ πόλις ἡ Κώιων πρὸς τὸν βασιλέα

Ἀντίγονον καὶ πρὸς Πελλαίους καὶ τὴν λοιπὴν χώραν τὴν Μακεδόνων, καὶ ἐ-

τοὺς ἐν τῆι πανηγύρει ἐσομένους καὶ τὴν ἐκεχειρίαν, ἠξίουσαν δὲ καὶ τὸ [ἱ]-

ερὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἐν Κῶι ἄσυλον εἶναι, ἔδοξε τῆι πόλει τήν τε ἐπαγγ[ε]-

λίαν τῶν Ἀσκληπιείων τὴν παρὰ Κώιων καὶ τὴν ἐκεχειρίαν προσδέξασθαι

καὶ ἐπαινέσαι αὐτοὺς ἐπί τε ταῖς τιμαῖς, αἷς συντελοῦσι τοῖς θεοῖς, καὶ

ξένια τοὺς ταμίας τοῖς θεωροῖς, ἃ καὶ τοῖς στεφανίτας ἀ[γῶνα]ς ἐπαγ-

[γ]έλλ[ο]υσι [δ]ί[δ]οται καὶ θεωροδόκον ἑλέσθαι Κώιων. ἡιρέθη Ἱππ[․․․c.10․․․]ου.

τυχίᾳ, Ἐνοδίῳ,

Κώτιδι, ἔτους

ζλρʹ ❦ σεβαστοῦ

οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱ νομοφύλακες εἶπαν· ἐπειδδὴ ἐπειδὴ παραγεγένηνται θεωροὶ πα-

ρὰ τῆς Κώιων πόλεως ἐπαγγέλλοντες τὰ Ἀσκληπίεια καὶ τοὺς ἀγῶνας

τοὺς συντελουμένους ἐν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκεχειρίαν καὶ ἀπολογίζονται τὴν

κληπιείων καὶ τοὺς ἀγῶνας καὶ τὴν ἐκεχειρίαν καὶ εἶναι τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσκληπι-

οῦ ἄσυλον κατὰ τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν, ἐπαινέσαι δὲ τὴμ πόλιν τῶν Κώιων,

διότι διατελεῖ πρόνοιαν ποιουμένη τῶν πρὸς τοὺς θεοὺς συντελουμένων

ου τοῦ Ὀργέως, ἐφ’ ἱερέως Λυσιμάχου· ψηφίσματα Γορπιαίου ἐνάτηι ἐπὶ δέκα.

ἐπεὶ ὁ ἀποσταλεὶς ἀρχιθέωρος ὑπὸ τῆς Κώιων πόλεως Ἀριστόλοχος Ζμέν-

δρωνος καὶ μετ’ αὐτοῦ θεωρὸς Μακαρεὺς Ἀράτου ἐπελθόντες ἐπὶ τὴν ἐκλη-

σίαν τήν τε οἰκειότητα ἀνενεώσαντο τὴν ὑπάρχουσαν Κώιοις πρὸς Μακε-

δόνας καὶ τὴν εὔνοιαν ἐνεφάνιζον, ἣν ἔχουσα διατελεῖ ἡ πόλις πρός τε

πίεια τὰ γεινόμενα παρ’ αὐτοῖς καὶ τὴν ἐκεχειρίαν καὶ ἠξίουν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσ-

κληπιοῦ τὸ ἐν Κῶι ἄσυλον εἶναι, δεδόχθαι τῆι πόλει τῆι Ἀμφιπολιτῶν τήν τε

ἐπαγγελίαν τῶν Ἀσκληπιείων καὶ τὴν ἐκεχειρίαν προσδέξασθαι καὶ ἐπαι-

τοὺς ἄρχοντας ξένιον τοῖς θεωροῖς ὅσον καὶ τοῖς τὰ Πύθια ἐπαγγέλλουσι

δίδοται· εἶναι δὲ καὶ θεωροδόκον τῆς θεωρίας τῆς Κώιων Διονύσιον Ἐπιγένου.

