Δημήτριος Ἀπολλωνίου ὃν ἔτεκεν Διονυσία

ἥκ[ω]. τὸ προσκύνημα τῶν παρά μου παρὰ τοῖς θε[οῖς].

Δίοφαντος Ὥρου.

Ἀθη[νό]δωρος ἥκω καὶ προσκεκύνηκα. Διονυσίου τὸ προσκύνημα καὶ

τῶν παιδίων κ[αὶ] τῶν τέκνων πάντων.

[— — —] Ἀσπένδιος [— — —]ς Διονυσ[— — —].

Διόφαντος Ἀττίβιος παφθεὶς ὧ[δε].

Διονύσιος Μενίππου Στρατονεικεύς.

Διοσκο-

ρίδης Ἡρμώνα-

Διόφαντος ἥκω.

Διονύσιος.

Διο(—).

Διονύσιος Ἀφροδι(σίου) Ϲηβ(εννύτης?) Σεβεννύτης π̣(ρο)σ(εκύνησα).

Διόδοτος Σαραπίω̣νος

πολιτικῶν — —ΑΙΕΜΟΝΑΙΛΙϹΟ

ἀλλ’ οὖγ γ’ εὐσ[ε]βέων ναίεις μέτα, πατρὶ σύνοικος

Διογένει, τὸν καὶ ζῶσα πάροιθ’ ἐπόθεις.

Αἰακὲ καὶ Μίνως, τήνδ’ εἰς πόσιν εὐνέτιν ἐσθλήν,

ὀκτὼ ὑπ’ ἠελίωι διπλόα πάντα θέρη,

ὧν ἐπὶ νυμφείην τρὶς πέντ’ ἐτήων Διόφαντος

εὖσαν σύλλεκτρον παρθένον ἠγάγετο·

Ἑρμοῦ μὲν πολέως ἐν̣ν̣αέτην ἐσορᾷ[ς]· |

ἐκ γενετῆς ἐμ’ ἔκλῃζε Διό[σ]κορο[ν]

υἱὸν Ἀχιλλεύς, |

δάκρυσον εἰσορόων με

Διόσκορον Ἑλλάδος υἱόν, |

τὸν σοφὸν ἐν Μούσαις

τιμαλφῶν τὰν σὰν εὐλίβανον θυμέλαν,

θῆκε Ἁλικα[ρ]ν[α]σσεὺς Διονύσιος ΕΔ— — — — —

ὄφρα καὶ ἐσσομ[έ]νοις τοῦτ’ ἐς [ἄ]ποψ[ιν ἔοι(?)]

ἀνέθη-

κα Διόσκορος,

ἐνθάδε

ἀνδρειὰς μὲν ὅδ’ ἐστὶ Διὸς Σωτῆ-

ρος ἄνακτος, | ὃν θῆκεν πράξας

ὁ τῶν λιβέλλων πρόξιμός με τὸν Διὸς

Ἑρμῆν ἔθηκεν υἱὸν Ἁρποκρατίων.

Ἀσκλήπιόν σε λέγου[σιν],

ἐγὼ δέ τε καὶ Διόν̣υ̣σ̣[ον], |

ἄλλοι δ’ αὖ Φοῖβόν [τε καὶ]

ϹΟΥ̣․ΝΩ π̣ινυτῷ κουράτορι τύρμης

ΚΑϹϹ̣․․․ΙΟΥ․․Ν̣ΤΙ Διοσκόρῳ ΜΙΕΓΑΡΤΟΝ

ΙΛϹ̣Ϲ̣․Ν․․ ὁ μὲν ἦν ἱππεὺς ϹΤΕΝΕΔ․․․ΕΖΟΝ

․․․․ΙΡ․ΟϹΡϹΕ Διόσκο[ρο]ς αἰὲν ἐπάρχου

․․․․․․․ΚΗ․ΤΟΥϹΠΕ․․․․․ΕΑϹΕΖΕϹϹ πόντον

ϹΟΙΧΕ̣․․ΑΘΑΟ̣Ϲ̣․․ΨΕ. |

ἔτους Διοκλητιανοῦ

νθʹ Με[σορή(?) —ʹ], ἰνδ(ικτίονος) ιηʹ.

