[Γαΐ]ου Ἰουλίου Δ[—c.5—]-

[․․ο]υ τὸ βʹ, μη(νὸς) Λώου βιʹ, Δ[ιο]-

[μήδης Δι]ομήδο[υς].

σκεύασεν τὸ μνημεῖον αὑ-

τῷ καὶ τοῖς τέκνοις καὶ Δι-

ομήδει ἐτῶν βʹ, μη(νῶν) θʹ.

Φλ. ❦ Διομήδιαν.

ου παραδόξου καὶ Τ.

Φλ. Διομήδους Σμυρναί-

ου πανκρατιαστοῦ πα-

[Π]απίου, Λουκίου Ῥαμμίο[υ],

[Ἀ]νεικήτου Διομήδου[ς].

φάνην Ἡγησιδήμου ὀ[φί]λοντα τοὺς κατὰ τὸν νόμον στατῆρας δύο·

καὶ Μενογένην Μνησι[φίλ]ου καὶ Ἀρτεμίδωρον Φανιάδου καὶ Διομήδην

Ἀπολλωνίου ἐζημιωμένους ὑπὸ τῶν πρυτάνεων τῶν περὶ Διοφάν[ην]

Αἰείλιος Εἰολιανὸς Λεωνᾶς

Ἄτιος Διομήδης

Ἀρχέδημος Ἀρχεδήμου

οἱ δὲ ἐπιστήσαντες Βαββᾳ, τῷ υἱιῷ καὶ ἀνδρὶ καὶ

γονεῖσιν υἱοὶ Διομήδης καὶ Ἀπολλώνιος, θυ-

γάτηρ Νία, γανβρὸς Ἀπολλώνιος Χαρμίδου.

Ἀσκληπιάδου Γλύκωνος Μυρικοῦ

καὶ Ζωΐλου Διομήδους καὶ Θέωνος

Τε̣[λέ]σ̣ωνος, τῶν γραμματέων.

Τρύφων Τρύφωνος Κορά̣λλης

Διομήδης Διομήδους

Ἑρμαΐσκος Ποσιδωνίου

Α[— — —]

Δεωμήδου Διομήδου

Μένηπος Μένιππος

Ἀσκληπιά[δης — — — — — —]

Διομήδης — — — — — —

Διονύσιο[ς — — — — — —]

[Δι]λίπορις

[Διο]μήδης θεοδότου

[Τιμ]όθεος Δάδεος

․. Πετίλιος Ῥοῦφος

[Δ]ιομήδης Ῥαικόσου

[Ἀ]λέξανδρος Τηλεμάχου

[— — —] Ἀπολλωνίου

[— — — Δι]ομήδους

[— — — Διομ]ήδους

— — —

Διομήδ[η τοῦ δεῖνος],

γυνὴ δ[ὲ τοῦ — — —]-

Χρῆστος

Διομήδο-

υ Δὶ Βρον-

τῶτι, Δι-

ομήδηι

[ἀ]νέστη-

νοῦ Καίσαρος Σεβαστοῦ

Λη․ν․ριος Διομ[ή]-

δους ἱερε[ὺ]ς̣ τοῦ

δήμου Διὶ Σεβαστῷ

τησεν εὐχῆς ἕ̣[νεκεν]

Διομήδηι, ᾧ [Ζεὺς]

κῦδος ἔδωκε [παρ’ ἀ]-

ἔτους καʹ· Διομήδη-

ς Διομήδου ζήσ-

ας ἔτη πʹ μετὰ τῆ[ς]

Τελεσφόρος Διομή̣-

δου ζῶν καὶ φρονῶν·

Τατάρηεν Διομήδου.

Δομίτιος Δι-

ομήδου ζῶν

καὶ φρονῶν ἑ-

γράμμα παρ’ εὐύδρου νάμασιν Ἀσκανίης·

κλαῦσε δὲ μιν Νίκαια· πατὴρ δ’ ἐπί οἱ Διομήδης

λάινον ὑψιφαῆ τόνδ’ ἀνέτεινε τάφον,

Ἀντωνῖνος Χρυσίππου

Διομήδης Τιμοκράτου[ς]

φυλῆς Μεγαρίδος

Μεικραν

Διομηδο

vacat

Διομήδ[ης]

τῇ συνβίο[υ Θ]-

[κ]ι̣τ̣ε Μου̣σ̣ης υ-

[ἱ]ὸς Διομ[ήδ]ο̣υ κὲ Ε[ἰ]-

[ρ]ήνης· τὸ δὲ σῆ-

Αὐρ. Διομήδη[ς]

υἱὸς Ἰωάννου

ἐπιπῆξε μέγιστον / υἱὸς ἀρη-

τῆρος Μ[α]κ[ε]δόνιος Διομή-

δους / μνήμην ἑῆς ἀλόχου

Νοννιης πινυτῆς περ ἐ-

Αὐρ. Διομήδης

Δαδεως κὲ ἡ

φ[ίλ]ος πόσις ἵνεκα μνήμης /

Κα[λ]λίξενος υἱὸς Διομήδεος

χερσὺν ἑοῖσιν ἑῆσιν.

