κα̣ὶ̣ [τῆς] π̣ατρίδ[ος, τῆς] π̣όλε[ως] Φα̣σηλιτῶν,

Τυ̣ν̣δαρὶς Διοτείμ[ου τοῦ φύ]σ̣ει Γν̣α̣ίου Λικινίου,

Μάρκιου Μάρκου υἱ̣οῦ, Ῥουφε̣[ίνου τὴ]ν̣ τετράγωνον ἀγοράν.

οἰκουμένης,

Τυνδαρὶς Διο-

τείμου τοῦ φύσει

τόν τε Ἑ̣ρμῆν καὶ τὰ περὶ αὐ̣τ̣[όν].

[α]α̣αα̣αʹ ε̣ʹ Διὸς̣ Ὀλυμπ̣ί̣ο̣υ̣.

χεῖοι δὲ π̣έ̣ντε πεί̣π̣τ̣οντες̣ ὁ̣μοῦ τά[δ]ε̣ φ̣[ρ]ά̣ζ̣[ε]ι̣·

[ἀλλ’?] ἀπόδημον ἰ̣δέσθαι χρόνου οὐδὲν κακ[ὸ]ν ἔσ̣τ̣[αι].

αααγ̣γʹ θʹ Ἀ[ι?]ετοῦ Δ̣ιός.

εἰ δέ κε πείπτωσιν δύο τρεῖοι, τρεῖς δ’ ἅμα χεῖοι,

ἀ̣λλὰ Ἀφροδείτην ἱλάσκου κ̣αὶ Μαιάδος υἱόν.

γγγγαʹ ιγʹ Διὸς καὶ Ἀθηνᾶς.

εἷς χεῖος, τρεῖοι δὲ οἱ τέσσαρες ἢν πείπτωσιν, τάδε α̣ὐδ̣ᾷ̣·

β̣ο̣[ῦ]ς̣ ἕ̣λικ̣α̣ς, π̣ά̣ν̣τ̣ων̣ το̣ύτων δ’ ἔ̣τι κ̣α̣ὶ σ̣ὺ κρα̣τ̣ήσ[ε]ι[ς]

[κ]α̣ὶ̣ π̣ά̣ν̣τ’ ἔ̣στ̣α̣ι σο̣ι̣, ὅσσ’ ἐπερωτᾷς, σὺν Δ̣ιὸς̣ Ἑ̣ρ̣μ̣ῇ̣.

Δ̣ι ϛ̣ϛ̣ϛ̣δδʹ κ̣ϛʹ Διὸς κα̣τα̣χθονίου.

τρεῖς δ’ ὅτα̣ν ἑξ̣ε̣ῖ̣τα̣ι, δύο τέσσα̣ρα, χρ̣η̣σ̣μὸ̣ς̣ [ὅ]δ’ α̣ὐδᾷ̣·

κωμα ἀναγραψάτωσαν καὶ ἀναθέτωσαν ἐμ μ̣[ὲν]

Ῥώμηι ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διὸς τοῦ Καπετωλίου, ἐν δὲ [Κιβύραι]

ἐπὶ τῆς βάσεως τῆς Ῥώμης, ἣν ἐψηφίσαντο χρυσ̣[ῆν].

Μα̣ρ̣σύαν Τρωΐλου εὐσεβῆ̣ ἱ̣[ερέα]

Διὸς Σωτῆρος εἰς α[ἰῶ]ν̣α̣ φ̣υ̣λ̣[ὴ]

[v? Ἐ]πρίου Πανκράτου [— (?) —]

Μαρσύαν Τρωΐλου εὐσεβῆ ἱερέα

Διὸς Σωτῆρος εἰς αἰῶνα φυλὴ Μου-

%⁸¹σαίου Κάστορος. vacat

[Μαρσύαν Τρω]ΐλου εὐσεβῆ ἱερέα Δι[ὸς]

[Σ]ωτῆρο̣ς̣ ε̣ἰ̣ς αἰῶνα φυλὴ Σιμόρκου υ[ἱοῦ]

Μαρσύαν Τρωΐλου εὐσεβῆ ἱε[ρέ]α Διὸς Σωτῆρος

εἰς αἰῶνα φυλὴ Πλάτωνος Καλλικλέους.