τὴν σὴν μαντοσύνην τίς δ’ ἂν κομίσαι ἐπινεύσαιτω;

ἵλαθί μοι, Μανδοῦλι, Διὸς τέκος, ἠδ’ ἠπίνευσον,

σῶζέ με καὶ κη[δ]ν̣ὴν ἄλοχον καὶ παῖδας ἀρίστους,

ὧρος γὰρ καρπὸν [κατε]δέξατο πᾶσι βροτοῖσιν·

ἵλαθ̣[ί] μοι, Μανδοῦλι, Διὸς τέκ[ος, ἠδ’] ἐπίνευσον

Ἡρώδην παλίνορ̣σον ἑ̣ὴν ἐς πα[τρίδ’ ἱκ]έσθαι,

Φαρμουθι ιϛʹ, ινδ(ικτιωνος) ηʹ,

Διοκλητιαν(ου) σμϛʹ.

τοκοπαδιου μηνι

Φαωφι ηʹ, ινδ(ικτιωνοσ) ιαʹ, Διοκλη(τιανου)

σμθʹ.

νου του ιατρου μηνι

Τυβη ∶ κʹ ∶ ινδ(ικτιωνος) ιδʹ ∶ Διο-

κλητιανου ☩ σνβʹ. ☩

μη(νι) Παυνϊ ηʹ, ϊνδ(ικτιωνος) ιεʹ,

Διοκλητ(ιανου) σνγʹ. ☩

μηνι Αθυρ ηʹ, ινδ(ικτιωνος)

ιεʹ, Διοκλητια-

νου ☩ σνγʹ. ☩

κεʹ, ινδ(ικτιωνος) αʹ, ετους

Διοκλητιανου σνγʹ.

Ηρακλιου μηνι

Τυβη δʹ, ινδ(ικτιωνος) εʹ, Διο-

κλητιανου ετ(ους)

μηνι Παχων κγʹ, ινδ(ικτιωνος) ιαʹ,

ετους Διοκλητι-

ανου σϟδʹ. ☩ ☩ ☩

θιου μη(νι) Θωθ ιʹ, ινδ(ικτιωνος) ιγʹ,

Διοκλητ(ιανου) σμϛʹ. ☩

μηνι Αθυρ θʹ, ινδ(ικτιωνος) ηʹ,

ετους Διοκλη

τιανου τϛʹ. ☩

Διονυσι-

ον πρ(εσβυτερον) ευ-

αναστραφηναι σαρκωθεις εκ της απιρανδρου θεομητορος Μαριας, επικουρος γενου αββα Θεοδω̣ρου προεδρο(υ) (και) Γεωργιω διακ(ονω)

και οικονομ(ω). μ(ηνι) Πα(χων) ιβʹ, ινδ(ικτιωνος) γʹ, Διοκλ̣η̣[τιανου — — —].

[ε]ν Κ(υρι)ω

Διοσ-

κορου· αμη[ν].

Φαρμουθι κθʹ, ινδ(ικτιωνος) ιεʹ ☩ ετ[ο]υς̣

Διοκλεδιανου ․[—ʹ]·

αμη[ν].

βʹ ινδικτι(ωνος),

ετους Διοκλη-

τι(ανου) σλθʹ.

☩ Διοσκορ-

ος· ο θεος

Διοσ

εις θεος. μνημι-

ειον μνημειον απα Διου· ε-

τελευτησεν Τυ-

Διογενης.

μερον ημερα ητις εστ[ι Π]α[χ]-

ων εʹ, ΤΗΝΗ απο Διοκλη-

τιανου χϛʹ, ετη [σ]αρακ̣η̣-

εις [θεο]ς. Τσια,

Διος.

εγω Διοσκορος.

εγω Ε[․․]επ̣υ̣τ̣ο̣ς̣.

Μαρκος αρπιι․․․ρνης μηνι

Χοιαχ κβʹ, απο Διοκλητ(ιανου) ετους

φκηʹ, ιν(δικτιωνος) εʹ, τα δ’ ετη αυτου

μενη Επιφ αʹ, ιν[δικτ(ιωνος) ․․ʹ],

απο Διοκλητ(ιανου) υϟαʹ.