Εὔτικ[ο]ς

κὲ Διομ-

ήδης ἰ[δ]ίῳ φα-

τρὶ κὲ Αὐρ. Τέκλα Θέκλα

τὸ τίτλον τῶ πατρὶ

Διομήδου

διακόνου πολυπο-

βος ἐρύκι Φωτίου τέκος ἐσ-

θλὸν ἀρίσζηλον Διομήδην,

ὃς πάτρην ἀκάχησε θανὼν, πλῖσ-

πατρὶ Ἀνενκλήτῳ Δι-

ομήδης ἀγλαὸς

υἱὸς εἱερεῖ πιστοτάτῳ

Αὐρ. Διομήδης κτλ.

Σουσους Αππα-

ς Διομήδῃ ἀδ-

ελφῷ ἰδίῳ μ-

Μουνα Διομή-

δῃ κὲ Ἐπαπροδίτ-

ῳ Ἐπαφροδίτῳ κὲ Γαίῳ ἀνέσ-

[Α]ὐρήλιοι Διομήδης κὲ Πονφω-

[ν]ία Πομπωνία κὲ Τατεις Κωκαρου πατρὶ

τῷ ἰδίῳ ἀνδρὶ Δι-

Διομήδῃ Διομήδῃ μνήμης

[χ]άριν.

Αὐρ. Διομή-

δης ․․Χ̣ΠΝ-

ΝΟΥ Η̣ΔΡΟ-

δης ἀνέστησα-

ν πατρεὶ Διομή-

δους καὶ μητρεὶ

Μουνᾳ μνήμης

Κλευπάτρα καὶ Διο-

[μ]ήδης κα[ὶ] Αἰλιαν-

[ὸς] κ[ὲ] Αὐρ. Νίκανδρος

[ἐνθ]άδε̣ τίς κατά-

[κιτε]; Διομήδης

[Μίρο]υ τῆς καθαρ-

Κλευπάτρα καὶ Διο-

[μ]ήδης κα[ὶ] Αἰλιαν-

[ὸς] κ[αὶ] Αὐρ(ήλιος) Νίκα%⁸¹νδρος

Διομήδης Μανικῶ̣ν̣τος ἐτ̣[είμη]-

σεν Μηνογένηα̣ν̣ τὴν ἑαυτοῦ γ[υνα]-

[— — —]

[Δι]ομηδέως Ο̣υε[․․]

[․․]ΤΑΓ[․]Ν̣.

ἔτους [․․․․․․] ηιʹ.

Διομήδης κὲ Ἀσκλη-

πιοδωρὰς τέκνῳ Εὐγεν‵ί′ῳ

[ρὶ] αὐτὸν τόπος Ἀ[ρ]-

[τέ]μωνος Διομήδ[ους]

[το]ῦ Ἀρτέμωνος, σ[υν]-

․․․․․․Ο̣Ρ̣[․․]

Δ̣ι̣ο̣[μ]ή̣δης [Ἀσ]-

κ̣ληπ̣ι̣άδου̣

ὸς ὁ τὴν πλ-

άκα θεὶς Διο-

μήδης ἵδρυσε

βωμόν. /

[πατρὶ(?)] Αὐρ. Εἰρηνέω

[κὲ ἀδελ]φῶ Διομήδη

[ἀώρω(?) μ]νήμης χάριν

[Δ]ιομήδης ∙ Ὄρφνῃ γυναικὶ μνήμης χάριν.

καὶ

Μ(άρκου) Φ(λαβίου)(?) Διομήδους.

κὲ Δαμᾶς πατὴρ κὲ Τατιον τεκοῦσα κὲ

Ἀπελλᾶς πάτρων κὲ Διομήδης πάτρ-

ων Βερονεικιανῷ γλυκυτάτῳ μνία-

[ἡ β]ουλὴ καὶ ὁ δῆμος

[ἐτ]είμησεν Διομήδην

[Ἀσ]κλαπῶνος τοῦ καὶ

Δάδης Διομήδῃ ὑῷ μ[νή]-

μης χάριν.

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος

ἐτείμησεν Διομήδην

Ἀσκλάπωνος τοῦ καὶ

εὐχὴν

Διομήδης.