Μα̣ρ̣σύαν Τρωΐλου [εὐσεβῆ ἱερέα]

Διὸς Σωτῆρος εἰς αἰῶνα φ̣[υ]λ̣ὴ̣ [․]Λ̣Η

Ι̣Ι̣Φ̣[․]Υ Ὀρέστου υἱοῦ [— 3-4 —]ΙΑΝΤΟΣ̣

χρυ‵σ′ῷ στεφάνῳ Τατ-

ειν Διογένους, φύσ-

ει δὲ Ζωσᾶ, μνή-

ἐσώθη[ν], καὶ τῇ Τύχῃ τῆς

πόλεως καὶ Διονυσίῳ

Διονυσίου ἰατρῷ τῷ

θεραπεύσαντί με. ❦

[Κρ]ά̣τερ[ο]ς [— — — — — — —] Διοσκόροις [εὐχήν].

Κράτερος Τρωΐλου Διοσκόροις

εὐχήν.

Διόδοτος Κ̣α̣[— — —]ου[— — — —]

Διοσκόροις εὐχήν.

Μελέαγρος Διοσκόροις ε[ὐ]χή̣[ν].

[— — — — — — Τρ]οΐλου Διοσ-

[κ]όροις ε̣ὐχήν.

Π̣ολυδ̣[εύκης — — — — — — — — —]

Διοσ[κό]ρ̣οις [εὐχήν].

Μασης [․]Γ̣Ι̣Ω̣Ι̣Α̣Ϲ̣ Διοσκόροις

εὐχήν.

εὐχὴν

Διοσκούροις.

Ἑρμε͂ς Ἀρτέμωνος Διοσ-

%⁸¹κόροις εὐχήν. vacat

[— — —]ΟΡΕΤΟΝ ΚΑΡΦΩΝΟΣ Διοσκόροις εὐχή̣ν̣.

[— — —]Ϲ̣․ΝΗ̣ΙΟϹ Ἡ̣ρακλέωνος Διοσκόροις

εὐχήν.

[—]ΙΙ․Λ․Ω[— —]ΙΙΙ[—] Διοσκ̣ό[ροις εὐχήν].

Πείσ̣ων Τατει[δ]ι

Διονυσίου [τῇ γ]υναικὶ

καὶ ἑαυτῷ ζῶν.

vac. ἐὰν δὲ τολμήσ[ῃ — — — — — — — —]

ΕΑΥΤΗΣΑΝ Διὸς ἐχέτω ․[— — — — — —]

ἔτο̣υς̣ εϟρʹ μενὸς Δίου

Μᾶρκος Ἀντώνιος ΜΑΡ̣

Κ̣ΕΙ Διοσκόροις εὐχήν.

ἐπέστησαν [— — — — — — Διο]-

γένης Διογένο[υς καὶ — — —]

Ἀγαθοβούλου Κ̣[— — — — —]

Μ̣ῖρος

Διογένου

σὺν τῇ ἐλευθέ-

ἐπειδὴ ὁ ἱ[ερεὺς Διὸς(?)]

καὶ Βέστης [— — — ἔ]-

ἀρη[τ]ῆρες [Ἀχ]αίας δήμου χάριν τῆς δ[ε]κα[μά]ζου

Τετρακόρης τε [θ]εᾶς πρόπολοι καὶ Διονύσου.

ὃς ἂν δὲ κακῶς τῷ ἀνδριάντ[ι] π[υήσ]ῃ

ἀρητ̣ῆρες Ἀχ̣αίας δήμου χάριν, τῆς δεκαμ̣ά̣ζου

τετρακόρης τε θεᾶς πρόπολοι καὶ Διονύσου,

ὃς ἂν δ̣ὲ κακῶς τῷ ἀνδριάντι̣ π̣υ[ήση̣, ἢ τὸ μνῆμα σκ]ύλῃ,

[— — — ἱερεὺς]

Διὸς με[γίστου διὰ]

βίου καὶ ἀρ[χιερεὺς]

συμ[βίῳ — — —]

Διογεν[— — —]

Μ[․]Α[— — —]

Ἀλεξάνδρῳ

καὶ Διογενίδι

καὶ Βασιλείδῃ

Ἀρ. Αὐρήλιος Μῖρος

υἱὸς Διομή-

δου σὺν τῇ μ-

τάτῳ μου

πατρὶ Διομήδῃ.

vac.