εν μηνι Παυνι

λʹ, ινδ(ικτι)ο(νος) ϛʹ, απο Διο-

κλητιανου ε(τ)ω(ν)

Δρωσος και ετελεοθη εν μηνη

Παυνι ηʹ, ινδικ(τιωνος) ιβʹ, απο Διοκλη-

τιανος υιεʹ. ο θ(εο)ς Αβρααμ και Ισαακ

μη(νι) Φαμενωθ εʹ, ινδ(ικτιωνος)

βʹ, Διοκ(λητιανου) υπβʹ.

του αγιου [α]ββα Διου.

ιθυ εν Κυριω Φαρ-

μο(υθι) ☩ νϛ?, ετους Δ-

ιοκλ(ητιανου) υιθʹ· ϟθʹ. ☩

[․1-2․]Ι̣Η[․․․]Δ̣[․․․․․․․․]Ι̣[․]Η̣Ι [Δι]-

ονύσιος Δωρίωνος, προ[σ]-

τατήσ̣α̣ς̣ ἀ̣νέ̣θ̣ηκεν τὸ̣-

[— — —]Σ ὧν ἀρχισυναγω[γος]

[—?— καὶ ἀρ]χ̣ιπροστάτης Διοκ̣[λῆς]

[— — — ἐπειδὴ Β]ρασίδας Ἡρακλε[ίδου]

Ποτάμωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἀ̣[πὸ πολιτ]ε̣ύματος Λυ̣κίων ἐπὶ παρόντι

Διονυσίῳ γραμματεῖ κωμογραμ[ματέως ․․․ τοῦ Μ]αρεώτου εἰπόντων μνη-

ματοφυλακίαν προσήκουσαν αὐτ̣[οῖς — —ca.10— —] οὐ δεόντως ὑπὸ Διονυσίου

τοῦ παρόντος γραμματέως τ̣ῶν [— —ca.15— —]Ι̣Ο̣Ι̣ [αὐτ]ο̣ῖ̣ς̣ δ̣ι̣δ̣άξαι καὶ

Διονύσι-

ον πρ(εσβύτερον) εὐ-

δ̣ὲ̣ λεʹ, ὄντα ἀπ’ Ὄκγου Ἀ[κ]-

μων(ίας) ὁρίου Διοκασαρᾶς Διοκαισαρᾶς SEG 8.438a: Διοκλ(είας) Σαρᾶς.

Σαραπείου καὶ ἀρχιερέως καὶ ἀγορ[ανόμου καὶ ἐξ]ηγητοῦ καὶ γυμνασιάρχου· καὶ Διδύμου

ἀδελφοῦ γενομένου ἀγορανόμου [καὶ ἐξηγητοῦ] καὶ γυμνασιάρχου· υἱωνοῦ Θέωνος Διοσ-

κόρου πρώτου τῶν ἀπ’ αἰῶνος γυμ[νασιαρχησάντ]ων, θυγατριδοῦ Ἰσιδώρου γενομένου ἀγο-

ἐξηγητευσάντων· ἐκγόνου Διδύμ[ου Διδύμου(?) γε]νομένου ἀγορανόμου καὶ ἐξηγητοῦ

καὶ γυμνασιάρχου· ἀδελφιδοῦ πρ[ὸς πατρὸς Διο]σκόρου ἄρξαντος τὰς αὐτὰς ἀρχάς·

ἀδελφιδοῦ πρὸς μητρὸς Διδύμου [ἄρξαντος τὰ]ς αὐτὰς ἀρχ[ά]ς· ἀνεψιοῦ Διδύμου Διδύ-

[τ]ῇ γλυκυτάτῃ πατρίδ̣[ι]

[Αὐ]ρήλιος Διόσκορος ὁ καὶ Ἑλλάδ[ιος]

[ἐ]πίκλην Ἀκωρείτης ἄρξας β̣[ο]υ-

λ̣ευτὴς τῆς λαμπροτάτη̣[ς Ἀλ]ε̣-

ξανδρείας καὶ Διοσκόραινα̣ ἡ̣ κ̣αὶ

Βησοδώρα ματρῶνα στολ[ά]τ̣α̣ ἡ̣

κρατίστη, τέκνα Αὐρηλί[ο]υ Διοσ̣-

κόρου γενομένου εὐθην̣[ι]άρ-

Στοτουήτιος Ἁρπαήσιος ἀνέθηκεν

τοῖς Διοσκόροις ὑπὲρ αὑτοῦ ἐ̣π’ ἀγαθῶι.