ἐψηφίσθη παραπάσαις.

ἀγαθῇ τύ[χῃ]

Φ(λάβιον) Οὐαλ[έριον Κωνστά]ντιον

κὲ Γ(αλέριον) Οὐα[λέριον Μα]ξ[ι]μιανὸν

Ἑκαταίη Κωράβο

Σαγγαρίο γυνή.

Μητρόδω-

ρος Κῶιος.

Γουρασίου καὶ

Κωνσταντίου

ἀναπαυσαμ(ένων) ἐν Χ(ριστ)ῷ

Φιλίππων.

ἱερῶν· ὑπὲρ τῆς ἐκ Κῶ θεωρίας. γνώμη τῆς ἐκλησίας· ἐπειδὴ ἡ πόλις ἡ Κώιων κατὰ

τὰ πάτρια καὶ κατὰ τὴμ μαντείαν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ ἀπέσταλκεν ἀρχι-

ἐπαγγέλλοντας τήν τε θυσίαν τῶι Ἀσκληπιῶι καὶ τὴν ἐκεχειρίαν, οἵτινες ἐπελ-

θόντες ἐπὶ τὴν ἐκλησίαν τὴν οἰκειότητα τὴν ὑπάρχουσαν τῆι πόλει τῆι Κώιων

πρὸς τὴμ πόλιν τὴν Φιλίππων καὶ πρὸς τὸμ βασιλέα Ἀντίγονον καὶ πρὸς τοὺς ἄλ-

τὸ ἱερὸν ἄσυλον εἶναι, ἀγαθῆι τύχηι δεδόχθαι τῆι ἐκλησίαι δέχεσθαι τὴμ πόλιν

τήν τε ἐπαγγελίαν τὴν τῶν Ἀσκληπιείων τῶν ἐν Κῶι καὶ τὴν ἐκεχειρίαν, κα-

θάπερ ἐπαγγέλλουσιν οἱ θεωρ[οί], ἐπαινέσαι δὲ καὶ τὴμ πόλιν τὴν Κώιων ἐπὶ ταῖς

τιμαῖς αἷς συντελεῖ τοῖς θεοῖς καὶ ἐπὶ τῆι εὐνοίαι τῆι τε πρὸς τὸμ βασιλέα Ἀντί-

γονον καὶ τὴμ πόλιν τὴν Φιλίππων καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ Μακεδόνας, δοῦ-

ναι δὲ καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἐν Κῶι ἄσυλον, καθάπερ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀντίγο-

νος προαιρεῖται, δοῦναι δὲ τὸν ταμίαν τοῖς θεωροῖς ὑπὲρ τῆς πόλεως εἰς ξένια

τοὺς ξένους στρατιώτας τοὺς παρὰ τῆι πόλει μισθοφοροῦντας· εἶναι δὲ καὶ θεωροδόκον

[τ]ῆς ἐκ Κῶ παραγινομένης θεωρίας τὸν ὑποδεδεγμένον τὴν θεωρίαν Ἡρακλεόδωρον Ἀριστίωνο[ς].

Διόδοτος Ἐπιγένου[ς]

Ἀπόλλωνι Κωμαίωι̣

καὶ Ἀρτέμιδι.

οτάτους Αὐτοκράτορ̣[ας]

Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) Κωνστάν̣τ̣ι̣-

ον καὶ Γαλ(έριον) Οὐαλ(έριον) Μ̣α̣-

Α̣ὐτοκράτορα̣ς̣

Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) Κων̣-

στάντιον κ̣[αὶ]

Αὐτοκράτορας

Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) Κων-

στάντιον καὶ

ρα Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) vac.