Μελέαγρος Διομήδους ἀρχιερεὺς κατὰ κέλευσιν τῆς

κυρίας Μητρὶ Ζιζιμμηνῇ εὐχήν.

χου καὶ Χρο-

νία Διομή-

δει υἱῷ μ(νήμης) χ(άριν).

Αὐρ. Μεῖρος Διο[γένους(?)]

κὲ Ἀμμία ἡ σύνβι-

[κὲ — —]χ̣άνῳ κὲ Βασ-

[ιλί]σσῃ κὲ Διογέ-

ν[ει] μνήμης

[Γ.] Οὐαλερίῳ

[Δι]οκλητιανῷ

[ε]ὐσεβ(εῖ) εὐτυχε[ῖ]

[Τ]ιβέριος Κλ[α]ύ-

[δι]ος Διονύσι[ος]

Τιβερίᾳ Κλ[α]υ[δί]-

Γουνδιανὴ

Διοκλέους

ἀνέθηκε[ν]

—]κ̣λειτος Ζήνωνος καὶ Σ̣ι̣β̣[—

γάτηρ Ζήνωνα Διογένο[—

αὐτοῦ, πάππον δὲ τῆς Σιβ̣ύ̣λ̣[—

[Πολύ]κ̣λειτος Ζήνωνος καὶ Σ̣ίβ̣[υλλα ․․․․․․․․ θυ]-

γάτηρ Ζήνωνα Διογένο[υς τὸν μὲν πατέρα]

αὐτοῦ, πάππον δὲ τῆς Σ̣ι̣β̣ύ̣λ̣[λης καὶ ․․․․ αὐτοῦ]

Νέων κ(ὲ) Αὐρ. Νε-

ωνιανὸς [ Δι]-

ονυσίο[υ]

εὐχήν. auf der Basis

τῷ υἱῷ

Διομήδ[ῃ]

[ἀ]νέστησε

․ Διομη[δης

․ηα Α̣υ̣[—

Θεόφιλος Θεοφίλου ἱερ̣-

εὺς Διονύσου κὲ Πανθέου ἀν-

[έθηκεν]

ῖς φίλος ἐξετέλεσσε /

ΧΕΥΤ Διονύσῳ ἔχων Πάρος πα[τ]ρὸς? οὔνομα.

κέλευ-

σιν τοῦ Διός.

Λόνγος Δ[ι]-

[ονυσ]ίου [ἱερ]-

[ε]ὺ̣ς̣ ὑπὲρ κα[ρ]-

Λόνγος

Διονυσίο[υ]

[ἱε]ρεὺς Σώσζον-

Μαμιο̣ς ἱερεύς

Μεῖρος [Ἰμε]νος Διονυσίου

Κάλα[μο]ς Ἀνδρονεί[κου]

Τίτος Π̣απα

Διονύσιος ΣΣώσπιτο[ς]

Λόνγο[ς] Τε[ιμ]οθέου

Αὐρ. Γάϊος κὲ Διο-

μήδης κὲ Μαρίων

Διομήδη-

ς Παπα π-

Βουλα Κλεάρχο[υ — — —]

Κουριλη ἀνδρὶ [— — — καὶ Δι]-

ομήδη καὶ ΛΙΟϹ[— — —]-

η τέκνοις μν[ήμης ἕνεκεν].

Αὐρ. Διονύσιο[ς Μ]-

ανη πατρὶ κα̣[ὶ]

☩

Φλα. Διογε-

νία ἀνέστησα

στρατεί[α]ς̣ πλείστας δὲ ὅσας βασάνου̣[ς] ὑπομείνας

ἐπὶ Διογέν̣ους ἡγεμόνος σπουδάσας [τ]ε ἀπαλλαγῆναι

τῆς στρατε̣ίας τὴν τῶν Χρειστιανῶν πίστιν φυλάσσων

βύτερος σὺν τῷ

ἀδελφῷ Διοφάντ-

ῳ πρεσβυτέρῳ, ὕτι-

γλυκυτάτῳ μου γαν-

βρῷ Διοκλῇ ἀνέστη-

σα μνήμης χάριν.