ντος δὶς καὶ Ἐλπίδος τῆς

γυναικὸς αὐτοῦ· Μῆνις Δι-

ομήδου, Ὀσαὶς Ἀττάλου ἱε-

ρεὺς Ἑρμοῦ, Μάρκος δὶς Μη-

Μῆνις Καλαμίσκου

Μῆνις Διομήδου

Διονύσιος Νεικολά[ου]

Κάστωρ Μήνιδος

Διομήδης Μήνιδος

Μῆνις Χάρητος Ἡρακλείδο[υ]

[Κ]αλικλῆς Καλλικλέους Μήνιδος

[Μ]ῆνις Μήνιδος Διομ[ή]δου

Μῆνις δὶς τοῦ Μίλακος

τος διὰ βίου Γα. Κουίν-

του Αὐρ. Διομηδιανοῦ

[Ἀλ]εξάνδρου, τοῦ ἀξι-

Ἀπόλλωνι Κλαρίῳ καὶ θεοῖς Σεβαστοῖς καὶ τῇ πατρίδι Τ. Φλ. Κολλήγας, μετα Φλ. Λονγίλλης τῆς γυναικὸς αὐτοῦ, τὸ περίπτερον [τὸν δὲ ναὸν μετὰ — — — καὶ — — — Ἑρμο]λάου τῶν Διομήδους καὶ Ἀδο[— — — τῆς — — —]

καὶ μητρὸς τοῦ Κολλήγα ἐκ τῶν ἰδίων καὶ ἐκ δηναρίων μυρίων τῶν ἐπιδοθέντων ἐν χρόνῳ τῆς ἀρχιερωσύνης τοῦ Κολλήγα κατασκευάσας ἀνέθηκε καὶ καθιέρωσε[ν αὐτὸς διὰ — — — ἐπὶ Κορνηλίου] Πρόκλου τοῦ σεμνοτάτου ἡγεμόνο[ς — — —],

τὴν δὲ σκούτλωσιν τῶν τοίχων τ[ο]ῦ ναοῦ ὁ αὐτὸς Φλ. Κολλήγας καὶ

Τ. Φλ. [Οὐ]ᾶρος Δαρεῖος, ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, διὰ Φλ. Διομ[ήδους — — — καὶ — — —].

χῆς τῆς περὶ

Αὐρ. Διομηδι-

ανὸν Μακεδο-

[․]ΡΟΤΤΟΥΣ

Διομήδην

τὸν πατέρα.

[Α]ὐρ. Ζωτικὸς Ζωτικοῦ Ἀτταληνὸς (δην.) φκεʹ

[Αὐ]ρ. Μεννέας Διομήδου Ῥενβεανὸς (δην.) φκεʹ

[Αὐ]ρ. Ἴμαν Ζωτικοῦ Διοφάνου Πταγιανὸς (δην.) φαʹ

[Αὐ]ρ. Ζω[τικὸς Ζωτικοῦ Ἀτταληνὸς (δην.) —ʹ]

[Αὐ]ρ. Μεν[νέας Διομήδου Ῥενβεανὸς (δην.) —ʹ]

[Αὐ]ρ. Παπᾶ[ς — — — (δην.) —ʹ]

Αὐρ. Ἀλέξαν-

δρος Διομή-

δους Δαβ[η]-

νὸς(?) τῷ [γλυ]-

Διομήδης

Διομήδους

Ἑρμῆν

Διομήδους

ἐπὶ ἀγωνοθετῶν Μάρκου

[Μου]σαίου Ἱέρωνο[ς]

καὶ Τρωΐλου Διομήδο[υς].

Διομήδης

καὶ Λ․․Ο̣ΓΕ-

Τρόφ[ιμος]

καὶ [Διο]-

[μ]ήδ[ης]

καὶ Ζω[τικὸς]

ἱερῷ τῆς Λητοῦς ἔργων·

Διομήδης Σιληνοῦ vac.

Εὐφράνωρ Ερμακαρταδιος vac.

[Ἀν]δρόνικος Ἀπολλωνίου 𐅵 ρʹ

[Δι]ομήδης Θεοφάνου 𐅵 ρʹ

[Θίβρ]ων Τιθωνοῦ 𐅵 φʹ

[τοῦτον τὸν τάφον κατεσκεύασεν] Διομή-

[δης ἑαυτῶ καὶ τῆ γυν]α[ι]κὶ

[καὶ τοῖς τέκν]οι[ς] αὑ-

κότας Ἀλεξάνδρου Ἀπερλείτης ἀπὸ Ἰσίνδων

ἑαυτῶ καὶ τῆ συνβίω αὐτοῦ Χρυσίω Διομήδου καὶ

τέκνοις ἡμῶν καὶ ἐγγόνοις καὶ γανβρῶ Διομή-

[δε]ι κα[ὶ τ]οῖς γονεῦσιν τῆς συνβίου μου καὶ οἷς

ἂν ἐγὼ περιὼν συνχωρήσω· ἄλλω

Μ(ᾶρκος) ∙ Αὐρήλιος Ἀριστόδημος

Διομήδης ὁ καὶ Λύσων Λύσωνος

Λύσων βʹ ∙

Ἰάσων βʹ Εστείου

Διομήδης Λύσωνος βʹ

Ἡλιόδωρος Νουμηνίου

Στέφανος Πολυκάρπου

Διομ[ή]δης Σελε̣ύ̣κ̣ου

Στέφανος γʹ

in crepidine:

Διομήδην Λύσωνος Σιδυμέ[α]

infra crepidinem:

Λύσων Διομήδου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα τειμη-

θέντα ταῖς ὑπογεγραμμέναις τειμαῖς·

Σιδυμέων ὁ δῆμος ἐτείμησεν ταῖς πρώταις

καὶ δευτέ̣[ρ]α̣ις καὶ τρίταις τειμαῖς Διομή-

δην Λύσωνος πρυτανεύσαντα δὶς δαπανη-

ρῶς καὶ ἱερατεύσαντα τῶν Σεβαστῶν ἐν-

τὸ μνημεῖον κατεσκεύασεν Διομήδης

ὁ καὶ Λύσων Λύσωνος βʹ Σιδυμεὺς ἑαυτῷ καὶ γυναικὶ

Ἀγαθείνου Σιδυμὶς ἑατῇ καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς καὶ

τοῖς ἐξ αὐτῶν καὶ ἀνδρὶ αὐτῆς Διομήδῃ Σωσάνδρου

καὶ Ἀλεξάνδρῳ Μενελάου γαμβρῷ αὐτῆς, ἑτέρῳ δὲ μη-

[— — —]η ∙ Διομήδους̣ [— — — —]

[— — —] Ἀπολλώνιος Ῥ[— — — —]

[— — — —] Νάννα Νέω[νος? — — —]

[— — — — Δ]ιομ̣[ήδ?]ους̣ [— — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]

τῷ ἑαυτ[ῆ]ς̣ ἀδελφῷ

Διομήδῃ ἥρωι.

σῷ στεφάνῳ καὶ εἰκόνι χαλκῇ Σύμβραν Μνη-

σιβίου, καθ’ υἱοθεσίαν Διομήδου, Ἀρσαδέα, σει-

τωνήσαντα τῇ πόλει καὶ ἀργύριον ἀναπόδοτον

Ἀρ. Αὐρήλιος Μῖρος

υἱὸς Διομή-

δου σὺν τῇ μ-

ητρί μου Πρι-

τάτῳ μου

πατρὶ Διομήδῃ.

vac.

Μελέαγρος Διομήδους ἀρχιερεὺς κατὰ κέλευσιν τῆς

κυρίας Μητρὶ Ζιζιμμηνῇ εὐχήν.

χου καὶ Χρο-

νία Διομή-

δει υἱῷ μ(νήμης) χ(άριν).

τῷ υἱῷ

Διομήδ[ῃ]

[ἀ]νέστησε

․ Διομη[δης

․ηα Α̣υ̣[—

Αὐρ. Γάϊος κὲ Διο-

μήδης κὲ Μαρίων

Μείρῳ πατρὶ κὲ

Διομήδη-

ς Παπα π-

Βουλα Κλεάρχο[υ — — —]

Κουριλη ἀνδρὶ [— — — καὶ Δι]-

ομήδη καὶ ΛΙΟϹ[— — —]-

η τέκνοις μν[ήμης ἕνεκεν].

Αὐρ(ήλι)ο(ς) Διομήδ̣-

ης σὺν τῇ συνβ-

τῷ πενθερῷ

μου Διομήδῃ Τι[η]-

ου κὲ τῇ πεν-

στήσα[με]ν τῷ

πατρὶ ἡμῶν Διο-

μήδου τίτλον

μνήμης χάριν.

ων τι[μ]ὴν Χριστοῦ βασ-

ηλῆος. Αὐρ. Διομήδης ἐν-

θάδε κῖτε.

Αὐρ. Διομήδη-

ς Κυρίᾳ τιγατ-

Αὐρ. Διομήδης

Εἰαναρίω πατρὶ

Αὐρ. Μῖρος Διομήδου τῆ γλυ-

τάτη συμβίω Δόμνη ἀ-

Αὐρ. Ἀραξις κὲ Τειμότις κὲ

Μοσις κὲ Διομήδης πα-

τρὶ Αὐρ. Διομήδη κὲ μη-

τρὶ Αὐρ. Λονγίλλῃ ἀνέσ-

Κόνωνι καὶ Μάρκῳ καὶ

Διομήδη ἀνεστήσαμεν

ἑαυτοις ζῶντες

Θιηος Δ̣[ι]-

ομήδου

πιστὸς ἐν-

τῷ υἱῷ

Διομήδ[ῃ]

[ἀ]νέστησε

υἱὸς Δορυμέν-

ου πρεσβ(υτέρου) Διο-

μήδου Ὀνεισου.