Κωνσταντεῖνον

καὶ τοὺς ἐπιφα-

νεστάτους Καίσα-

ρες Φλ(άβιον) Οὐαλ(έριον) Κων-

σταντῖνον καὶ Φλ(άβιον)

Οὐαλ(έριον) Κωνστάντιον

καὶ Φλ(άβιον) Κλ(αύδιον) Κώνσταν.

Αὐτοκράτορα[ς]

Φλ(άβιον) Οὐαλέριον [Κων]-

στάντιον καὶ

τορας Φλ(άβιον) Οὐ-

αλ(έριον) Κωνστά[ν]-

τιον καὶ [Γ]αλ(έριον)

το̣ῖ̣ς [μεγίστοις καὶ θιοτάτ]ο̣ι̣ς [Αὐτο]-

κ̣[ράτ]ορσιν Φλα(βίῳ) Οὐ[αλερίῳ] Κ[ωνσταντίῳ]

κ̣α̣ὶ̣ Γαλ(ερίῳ) Οὐαλ[ερίῳ Μαξιμιανῷ Σε]-

ΦλαβΑίῳ Φλαβίῳ Οὐαλερί-

ῳ Κωσσταντίῳ vacat

κ̣ὲ Γαλερίῳ Οὐαλερίῳ

Πάπιν

Κωρυκιώ-

της μνή-

[❦ ἀρχισυνα]γωγοῦντος ❦

[vvvv Κωτ]υος ∙ Εἰρήνης,

[γραμματ]ε̣υόντων ∙ Αὔλου

μνήμης χ̣ά̣[ριν ∙] ἀρχισυν-

α̣γ̣ωγοῦ̣ντ̣ος ∙ Κωτυος

Εἰρήνης̣, γραματεόντων(!)

μακεδονιάρχου, Αὐρη-

λιανὸς Κωστάντις

τὴν εὐεργέτιν.

μακεδονιάρχην

Αὐρηλιανὸς Κωστάντις

τὸν πάτρωνα καὶ εὐερ-

... Φού[λ]-

βου, υἱὸν Κωρνη-

λίου Κορνηλίου ...

sex versus incerti

[Κωνστα]ντί[ν]-

ῳ Ε[— — — —]

Κώβιος.

ἡ συνήθεια ❦ Ἥρωος Αἰνεία τῶν

περὶ ∙ Π(όπλιον) ∙ Κωσίδιον Κέλσον

ἀρχισυνάγωγον ∙ γραμματεύοντος

Κωμαίο.

καὶ v Λι(κινιανὸς) Κλ(αύδιος) Λ̣〚[ικίνιος]〛

καὶ Κλ(αύδιος) Κωνσταντεῖνος

οἱ ἐπιφφ(ανέστατοι) ἐπιφανέστατοι Καίσαρες

καὶ Λι(κινιανὸς) Κλ(αύδιος) Λικ〚[ίνιος]〛 v

καὶ Κλ(αύδιος) Κωνσταντεῖνος

οἱ ἐπιφφ(ανέστατοι) ἐπιφανέστατοι Καίσαρες.

[Αὐτοκράτορσι] Κ̣αίσαρσιν

Φλ(αβίῳ) Οὐαλ(ερίῳ) Κωνσταν̣τίῳ

καὶ Γαλ(ερίῳ) ❦ Οὐαλ(ερίῳ) Μαξιμιανῷ

Κωμαίο.

ανὴ Μαριανῷ τῷ

ἰδίῳ ἀνδρὶ τῷ καὶ [Κ]-

ωνωπᾷ Σμυρνέῳ

μνείας χάριν.

Ἀγάθωνος

Κῷος.

anaglyphum

αὐτῶν καὶ τοῖς κωμήταις ∙ τῷ Δεὶ τῷ Κωμητικῶν

πολλάκις ταύρους ὑποσχομένου ∙ ἔτι δὲ καὶ ἐ-

φ’ ἕτος κἀγὼ εὐξάμενος ὑπὲρ τῆς κώμης Δελ-

κανῶν εὐχαριστήριον ∙ ἀνέθηκα ∙ Δεὶ Κωματ[ικῷ].