Αὐρ(ήλι)ο(ς) Διομήδ̣-

ης σὺν τῇ συνβ-

τῷ πενθερῷ

μου Διομήδῃ Τι[η]-

ου κὲ τῇ πεν-

στήσα[με]ν τῷ

πατρὶ ἡμῶν Διο-

μήδου τίτλον

ων τι[μ]ὴν Χριστοῦ βασ-

ηλῆος. Αὐρ. Διομήδης ἐν-

θάδε κῖτε.

Αὐρ. Διομήδη-

ς Κυρίᾳ τιγατ-

Αὐρ. Διομήδης

Εἰαναρίω πατρὶ

Αὐρ. Μῖρος Διομήδου τῆ γλυ-

τάτη συμβίω Δόμνη ἀ-

Διονύσιος

καὶ Μᾶρκος καὶ

Αὐρ. Ἀραξις κὲ Τειμότις κὲ

Μοσις κὲ Διομήδης πα-

τρὶ Αὐρ. Διομήδη κὲ μη-

τρὶ Αὐρ. Λονγίλλῃ ἀνέσ-

Κόνωνι καὶ Μάρκῳ καὶ

Διομήδη ἀνεστήσαμεν

ἑαυτοις ζῶντες

Θιηος Δ̣[ι]-

ομήδου

πιστὸς ἐν-

Νέων κὲ Αὐρ. Νε-

ωνιανὸς [Δι]-

ονυσίο[υ]

εὐχήν.

τῷ υἱῷ

Διομήδ[ῃ]

[ἀ]νέστησε

[Αὐρ. Οὐαλερίῳ]

[Διοκ]λ̣ητι̣α̣-

[ν]ῷ Εὐσεβ(εῖ)

[Αὐτοκράτο]ρα Καί[σαρα Γ.]

[Αὐρ. Οὐαλ.] Διοκλητιανὸν

[Εὐσεβῆ Εὐτ]υχῆ Σεβ(αστὸν) καὶ

[Γ.] Οὐαλερίῳ

[Δι]οκλητιανῷ

[Ε]ὐσεβ(εῖ) Εὐτυχε[ῖ]

[— — —]ος Τραια̣[νὸς — — —]

[— — — ἱ]ερεὺς Διὸ̣[ς — — —]

[— — —] τοῦ τε ν[αοῦ(?) — — —]

υἱὸς Δορυμέν-

ου πρεσβ(υτέρου) Διο-

μήδου Ὀνεισου.

[Διομ]ήδ̣[ης πρεσβύτε]-

[ρος Μί]ρῳ τῷ χαὶ καὶ Μυρ-

Γουνδιανὴ

Διοκλέου̣ς̣

ἀνέθηκε[ν]

[ο]ου  Ἱέρακα

δὶς Διομήδο-

υς,  Θεμιστ-

[— — — ἀ]ν̣έ̣σ̣τ̣ησ̣ε̣ν̣ Διομήδην [— — —]

[— — —]ν θυγατέρα αὐτοῦ καὶ [— — —]

Αὐρ. Μνησίθεις

υἱὸς Διομήδου σὺ[ν]

τῇ συνβίῳ μου Κυ-

Διομήδης Τ[— — —]

τῇ ἰδίᾳ γυν[αικὶ — —]

Διομή-

δης Ζή-

τάτῳ ἀδελφ-

[ῷ] Διογένῃ

[μ]νήμης χά[ρι]-

Διομήδης Ταντά-

λου καὶ Δόμνος Τ-

Διομήδης [Τι]-

μοθέου ἀνέ[σ]-

Βούλα Κλεάρχο[υ Διοσ]-

κουρίδῃ ἀνδρὶ [καὶ Δι]-

ομήδῃ καὶ Διοσ[κουρίδ]-

ῃ τέκνοις μν[ήμης χάριν].

— — —ου καὶ Τυράννου καὶ Ἑρμογένους ἱερέως τοῦ μεγίστου Διὸς Μητρὶ Βει— — —

— — —τα μετὰ πάσης ἐπισκευῆς καὶ τῶν ἀγαλμάτων κατὰ κέλευσιν αὐτῆς ἀνέσ[τησαν].