θεῷ Ἄμμωνι μεγίστ[ῳ]

Διοσκούρους σωτῆρας

Χαρικλῆς ναύαρχος

[ϛʹ] καὶ εʹ τῶν κυρίων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ

καὶ Μαξιμιανοῦ Σεβαστῶν ἀνῆλθεν εἰς τὸ ἱερὸν

ἑαυτῶν τόπον,

ὧν ἱερεὺς Διογ-

ένης Ἀπολλ-

Σάραπ[ιν τὸν Φ]ιλοκαίσαρα

Μ(άρκος) Αἴλ(ιος) Αὐ[ρήλιος Δ]ιονύσιος

καὶ ὡ̣[ς χρηματίζω τῆ]ς Κόπτου πόλεως,

— — — μεμνημένος

— — — καὶ Διονυσί[ου(?)]

— — — — — —υτων

(ἔτους) ιηʹ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου

δευτέρου Διογένους λε-

μύσου, ἐτέλεσαν τὸ ἱε-

ἣν δὴ πάλιν εἰς τὸ πρόσωπον ὑμε͂[ν] ἐποι[η]σάμεθα, ἰσ̣χυρὰν διαμένειν ἀνέ̣χαται

πλὴν ὅμως εἴ τινες ἐ[ξ] ὑμῶν ὑπὲρ τοὺς ὅρους τοὺς ὑπὸ ἐμοῦ τοῦ Διοκλητιανοῦ Σεβαστοῦ

ὑμε͂ν [π]αραδ̣οθέντας χωρ[ίσ]αι εὐ[ε]ργῶν [α]ἰρεθῖεν τὰς ἐξ ἔθους συντελείας ὑπὲρ αὐτῶν

Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Γαίος Αὐρήλιος Οὑαλέρι-

[ο]ς Διοκλη̣τιανὸς Εὐσηβὴς Εὐτυχὴς Σεβ̣ασ[τὸς] ἀ[ρ]χιε[ρ]εὺ[ς μέγ]ιστο̣ς

Γερμανικὸς μέ[γιστ]ο[ς] Σαρματικὸ[ς] μ[έγ]ιστος τος

Ἀμμώνιος Διονυ-

σίου εὐχὴν ἐπόησε

άτος καὶ τῶν τέκνων αὐ-

τῆς καὶ Διονῦτος καὶ Ἀνο-

υβᾶτος· (ἔτους) λαʹ Καίσ̣αρος, Πα-

Παρμένων Ποσιδηίου,

Διονυσιάδης Διονυσιάδ̣[ου],

Διοσκουρίδης Εὐτύχο[υ(?)],

Κ[ο]υίντος Ὁρτήσιος Φ[λα]-

ὑπὲρ Αὐτοκράτορο[ς]

Καίσαρος, θεοῦ υεἱοῦ, Διὸς

Ἐλευθέλιον Ἐλευθερίου, Σεβαστοῦ,

[Δι]ονύσιος ἄρχων καὶ φιλάγαθο[ς]

[ἐ]πόησεν συνόδωι νεωτέρων ․․[․․]

τὸ προσκύνημα σήμερο(ν)

Γαΐου Διοσκόρου Μακρείνου

ἱερεὺς Γόμου μετὰ τῆς

τιωτο͂ν σπείρης γʹ Ἰτουραιώ-

ρουμ (κεντουρίας) Ἰουλίου καὶ Διοδότου

καὶ Ἀγαθοκλῆτος καὶ Ἀπολλωνίου

ώτου λεγεῶ(νος) δευτέρας καὶ εἰκοστῆς

καὶ Διοσκοροῦδος τῆς συμβίου καὶ

τῶν ἰδίων αὐτῶν πάντων κατ’ ὄνομα

Τραιανοῦ,

Διοδώρας.