Διὶ ∙ Κωματικῷ ∙ κωμῆται ∙ Δελκανοὶ

διὰ ∙ προνοητοῦ ∙ Ἀγλάου ∙ βʹ ∙

Διὶ Κωματικῷ Τρόφιμος

Διονυσίου ἐπαγειλάμενος

[— — —]υχης Κο̣[— — —] Κω̣[— — —]

Κωλώτης

Λεωδάμαν-

[☩ ἐ]νθάδε κα[τ]-

άκιτε Κωστα-

ζία Κωνσταντία. τελευτᾷ

δ(ὲ) μη(νὸς) Νοεμβ-

κάτου καὶ Φλαβίου

Τιβερίου Κωνσταν-

τίνου τοῦ εὐτυ-

σάμενον προσηγορί[αν]

Φλ(άουιον) Κωνσταντεῖνον τ[ὸν]

μέγιστον ἡ βουλὴ κα[ὶ]

☩ Κων-

σταν(τίνου).

γίθη ἐπὴ βαση[λίας δεσπότου]

Κωνσταν‵τ′(ίνου) κὲ Αὐ[γούστης]

Ζώ(ης) με(τὰ) τῶν πόρο̣[ν — —]

Κωνσταν(τίνου)

πόνημα τοῦ

καὶ ΔΟΜΕϹΤΩΝΟΚΤΔΥϹΕΩ ΗΤϹ

ταμείου Κ(υρί)ου Νηκηφό(ρου) δεσπό(του) κ(αὶ) Κωνστ(αντίνου)

ϹΝΑΦΙΛΟΚΑΕΝΤ ἔτη Τ litterae incertae

☩ ἀνεκενήθη ὁ πύργος τοῦτος

ἐπὴ Βασηλήου ἐπὶ Βασιλείου καὶ Κωνσταντ(ίνου)

το͂ν φηλοχρήστον φιλοχρήστων δεσποτο͂ν.

〚— — — — — — — — — — — — — — — —〛

Κωσταντι[— — — — — — — — — — — —]

καὶ ․․․․․․ϹΤΩ[— — — — — — — — —]

καὶ Γαλ(ερίῳ) Οὐαλ(ερίῳ) [Μαξιμίνῳ(?)]

καὶ Φλαβίῳ Οὐαλ̣(ερίῳ) Κωστ[αντίνῳ(?)]

[ἡ Ἡρακλεω]τῶν

〚— (vestigia litterarum incerta) —〛

Κωσταν〚— — — — — — — — — — — —〛

Ο̣ὐαλ(ερι—) Φλ(αβι—) [— — — — — — —]

καὶ Γαλ(ερίῳ) Οὐαλ(ερίῳ) [Μαξιμίνῳ(?)]

καὶ Φλαβίῳ [Κωνσταντίνῳ(?)]

vacat

[Μᾶ]ρκος ∙ Πομπήϊ[ος]

[Κ]ωμικὸς Κω[μικοῦ]

[υἱ]ὸς τὸν βω-

☩ Κωνστ-

αντίν(ου).

τῶν Σεβαστῶ̣[ν]

καὶ Κωσταντ[ίου]

καὶ Μαξιμιαν[οῦ]

Καίσαρα Φλ(άουιον) Οὐαλέριον

Κωνστάντιον Εὐσε-

βῆ Εὐτυχῆ Σεβαστὸν

☩ Κωνσταντῆ προυσκινιτοῦ προσκυνητοῦ

ἀπὸ ἐπαρχίας Νεωνάτων

☩ Κ(ύρι)ε, βοήθει τῷ εὐσεβεστάτῳ καὶ φιλοχρίστῳ βασιλεῖ

ἡμῶν τῷ Μιχαὴλ Κωμνηνῷ τῷ Παλαιολόγῳ.