[ὑπὲρ τῆς Κυρίου σωτηρίας κὲ]

[Οὐ]ρ̣έων(?) δήμου Διὸς Μεγίσ[του]

[Ὀλυ]νπίου ἱυῷ(?) υἱῷ Διονύσωι ε[ὐ]-

[αντ]ήτῳ(?) Ἠτᾶς Λοῦτσος Κα[νδί]-

Μάγας Ἀπολλωνίου Διοσκό-

ροις εὐχήν.

Αἰλία Τάτα τὸν περίβολον ἐναρχθέντα ὑπὸ Ἀρρουν[τ]ίου Διομήδους τοῦ — — —

ἀνδρὸς αὐτῆς τελέσασα, κατακειμένου τοῦ Διομήδους καὶ τοῦ υἱοῦ αὐτῶν Δόμνου

ἐν αὐτῷ, ἀφωσίωσεν καὶ εἰς τὴν ἑαυτῆς κηδείαν· οὐδενὶ δὲ ἐξέσται

Λιμναῖος κ̣[αὶ] Δ[ι]-

ομήδης ἀδελφοὶ

ἀγαλματογλύφοι Δ-

Λονγείνῃ γυν[αικὶ]

καὶ Διονυσίῳ υἱ[ῷ]

μνήμης χάριν.

[․3-4․]ρέων δήμου Διὸς μεγίστο[υ]

[Ὀλυ]νπίου ιὑῷ Διονύσωι ἐ̣[ν]

[Κρ]ητίνῃ Τας Λουτεος Κα-

στου βασηλῆος [πρ(εσβύτερος)]

Δ̣ιο̣μ̣ήδης ἐνθάδε

κῖτε.

Διόσκοροι

Σαμοθρ̣ᾴ-

[— — — Διο(?)μ]ήδους εὐχήν.

Μ. Αὐρ. Ἀρτεμίδωρον̣

τοῦ Διοδότου τὸν ἱερέα

[τῆ]ς Πολιάδος καὶ Λινδίας̣

στεφάνωι εὐνοίας ἕνεκα τᾶς εἰς τὸν δᾶμον· τὸν δὲ ἀ-

γωνοθέταν ἀναγγεῖλαι τὸν [σ]τέφανον τοῖς Διονυσί-

οις ἐν τῶι θεάτρωι· δεδόσθαι δὲ αὐτῶι καὶ πολιτίαν καὶ ἰσο-

θήκη Διονυσίου ἰατροῦ.

[θή]κη Διοδότου Φλαυί[ου καὶ Κ]-

υνηγίδος τῆς γυνα[ικός].

ἱερασάμενον τῶν Σεβαστῶν

καὶ τ〚οῦ Δι〛ός,

[κα]ὶ ἄρξαντ〚α ἀμ〛έμπτως

μαντείαν δὸς ἀψευδῆ περὶ ὧν ἐπιβάλλομαι, εἰ σύμφορον καὶ λῷον.

§ 1 ααααα Διὸς Λαμώτου.

εʹ Ζεύς σοι καλὴν τὴν πρᾶξιν εἰσηγήσεται,

εὔκαιρον ἕξεις πραγμάτων διέξοδον.

§ 17 γγγγγ Διὸς καὶ Ἀθηνᾶς.

[ιεʹ] νῦν ἐνχειρεῖν σοι καιρὸς περὶ ὧν ἥκεις ἐπερωτῶν.

μὴ σαυτοῦ τρύχειν ἄρχῃ φρένα καὶ μετὰ ταῦτα.

§ 25 ααγϛϛ Διοσκόρων.

[ιζʹ] οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ τοῦτο κείμενον μόνον,

Ινγειν Ινδοβαρου, ἄνδρα

ἀγαθόν, ἱερασάμενον Διὸς

Ἀνεικήτου κοσμίως, ἀρετῆς

Ερδαρωνιν Ινδ[ο]βαρου, ἄνδρα

ἀγαθόν, ἱερα[σ]άμενον Δι-

ὸς Ἀνδροκλοῦ καλῶς τε καὶ

no further lettering.

ξάμενον κοσμίως, ἱερασάμε-

νόν τε Διὸς Μεγάλου τετράκις

ἐκτενῶς καὶ ἐργεπιστατήσαντα