․α̣υουατ ξέστας δ․․ι․․․ιτ․․ν․․․․․σ̣πασα καὶ ατ․․․․․․στατης

․ ἀλέκτορας εʹ καὶ Διόσκορος τιπ̣εντα․․․ ἀρχερεὺς ἀρχιερεὺς τοῦ σ․․․․․στασ․α․

η̣τ․τουο․․․ως του․․στουενοι․․ καὶ οὐδεὶς τῶν προγραμμέν[ων]

τὴν σὴν μαντοσύνην τίς δ’ ἂν κομίσαι ἐπινεύσαιτω;

ἵλαθί μοι, Μανδοῦλι, Διὸς τέκος, ἠδ’ ἠπίνευσον,

σῶζέ με καὶ κη[δ]ν̣ὴν ἄλοχον καὶ παῖδας ἀρίστους,

της Ἱσπανώρουμ

τύμας τύρμης Φλώρου καὶ Δι-

οσκορᾶτος καὶ Ἀντων[ᾶ]-

τος καὶ πάντων τῶν αὐ-

τὸ προσκύνημα

Διοσκορᾶτος καὶ

τῶν αὐτοῦ πάντων

[․]ιος Τίτου Τρα[— — —]

Διοσκοραίνη̣ς [— — —]

κ․․ρι[— — —].

ὧρος γὰρ καρπὸν [κατε]δέξατο πᾶσι βροτοῖσιν·

ἵλαθ̣[ί] μοι, Μανδοῦλι, Διὸς τέκ[ος, ἠδ’] ἐπίνευσον

Ἡρώδην παλίνορ̣σον ἑ̣ὴν ἐς πα[τρίδ’ ἱκ]έσθαι,

ώτου λεγεῶ(νος) δευτέρας καὶ εἰκοστῆς

καὶ Διοσκοροῦδος τῆς συμβίου καὶ

τῶν ἰδίων αὐτῶν πάντων κατ’ ὄνομα

τιωτο͂ν σπείρης γʹ Ἰτουραιώ-

ρουμ (κεντουρίας) Ἰουλίου καὶ Διοδότου

καὶ Ἀγαθοκλῆτος καὶ Ἀπολλωνίου

μα Γαίου Νικίπ-

που καὶ [Δ](?)ιοσπε-

λᾶτος τοῦ ἀ-

[Διο]νύ[σι]ο[ς].

Διον[— — —].

μα

Διονύσου.

τὸ προσκύνημα Διον-

ύσιος Ἡρακλίδης ἱεροπο̣ι̣-

Διονυτᾶς,

Διδυμίων,

τὸ προσκύ-

νημα Διογέ-

νης παρὰ

Δόρκωνος Μεγιστεὺς εἶπεν· ἐπειδὴ πρυτάνεις

οἱ σὺν Διονυσίωι Μουσαίου τοῦ ὀ[γ]δό[ο]υ ἔτους,

Διονύσιος Μουσαίου Ὑλλεύς, Ἱπ[πία]ς Δίωνος Με-

γιστεύς, Κρατίος Προκρίτου Φιλωτέρειος, Κίσσος

τῶι καὶ Χνού[βει κ]αὶ [Ἥ]ραι [τῆι κ]αὶ Σάτει,

καὶ Ἑστίαι [τ]ῆ[ι καὶ] Ἀνούκ[ει] καὶ Διονύσωι

τῶι καὶ Πετε̣μπαμέ̣ντει κ[α]ὶ τοῖς ἄλλοις

Βουβάστει Σωτείραι, Στασίνικος

Σωμένου καὶ Φιλωτέρα Διονυσίου

ἡ γύνη καὶ τὰ τέκνα, εὐχήν.

Εἰρηναῖος Ἐτυμοκλέους,

Διονύσιος Διονυσίου,

Ἀμύντας Ἱππάλ̣ου,

Ἀσκληπιάδης Διονυσίου,

Πτολεμαῖος Σωνίκου,

ὑπὲρ βασιλέως Πτολεμαίου μεγάλ-

[ου] θεοῦ νέου Διονύσου Φιλοπάτορ-

[ος καὶ] Φιλαδέλφου Ἴσιδει Ἐσενχύ-

ὑπὲρ Αὐτοκράτορο[ς]

Καίσαρος, θεοῦ υεἱοῦ, Διὸς

Ἐλευθέλιον Ἐλευθερίου, Σεβαστοῦ,

ἀνδρειὰς μὲν ὅδ’ ἐστὶ Διὸς Σωτῆ-

ρος ἄνακτος, | ὃν θῆκεν πράξας

ἐν μηνὶ Παῦνι

λʹ, ἰνδ(ικτί)ο(νος) ϛʹ, ἀπὸ Διο-

κλητιανοῦ ἐτῶν